–მომენატრე–წარმოთქვა და ხელი ჩემს თმაში შეაცურა
–მეც...ძალიან.–ავხედე და ცხვირი ცხვირზე შევახე.
–ჩემი Swaggie-გაიღიმა და ძალიან თბილად მაკოცა....
იმ საღამომ ძალიან კარგად ჩაიარა...საახალწლო გეგმებზე ვისაუბრეთ.გადავწყვიტეთ რომ ახალ წელს მე,ჯასტინი,ტეი,ტაილერი,ენდრიუ,კლარისა და ნოა,ოჯახებში შევხვედროდით,შემდეგ კი ჩვენთან შევიკრიბებოდით.ბავშვებმა საკმაოდ რთული საქმე დაგვავალეს მე და ტეის,შესაბამისად ახალი წლისთვის მზადებას დღეიდან თუ დავიწყებდით,თორე სხვანაირად მათ მოსაწონს სუფრას ვერ გავაწობდით >დ
31 დეკემბერი/საღამოს 10 საათი
–პიცის დაცხობა დაიწყე?–დაიყვირა ტეიმ და სუფრას წითელი ხელსახოცები შემატა
–ჯერ არაა.ბოლოში ეგ.პიცა ცხელია კარგი
–კარგი ხოო.ეგ შენ უფრო იცი,მაგრამ არ დაგავიწყდეს,ტაილერს ძალიან უყვარს
–ეგრე ჯასტინს ბლინები უყვარს,და საახალწლო სუფრაზე ივარგებს?–ენა გადმოვუყავი და ფქვილიანი ხელები დავიფერთხე.
უბრალოდ არ მიყვარდა,როცა "სამზარეულოს საკითხებში" ჭკუას მასწავლიდა,მე ხომ ჯერ კიდევ 3 დღით ადრე დავგეგმე რა დროს ,რა სალათს თუ სხვა კერძს გავაკეთებდი...
პროდუქტების გარდა არაფერი გვიყიდია,ყველაფრის დამზადება ჩემს თავზე ავიღე და ამით არ დავარღვიე,ჩვენი ოჯახის ტრადიცია.
ნელ–ნელა 12 სრულდებოდა.ნერვიულობა მატულობდა..მატულობდა სუფრაზე კერძთა რაოდენობაც.აქ ნახავდით არამხოლოდ აქაურ ახლად ნასწავლ საახალწლო კერძებს,არამედ ქართულ გოზინაყს,ხაჭაპურსა და ხინკალს.
ყველაფერი ძალიან კარგად მიდიოდა.განწყობა ამაღლებული მქონდა,უკვე ვეღარ ვითმენდი როდის ჩამოკრავდა საათის ისრები 12ს.
აიპადი მაგიდასთან დავდგით.სკაიპი ჩართული გვქონდა,რომ ზუსტად12–ზე მამასთვის დაგვერეკა და ერთად შევხვედროდით ამ წელს.მე,ტეი და მამა–შამპანურებით ხელში.
როგორც წესი ის საუკეთესო სურვილებს გვისურვებდა და თან დააყოლებდა,რომ ამაყობდა ჩვენით.
ჩვენ ჩვეულად ვიტყოდით რომ დედა ძალიან გვაკლია,თუმცა გვიხარია რომ ღმერთმა ასეთი მამა გვაჩუქა....
გასულ კვირაში ნაყიდი ახალი კაბა ჩავიცვი და კიბეები იმ იმედით ჩავიარე,რომ 12 შესრულებული იქნებოდა,მაგრამ ჯერ კიდევ აკლდა 13 წუთი ((
–ჯასტინი გირეკავს–მესროლა მობილური ტეიმ
–ჯას–ავიღე და ღიმილი ვერ შევიკავე
–გიხდება–ცერა თითის აწევით მიმახვედრა ტეიმ,და ტელევიზორში საახაწლო სიმღერა ააჟღერა.
–რას შვები Swaggie,ემზადები?
