♡♥My New Story ) Romeo Vs Juliet?♥♡ ახალი თინეიჯერული თავგადასავალი) პირველად ჟანრი"ფანტასტიკა")P A R T ="9"=
თუ დაგავიწყდათ შეგახსენებთ,რომ ვარდსიფერი ფერით პერსონაჟის ფიქრებია )) და თუ ვინმეს არ გახსოვთ,შეგიძლიათ წინა თავებს გადახედოთ,რადგან არ მინდა დაგვიანების გამო მკითხველები დავკარგო... და თუ უკვე დავკარგე,მაშინ გაგრძელებასაც აღარ აქ აზრი..!მე ვცდი )
გაკვეთილებმა როგორც,ყოველთვის ჩვეულებრივად ჩაიარა )) სპექტაკლზე გვიანომაბდე მოგვიწია ყოფნა,რეპეტიციები კიდევ უფრო და უფრო სერიოზულდებოდა,რადგან პრემიერამდე რამოდენიმე კვირა იყო!)) დაღლილი პირდაპირ ოთახისკენ წავედი,ისე რომ ჰარის არც დავშვიდობებივარ...ხვალ კვირა იყო,და დღეს გვიანობამდე შეგვეძლო ეზოში ყოფნა და შემდეგ ვნახავდი..! ჯესი მთელი დღე არ მენახა,,დეტალებში მოვუყევი გუშინდელზე ყველაფერი..ის ისეთი გახარებული იყო..! -ძალიან მეძინება..(ვთქვი ბოლოს მოწყენით და საწოლზე წამოვწექი) -დაიძინე და გაგაღვიძებ ერთ საათში -ერთ საათში რა ხდება? -შენ რა არ იცი? :)) დღეს კოლუმბიის კოლეჯის ფეხბურთის გუნდი მოდის! წინ საინტერესო თამაშია -რამ შეგაყვარა ეს ფეხბურთი :დ გავიცინე და კედლისკენ გადავრუნდი -მარტო წასვლას არ ვაპირებ! )) გაგაღვიძებ ერთ საათშიი ) მითხრა და ოთახიდან გავიდა,თან გაიფიქრა:-ზარმაცი ))
-გაიღვიძეე ელის...(ყვიროდა ჯესი) სიმღერებს ბოლო ხმაზე აუწია,რომ კიდევ უფრო გამოვეფხიზლებიე.. -რა ხმაურია გარეთ..ვთქვი და ზანტად წამოვდექი.ეზო სავსე იყო ბავშვებით,ახალი სახეებით...ღია მოედანი კი განათებული,და ჯერ-ჯერობით ცარიელი... -აბა როგორ გამოვიუყრები?შემომიბრუნდა ჯესი -მომწონხარ ძალიან...! თმა აიწიე,უფრო მოგიხდება.. -კორექტირება მაინც შეიტანე.. გაიცინა და სარკესთან მივიდა -ჰარის არ ვუკითხივარ? -კი...გიკითხა და ვუთხარი რომ გეძინა.. ცოტა ამ პასუხზე შეყოვნდა მივუახლოვდი და თვალებში ჩავხედე -მატყუეებ..ჰო იცი რომ აზრი არ აქვს ჯეს... -ჰო კარგი კარგი,არ უკითხიხარ..და საერთოდ შეეშვი ჩემს აზრებს :დ -რა ხდება ნეტა? გაკვირვებულმა ჩავილაპარაკე-მომინდა წამოსვლა )) -კი ხო? გამომხედა მაცდურად ჯესი და თმის გაკეთება განაგრძო
ნახევარ საათში ეზოში ჩავედით... ჯესი წინ მიდიოდა,მეც ნელი ნაბიჯით მივყვებოდი და სხვების ფიქრების გაგებით ვერთობოდი..:დ) -აი შესვლაც დაიწყო.. -შენ შედი,მე ჰარის მოვძებნი -ბიჭების გასახდელში შეხვალ? -ვერ შევალ? თამაში უკვე იწყება,ჩაცმულები იქნებიან.. გავიცინე და უკანა კარიდან შევიპარე მინდოდა გამეგო,ჰარის ასეთი უყურადღეობა,რისთვის იყო გამოწვეული.. დალასის კოლეჯის ბიჭების გასახდელი იქვე იყო,საიდანაც საშინელი ხმაური გამოდიოდა..მე ფრთხილად შევაღე კარი,სადაც ჰარი მეგულებოდა და ნელ-ნელა წავედი...