♡♥Romeo Vs JulieT?♥♡ ხალი თინეიჯერული თავგადასავალი) პირველად ჟანრი"ფანტასტიკა")P A R T ="14"= ტელეფონი მისკენ გავანათე და აღმოჩნდა,რომ ის ჩემთან ძალიან ახლოს იყო.მოულოდნელად მომიახლოვდა და მაკოცა... ვერ ავღწერ რა ვიგრძენი.თითქოს მონატრებულმა მისმა სითბომ,რომელსაც აქამდე იჩენდა,ერთიანად გაიღვიძა.თავი საშინლად ვიგრძენი.გონება მკარნახობდა,რომ ეს არასწორი იყო,მაგრამ გული ყოველთვის ეწინააღმდეგებოდა მას.გავიაზრე,რომ ასე გაურკვევლობაში ყოფნა არ მარგებოდა და გამოვიწიე.. -ჰარი,ასე არ შეიძლება.. ისედაც სიბნელე იყო და არ შემეძლო მისთვის შემეხედა.მოქმედებით მივხვდი,რომ კარებისკენ გადაიწია. -მაპატიე) უბრალოდ თავი ვეღარ შევიკავე თქვა დიდი ხნის დუმილის შემდეგ -თუ შეიძლება სინათლეები აანთე მანაც მანქანის გარეთა ფარები აანთო.ახლა შემეძლო მისთვის შემეხედა. -მომენატრა შენთან ახლოს ყოფნა. ჩაილაპარაკა და თვალი ამარიდა -რატომღაც დიდად არ იტყობ,ჩემს მონატრებას არაფერი მიპასუხა.მეგონა რომ დანებდა და თავის დანაშაულს მიხვდათქო,მაგრამ შევცდი.. -შენ გგონია არ ვიცი ელის?(ოდნავ გაოცებული,მაგრამ უხეში ტონით მითხრა)-უბრალოდ არ შემიძლია ერთბაშად შევიცვალო,შენ კი ამაში არ მეხმარები.მინდა,რომ ერთად ვიყაოთ და ერთად გადავლახოთ ყველა პრობლემა,მაგრამ შენ არ ცდიილობ ელის,ყველაფერში მადანაშაულებ და ერთ უბრალო შეცდომასაც არ მპატიობ. -რა თქვი?(ცოტა გავბრაზდი)-იქნებ ყველაფერი მე დამაბრალო.ყველაფერი შენი ხასიათის ბრალია.ადამიანი ვერ გაგიებს.ერთ წუთში ერთი გინდა,მეორე წუთში მეორე.ყველაფერი ეგრე ადვილად არაა ჰარი! ყველა შენს ჭკუაზე ვერ ივლის,მე განსაკუთრებით. -არც მითხოვია,რომ ჩემს ჭკუაზე იარო.უბრალოდ ასეთი ვარ! მიჩვეული ვარ,რომ გოგონები სხვაგვარად მებყრობიან,და ეს ჩემი ბრალი არაა.ყოველთვის ასე იყო,გარდა შენი შემთხვევისა.თავიდან მიმიზიდა,იმან რომ ჩემთანმიმართებაში ნაკლებად ყურადღებიანი იყავი,შემდეგ კი მივხვდი რომ ძნელად მისაწვდომი.სწორედ ამან დამაინტერესა ელის შენში,ამისგამოა რომ გონებიდან შენი ამოშლა არ შემიძლია.იმ დღეს კი ძალიან გაბრაზებული ვიყავი,ყველაფერი ერთად დატრიალდა.წამით არ მომეწონა შენი დამოკიდებულება ჩემდამი,და ამიტომაც გელაპარაკე ისე.შევრბუნდი,თუ არა ჩემი სიტყვები მაშინვე ვინანე,მივხვდი რომ გული ვატკინე ადამიანს,რომელსაც "წმინდად" უნდა ჩემთან ურთიერთობა,მაგრამ სიამაყე ვერ გადავფარე.