მთავარი
რეგისტრაცია
შესვლა


საიტის მენიუ

გამოკითხვა 1
მოგწონთ ახალი დიზაინი?
სულ პასუხი: 91

გამოკითხვა 2
რამდენი წლის ხართ ? ♥
სულ პასუხი: 1631

გამოკითხვა 3
საიდან გაიგეთ ჩვენი საიტი ?
სულ პასუხი: 1120

  
მთავარი » 2012 » ნოემბერი » 11 » New York Life! [16]
0:08 AM
New York Life! [16]
New York Life[16]
"When you leave New York you ain't going anywhere.” 
 - ბოდიშით რომ დავაგვიანე!  
Tumblr_md0y4802gt1rio9x5o1_500_large 
________________



A463c20805515_large


New York Life! [16]
46214_2561677177855_934220507_n_large
 New York Life!  
____________________

უეცრად დავიბენი, ისე მიღიმოდა თითქოს არაფერი! კარგი მეგობრები ვყოფილიყავით!
- ჯასტინ?!
- როგორ ხარ? - მოვიდა და გადამეხვია.
დაბნეულმა რისი ლაპარაკი დავიწყე ვერ გეტყვით... ასოებს უაზროდ ვურევდი და ბოლოს სიტყვების მაგივრად ვბლუყუნებდი!
 მაგრამ მაინც გულის სიღრმეში მიხაროდა მისი დანახვა! და მაინც გაკვირვება ყველანაირ სხვა გრძნობას ფარავდა.
- მაგრამ... აქ რას აკეთებ?
- მემგონი დაგავიწყდა...
- რა უდნა დამვიწყებოდა?
- ჩემი ცოლი ხარ! - გაიცინა.
- მემგონი ჩვენ შევთანხმდით რომ სამი თვის შემდეგ უნდა შევხვედროდით ერთმანეთს!
- კი მაგრამ შენთვის სასწავლო წლის დაწყება არ უნდა მომელოცა?
- თუ ასე გინდოდა შეგეძლო დაგერეკა!
- ვინმეს უთხარი ჩვენს შესახებ?
- კი... ჩემ ძმას და ებას ფრედომ უთხრა...
- კარგი, მაშინ გეტყვი რომ მეც ვუთხარი ერთ გოგონას... უბრალოდ სტელა მან შეცვალა და...
- გასაგებია...მაგრამ მემგონი სტელა კი არა როქსი შეცვალა! - უეცრად სარას ხმა მომესმა და მაშინვე ჩემს გვერდით გაჩნდა!
- ეს ის არის მე რომ სტელას დანაშაული დავაბრალე?
- მე  ვარ! მიხარია რომ მიხვდი ვინც იყო დამნაშავე! - უხეშად დაუწყო ლაპარაკი.
- სარა ახლა ამის დრო არ არის!
- მეც ასე ვფიქრობ სარა... აქ მე საჩხუბრად არ მოვსლუვარ და ორივეს ბოდიშს გიხდით ამისთვის! ხოლო რაც შეეხება შენს ნათქვამს,რომ ბლერმა ანუ ჩემმა შეყვარებულმა სტელა კი არა როქსი შეცვალა ცდები! 
- თუ ასეა მით უკეთესი! 
- ჯასტინ მე მეჩქარება ასე რომ კარგად!
- არა მე წაგიყვან...
- ჰმ! - ჩაახველა სარამ.
- წგიყვანთ!
სარა მაშინვე მანქანაში ჩაჯდა, მხოლოდ ამის მერე ჩავჯექით მე და ჯასტინი, უხერხულად.
