-წამოდით, წამოდით ვაცადოთ ბავშვებს გაერთონ, ჩვენ კიდე კაფეში დავჯდეთ(ნეითი)
-არა ნეით მაპატიე მაგრამ ძალიან დაღლილი ვარ და უნდა დავისვენო ცოტა.(მე)
-მე წამოვალ(ბლერი)
მართლაც ისინი წავიდნენ კაფეში, მე კი ჩემს ოთახში ავედი და დავიძინე.
რომელ საათზე დავწექი არვიცი, როგორც კი დავწექი მაშინვე ჩამეძინა, მაგრამ როდესაც გამოვიღვიძე დილა იყო. მივიხედ-მოვიხედე და ამანდა ოთახში არ იყო. არც საერთოდ იყო მონასვლელი ღამით.
ვაიმე როგორი შეყვარებულია გავიფიქრე რომ კარები ამანდამ შემოაღო.. მეც მას დავუწყე ყურება, არაფერი მითქვამს. მაინტერესებდა რას მტყოდა
-რა? ეგრე რატო მიყურებ?(ამანდა)
-ბატონო? მგონი სათქმელი გაქვს.... (მე)
-მე მაქვს რამე სათქმელი? კაი ჰოოო:დდ რა გაინტერესებს(ამანდა)
-ყველაფერი. როდის შეგიყვარდა?(მე)
-ნუ მოწონებით ადრეც ძალიან მომწონდა. კარნავალზე ერთმანეთს ვაკოცეთ და მას მერე გავერჯვიეთ ჩვენს გრძნობებში. ეხ აკი შეყვარებულები ვართ/..(ამანდა)
მართლაც ძალიან იყო შეყვარებული, თვალები უბრწყინავდა სიხარულისგან.
კიდევ ცოტა ხანი მელაპარაკა შემდგე დაწვა და დაიძინა. დღეს არ აპირებდა გაკვეთილებზე დასწრებას. მეც ხელი არ შევუძალე და საკლასო ოთახში გავედი. ბლერი იქ დამხვდა. მარტო ის იყო კლასში.
-ბლერ აქ ასე ადრე რა გინდა?(მე)
-არვი, ადრე გამეღვიძა და აქ შემოვედი..(ბლერი)
-აჰა, და ჩაკზე ხომ არ გინდა რამის მოყოლა?(მე)
-ისედაც ხო იცი ყველაფერი და მე მეტი რა უნდა გითრა?(ბლერი)
-შენ დღეს რა გჭირს?მერე მთავარი არ ვიცი.. ისევ გიყვარს?(მე)
აუ არვიცი ცუდად ვარ.. და ჩაკს და ჩემს გრძნობებს არავითარი მნიშვნელობა აქვს(ბლერი)
-გეტყობა დღეს რაღაცა რო ვერ ხარ. ჩემთვის და მისთვისაც დიდი მნიშვნელობა აქვს შენს გრძნობას(მე)
-მისთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს? კაი რა ნუ მაცინებ..(ბლერი)
ამ ლაპარაკში ვიყავით, რომ საკლასო ოთახი ბავშვებით გაივსო. ნეითი და ჩაკიც შემოვიდა ოთახში. ნეითი გვერდით მომიჯდა. ჩაკს ვანიშნე რომ ბლერს გვერდით მიჯდომოდა. და მართლაც ასე მოიქცა. კლასში სულ მალე მასწავლებელიც შემოვიდა. საშინელი სახე ქონდა. როგორც ჩანს საშინელი პასუხები იყო ტესტების.
ყველა გაჩუმდა. კლასი სიჩუმემ მოიცვა..
-აჰა ანუ ხვდებით რომ საშინელე შედეგები გაქვთ ყველას ორის გარდა. მხოლოდ იმ ორზე არ ვარ გაბრაზებული. დანარჩენი ყველა დაისჯებით.
ეხა ტესტი წარმატებით ჩააბარა მხოლოდ სერენა ვანდერვუდსენმა და ჩაკ ბასმა. ეს სიტყვები რო თქვა მასწვეკებლა ვერ დავიჯერე. ახლა კი დანარცენი ყველა დაისჯებით და თქვენი სასჯელიიქნება, რომ დღეს მთელი დღე აქედან ვერ გახვალთ. საჭმელს ჩვენ მოვიტანთ თქვენ კი მთელი დღე იმეცადინებთ. თვქნე კი მთელი დღე თავისუფლები ხართ. შეგიძლიათ სახლში წახვიდეთ, სხვადასხვა ადგილზე გაისეირნოთ და ასე შემდეგ.
