1 თავი♥,2 თავი♥, 3თავი♥,4თავი♥, 5 თავი♥,6 თავი♥, 7თავი♥, 8 თავი♥, 9 თავი♥,

10 თავი♥,11 თავი♥, 12 თავი♥, 13 თავი♥, 14თავი♥, 15 თავი♥, 16 თავი♥,

ეს თავი მინდა ვაჩუქო ძალიან საყვარელ ადამიანს და ჩემი მოთხრობის ერთგულ მკითხველს mariami♥-ს<333:***

ძალიან კარგი, ვუთხარ ჩაკს და ჩემი ოთახისკენ წავედი. 

სანამ კოლეჯში სევიდოდი ლაპარაკის ხმა მომესმა, ნაცნობი ადამიანების.. ცოტა უფრო ახლოს მივედი, სულ მალე ხმაც ვიცანი.. ნეითი და ენი რაღაცაზე კამათობდნენ.. ყველანაირად ვცდილობდა ყველა სიტყვა გამეგო რასაც ისინი ერთმანეთს ეუბნებოდნენ და გამომდიოდა კიდეც ეს.

-იცოდე არ გაბედო და სერენას არ მიეკარო, მითუმეტეს გულის ტკენაზე ძედმეტია ლაპარაკი..(ენი)

-და შენი აზრით მინდოდა რომ მისთვის გული მეტინა?(ნეითი)

-მე არ ვიცი რა გინდოდა და რა არა, მაგრამ ფაქტია რომ ესე გამოგივიდა(ენი)

-და შენ საერთოდ რატო ერევი ჩვენს საქმეში? ამის უფლება ვინ მოგცა?(ნეითი)

-ამის უფლება სერენას სიყვარულმა მომცა..(ენი)

-ააა მისი სიყვარული ეხლა გაგახსენდა ხომ? და მანამდე ისე საშინლად რატომ ექცეოდი?(ნეითი)

-აი ეს შენი საქმე არ არის.. ეგ სულ სხვა საქმე არის და მისი გულის ტკენა სულ სხვა(ენი)

-აუ ენ თვითონაც მშვენივრად იცი რაც მოხდა, ისიც იცი რომ ეს ჩემი ბრალი არ იყო. მგონი საერთოდ სჯობს ამ ლაპარაკს შევეშვათ. ადამიანი, ვისაც ყველაფერი უნდა ავუხსნა და სიმართლე ვუთხრა სერენა არის და არა შენ.(ნეითი)

-კარგი, მე წავალ მაგრამ იცოდე სერენას მეორედ გული აღარ ატკინო, ის ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს და არ მინდა რომ ასე იყოს..(ენი) თქვა და წავიდა..

მეც სწრაფად შევედი ჩემს ოთახში რომ მათ ვერ შევემჩნიე.

დავწექი თუ არა მაშინვე მკვდარივით დამეძინა.

დილა ჩვეულებრივად დაიწყო. როგორც წესი გალვეთილებს დავესწარი, ბოლო გაკვეთილი ნეითთან ერთად მიტარდებოდა, სპეციალურად დავაგვინე გაკვეთილზე რომ უკან დავმჯდარიყავი, და ნითის გვერდით ჯდომას ავცდომოდი.

როდესაც უკვე ზარი დაირეკა, საკლასო ოთახისკენ წავედი, გზაში კი დუგლასი შემხვდა..

-დაგვაგვიანდა///(დუგლასი)

-ვიცი(მე)

-მერე ასე უდარდელად რატო ამბობ? წამოდი ჩქარა წავიდეთ, თორე სერიოზული უსიმოვნებები გვექნება(დუგლასი)

-ხო ეგრე სჯობს(მე)

სწრაფად წავედით, თან იმედი მქონდა რომ ორივე ერთად დავჯდებოდით.