მანქანა სკოლის წინ გააჩერა, სამივე ჩუმად ვიჯექით, სარამ უცებ თავი წინ წამოწია, უკან იჯდა.
- მემოგნი დაგასვლის დროა როქსი!
- მოდი შენ გადადი და როქსი მერე გამოვა კარგი?
- ისე ნუ მელაპარაკები თითქოს პატარა ბავშვი ვიყო!
- სარა! - სწრაფად გავხედე მას - ჯასტინ მეც ახლა გადავლ და მოდი სამი თვის შემდეგ ვნახოთ ერთმანეთი! - გავუღიმე და მანქანიდან გადმოვედი. სარამ ჯასიტნს რაღაც უთხრა და სწრაფად გამოვიდა.
- რამდენჯერაც მეტყვი რომ სულელი არ ხარ! იმდენჯერ შეგახენებ ვის გაყევი ცოლად! თუნდაც შემთხვევით, თუმცა ეს უფრო ამტკიცებს იმას რომ სულელი ხარ! მთელი ცოვრების მანძილზე!
- სარა! 
- დღეს ჩემთვის მეტი არაფერი არ გითქვამს!
- არც შემიძლია რამე გითხრა...
- რატომ? ამდენს ნიშნავს ჯასიტნი შენთვის?
- ნერვებს მიშლი...
- კარგი ხო!
- არ მინდა პირველ დღესვე დავაგვიანო გაკვეთილზე სწრაფად...
სკოლა დამღლელი ნამდვილად არ ყოფილა, ეს ხომ პირველი დღე იყო...
სხვათაშორის ჩემი ყოფილი სკოლის დირექტორი იყო სკოლაში და მე რომ დამინახა გაგიჟდა! არც მომსალმებია,მაგრამ ალბად ფიქრობდა რომ ისევ ისეთია დამიანი ვიყავი!
- როქსი! ვიპოვნე!
- ვინ? - სარასთან სახლში ვიყავი.
- ის გოგო ჯასტინს რომ მოწონს!
- როგორ იპოვნე?
- ფრედომ გავრი მითხრა...
- და მერე რა?! რაში მაინტერესებს?!
- მე კი ვფიქრობ რომ გაინტერესებს! ეს გოგო იმდენად გგავს შენ რომ ზოგი ფოტო მემგონი შენია...ვერ გარჩევთ!
ბლერი მართლაც ძალიან მგავდა, მაგრამ მაშინვე ვუარყვე... თუმცა რა მნიშვნელობა ქონდა რას ვიტყოდი ეს გოგო მართლაც ჩემი ანარეკლი იყო!
- კარგი დავუშვათ მგავს! მერე რა?
- ახლავე გეტყვი! ჩემი აზრით შენ "დროებით ქმარს" მართაც შეუყვარდი და შენს შემცვლელს ეძებს! ან შენ გაეჭვიანებს...ამ შემთხვევაშიც უყავრხარ! 
- სარა სისულელეებს ლაპარაკობ! გაჩუმდი!
- მე უბრალოდ ვცდილობ სიმართლე დაგანახო...მაგრამ კარგი როგორც გინდა! ამას პატარა ბავშვიც მიხვდება!
- მოდი სხვა რამეზე ვილაპარაკოთ!
საკმაოდ დიდხანს ვფიქრობდი სარას აზრზე და მიუხედავად იმისა რომ ყველა აზრს იქამდე მივყავდი რომ ჯასტინს მე ვუყვარდი, მაინც ვუარყოფდი ამას.
- და რა გიკვირს ამაში? თქვენ ხომ მართლა იყავით ერთად?
- კი მაგრამ მემგონი სულ რამდენიმე დღით! - ჩემს ძმას ooVoo- ზე ველაპარაკებოდი.
- მაგრამ მაინც ხომ იყავით ერთად?!