–არა.უკვე ყველაფერი მზად არის.1–ის მერე გელოდებით...
–Swaggie რაღაც უნდა გითხრა...კონცერტი იმართება ზუსტად 12–ზე TimeSquare-ზე,
3 სიმღერის სანაცვლოდ 2 მილიონი შემომთავაზეს.როგორც მითხრეს ძალიან ბევრი ხალხი იქნება და თითქმის ყველა მელოდება...
ვერ ავღწერ რა ვიგრძენი..თითქოს ყველანაირი საახალწლო განწყობა "ჩაქრა"....
–არაუშავს..მესმის.–ვუთხარი მოწყენილმა.–გვიან მაინც მოხვალ?
–გვიან რატო? მაშინ მოვალ როცა ენდრიუ და ტაილეერი.
–კონცერტი ჯასტინ?
–მე გითხარი შემომთავაზესთქო,არ მითქვამს რომ დავთანხმდი...
–ჯასტინ.1 საათში 2 მილიონი,უამრავი ფანი,31 დეკემბერი Timesquare-ზე.
–მაილი.პირველი ახალი წელია,როცა ერთად ვხვდებით.რა თქმა უნდა შემოთავაზება მაცდური იყო,თუმცა არა იმდენად რომ შენზე უარი მეთქვა..მინდა მანამ ერთად ვიყოთ სანამ თავზე არ დაგვათენდება.შემოთავაზებები კიდევ იქნება.ხო იცი რომ ჩემთვის ყველა იქ მყოფზე მნიშვნელოვანი ხარ...
როგორც ჩემნაირ გულუბრყვილო ადამიანს ჩვევია,ცრემლები მომადგა.თუმცა თავი შევიკავე
–არც კი ვიცი რა გითხრა–თავი უეცრად ძალიან კარგად და ამავდროულად ძალიან ცუდად ვიგრძენი..
–არაფრის თქმა არაა საჭირო.უბრალოდ მინდოდა ჩემგან გაგეგო.დავივიწყოთ. განწყობა როგორია?
–არაჩვეულებრივი.მხოლოდ თოვლი,ანი,ნუკი და მამა მაკლია.დანარჩენი ყველაფერი იდეალურია–ვუთხარი მოწყენილმა და ფარდებიდად განათებულ აუზსს გავხედე
–არაუშავს...მალე ამასაც მიეჩვევი–ამის თქმისას წარმოვიდგინე მისი ბაბნიკური მზერა.
–კარგი წავედი.პიცა გამოცხვებოდა...
–ერთი სული მაქ შენი ტკბილი ხელებით გაკეთებულს როდის შევჭამ..რომ წარმოვიდგენ როგორი გემრიელობები იქნება.mmmmm.
–ჯასტინ.რა ტიპი ხარ–სიცილი დავიწყე
–კარგი წავედი,ჟასმინი მიძახის ჩამოდიო..დაგირეკავ my sweet girl,მიყვარხარ
–დაგელოდები...–გავუთიშე და მობილური გულთან ინსტიქტურად მივიდე.
მისი ბოლო სიტყვა გულში ჩამწვდა...ამას ძალიან იშვიათად მეუბნებოდა,მაგრამ როცა მეუბნებოდა სისხლი მიდუღდებოდა და ისეთივე შეგრძენება მებადებოდა,როგორიც ამ სიტყვის პირველი გაგონებისას...
გადაცილდა თუ არა 12ს,მამას ზარი გაისმა სკაიპში.გარეთ ისეთი ხმაური იყო,ერთთმანეთის ხმა წესიერად არ გვესმოდა.თუმცა შამპანურებით ხელში,მაინც შევძელით ერთმაენეთისთვის ზემოდხსენებული სიტყვების თქმა.მამა ახლო ნათესავებთან იყო.ყველა სათითაოდ გვილოცავდა და გვთხოვდა მალე ჩავსულიყავით.ჩვენც დიდი გულისყურით დავათვალიერებინეთ საახალწლო სუფრა.კარგა ხნის შემდეგ საუბარს მოვრჩით.მერე კი პირდაპირ ანი და ნუკის დავურეკეთ,და მანამ "ვიჭორაეთ"სანამ კარებზე ზარი არ გაისმა...