მაგრამ ძალიან შევცდი, კლასი სულ სავსე იყო, მხოლოდ ორი ადგილი იყო დარჩენილი, ერთი ნეითის გვერდით, ერთი კიდევ ენის.

შესვლისთანავე ყველას სურადება მივიპყარით.

-ხომ იცით რომ დაგვიანება არ სეიძლება, ამ ერთხელ გაპატიებთ, მეორედ ესეთი რამე არ განმეორდეს. ეხლა კი თქვენ, თქვენი ადგილები დაიკავეთ.

დუგლასი ენის გვერდით დაჯდა, მე კი მაინც ნეითის გვერდით მომიწია დაჯდოომა.

-უკვე ამასთან ერთადაც დადიხარ?(ნეითი)

-შენი საქმე არ არის(მე)

-სერენა, სერიოზულად მინდა დაგელაპარაკო და ყველაფერი აგიხსნა.(ნეითი)

-და მე არ მაინტერესებს(მე)

გაკვეთილი საშინლად გაიწელა, დამთავრებისთანავე ბლერი მოვიდა ჩემთან და მითხრა რომ სერიოზული სალაპარაკო ჰქონდა. მეც მას გავყევი.

-არ შეილება, ნეითს ეგრე ნუ ექცევი. მე ყველაფერი ვიცი და მინდა რომ გითხრა შენც.(ბლერი)

-ბლერ გთხოვ ამ საქმეში ნუ ჩაერევი(მე)

-არა სერენა, რაც არ უნდა გაბრაზდე ჩემზე ეს მაინც უნდა გიამბო: ის გოგო ნეითის ყოფილი შეყვარებული იყო, რომელსაც მხოლოდ ერთი დღე ხვდებოდა, იქ კი შეხედა თუ არა მაშინვე მივარდა მასთან და კოცნა დაუწყო(ბლერი) და შევწყვეტიე

-ესეიგი პირველად ძალიათ აკოცნინა და მეორედ კიდევ ნებით:დ კარგი რა ბლერ(მე)

-თუ მაცდი დავამთავრებ, შენთან კამათის შემდეგ ნეითი ძალიან ცუდად იყო, იმ გოგომ სთხოვა, რომ გაყოლოდა ძალიან ეშინოდა, მაშინაც ძალით აკოცა იმ გოგომ(ბლერი)

-დაამთავრე?:დ , და ეგ ცოტა დაუჯერებლად ხომ არ გეჩვენება? მე მაგალითად ძალიან დაუჯერებელი მქონია, ადამიანს თუ არ უნდა ვერავინ აკოცნინებს ძალით(მე)

-ნეითს კარგად რომ იცნობდე მაშინ ამას არ იტყოდი სერენა, მას შენ სიგიჯემდე უვარხარ, სულ შენზე ფიქრობს და ძალიან ცუდად არის ამ ყველაფრის გამო(ბლერი)

-იციბლერ ჯობია წავიდე თორე ვიჩხუბებთ(მე) ვთქვი და წამოვედი

ცოტა აღელვებული ვიყავი, გიჯივით გავვარდი, ბაღში კი შევხედე მოწყენილ ენს, რომელიც განმარტოებული იყო. რათქმა უნდა მასთან მივედი..

-ენ რა გჭორს?(მე)

-არაფერი ისეთი..(ენი)

-ენ, ძალიან კარგად გიცნობ.. მითხრაი რა გჭირს? რამ შეგცვალა.. იცოდე არ მოგეშვები სანამ არ მიპასუხებ..(მე)

-კარგი სერენა, მეც აღარ შემიძლია ამის დამალვა, უკვე დამღალა შენთან საიდუმლოებებმა.. იმ დღეს დედაშენის გარდაცვალების დღეს, გახსოვს შენ მე დამირეკე და გითხარი რომ დრეს კოლეჯში ვერ მოვიდოდი, მაშინ უკვე აქ ვიყავი გადმოსული სასწავლებლად და ეს არავინ იცოდა.(ენი)

-და დედაჩემის სიკვდილი შენს შეცვლასთან რა შუაში არის?(მე)

-შუაში არა, თავიში არის. შენთან ლაპარაკის მერე დედამ დამირეა და მთხოვა რომ სასწრაფოდ მივსულიყავი ერთ ედგილას და მისამართი მომცა. მეც ასავე მოვიქეცი, ერთ-ერთ კაფეში გავჩერდი, დედაც იქ დამხვდა. სულ მალე რაღაც ხმა გავიგონეთ.