- ეს უბრალოდ მეგობრობა იყო და ერთმანეთშ მიჩვეულები ვიყავით! თუ შეიძლება ასე ითქვას... ერთმანეთი არ გვიყავრდა!
- მე კი ვფიქორბ რომ გიყავრდათ... ნიცაში ასე ჩანდა! კარგი შეიძლება შენ არა მარგამ იქნებ მას უყვარდი და უყვარხარ?!
- კარგი... თუნდაც ასეა მე რა?!
-  მეც ეს მინდა გითხრა,რომ თუ შენ არ გიყვარს არც ის უნდა გაინეტრესებდეს ვინ შეგცვლის შენ! ვისით გაეჭვიანებს თუ სხვა!
- მართალი ხარ!
- ახლა დაწყნარდი და მითხარი რა ქენი სკოლაში?
- ჩვეულებრივი "პირველი დღე" იყო... ისე მანდ რომ მყავდა ის სკოლის დირექტორი გახსოვს? ის იყო სტუმრად მოსული, არც მომსალმებია მაგრამ სახეზე ეტყობოდა ჩემი ეშინოდა! - გავიცინე.
მოკლედ დაიწყო სწავლა და თითქოს ძალიან, ძალიან დიდი ხნის შემდეგ დამთავრდა სწავლა, ახლა უკვე თბილად ჩაცმულები დავდიოდით, თოვლი ყოველი უკვე ყოველ დღეს გვილამაზებდა დილას.
რამდნიმე საშობა კვირები დაიწყო. არადადეგებზე მხოლოდ ერთი კვირით ვიყავი წასული ნიცაში.
- ერი სული მაქ ზაფხული როდის მოვა! - გამუდმებით წუწუნებდა ება.
- მე ძალიან მიყვარს ზამთარი! - ყოველთვის ეს იყო ფრედოს პასუხი.
- ჩემთვის სულ ერთია... - მიაყოლებდა სარა და მე ვრჩებოდი ჩუმად.
ჩემს ცხოვრებაში ახლა არც ზამთარი იყო, არც ზაფხული, არც გაზაფხული და არც შემოდგომა.
არ ვიცი რა ხდებოდა მეგონა ყველაფერი ერთმანეთში მერეოდა და ყველას და ყველაფერს არასწორად ვხედავდი. ყველა მეუნბებოდა შენ ასაკში ეს ასეც უნდა იყოსო.
ება, მე და სარა ფრედოსთვის საჩუქრის საყიდლად ვიყავით წასულები, დაბადების დღე ჰქონდა.
ახალი წლიდან ერთი კვირით ადრე.
- როქსი როგორ ფიქრობ ჯასტინი იქ იქნება? - სულ სხვა თემაზე ვლაპარაკობდით,მაგრამ სარამ უეცრად მკითხა ჯასტინზე, მასზე ამდენი ხნის განმავლობაში არავის არაფერი უთქვამს.
- კი...რათქმაუნდა! - ებამ ჩემს მაგივრად უპასუხა - გუშინ რეპეტიციაზე მხოლოდ ფრედოს დაბადებისდღეზე ლაპარაკობდა, მემგონი მანქანას აჩუქებს...ან რამე ძალიან ძვირიანს!
- ხო... როქსი ისე უკვე მერვე თვე დაიწყება!.. რა ხდება?! გაყრას აღარ აპირებთ?! ამდენი ხანი ვცდილობდი არ მეკითხა...მაგრამ...
- არ ვიცი, სიმართლე გითხრათ ვერც კი მივხვდი როგორ გავიდა ეს დრო...
- ხოდა ხვალ უთხარი!
- მე რატომ ვუთხრა?! თვითონ მითხრას...
- მე შენთან ჩხუბის თავი არ მაქვს! 
არც მე არ მინდოდა ვინმესთან ჩხუბი!