ჩემი დანახვა არავის გაკვირვებია,ყველა თავის ეიფორიაში იყო,მხოლოდ უცნაური სახით შემოხედვით შემოფარგლებოდნენ...ამ დროს ჩემსკენ მომავალი მიჩელი დავინახე,რომელიც ძალიან გაბრაზებული ჩანდა.. -აქ რას აკეთებ ელის?(მოვალეობის მოხსნის მიზნით შემეკითხა) -ყველაფერი კარგად არი? -როდის მერეა ინტერესდები ამით? უხეშად მითხრა და გვერდი ამიარა გაოცებული დავრჩი,სხვას არაფერს მოველოდი მისგან,მაგრამ მისმა ამგვარმა საქციელმა ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა...იქვე ჰარის მოვკარი თვალი,რომელიც უკვე ფორმაში იყო გამოწყობილი.ისიც არანაკლებ აღელვებული ჩანდა.. -ჰარი,ერთი წუთით..(დავუძახე და ვანიშნე გამომყოლოდა) ამ ჟესტით ყველა იქ მყოფთა ყურადღება მივიქციე... -აქ რას აკეთებ ელეონორ? ცალკე გავედით თუ არა ეს მითხრა -იქნებ ამიხნდა ეს ყველაფერი...თამაში თუ გქონდა,შეგეძლო გეთქვა.თან რაღაც აღელვებული მეჩვენები -უკაცრავად დამავიწყდა...და გეჩვენები,აღელვებული ნამდვილად არ ვარ.ახლა კი შეგიძლია ტრიბუნებს დაუბრუნდე -ჰარი...(შევიაწყვეტინე) -რა იყო ელეონორ? -ყველაფერი კარგად არი?და ელეონორს ნუ მეძახი მივხვდი,რომ რაღაცაზე გაბრაზებული იყო,არა გაცოფებული. -კი.. უხეშად მიპასუხა და წასვლა დააპირა -დიდი მადლობა ჰარი... -არაფრის.არც შემოუხედავს გასახდელში შებრუნდა ძალიან მომეშალა ნერვები,ვერ მივხვდი რისთვის დავიმსახურე მისი ასეთი მოპყრობა,თითქოს ვიღაცის ჯავრი ჩემზე იყარა..ძალიან დამცირებულად ვიგრძენი თავი,რომ მივაკითხე,მე სულელს კი მეგონა,რომ სხვა სიტუაცია დამხვდებოდა.. ნერვებ მოშლილი გამოვბრუნდი,რომ შემთხვევით ვიღაცას დავეჯახე -უკკაცრავად -არაუშავს... ყვითელი ფერის ფორმაში გამოწყობილი ბიჭი იდგა ჩემს წინ..-როგორც ჩანს დალასიდან არი,გავიფიქრე ჩემთვის უნებუად გამეცინა...ისიც ისეთი თვალებით მიყურებდა...მეც თვალს არ ვაცილებდი,მინდოდა მისი აზრები წამეკითხა,ინნტერესი მკლავდა რას ფიქრობდა,თუნდაც ჩემზე. მაგრამ ღიმილი სახეზე შემაშრა..ვერაფრის წაკითხვა შევძელი,ისე როგორც ჰარის შემთხვევაში.. -უცნაურია..(ჩავილაპარაკე) -რა არი უცნაური? -არაფერი,ფიქრებში წავედი..კიდევ ერთხელ ბოდიში -არაფერია..(კვლავ გამიღიმა) ერთმანეთს ავუარეთ გვერდი...გაოცებული ვიყავი,ჩამიარა თუ არა მისკენ გავიხედე,მანაც გამომხედა,რამაც კიდევ უფრო უხერხულად მაგრძნობინა თავი -არ არსებობს..!(ჩავილაპარაკე და მობილური ამოვიღე,რომ ჯესისთვის დამერეკა) გავიგე,რომელ რიგშიც იყო...მივედი თუ არა იქვე ყველაფერი მოვუყევი,ამ ბიჭზე.. -ჰო,იცი ეგ რა შემთხვევაშიც არის..წიგნში ეწერა,რომ მის ფიქრებს ვერ კითხულობ ვინც შეგიყვარდება.. -კარგი რა ელის..ეგ საუკუნეების წინანდელია,შეიძლება მის მერე რაიმე შეიცვალა,..ჰო შეიძლება,სხვა ადამიანების არსებობდნენ გამონაკლისად? -შეიძლება..