მანქანა რაღაცას შეეჯახა, დედამ იცნო მანქანა, მაგრამ მე არ გავუშვი, ვუთხარი რომ ეს სისულელე იყო, მართლაც ნახევარი საათი ხალხი ეხვეოდა მას, მაგრამ ექიმები არ ჩანდნენ, ბოლოს მივედით და ვნახეთ რომ იქ დედაშენი იყო, მას მერე ჩემს თავს ვერ ვპატიობ ამ ყველაფერს, უფრო ადრე რომ მივსულიყავით მასთან ეს შეიძლება არ მომხდარიყო, თქვა და ტირილი დაიწყო...

მისი ბრალი მართლაც არაფერი იყო, ექიმებმა თქვეს რომ დედა შეჯახებისთანავე გარდაიცვალა, მეც ვუთხარი ეს ენის, შედარებით დაამშვიდა ჩემმა სიტყვებმა მაგრამ მაინც ძალიან ნერვიულობდა.

ის საღამო ენთან ერთად გავატარე..ოთახში გვიან შევედი და მაშინვე დავწექი.

დილით ჩაკმა გამაღვიძა, მთხოვა მას გავყოლოდი დეიდასთან, შენ ვერ გიკავშირდებიან და სასწრაფოდ უნდათ ჩვენთან ლაპარაკიო.

მეც მაშინვე წამოვვარდი ფეხზე,სწრაფად ჩავიცვი და წასასვლელად მოვემზადე. ჩაკს უკვე უთხოვია დირექტორისთვის და გავუთავისუფლებივარ.

სანამ გავიდოდით ბლერი და ამანდა შემხვდნენ, მათ სწრაფად ვითხარი რაშიც იყო საქმე და მანქანასთან მივედი, რომ შევხედე როგორ კამათობდნენ რაღაცაზე ჩაკი და ნეითი.

-ჩაკ მე მზად ვარ, მალე მორჩებით?(მე)

-სერენა უნდა გელაპარაკო(ნეითი)

-მეჩქარება, ვუთხარი და მანქანაში ჩავჯექი. მალევე წავედით. იქაც სწრაფად მივედით.

შიგნით შევედით თუ არა მაშნვე მამას მოვკარი თვალი..

-აქ რა გინდა?(მე)

-ყველასთან ლაპარაკი, უფრო შენთან, მინდა რომ ყველაფერი აგიხსნა და მაპატიოო(მამა)

-სერე სჯობს მამაშენს მოუსმინო..(დეიდა)

-დეიდა შენც? რატომ უნდა ველაპარაკო? ჩემზე აღარვინ ფიქრობს?(მე)

-ზუსტად მაგიტო უნდა ელაპარაკო მამაშენს..(დეიდა)

-კარგით, რა ხდება?(მე)

-მოკლედ მე ყველაფერი ვიცოდი, უნრალოდ მეშინოდა, ძალიან მეძინოდა რომ დედაშენი მიმატოვებდა და წავიდოდა.. სწორედ ამიტომ ვმალავდი წერილებს, მეშინოდა რომ ის წავიდოდა ისევე როგორ წინათ და დიდ უსიამოვნებეში გაეხვეოდა. გთხოვ მაპატიე სერენა, ვიცი საშინლად მოვიქეცი, უბრალოდ მეშინოდა.. გთხპვ რებეკა შენც მაპატიე..