Tumblr_md1yr72xkb1rp5br5o1_500_large  Vanessa-hudgens-j-brand-skinnys_large  Carly_rae_jepsen_png_large
 
სიმართლე გითხრათ სრულიად უხალისოდ წავედი ფრედოს დაბადებისდღეზე.
უამრავი ხალხი იყო და პაპარაცებსაც არ გამორჩენიათ ეს დღე.
არ ველოდი რომ ბლერი ჯასტინთან ერთად იქნებოდა, ვიცოდი ფრედოს დაპატიჟებული არ ყავდა, მგარამ ჯასტინი ხომ ყოველთვის იამს აკეთებდა რაც მას უნდოდა! ამ ჯერადაც ასე მოიქცა!
მოგატყუებთ რომ გითხრათ კარგად გავერთე-მეთქი! რატომ არ ვიცი მაგრამ მუდმივად ჯასტინ და ბლერს ვეძებდი, იშვიათათ თუ მოვკრავდი მათ თვალს, ცდილობდნენ ისე მოქცეულიყვნენ როგორც მეგობრები ყოველ შემთხვევაში მე ასე ვფიქრობ.
- მემგონი მოიწყინე არა?
- არა... ფრედო უბრალოდ დავიღალე!
- რამ დაგღალა?! ერთი საათის მოსულიც არ ხარ!
- ხო...მაგრამ არ ვიცი...
- გინდა ვილაპარაკოთ?
- არა! მიდი გაერთე დღეს შენი დაბადების დღეა და ჩემს პრობლემებზე ნუ იფიქრებ!
- კარგი, მაგრამ თუ ჯასტინს ეხება...მე მინდა ამაზე ლაპარაკი!
- მაგრამ ეს არ ეხება ჯასტინს!
- მერვე თვე იწყება...
- ვიცი და იქნებ უთხრა რომ დროა!
- მას ეს არ უნდა...
- არ უნდა?! 
- მე ნურაფერს მკითხავ!
- მაგრამ მერე ბლერი?! ის მაინც არ უნდა რომ ყავდეს ისე როგორც შეყავრებული?!
- ხანდახან ჯობს მეგობრებს დაუჯერო!
- მე მათ ვუჯერებ!
- მაშინ დაუჯერე სარას! - გამიღიმა, ხელი მომკიდა და საცეკაოდ წამიყვანა.
ბოლოს იმდენი დამალევეინეს, და არა დავლიე! რომ დავთვერი! მე კი ამის საშინლად მეშინოდა, რადგან რამდენიმე თვის წინ სწორედ ასე გავყევი ჯასტინს ცოლად!
ამ დღეს ფრედოსთან დავრჩი, მისი სახლი ნამდვილად არ გავდა სახლს! როცა გავიღვიძე სამი ხდებოდა, ადგომა არ მინდოდა მაგრამ ნადმვილად დრო იყო!
თავი წამოვწიე და როცა ჯასტინი დავინახე კივილი მოვრთე.
- შეიძლება ყოველი დათრობის შემდეგ შენ გხედავდე მეორე დილით?!
- რა ჩემი ბრალია რომ თვრები?! ნუ გეშინია ახლა არაფერი არ მომხდარა... უბრალოდ დროა გაყრის არა?
- დროს გადაცდა!
- მიდი გამოიცვალე და წავედით!
- დღესვე?
- ერთი თვეა ამას ვაგვარებ! ამიტომ გაგრძელდა ეს ამდენ ხანს!
ამ დღეს მოსამართლემ მართლაც "გაყო" ჩვენი გზები,  რომლებიც ერთად არასდროს ყოფილან უბრალოდ დაუახლოვდნენ!
- მორჩა ყვეალაფერი დამთავრდა...
- ხო... დამთავრდა ის რაც არ დაწუებულა! წარმატებები ბლერთან!
- აჰა...
- შეიძლება გკითხო, რატომ არ გინდოდა გაყრა?
- ეს ვინ გითხრა?
- ფრედომ.
- ნახვამდის როქსი!
მაშინვე მოვშორდი და სარასთან მივედი.
- გილოცავ ლამაზო! - აგდამეხვია სარა და ხტუნვა დაიწყო.
- როდის აქეთ მეძახის ლამაზოს?!
- რაღაც შენ სახეზე ბედნიერებას ვერ ვხედავ!
- უბრალოდ...
- რა?
- არაფერი...დაივიწყე!
- დავივიწყო? ახლა თუ მეტყვი,რომ ჯასტინთანე რთად გინდა ყოფნა მოგკლავ!
- ნუ ყვირი! და ეს ასე არ არის! წავედით აქედან!
ახლა ხალხი ჯასტინის ცოლად კი არა ყოფილ ცოლად მიცნობდა.
ახლაი სკანდალები და უამრავი კითხევბი რომლებსაც პასუხს არ ვცემდი...
