♥ ცხოვრება შედგება მომენტებისგან, რომლებიც ცვლიან ყველაფერს ♡
შემდეგ ჩუმად წარმოთქვა ‘’ჯასტინ!’’ და ცრემლები წასკდა... ალბათ, ყველა მიხვდით ეს რატომ მოხდა. მას არ უნდოდა რომ ჯასტინი სხვასთან ყოფილიყო. ეს ხომ ყველა მის ადგილზე მყოფის სურვილი იქნებოდა. მას ისევ უყვარდა ის და ეს უკვე აშკარა იყო... ეს აშკარაა ჩვენთვის, მაგრამ მისთვის? მას ვერადავერ გაერკვია სიმართლე... მარგამ ამის მიუხედავად ეს ცრემლები რეალური იყო. ის თავად გულიდან მოდიოდა და აბსოლიტურად გულწრფელი იყო... მათში არ იყო სიცრუე, ღალატი ტყუილი... ისინი თოვლივით სუფთანი იყვნენ და ნამდვილ, დაკარგულ, დასამარებულ გრძნობას ეკუთნოდნენ... გრძნობას რომელიც სინათლის ნახვას ლამობდა, რომელსაც საცაა უნდა ეყვირა ‘’მე აქ ვარ! მე არ წავსულვარ! კიდევ ვარსებობ! კიდევ მიყვარს!’’ მაგრამ მისი არავის ესმოდა ((
-რა მატირებს? - ეკითხებოდა თავის თავს, მთელი საათის განმავლობაში. ბოლოს როგორც იქნა დაწყნარდა, მაკიაჟი აღიდგინა და გარეთ გავიდა. ბართან მივიდა და სასმელი შეუკვეთა ამ დროს კი...
-მარტინი - ვიღაც მოუდგა გვერდით. სემმა გახედა და...
-ჯ... ჯასტინ? - ძლივს ამოილუღლუღა
-სემ? - ვიქომ გვაიკვირვა - აქ საიდან ხარ?
-გოგოებთან ერთად ვარ - და ხელი ენისა და მეგანისკენ გაითვირა, რომლებიც იქვე ახლოს იდგნენ
-როგორ ხარ? დანიელი როგორაა? მეხსიერება დაგიბრუნდა?
-ვარ რა... დანიელი კარგადაა... არა მეხსიერება სამწუხაროდ არ დამბრუნებია
-მოიცა!!! შენ რა ტიროდი?
-ხო!!
-და რატომ???
-ეგ კითხვა მეც მაწუხებს )) უბრალოდ მეტირებოდა
-იცი ეგ ჩენ არ გგავს
-მართლა? ამ ბოლო დროს სულ ეგრე ვარ
-ხო მართლა... შენ არასდროს ტიროდი, თუ ამის მიზეზი არ გქონდა
-და ხშირად მქონდა?
-არა
-აბა როდის ვტიროდი?
-ლონდონში რომ მიდიოდი... დამშვიდობებისას - და ჯასტინმა თავი დახარა... სემს ამაზე არაფერი უპასუხია. ცოტა ხანი სიჩუმე ჩამოვარდა... ბოლოს კი ისევ სემმა დაიწყო
-და რატომ არ გინდოდა ჩემი ნახვა?
-მმმ... ალბათ იმიტომ რომ იმ დროს მიყვარდი
-და ახლა ისევ გიყვარვარ?
-რადგან დავბრუნდი და ახლა შენ ასე თავისუქლად გელაპარაკები ვფიქრობ რომ არა
-კარგია )) და ახლა მომიყვები თუ როგორი ვიყავი?
-მეგონა ყველაფერი გითხარი
-არა იმ დღიურიდან მხოლოდ ის გავიგე რომ მთელი არსებით მიყვარდი და არა ის თუ როგორი ვიყავი - ამაზე ორივეს სახე ჩეეცვალათ
-მაშინ კარგი... მოგიყვები რაც შენზე ვიცი
-და როდიდან დავიწყოთ?
-ალბათ ხვალიდან
-ძალიან კარგიი ხვალ შევხვდებით )))
-და ისევ ძველი ნომერი გაქ?
-კი - და სემი გოგოებთან გავიდა, რომ ყველაფერი მოეყოლა რაც ამ წუთს მოხდა... ჯასტინი კი მარტო დარჩა თავის ფიქრებთან და მოგონებებთან... მისთვის ნამდვილად არ იყო სემთან ლაპარაკი იოლი. მან ხომ ის მოატყუა რომ აღარ უყვარდა... თან ხვალ ისევ მოუწევდა მასთან შეხვედა და წარსულზე ლაპარაკი... ძალიან უხაროდა რომ სემს ისევ ნახავდა, მაგრამ ის ხომ მისთვის მიუწვდომელი იყო... სემი მასთან ძალიან ახლოს იქნებოდა ძალიან ძალიან ახლოს, მაგრამ ამავერ დროს ძალიან შორსაც...
მაგრამ ეს ახლა... აი, რა იქნება მომავალში? ეს უკვე ხვალ გადაწყდება როცა ისევ შეხვდებიან ერთმანეთს, რადგან ეს შეხვედრა ან უკანასკნელი ან რაღაც დიდის დასაწყისი იქნება!!! ))
madlobt rom kitxulobt <3 rogorc xvdebit nel-nela dasasrulisken midis motxrobaa ))
yvelas madloba kidev ertxel
