♡♥My New Story ) Romeo Vs Juliet?♥♡ ახალი თინეიჯერული თავგადასავალი)კოლეჯი) და რაც მთავარია,პირველად ჟანრი"ფანტასტიკა")
ეს მოთხრობა, LET ME BE YOUR SUMMER MENTION-ის ფანებს) თქვენი თხოვნით ვიწყებ)
სათაური რატომ დავაწერე ასეთი არ ვიცი) :დ შეაფასეთ <3
-მე ელისი ვარ,სასიამოვნოა(ჩუმად ვუთხარი,რომ მასწავლებელს არ გაეგონა) -მე ჯესი..(გამიცინა მან) ელისი ვარ,16 წლის ლოსანჯელესიდან... მყავს 2 წლის და ტესი..! ამჟამად კოლეჯში ვსწავლობ..არა კოლეჯში იმიტომ არ ვარ,რომ მშობლებთან ცუდი ურთიერთობა მაქვს ან რაიმე ეგეთი..უბრალოდ ეს ჩემი სურვილი იყო.მსახიობობა ჩემი ოცნებაა!ჰოდა დავისახე მიზნად და მეც ეხლა აქ ვარ,რომ კარგად გავიწაფო მაგ საქმეში! ოცნება ავიხდინო! შაბათ-კვირას ვცდილობ რომ შევძლო,და ოჯახის მოსანახულებლად სახლში წავიდე,თუნდაც რამოდენიმე საათით!. 1 კვირაა რას გადმოვედი,და ჯერ არავისთან ვმეგობრობ! თუ მე-18 საუკუნის შემდეგ არავის გინახავთ როგორაა გაბატონებული მაღალი ფენა დაბალ ფენაზე,ჩვენს კოლეჯში შემოიხედეთ....შესამჩნევ შედეგს დაინახავთ )) ნინა პეტროვა, რომელიც თავის 5 დაქალთან ერთად სხვის დამცირების მეტს,მგონი არაფერს აკეთეებს! ნებისმიერი შეიძლება გახდეს მისი დაცინვის საგანი...მაგრამ ყველაზე მეტად მიკვირს ის,რომ მისნაირ ადამიანთან ძალია ბევრს უნდა დაახლოება... 1 კვირაში,მასწავლებელმა მაღალ საფეხურზე გადამიყვანა,ვინაიდან შესამოწმებელი კლასი კარგად გავიარე..მეორე დღეს ახალ კლასში დიდი ემოიციებით შევედი,რომ თვალში ნინა და მისი დაქალები შემეჩეხა.გულზე შემომყარა,მაგრამ რას ვიზამდი...თავისუფალი ადგილი გოგონას გვერდით იყო,რომელიც რიგში მეორე იჯდა...მასთან მივედი და ჩუმად მივესალმე..სწორედ მაშინ გავიცანით! ის იყო ჯესი) გაკვეთილი დამთავრდა თუ არა ჩემთან ნინა მოვიდა.. -ახალი ხარ?(როგორც ჩანს უკვე შემამჩნია) -კი... -აჰა)შენი სახელი გვარი,და ასე შემდეგ(თავი აწია და ამაყად გადმომხედა) -დაკითხვაა თუ დასვენება?(უცნაურად გავხედე,თითქოს მის შესახებ არაფერი ვიცოდი და კლასიდან გავეედი) სოწრედ მაგ სიტყვების შემდეგ გადამემტერა.. : ხ ვგრძნობდი,რომ სულ ცდილობდა ბავშვების თვალში დავემცირებინე...მიჭირდა ამ ყველაფრისგან თავის დახსნა,მაგრამ ვცდილობდი ყურადღება მათზე არ გადამეტანა...მე ჯესის ოთახში გადავედი..! ძალიან დავახლოვდით! მართლა კარგი ადამიანი იყო)
ორშაბათი დღე გათენდა...! დილა ახალი შემართებით დავიწყე...ჯესი წამოვაყენე ...ცოტა ხანი ვისაუბრეთ მერე კი ადრიანად შევედით კლასში...ზარი დაირეკა,რომ 5 წუთის დაგვიანებით ვიღაც ბიჭი შემოვიდა... -ეს ვინ არის?(გაკვირვებულმა ვკითხე ჯესიის) -ჰმმმ.ნინას შეყვარებული..როგორც ჩანს სადმე იყო,და ეხლა დაბრუნდა... ბიჭმა ვერც კი შემამჩნია..მასწავლებელს მიესალმა და ნინას მიუჯდა..მეც ვიფიქრე ისიც მათნაირი იქნებათქო და დიდი ყურადღება არ მივაქციე.... მეორე დღეს,მეორე გაკვეთილზე უნებლიედ დამაგვიანდა...ჯესის გვერდით ჩემი ადგილი ვიღაცას დაუკავებია..მეც უკანა მერხზე მომიწია დაჯდომა..ჩემი მერხი იმ ბიჭისა და ნინას გვერდით იდგა..ვცდილობდი მათთვის ყურადღება არ მიმექცია და მინდოდა კონცეტრირება მთლიანად მასწავლებელზე მომეხდინა...მან ტესტები დაგვირიგა,რომ მეც წერა დავიწყე....ამ დროს,ნინას ხმა მომესმა... -ჰეიი შენ...