საუბარი შევწყვიტეთ,თუმცა არ გავითიშია...
კარი,ფაქტობრივად,მე,ანიმ,ნუკიმ და ტეიმ გავაღეთ..
–გამარჯობათ..2 სანტა უკვე გეწვიათ–ღიმილით შემოვიდა ენდრიუ და ტაილერი.ენდრიუმ ხელში დიდი წითელი ყუთი მომაჩეჩა..გადამეხვია თუ არა,აიპადი წამართვა..
–ვაა ანი?ნუკი?happy new year-მაცდურად გაიღიმა
–მე დავტოვებ ამათ,გოგოებო დროებით–გავიგონე ნუკის ხმა..ენდრიუ კიბეებზე ჩამოჯდა,ტაილერი კი ჩვენ გაამოგვყვა და საჩუქრები ნაძვისხის ქვეშ დააწყო.
–ეს ორივეს...–თქვა და წამოდგა.
–ეს კი შენ ტეი–გაიღიმა და პატარა ყუთი გახსნა,რომლიდანაც ულამაზესი ყელსაბამი ამოიღო.მივხვდი იმ წუთას სრულიად ზედმეტი ვიყავი და შეუმჩნევლად გავედი სამზარეულოში.
–ჩემი ბიჭი რატომ აგვიანებს?–ვკითხე ჩემს თავს და თვალი საათისკენ გამექცა.
მალევე მოვიდნენ ნოა და ჩარლი..
კლარისაც მალე მოვიდა და გარდა თავისი,ჯონათანის გამოგზავნილი საჩუქარიც მომიტანა.
ჯასტინი კი როგორც ყოველთვის აგვიანებდა...
–სანამ დროა დავსხდეთ.დარეკვას აზრი არ აქვს.,..ალბათ ქუჩებში საცობებია.–ვთქვი და ბავშვებს სუფრისკენ მივუთითე
ყველა ისეთი ბედნიერი იყო,ისეთი გახარებული...მეც კარგ განწყობაზე ვდგებოდი,როცა ჩემს გვერდით ასეთ ადამიანებს ვხედავდი..
–ელაპარაკე ანის?–ენდრიუს მხარზე ხელი დავარტყი და მაცდრუად გავუღიმე
–უკვე გითხარი,რომ ძალიან საყვარელია?
–ათასჯერ მაინც...–გავუღიმე და გვერდით მივუჯექი
–როდის ჩამოვა?
–ჯერ არა..რა ქნან.სწავლას თავს ვერ დაანებებენ.
–კარგი არ გვინდა ახლა ამაზე საუბარი..ჯასტინი სად არის?
–არ ვიიცი.–დავუბღვირე,თითქოს ის ყოფილიყო დამნაშავე და ბავშვებს ვთხოვე გადაეღოთ...
–აი მეც მოვედიიი.–გავიგონე,ამ დროისთვის ჩემთვის ყველაზე საყვარელი ხმა და კარების ბრახუნი.
–საჩუქრებით დატვირთული.ყველასთვის ცალ–ცალკეა–გაიღიმა და ყუთები იქვე დააწყო.
–ჯააას–გახარებული მისკენ წავედი
–Happy New Year Swaggie.Miss u-მითხრა,თმაში ხელი შეაცურა და ძალიან თბილად ჩამეხუტა...
ძალიან ვიმხიარულეთ.ცოტა დავლიეთ და ბევრი ვილაპარაკეთ.სიმღერების ფონზე,ჩვენი შეკრება კიდევ უფრო იდეალური ხდებოდა...
ძალიან მიხაროდა,როცა ბავშვები კომპლიმენტებით მამკობდნენ გემრიელი საჭმლისთვის.მათი თქმით,ეს კიდევ უფრო ალამაზებდა ჩვენს განწყობას.