ასე რომ ერთ შემთხევას მეორე გადაება,მეორეს მესამე და დღემდე ველოდი იმ მომენტს,როცა ამ სიტყვების თქმას გულახდილად შევძლებდი... არ ვიცი რატომ,არ ვიცი რა ვიგძენი მაგრამ ცრემლები მომადგა.მასთან არ შევმიჩნიე,ხმასაც ვერ ვიღებდი,რადგან ერთი სიტყვაც და ავტირდებოდი. -არც მე ვერ ანგელოზი..(ცინიკურად ჩავილაპარაკე,როცა დავრწმუნდი რომ თავის კონტროლი შემეძლო)-პრობლემა მხოლოდ შენში არაა.უბრალოდ მეც ასეთი ბუნება მაქვს,ძალიან ძნელად ვაპატიობ ადამიანს შეცდომას.ეს ზოგჯერ კარგი და ჭკუისსასწავლებელია,მაგრამ ამ შემთხვევაში....(ცოტა ხანი გავჩუმდი) -ამ შემთხვევაში ვფიქრობ ზედმეტი მომივიდა... -უბრალოდ ერთ რაღაცას გთხოვ..-ჩემსკენ შემობრუნდა -რას? -მეორე შანსი მომეცი... ამ სიტყვებზე გული ამიჩქარდა.კვლავ ეწინააღმდეგებოდა გული და გონება ერთმანეთს.! -არ დათანხმდე,არაა ღირსი.რამოდენიმე დღეში გადაიფიქრებს-მკარნახობდა გონება -რომ არ უნდოდეს,არ გთხოვდა-მკარნახობდა გული.. ძალიან დავიბენი........... -მეორე შანსს დამსახურება უნდა!(გავუღიმე)-აღარ მინდა კიდევ ერთხელ დავუშვა შეცდომა.დამანახე,რომ ეს მართლა გინდა. -ელის..(საწყლად მითხრა) -რა იყო ჰარი? )) გინდა შანსი მივცე ისეთ ბიჭს,რომელიც გუშინ მთელი დღე ნინასთან ერთად იყო,დილით კი სულ სხვა გოგოსთან ერთად. -ჩვენს შორის არაფერი მომხდარა..უბრალოდ კლუბში ვიყავით.მინდოდა,ცოტა ხნით მაინც დამევიწყებია ყველაფერი.გეფიცები ელის.და ნინაზე მგონი არ ღირს კაამათი,კარგად იცი ჩემი დამოკიდებულება მისადმი,და კიდევ უფრო კარგად იცი,მისი ბუნება... (გამეცინა)-კარგი,კარგი.! არ გინდა ამდენი თავის სამართლებელი სიტყვები -თავს არ ვიმართლებ.მეორე შანსის მოპოვებას ვცდილობ(გაეცინა) -მითუმეტეს..! ჩვენს შორის წუთიერი სიჩუმე ჩამოვარდა,რომელიც შექმნილ უხერხულობას აღვივებდა. -გავიგე ლუისს რატომაც ეჩხუბე... -ვარიდებდი მაგ თემას თავს,მაგრამ მცდელობა უშედეგო იყო (გაეცინა) -არა რატო? დღეს გულახდილები ვართ და ბოლომდე გავარკვიოთ ყველაფერი..ძალიან გაბრაზებული ვარ ჯესიზე,ვერ გავიგე რატომ გითხრა ლუისზე ყველაფერი.იქნებ არ მინდოდა შენც გცოდნოდა. -ადრე თუ გვიან მაინც გავიგებდი,თანაც ჯესი არაფერ შუაშია.რაც არ უნდ აგაბრაზებული ყოფლიყო შენზე,არაფერს მეტყოდა,უბრალოდ წამოცდა რომ ლუისს ვერ იტანდა.მეც არ მოვეშვი მანამ,სანამ არ მითხრა რა იყო ამის მიზეზი! -ჰო უბრალოდ ყველაფერი ისე გამოვიდა.ლუისი ძალიან გგავს.. -ლუისი?