მამას სიტყვები მივხვდი გულიდან იყო წამოსული, ის მართლაც ნანობდა ამ ყველაფერს..

-დეიდა აპატიე მამას?(მე)

-კი სერენა ვაპატიე(დეიდა)

-მამა მეც გპატიობ იმისადამიუხედავად რომ ძალიან დიდი ტკივილი მოგვაყენე ჩვენც და დედასაც, მაგრამ შენ მაინც მამაჩემი ხარ. მაგრამ შენს საცოლესთან შეგუება ძალიან გამიჭირდება.. ცუდად ვარ, ძალიან მინდა რომ ყველაფერი ძველებურად იყოს, მაგრამ ვხვდები რომ ეს შეუძებელია, ამიტომ სჯობს შევეცადო რომ მშვიდად და ბედნიერად ვიცხოვრო და ამიტომ არ მინდა შენზე ნაწყენი ვიყო.

როდესაც დავამთავრე მამა მოვიდა და ჩამეხუტა..

ცოტა ხანი ვლაპარაკობდით, რომ მთხოვა დღეს მასთან ერთად რომელიღაც ძალიან პოპულარულ, მაღალი დონის, მნიშვნელოვან წვეულებაზე წავსულიყავი.

მეც დავთანხმდი მას. ეხა გახიარულება ნამდვილად არ მაწყენდა.

ვანესა მომეხმარა ტანსაცმლის შერჩევაში, საღამოს უკვე მხად ვიყავი წასასვლელად.

კლერიც მზად იყო. მამასთან ერთად იდგა.

-არ ვიცოდი შენც თუ მოდიოდი..(მე)

-მამაშენმა მთხოვა, უნდოდა ორივე გვერდით ვყოლოდით.

ამით შემოიფარგლა ჩვენი ლაპარაკი. გზაში ხმა არ ამომიღია, საკმაოდ სწრაფად მივედით.

მართლაც ძალიან დახვეწილი წვეულება იყო, უამრავი სტუმრით.

შიგნით ყველაფერი არაჩვეულებრივი იყო.. ყველა თავისებურად ერთობოდა, რათქმაუნდა ისე როგორც მაღალი დონის წვეულებებზე არის მიღებული. მე ნაცნობს ვერავის მოვკარი თვალი და ისევ კლერთან ერთად მომიწია ყოფნა.

-სერენა შეიძლება ახლა არც ამის დრო არის და არც ადგილი, მაგრამ მინდა რომ ჩვენი ურთიერთობა გავარვიოთ, არ მინდა ესეთი დამოკიდებულება გქონდეს ჩემთან, მინდა რომ დავმეგობრდეთ, მე არ ვაპირებ შენს გულშ დედაშენი ადგილის დაკავებას, უბრალოდ მინდა შემიყვარო როგორც მამაშენის მეორე ცოლი და ერთმანეთთან კარგი დამოკიდებულება გვქონდეს.(კლერი)

-ჩემს გულში დედას ადგილს ისედაც ვერასოდეს ვერ დაიკავებ და დანარჩენზე მოდი სხვა დროს ვილაპარაკოთ. ამ დროს ჩაკს მოვკარი თვალი და მასთან მივედი.

უფრო სწორედ უკნიდან მივეპარე..

მან გაკვირვებულმა გამომხედა.

-სერენა? აქ რას აკეთებ?(ჩაკი)

-მამას მოვყევი და შენ?(მე)

-წამო იქით ვილაპარაკოთ.. (ჩაკი)

-რატო? აქაც კარგად ვარ..(მე)

-არა წამო იქით, თან მეუბნებოდა ამ ყველაფერს და თან სხვა მხარეს იხედებოდა, თითქოს არ უნდოდა რაღაცასთვის შემეხედა..

-ჩაკ რა ხდება/(მე)

-არაფერი სერენა(ჩაკი)

სწორედ ამ დროს მის მზერას გავაყოლე თვალი და.......