მოულოდნელად კარზე ზარი გაისმა.
–ვინ უნდა იყოს?–ვკითხე ტეის.–ვინმეს ელოდებოდი?
–არაა.–მხრები აიჩეჩა ტეიმ
–იმედია რომელიმე ჟურნალისტი არაა.უკან მომყვებოდა რამოდენიმე–თქვა გაბრაზებულმა ჯასტინმა
–წავალ გავაღებ...
კარებთან თეთრ უნიფორმაში გამოწყობილი,ჩვენი ასაკის ბიჭი იდგა...
–ახალ წელს გილოცავთ.ეს თქვენ გამოგიგზავნეს–გამიღიმა და ხელში პატარა ყუთი მომცა
–მეე?–გავიკვირე და გამოვართვი
–თქვენ მაილი ქოსთავა?–ძვლივს ამოიკითხა გვარი და გაიღიმა
–დიახ–გავუღიმე და ყუთი შევათვალიერე
–მაშინ თქვენია.მხოლოდ ხელი მომიწერეთ.
–ახლავე...
მოვაწერე თუ არა ხელი,დამწუხრებულმა ავხედე
–ახლა ხომ ახალი წელია.თქვენ კი მუშაობთ, ხომ არ დაგვეწეოდით?
–არა რას ამბობთ–დაიმორცხვა და თვალები დახარა–ძალიან კეთილი ბრძანდებით...მაგრამ არ შემიძლია
–ძალიან ცუდია..ღიმილით გავაყოლე თვალი და კარიდავხურე.
მანამ არ გავედი ბავშვებთან,სანამ ყუთი არ გავხსენი.
იქიდან პატარა წერილი გადმოვარდა.
–"ახალ წელს გილოცავ..ვწუხვარ იმის გამო რაც პლიაჟზე მოხდა.მინდა ახალი წლის დადგომასთან ერთად,ესეც მოვინანიო.უბრალოდ მინდა გნახო და დაგელაპარაკო.სიყვარულით:ნიკი"
გაოგნებულმა სწრაფად დავმალე წერილი და მხიარული სახით შევედი ოთახში.
–უცნობი თაყვანისცემელი–გავიღიმე და ნაჩუქარი საათი ხელზე მოვირგე
–უკაცრავად?–წამოდგა ჯასტინი და მომიახლოვდა
–კარგი რაა! უბრალოდ საახალწლო საჩუქარია
–კარგი რა მოხდა მერე–გაიღიმა ენდრიუმ და ხელზე დამხედა.
–ძალიან მაგაარია–სიცილი დაიწყეს ტეიმ და კლარისამ
–ამაზე შემდეგ დავილაპარაკებთ–წარბები შეკრა ჯასტინმა და თავის ადგილს დაუბრუნდა...
როგორც დაგეგმილი გვქონდა,დილის 6 საათამდე ერთად ვიყავით...
მერე ყველას ჩაგვეძინა.ვინ სად იწვა ვერ გაიგებდით,მხოლოდ ის ვიცი რომ მე და ჯასტინს ჩემს ოთახში გვეძინა,თუმცა როცა გავიღვიძე ის იქ არ იყო.
საათს გავხედე,ჯერ მხოლოდ 10 საათი იყო.ძილის შებრუნება ვცადე თუმცა ოთახში ტეი შემოვიდა.
–სწრაფად ადექი
–რახდება?
–ადექი,ადექი–ტაში შემოკრა და ფარდები გადაწია
–აჰა ჩაიცვი=გარდერობიდან სპორტიულები
გადმოიღო და მესროლა.–მე ვიცი რაც დაგჭირდება.
2 წუთში უგებითა და შავი ქურთუკით დაბრუნდა.