მაგრამ ის გამონაკლისი,მაინცდამაინც ბიჭი უნდა ყოფილიყო? ) -ელის მომისმინე,რადგან წიგნში ეწერა არ ნიშნავს რომ ყველაფერი სიმართლეა..არ ნიშნავს,რომ წიგნის მიხედვით უნდა შეიყვარო ვინმე..კარგი რა,მორჩი ამაზე ფიქრს,და თამაშით დატკბი...იწყება არაფერი მითქვამს... -ნინა,ფორმაში განსაკუთრებით ლამაზია (დაცინვით ჩავჩურჩულე ჯესიც,რაზეც სიცილი აუტყდა) -იცი,არასდროს მქონია წამახალისებელთა გოგონების გუნდში ვყოფილიყავი.. -არც მე (და სიცილი განვაგრძე)-მიჩელი თუ ფეხბურთს თამაშობდა არ ვიცოდი.. -მე კი )) მაიკმა მითხრა. -უი მართლა შენ და მაიკი -(შემაწყვეტინა)-მე და მაიკი?,ნუ მიხსენებ მაიკს.. -მე ბოდიში..(სიცილით ვუთხარი,და ჰარის გავხედე რომელიც ის ისიყო გამოვიდა სატადიონზე...იმავე წუთში მეორე გამოსასვლლიდან,გამოვიდ ბიჭი,რომელმაც ჩემი დიდი ყურადღება მიიბყრო მისი ამოუცნობობით...!)
თამაში მართლა ძალიან აზარტული და საინტერესო გამოდგა..მართლა გავერთე..მთელიი გულით ვბალეშიკობდი ჩვენებს..ბოლოს თამაში ფრედ დამთავრდა..1-1 )) -აი ეს მესმის...(იძახდა ჯესი და ბოლო ხმაზე ყვიროდა) ბოლოს დირექტორმა,გამოაცხადა,რომ კოლეჯის ბოლო სართულზე დიდ ჰოლში,წვეულება იგეგმმებოდა,ნახევარ საათში... საერთოდ საშინლად არ მიყვარდა ხმაური და ძალიან არეული სიტუაციები..ამიტომ სასწრაფოდ გავერიდე იქურობას და სტადიონი ყველაზე ადრე დავტოვე..ოთახში წიგნის კითხვა დავიწყე..ხმაური ხელს მიშლიდა,მაგრამ კონცრეტირებას მაინც ვახდენდი საკუთარ თავზე.. მაგრამ,ჩემი ფიქრები ახლა მაინც ჰარისკენ იყო მიმართული...არ მჯეროდა,რომ ჩვენ ნაჩხუბრები ვიყავით რაღაც უმიზეზოდ,როცა საათების წინ ასე კარგად ვგრძნობდი თავს.. -წვეულება დაიწყო..ამას ხმაურიანი სიმღერებით მივხვდ.. -რამოდენიმე წუთიც და ავალ გავიფიქრე და კითხვა განვაგრძე...ცოტა ხანში ოთახის კარები ჯესიმ შემომიღო.. -იმდენი ბავშვია,რომ ბოლო სართულზე სუნთქვა ჭირს -ჰოო?მე კიდე ვიფიქრე ცოტა ხნით ავალთქო -რათქმაუნდა ახვალ..ჰარიც იქ არის 0 -იყოს,ნერვებს მიშლის.. -რა იყოს,ადი და გაარკვიე რა ხდება -კიდე მე მივაკითხო?თავს აღარ დავიმცირებ..! -კარგი მაშინ მე ამომყევი,ჰარის გამო მხიარულებას აკლდები -ეგ მართალია )) მაგ მიზეზით წამოვალ.. წამოვდექი და თმის შესწორება დავიწყე.. -ესე გაწითლებული რატომ ხარ?დალიე? -ჰო იცი ლუდს რომ ვხედავ,თავს ვერ ვიკავებ.. მითხრა და სიცილი დაიწყო -მარტომ ვერ შეიკავე თავი? -მე და ანიმ :დ )) კარგ ხასიათზე დავდექი... -გეტყობა... უცნაური სახით გამომხედა -ცოტა ლუდი არც შენ გაწყენდა )) -ჰაჰა რა სასაცილოა.. -სწრაფად უჟმურო... -ჰაჰ,უჟმური ჰო? ვუთხარი და ბალიში ვესროლე