რა გქვია? -ახლა მაგის დრო არის..(უცნაური სახით გავხედე) მან შეწუხებულმა გამომხედა....რაღაცის თქმას ცდილობდა,ტუჩებით მე კი მიისი არ მესმოდა...არადა ისეთი საწყალი სახე ქონდა...ხელით მანიშნა მისკენ მივწულიყავი..მეც ვიფიქრე იქნებ გავიგო,რას მთხოვსთქო და გადავიწიე,რომ ხმამაღლა აყვირდა.. -მისის პერი...ახალი გოგო ჩემგან იწერს ტესტს... და წამში ყველას ყურადღების ცენტრში აღმოვჩნდი... -რა სულელი ვარ..როგორ დავიჯერე(ვფიქრობდი ჩემთვის და საკუთარ თავს ვადანაშაულებდი) -ტესტი მაგიდაზე დადეთ ელენ...ალბათ ორიანი გამოგივათ... შევხედე ნინას და ჰარის(ესე ერქვა მის შეყვარებულს) სახეებს...ნინა იცინოდა და ცდილობდა მომღიმარი სახე დაემალა,და სამისოდ მის მხარზე ქონდა ჩამოდებული თავი... მასწავლებელთან ვერაფერს გავხდი...გაცოფებული ვიყავი ნინაზე...გარეთ გავედი...ვცდილობდი რაიმე მომეფიქრებინა,მაგრამ ამაოდ..რა შემეძლო,მე მის წინააღმდეგ გამეკეთებინა... ამ დროს გარედან ხმაურის შემომსმა... ბავშვებს გასვლითი ექსკურსია ქონდათ...მეც მასწავლებელმა მითხრა,რომ თუ უნდა მას წავყოლოდი...წინა კლასში ის მასწავლიდა..რათქმაუნდა,ტყუილად ყოფნას ვარჩიე გავყოლოდი..გზაში გვიხსნიდნენ თუ სად მივდიოდით!დღეს ლოსანჯელესის 3 მუზეუმს შემოოვივლიდით! ექსკურსია ძალიან საინტერესო გამოვიდა...! ძალიან დავიღალე,როცა უკვე ავტობუსი ბოლო მუზეუმთან გაჩერდა.. -აი ეს კი ბოლოსთვის მოვიტოვე(გაიცინა მასწავლებელმა)-მისტიკური და ბევრისმთქმელი მუზეუმია... დიდი ინტერესით გადავედი..მართლაც ისეთი ძეგლების სახები იყო შემორჩენილი,რომლეთაც ძველ დროში ადამიანები აღმერთებდნენ...ძალიან საინტერესო გამოვიდა...ბოლოს ერთ დიდ ქანდაკებას მივადექით,რომელიც ბოლო ოთახში იდგა...მასწავლებელი გვიხსნიდა მისი მისტიკურობის და ამოუცნობობის შესახებ...მე მას საგულდაგულოდ დავაკვირდი..!თანდათან ახლოს მივდიოდი..ვერც შევამჩნიე,რომ ოთახში მარტო ვიყავი...! ძეგლის წინ წარწერა შევნიშნე... ნაწერიდან გავიგე,რომ ეს ძეგლი ადრე ეხმარებოდა ხალხს...ის ხალხის დამცველი იყო და მათ სურვილებს შეისმენდა... "კლეოპატრას ქანადაკებბა"-ასე ერქვა...ამ ნაწერზე გამეცინა..ნეტა როგორ ეგონა,ხალხს რომ ქანადაკება მათ დაეხმარებოდათ...კარგი მოდი მოვსინჯოთ...არცთუისე დამაჯერებლად ვთქვი...ხელი ქანდაკებას დავადე და ჩავიფიქრე: "თუ ასე გედნობოდა ხალხი და მართლაც შეგიძლია სურვილების ასრულება,დამეხმარე სამაგიერო გადავუხადო ნინას" თვალები დახუჭული მქონდა..გავახილე,ირგვლივ მიმოვიხედე და ყველაფერი ჩვეულებრივად იყო... -კარგად ქანდაკებავ...ნუ წუხდები და ნუ მეხმარები (გამეცინა..თითქოს ჩემს თავს ველაპარაკებოდი) უნდა გამოვსულიყავი,რომ საშინელი თავბურსხვევა ვიგრძენი..თავი ვეღარ შევიკავე და ძირს დავეცი..მის მერე არაფერი მახსოვს.... საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა...თვალები გავახილე და კვლავ მუზეუმში,კვლავ იმავე ქანდაკების წინ ვიწექი უმუწყალოდ... ეს რა უბედურება იყო...ფეხზე წამოვდექი და გასვლა დავაპირე...
ამ თავში არ ჩანს,რომ რაღაც ისეთია არარეალური)
მაგრამ თუ დააკომემნატრებთ,ნახაავთ რა მოუვიდდა გოგონას,რომელმაც ქანდაკებას შესთხოვა სამაგიეროს გადახდაში დახმარებოდა)თქვენი აზრით რა ხდება? გავაგრძელო?
| 