–ეგ რად მინდა?გარეთ მზეა–ვუთხარი და ჩაცმა დავიწყე
–შენ და ჯასტინი სამოგზაუროდ მიდიხართ
მისი ნათქვამი სასაცილოდაც არ მეყო
–მალეე.ჯასტინი გელოდება
ახალგამოღვიძებულზე წესიერად ვერც მივხვდი ,რა ხდებოდა
–მართლა მეუბნები?–ვუთხარი და სარკეში ჩავიხედე.ჩემი თავის შემეშინდა და თავი გავატრიალე
–მართლა პატარავ
–ბარგი?
–მე ჩაგილაგე.და მანქანაშია
–სად მივდივართ?–ბოლომდე არ მჯეროდა მისი
–ეგ საიდუმლოა.თუმცა მოგეწონება–გაიღიმა და ქურთუკი ხელში მომაჩეჩა
–სახლს შენ დაალაგებ?
–მაგაზე ღელააავ დებილო?დროზე გაეტიე–დამიბღვირა და ხელი მკრა
–მეძინება.. :( თავი მტკივა–დავიწყე წუწუნი და მობილურს დავავლე ხელი...
თუ მართლა მან ჩაალაგა ბარგი ვენდობოდი,ჩემზე უკეთ მან იცოდა რა მჭირდებოდა.ბოლომდე ჯერ კიდევ არ ვიყავი დარმწუნებული ,სანამ კარი არ გავაღე და მანქანასთან ჯასტინი არ დავინახე(ირგვლივ პაპარაცებით.)
–გკოცნი ,გაერთე!–გადამეხვია ტეი.
–მიყვარხარ–ვუთხარი ჯერ კიდევ ძილბურანში გახვეულმა და თავზე კაპიშონი წამოვიფარე,სახის დასამალად.
მივედი თუ არა მანქანასთან,ჯასტინს სწრაფად ვაკოცე და შიგნით ჩავჯექი..
–რა გჭირს,Swaggie?-ჩაჯდომისას მკითხა და სახიდან კაპიშონი მომაშორა
–მეძინება ჯაას.სად მივდივართ?
–მალე გაიგებ–გამიღიმა და შუბლზე მაკოცა.
მანქანით კერძო თვითმფრინავში გადავინაცვლეთ.
–დაიძინე და რომ გაიღვიძებ უკვე იქ ვიქნებით
–კარგი..–ვუთხარი და თავი მხარზე დავადე.
ჩასვლამდე გამეღვიძა.ცოტა ხანი გუშინდელზე ვილაპარაკეთ,ვიცინეთ,მაგრამ სად მივდიოდით ვერაფრით ვათქმევინე.ფანჯრებიდანაც კი არ გამახედა.
აზზრე ვერ მოვედი სად ვიყავით,სანამ არ დავფრინდით.
კარები გაიღო...
–ოოო ღმერთო თოვლი–შევიცხადე და გადათეთრებულ არე–მარეს აღტაცებით გავხედე
–მართალია ანი და ნუკი ვერ ჩამოვიყვანე,თუმცა თოვლი აქაა–გაიიღიმა და ძალიან მაგრად ჩამეხუტა
–ეს ყველაზე მაგარი სიუპრიზია ჯასტინ–ვუთხარი გულაჩუყებულმა და ტეის მოცემულ ქურთუკში გავეხვიე.
–კანადა,ჩემი მშობლიური მხარე–გამიღიმა და კიბეები ჩაიარა
თოვლზე ისე დავდგი ფეხი,თითქოს თბილქვეყნებიდან ჩამოვსულიყავი და პირველად მენახოს ეს თეთრი ჯადოსნური რაღაც,რომელიც ცივი იყო მაგრამ მაგიური ძალით გულს მითბობდა...
–ახლა კი წავიდეთ,ჩემს საყვარელ ბებიას და ბაბუას გაგაცნობ....
ჯერ კიდევ აზზრე ვერ მოვედი,რომ ეს ჩემს თავს მართლა ხდებოდა...
გადათეთრებულ ქუჩებს გავყურებდი მანქანის ფანჯრიდან და თვალებს ვერ ვუჯურებდი...