ჯესის თქმით,მართლა ძალიან არეულობა იყო..უამრავი ბავშვი ირეოდა..თვალებით ჰარის ვეძებდი,მაგრამ ვცდილობდი არ დამტყობოდა...ჯესი ბავშვებს შეერია,მე იქვე ბართან ჩამოვჯექი... უკნიდან სიცილის ხმა გავიგონე. ნინა და მისი დაქალები,დალასის რამოდენიმე ბიჭთან ერთად იყვნენ,გამოყოფილ მაგიდასთან და რაღაცაზე გულიანად იცინოდნენ..მათ შორის იყო,ის ბიჭი რომელსაც დღეს შევხვდი.. მას ვუყურებდი. ჩემდა ბედად,არ ვიცი რა მოხდა,ჩემი მზერა იგრძნო და გამომხედა,მეც აღარ დავაყოვნე და წინ გავიხედე.. -შემაშინე...უნებურად წამორვთქვი და სიცილი დავიწყე,როდესაც ჩემს წინ მიჩელს შევხედე -შეშინებულის არაფერი გეტყობა.. გამიღიმა და სასმელი მოსვა -ჰო ალბათ...! კარგი თამაში იყო,არ მეგონა თუ... -არ გეგონა თუ,მეც ვიყავი გუნდში -აჰა,სწორედ მაგის თქმას ვაპირებდი :დ ) -როგორც ჩანს ვარ..! -მიჩელ..ცოტა ხნის დუმილის შემდეგ დავიწყე-მაპატიე ყველაფერი... თვალებში ჩავხედე...მაგრამ იქვე გავიხედე,ახლა მისი აზრების კითხვის დრო არ იყო -მესმის შენი,და მართალი გითხრა,ეგ თემა რომ არ წამოგეწყო აღარც მახსოვდა -მიჩელ..(გავიცინე) -კარგი რათქმაუნდა მახსოვდა,მაგრამ აღარ მწყინს..უბრალოდ კარგი მეგობრები ვართ ძალიან მესიამოვნა მისი ნათქვამი.თითქოს მხრებიდან დიდი ლოდი ჩამომეხსნა -მაშინ დღეს,რატომ მელაპარაკე ისე უხეშად? -მაპატიე,ეს უკვე ჩემი ბრალია..უბრალოდ ხასიათზე არ ვიყავი -ჰარისთან იჩხუბე -საიდან იცი? -ისიც ისეთ ხასიათზე იყო -ჰო,მაგრამ სერიოზული არაფერი -რაღაცას მიმალავ -ძალიან პირადულია -შენს და ჰარის შორის,არიც რაღაც ძალიან პირადული? -არი.. თქვა და წინ შებრუნდა,თითქოს თავი აარიდა კითხვას,რომელიც დავუსვი -ჰარის კითხე და ყველაფერს გეტყვის...ეხლა კი დროებით,ცოტას გავერთობი -კარგი )) ვუთხარი და უკან გავიხედე,სადაც ის ბიჭი მეგულებოდა,მაგრამ ისინი იქ აღარ იყვნენ.. მეც ბევრი აღარ დავაყოვნე და ეზოში გავედი..იქ კიდევ უფრო არეულობა იყო..! ყველა თავისი საქმით იყო გართული...ცოტა ხანი ბავშვებთან ერთად გავჩერდი,რაღაცებზე ვსაუბრობდით, რომ ამ დროს უკნიდან ჰარის ხმა გავიგონე... ის ახლა ნინასთან და იმ ამოუცნობ ბიჭთან ერთად იდგა,ბავშვებით გარშემოტყმული და რაღაცაზე გულიანად იცინოდა.. ძალიან გავბრაზდი,მასთან ერთად რომ იყო... -რა გავაკეთო..(ვფიქრობდი ჩემთვის) -წყენა ჰო არ დავივიწყო? )) ამით უფრო გავაღიზიანებ ნინას და თანაც სხვების ყურადღებასაც მივიბყრობ.. ჩემი იდეა ძალიან მომეწონა...თმა შევისწორე,ვიღაც გოოგოს სარკეგამოვართვი და მათ "სასტავს"მივუახლოვდი.. -ჰარი...! (მოულოდნლად შევიჭერი წრეში)-ძალიან მაგარი თამაში იყო.ვამაყობ შენით... გავუღიმე,კისერზე ხელები შემოვხვიე და ვაკოცე
არ მინდა დაგვიანების გამო მკითხველები დავკარგო... და თუ უკვე დავკარგე,მაშინ გაგრძელებასაც აღარ აქ აზრი..!მე ვცდი ) იმედია მოგეწონათ ** თუ ასეა დააკომენტარეთ
| 