(გაიკვირვვა) -ჰო! კარგი რა მის ადგილას შენც ასე მოიქცეოდი. -არა,მე მეგობრის შეყვარებულს არ ვაკოცებდი.! -ყველაფერი ისე არ იყო,როგორც შენ გგონია.! -მისი გესმის(შემაწყვეტინა) და ჩემი არა.(თავისებური ეჭვიანობა) -ეგ რა შუაშია! -როგორ არა..!მიმტკიცებ,ასე იმიტომ მოიქცა რომ ასეთია მისი ბუნება,შანსს ხელიდან არ უშვებს,ჩემს შემთხვევაში კი ყველაფერი სხვაგვარადაა. -კარგი არ მინდოდა მაპატიე.მართალი ხარ.დღეს რომ არ გველაპარაკე,ჩემს შეცდომას ვერ მივხვდებოდი.ვერც შენ შენსას. -მეორე შანსს უნდა ველოდე? თუ შენს და ლუისს შორის ხდება რამე,შეგიძლია ახლავე მითხრა -არა რა სისულელეა.მხოლოდ მეობგრები ვართ,მაგრამ ეს ფაქტი არნიშნავს,იმას რომ შენს მეორე შანსს გამორიცხავს,ყველაფერი შენზეა დამოკიდებული ჰარი... არაფერი უთქვამს...ძილი მომერია.თვალები მეხუჭებოდა.თანაც ისეთი ღამე იყო-წყნარი,მშივიდი-სხვაგვარად არც შეიძლებოდა.რომ ამ დროს ჰარიმ გამომაფხიზლა. -უკან მანქანა მოდის.გავაჩერებ,რომ დარეკვა შევძლოთ მეც სწრაფად წამოვწიე თავი და უკან გავიხედე.მანქანიდან შევხედე,როგორ შეაჩერებინა ჰარიმ მანქანა და მობილური სთხოვა. მე რათქმაუნდა ყველაფერი გარკვევით მესმოდა.მამამისს დაურეკა.მათი დაილოგიც გავიგე.ნიკოლასმა,უთხრა რომ მძღოლს ახლავე გამოუშვებდა.ჰარიმ მობილური პატრონს დაუბრუნა და მანქანაში დაბრუნდა. -ვის დაურეკე?(ვკითხე თითქოს არ ვიცოდი) -მამაჩემს.დაახლოებით ნახევარ საათში აქ იქნებიიან. -ძალიან კარგი )უკან გადავჯდებდი,დავიძჳნებ -როგორც გინდა.(და ისიც გადმომყვა) თავი მხლებზე დავადე.ფაქტი,რომ ჩემს თმაზე თამაშობდა,ხელს უწყობდა კიდევ უფრო მალე ჩამძინებოდა.....
როდესაც გავიღვიძე ხმაური იყო.ჰარი მანქანაში არ იჯდა.თავი წამოვწიე და ჩვენს წინ მანქანას შევხედე.მათი დიალოგი გავიგონე,მან თქვა ელისს გადმოვიყვან და წავიდეთო...მეც სწრაფად დავწიე თავი თითქოს მეძინა.. -ელის გაიღვიძე.კოლეჯში ვბრუნდებით. ზანტად წამოვდექი. -მანქანას აქ ტოვებ? -ჰო ისინი მიხედავენ და ხვალ ჩამომიყვანებენ..ახლა კი გადმოდი. თავისი ნივთები აიღო და კარები გამომიღო. მე კიდევ ძილბურანში ვიყავი,ინსტიქტურად წამოვდექი და მანქანისკენ გავყვევი. ბუნდოვნად მახსოვს,როგორ მივედით კოლეჯამდე და როგორ ამაცილა ოთახამდე.მახსოვს ჯესი რაღაცას მეკითხებოდა,მე კი მოკლედ და უაზროდ ვპასუხობდი,მერე კი უკვე მესამედ,ხელახლა ჩამეეძინა,ოღონდაც ამჯერად დილით გავიღვიძე,ჩემს ოთახში...