ყველაფერი მოსაბეზრებელი იყო, ახლა უკვე საახალწლო საჩუქრების საყიდლად ვიყავი წასული.
ხუთი დღე და ახალი წელი!
იმედი მაქვს ეს წელი მაინც იქნებოდა კარგი!
ჯასტინის დავიწყება შეუძელებელი იყო,რადგან ყოველ წუთას მისი სახელი მესომდა!
მიანტერესებდა რატომ არ უნდოდა ჯასტინს გაყრა, მაგრამ მისი სურვილს უკვე არანაირი მნიშვნელობა არ ჰქონდა.
- როქსი? არ გელოდებოდი! - ფრედოსთან მივედი.
- არ ვიცოდი სად წავსულიყავი და შენთან მოვედი!
- რათქმაუნდა მე გმირი ვარ!
- ამ შემთხვევაში არა! - გამეცინა - გცალია?
- კი... ებაც აქ არის და ჯა...ჯასტინიც!..
- ხო...
- წამო ზევით ვართ!
- როქსი! მოდი დამეხმარე! ქალაქობანას ვთამაშობთ! - დამიძახა ებამ.
- არა არ შეიძლება დახმარება! ნუ თუ მაინცდამაინც გინდა მე დამეხმარე! - ლოყაზე მაკოცა ფრედომ.
- ეს თამაში როქსის სუსტი წერტილია! - ორივეს სწერვულად უპასუხა ჯასტინმა და ყალბად გაიღიმა.
- ეს ცუდლია...მაგრამ მაინც დამეხმარები! - ფრედომ კალთაში ჩამისვა.
- ერთი წუთი! მე?! - წამოხტა ება.
- გაჩუმდით! მეც მინდა თამაში და არა დახმარება! - როგორც იქნა ორივე გაჩუმდა.
თამაში მეც დავიწყე და პირველივე მე გამოვარდი, ქალაქები... გეორგაფია სუსტი წერტილია ჩემი, ამაში ჯასტინი მართალია!
- აღიარეთ რომ ყვეალფერში, ყველგან, ყველაზე მაგარი ვარ! - თავის ქება დაიწყო ჯასტინმა და სამივემ ერთდროულად დავხარეთ თავი.
ყველაფერი ის რაც ამ დღეების განმავლობაშჲ ხდებოდა უაზრობა იყო, ამიტომაც მოდით 31 დეკემბერს "მოგიყვებით".
მოკლედ დილით ადრე ავდექი, მე, ფრედო, სარა და ება ახალ წელს ერთად ვხვდებოთ. ასევე ჯასტინი, მან მოისურვა და ფრედო და ებაც დაეთანხმნემ.
ხოლო მეორე 1 იანვარს გვინდოდა ფართი გაგვეკეთებინა საღამოსთვის.
რაც შეეხება ფრანსკს თავის მეგობრებთან ერთად უნდა შეხვედროდა.
ყველაფერი მზად გვქონდა! ძალიან მინდოდა ყველაფერი კარგად ყოფილიყო...ყველანი ბდენიერები შევხვედროდით ახალ წელს და ამ წელს ყველანი ბედენიერები ვყოფილიყავით.
რამდენიმე საათი რჩებოდა ახალ წლამდე, სახლში მხოლოდ მე ვიყავი...არ ვიცი დანარჩენები სად იყვნენ! ვნერვიულობდი რომ აქამდე არ იყვნენ მოსულები.
ვურეკავდი მაგრამ არავინ მპასუხობდა.
ვნერვიულობდი...
მაგრამ ყვეალფერი უმიზეზო იყო!
ზუსტად ერთი წუთით ადრე, სანამ თორემტი საათი ჩამოკრავდა.
კარებზე ზარი გაისმა, ჯასტინი იდგა და ხელში პლაკატზე თავისი ხელით დაწერილი და გაფორმებულად ეწერა,მართალია უშნოდ მაგრამ გულით!
I Love My EX-Wife!"


Tumblr_mcx1pgboak1qhj3d4o1_500_large


კომენტარები დაწერეთ
კატეგორია: ♥ BooK ☆ | ნანახია: 1007 | დაამატა: PrettyBoySwag | რეიტინგი: 5.0/3
სულ კომენტარები: 131 2 »
2012-11-12 Spam
მიყვარხააააააააააააააააააააააააააააარ, ძააააააააააანმაარიიაა, ვგიჟდეეეეებიიიიიიიიიიიიიიი. ყველაზემაგარიმოთხრობააააააა, ყველაზემაგარიიიხაააააააააააარრრ. აწწწწწწწ^^ მალე გააგრძელეე, ძაან აგვიანეებ :D