-და არ შეიძლება ჩვენც რომ დავრჩეთ და დავეხმაროთ?*(მე)
-არა. ეს ამათი სასჯელია. ახლა კი თქვენ უკვე დაგიმთავრდათ გაკვეილი და თქვენ ორი დღეს მთელი დღით თავისუფლები ხართ კოლეჯიდან. შეგიძლიათ გაერთოთ(მასწავლებელი)
-კიმაგრამ.. და სიტყვა აღარ დამასრულებია ჩაკმა
-კარგით მაშინ ჩვენ გავალთ.. ხელი მომკიდა და გარეთ გამიყვანა.
-აუუ ცოდვები არიან, მთელი დღე და ღამე აქ უნდა იყვნენ ერთ ოთახში ყველა.(მე)
-მერე ემეცადინათ ჩვენს მსგავსად და ახლა ჩვენთან ერთად იქნებოდნენ(ჩაკი)
-ნუ მაგიც მართალია.. ახლა რა ვქნათ?(მე)
-რავიცი, ეხა მამაჩემს უნდა შევხვდე და საღამოს შეგეხმიანები და სადმე გავიდეთ ეღატდ. როგორი აზრია?(ჩაკი)
-კარგი აზრია ძაან, ის ემეც მამას ვნახავ.. (მე)
ჩაკს დავემშვიდონე და ჩემი ოთახისკენ წავედი. გამოვიცვალე, ტაქსი გამოვიძახე და სახლში წავედი.
მამა სახლში არ იყო. მობილურზე დავურეკე მაგრამ ავტმოპასუხე ჩაირთო ამიტომ შეტყობინება დავუტოვე რომ სახლში ვიყავი 8 საათამდე და მალე მოსულიყო.
მანამდე ჩემს ძველ ოთახში შევედი, ყველაფერი ძველებურად იყო. გამახსენდა ძველი დრო. მოვიწყინე. რა ბედნიერი ვიყავი, როდესაც აქ დედასთან ერთად ვცხოვრობდი. ენი ჩემს გვერდით იყო.
შემდეგ მამას ოთახში შევედი. დედას ნივთები არეული იყო. ტანსაცმელები ერთ კარადაში იყო შეკუჭული.
გაკვირვებული დავდიოდი ოთახში და დედას ნივთებს ვათვალიერებდი.
რამდენიმე საათი გავიდა რაც სახლში ვიყავი, მაგრამ მამა არ ჩანდა. მაგრა ბოლოსდა ბოლოს მიპასუხა და მითხრა, რომ შვებულლებით იყო წასული რაღაც საქმეზე. დგეს წასულა და ვერ მოუსწრია ჩემთვის თქმა. მეც რა უნდა მექნა, მამასთან ლაპარაკის შემდეგ ისევ უკან კოლეჯში წავედი. ბავშვები სადაც იყვნენ იმ ოთახთან მივედი მაგრამ ვერაფრით ვერ შევედი. იქვე ცაკი ვნახე, რაღაცეებზე ვილაპარაკეთ და ამ ლაპარაკში შემოგვაღამდა კიდეც. ორივე დასაძინებლად წავედით. სანამ დავწვებოდი საიტზე შევედი. ჩემდა სამწუხაროდ სკოლის ყველაზე პოპულარულ გოგოებს შორის პირველობას ვინარჩუნებდი. ამას უნდა შევგუებოდი. ადრე დავწექი და დილითაც ადრე გავიღვიძე. საკლასო ოთახშო შესულს ბავშვები საშინელ მდგომარეობაში დამხვდა. აღარფრის თავი არ ქონდათ და ტესტი უკვე დაწერილი. გაკვეტილები ჩვეულებრივად ცაგვიტარდა მაგრამ ვერცერთო ვერ აზროვნებდა. გადიოდა დღეები, აქ თავს თანდათან უკეთ ვგრძნობდი. ვხვდებოდი რომ ნეითი უფრო მიყვარდებოდა. მაგრამ რა თქმაუნდა ამას მასთან არ ვიმჩნევდი. ბლერი და ჩაკი ყოველ წუთსი კამათობდნენ, მაგრამ სიგიჯემდე უყვარდათ ერთმენათი, ხოლო ამაას არ აღიარებდნენ. ერთ დღეს გაკვეთილების ბოლოს კი მასწავლებელმა გვითხრა, რომ......