მზიანი დილა იყო.გარეთ თბილოდა.ბავშვები ეზოში იყვნენ შეკრებილნი.ყველა თავისი საქმით იყო გართული.ყველაფერი ისე მშვიდი და კარგი იყო,ხასიათზე მოვედი.მითუმეტეს მას შემდეგ,რაც გუშინდელი ჩემი და ჰარის გულახდილი დიალოგი გამახსენდა.. ამ დროს ოთახში ჯესი შემოვიდა. -გაიღვიძე ელ? შევეცადე ცოტა გაბრაზებული სახე მიმეღო -წესით შენზე ნაწყენი უნდა ვიყო,მაგრამ იმდენად კარგ ხასიათზე ვარ.(გამეცინა) -ვიცი,ვიცი და ღირსიც ვარ.ენას ვერ მოვუარე,მართლა არ მინდოდა -ვიცი ჯეს!ჩემზე უკეთ ვინ გიცნობს.რაც იყო იყო.მოდი ჩემთან(ერთმანეთს გადავეხვიეთ)-უბრალოდ ცოტა ხნით დავივიწყოთ ეს ყველაფერი.გაკვეთილი რა გვაქ? -აქტიური გაკვეთილი გვიტარდება,ეზოში/გამოსაცვლელად შემოვედი. -ძალიან კარგი! )) ჩოგბურთი ვითამაშოთ -აჰაა.კარგი აზრია.რამდენი ხანია არ შევჯიბრებივართ ერთმანეთს -აჰა..კარგი სწრაფად,თორე ზარი დაირეკება. ჩვენც მომზადება დავიწყეთ.აქამდე არ მიხსენებია,მაგრამ ჩოგბურთი ჩემი საყვარელი სპორტია.ბავშვობაში აქტიურად ვთამაშობდი,ახლა კი როცა საშუალება მომეცემა მხოლოდ მაშინ)) სპორტულ ფორმაში გამოვეწყყვეთ მე და ჯესი..
ჩოგბურთის და ფეხბურთის სტადიონები ერთად იყო )) გვერდით გოგონებს უკვე დაეწყოთ თამაშინ,იქითკენ კი ბიჭები ფეხბრუთს თამაშობდნენ.მიჩელი ამ გაკვეთილზე არ იყო ჩვენთან ერთად,ჰარი კი არ ჩანდა.. სულ მალე ნინა მოვიდა თავის დაქალებთან ერთად.)რიგში მე ვიყავი.შემოსული არ იყო ამათვალიერა და იკითხა
-რიგში ვინ არი? -მე და ჯესი (დიდიხანი არ დავუყოვნე პასუხსს) -ცუდია )) ამის შემდეგ მოგიწევთ -კიკი როგორ არა. )) რომელიმეში ხომ არ გერევი? (ცინიკურად გავუღიმე) -არადა,და ამიტომაც ვითამაშებ ამის მერე მე.. პასუხის ღირსადაც არ ჩავაგდე.. ჯესი:კარგი მე არ ვითამაშებ,ცოტა ხანი მოვიცდი)) თუ ასე მააგარი ხარ,ელისთან ითამაშე -რა პრობლემაა.) -არც ჩემთვის არი პრობლემა(გავუღიმე) და სათამაშოდ მოვემზადეთ.. ვაღიარებ კარგად თამაშობდა..გოგონები ირგვლივ შემოიკრიბა.ზოგი ანგარიშს ითვლიდა,ზოგიც კი ისე გვამხნევებდა,თითქოს რომელიმე მსოფლიო ჩემპიონატზე ვყოფილიყავით.. ბონუს ბურთები კოლეჯის დარბაზიდან ჩამოტანილი არ იყო,ძლიერი პასი დავარტყი,ისე რომ ბურთი ბიჭების მხარეს გადავარდა. -მე მოვიტან..!(ვთქვი და სწრაფად გავიქეცი მათკენ)შიდა თამაში ჯერ არ იყო დაწყებული. -ჰეი თომ,მანდ ბურთი დავარდა და მესროლე რა..(შორიდან დავუძახე ჩემს კლასელს) -არ ვიცი არ შემოხედავს.. -აუუ,სადმე აქ უნდა იყოს.(სტადიონისკენ წავედი) -ამას ეძებ?(გასახდელიდან ჰარი გამოვიდა,რომელიც წელზევით შიშველი იყო,კისერზე კი მაისური ქონდა მოხვეული) -კი -სად იყო? -პირდაპირ გასახდელთან.. -როგორც ჩანს შენ გელოდებოდა(გამეცინა და გამოვართვი) -მადლობა -არაფრის.(ისე ვიქცეოდით თითქოს გუშინ არაფერი მომხდარიყო,ჯერ-ჯერობით ჩვენი თითქოსდა ხელახალი ურთიერთოობის შესახებ არავის უნდა ცოდნოდა) გამიცინა და თვალი ჩამიკრა. -აბა შენ იცი!მოიგე.. -აუცილებლად : დ ))