–ჯასტინ საოცრად გამახარე...
–მე კი ის მიხარია,რომ ახლა ჩემს გვერდით ხარ.
სახლამდე მალევე მივედით...გზაში ჯასტინი თავისი ბავშობაზე მიყვებოდა,რაც ძალიან მართობდა და მომწონდა.როცა კანადაში ცხოვრობდა ერთი ჩვეულებრივი ბიჭი იყო და ამბობს რომ,აქ ახლაც ამავე სტატუსით ხვდებიან ახლობლები..
–ეს ჩემი ეზოა–გახარებულმა შეაღო კარი და შემიპატიჟა.
ორ სართულიანი სახლი არცისეთი დიდი ჩანდა,თუმცა გარედან ძალიან ლამაზი იყო.სახურავებზე ჩამოკიდებულმა ლოლოებმა,ერთიორად ამიმაღლა განწყობა...
–შიგნით შევიდეთ–გამიღიმა ჯასტინმა
–შენ შედი,მეც ახლავე მოვალ–გავუღიმე და ეზოს კიდევ ერთხელ მოვავლე თვალი.
სახლი შიგნიდან ძალიან მყუდრო და კომფორტული იყო...
კარგად მოწყობილი და თბილი.ზუსტად ისეთიი,როგორსაც ზამთრის სუსხიან დღეს ვინატრებდი.
სასტუმრო ოთახში დიდი ბუხარი იდგა.ბუხრის წინ,ყავარჯნებზე დაყრდნობილ მოხუცს კაცს და ახალგაზრდა ბებიას შევხედე.
–აი ისიც,მაილი–თვალები გაუნათდა ჯასტინს
–გილოცავთ ახალ წელს–ღიმილით მათკენ წავედი.ჯერ ბაბუას,მერე კი ბებიას გადავეხვიე.
–როგორი ლამაზია–გაიღიმა ბებიამ და ჯასტინს გახედა.
საღამოს მათთან უკვე, როგორც შინაური ისე ვგრძნობდი თავს.ბებომ ბლინები გამოაცხო.როგორც ჩანს მხოლოდ ჩვენ ვიცოდით,ჯასტინის სუსტ წერტილი.ძალიან გაუხარდა,როცა გაიგო რომ ჯასტინს ყოველთვის ვანებივრებდი ბლინებით...
ძალიან ბევრი ვისაუბრეთ.ბუხრის წინ ოთხივე ერთად,ჯერ ჯასტინის,მერე კი ჩემს ბავშვობას ვიხსენებდით...
–ხელი ხომ არ შეგიშალეთ?–კარებში ჩვენი ასაკის,ლამაზი გოგონა გამოჩნდა.ხელში შეფუთული ყუთი ეჭირა,თვალები კი თმის ფერზე უელავდა.
–ჟაკლინ.შვილო რას ამბობ,შემოდი–სისწრაფით წამოდგა ბებია და მას შეეგება.მე კი შევამჩნიე,რომ ჯასტინს სახე შეეცვალა და ფეხზე დაბნეული წამოდგა...
ასევე შევამჩნიე ჟაკლინის უცნაური მზერა.თითქოს მათ შორის,იმ წუთას ის უხილავი ძაფი გაიბა,რომელსაც ვერავინ ამჩნევდა...
ჯასტინს გამარჯობაც არ ქონდა ნათქვამი,რომ ბებიამ ჟაკლინის თავი წარმიდგინა
–მაილიი.ეს ჟაკლინია.ჯასტინის ბავშვობის მეგობარი.
შემდგომში კი მისი პირველი სიყვარული.....=ბებომ გაიღიმა და მათ გახედა.
ალბათ ვერც კი მიხვდა,როგორ "მატკინა" იმ წუთას
რაღაცეები დასახვეწია ვიცი,თუმცა რახან დავწერე არ ვჩივი :დ
იმედია მოგეწონათ და მოგენატრათ <3
მიყვარხართ ძალიან.
COMMENT <3