ამ გაკვეთილმა ძალიან კარგად ჩაიარა..! დაღლილი ხან ვის ვეთამაშებოდი ხან ვის...ერთი საათი გავიდა თუ არა ზარიც დაირეკა,ახლა სპექტაკლის მეწყებოდა,ამიტომ ჯესი და მე სწრაფად წავედით,გამოცვლა რომ მომესწრო. გზაში ჯესი გუშინდელ ისტორიებს მიყვებოდა,რაზეც გულიანად ვიცინოდი.ნელ-ნელა შესასვლელს ვუახლოვდებოდით,რომ კარებთან ლუისს შევხედე... -ეს აქ რას აკეთებს(წამში შეესცვალა გამომეტყველება ჯესის) -შენ შედი,მე გავარკვევ(მისთვის ჯერ არ მითქვამს რომ მასთან ძალიან კარგი ურთიერთობა მქონდა) ლუისი,შემხედა თუ არა,ნელი ნაბჯით წამოვიდა ჩემსკენ,თან მიღიმოდა,როგორც ჩანს არ იცოდა რა ეთქვა და მხოლოდ ამით შემოიფარგლებოდა. -სიურპრიზიი.(გაეცინა) -ასეთი სიურპირზები ხშირად გჩვევია?(მისი სიტყვები გავიმეორე) -(გაეცინა) -იქნებ მითხრა აქ რამ მოგიყვანა -ადირქტორთან ვარ რღაც საკითხებთან დაკავშირებით მოსული და ვიფიქრე ელისსაც ვნახავთქო(რაღაც უხერხულად ვიყავით) -აჰა(გავუღიმე) ცოტა ხანი მიყურა,ბოლოს სიცილით მითხრა -შენ რა დაიჯერე? -რას გულისხმობ? -რა დირექტორი! მომენატრე და აქ შენს სანახავად ჩამოვედი. -ლუის(გამეცინა) -კარგი,ახლა არ დაიწყო როგორც იცი ხოლმე.(წამში მოისხნა ის უხერხულობა,რომელიც ასე მაწუხებდა.მასში კვლავ უდარდელი ლუისი დავინახე და დავმშვიდდი)-მხოლოდ მეგობრული მონატრება -მეგობრული ჩახუტება და მეგობრული კოცნა(მის მაგივრად დავასრულე,მისივე სიტყვები:დ)) ერთმანეთს გადავეხვიეთ.. -შეიძლება შენს რეპეტიციას დავესწრო? (მაცდურად გამიღიმა) -არა!(მოკლედ გადავუჭერი)-არ მაქ დღეს რეპეტიცია -ჯერ ერთი,რომ ვიცი გაქვს და მერე მეორე,საშინლად გეხერხება ტყულის თქმა -იქ ჰარიც იქნება.. -ვიცი და რა მოხდა მერე,დაგავიწყდა?! მეგობრები ვართ -ჰო კარგი(გამეცინა)-ადრიანას ხათრით.წავედით,თორე დამაგვიანდება -რათქმაუნდა(ხელი გადამხვია..) -ლუის. -ჰო მართლა სიას,მეგობრული ხელის გადახვევა მიამატე... (მის ხუმრობაზე სიცილი ამივარდა) -აუცილებლად.! მე კი წარმოდგენაც არ მინდოდა,ჰარის რეაქციის როცა მასთან ერთად მნახავდა,მაგრამ ლუისისთვის ურის თქმაც არ მინდოდა....................
გიორგობას გილოცავთ ყველას<3 მაპატიეთ რომ ასე დაგავიანე!ვერ ვასწრებდი <3 )) ვცდილობ რომ,რაც შეიძლება დიდები დავდო.იმედია მოგწონთ და ტყუილად არ ვწვალობ.თუ ასეა უბრალოდ დააკომენტარეთ *))
| 
