New York Life [10]

New York Life! New York Life! [2] New York Life! [3] New York Life! [4]

New York Life! [5] New York Life![6] New York Life![7]

New York Life![8] New York Life[9]

♥

♥

ცოტახანში ჯასტინიც ჩამოვიდა.

-შენ რა კიდევ მას ელოდები?

-არა…ახლა გული მწყდება რომ აღარ მოვა!

-და მე რატომ დამიჯერე?

-როდის?

-რომ გითხარი ტაილორმა მოგწერა და გირეკავდა-მეთქი?-გაიცინა.

-და რატომ მეკითხები?

-იმიტომ რომ მოგატყუე!-ენა გამომიყო.

ცოტახანი ჩუმად ვიჯექი არ მინდოდა ყურადღება მიმექცია და მასთან ჩხუბი არ მინდოდა, მაგრამ შემდეგ ტელევიზორის პულტს ხელი მოვკიდე და ჯასტინის ვესროლე, არა ხუმრობით,მთელი ძალით. სწრაფად აიცილა, ერთ მხრივ ამოვისუნთქე მაგრამ,ამავდროულად ძალიან მინდოდა რომ მოხვედროდა.

-ნორმალური ხარ?!-გაბრაზებულმა შემომხედა.

-დაიმახსოვრე რომ ყოველთვის ისე მოგექცევი,როგორც შენ მექცევი მე!

-მე რა შენი მოკვლა გადავწყვიტე?! ყველაფერი შენი დაწყებულია! მე არ მითხოვია შენთვის კასტინგზე მისვლა და ჩემი თვალთვალი!

-არ გინდა სახლში წახვიდე?!

-სახლში? ეს ხომ ჩემი სახლიცაა…რაც შენია ჩემია…რაც ჩემი შენია…საყვარელო!

-ძალიან კარგი…ერთ მხრივ კარგია მდიდარი ქმარი! საყვარელო!-ყალბად გავუღიმე.

-არც იოცნებო!

-რაც შენია ის ჩემია! საყავრელო!

-როქსი!

-ჯასტინ!

-რა?

-რა, რა?

-ნუ სარგებლობ იმით რომ მე ყველაფერს "ვატარებ"!

-შენ?! შენ თუ მე?!

-ბოდიში?! შენი საქციელი დაგავიწყდა?!

-მე არ მინდოდა შენთვის გულის ტკენა!

-ბლაბლაბლა!

-საერთოდაც არ მინდა შენთან ურთიერთობა !მაგრამ რადგან ექვსი თვე ერთად მოგვიწევს ყოფნა,ვეცადოთ რომ არ ვიჩხუბოთ!

-ეს შენ ჩხუბობ!

-ვიჩხუბებ როცა გულს მატკენ!

-მინდა რომ დაგეხმარო და იმ გოგოსაც ვუთხრათ სიმართლე რომელიც შენ მოგწონს!

-მეძინება…

-მერე რ ავქნა?

-მოგობრული ურთიერთობა! საწოლი მომიმზადე!

-თუ არ იცი გეტყვი რომ მეგობრობა მოსამსახურეობას არ ნიშნავს!

-კარგი…მაწყენინე!

-მსგავსი საცოდავი სახეები ჩემზე არ მოქმედებს! შენ აქ დივანზე დაძინებ!

-დივანზე? და ფრანკს არ გაუკვირდება ცოლ-ქმარს ცალცალკე რომ ძინავს? ან საერთოდ აქ რომ ვარ?!

-ჩემს ოთახშიც არის დივანი!

დაახლოებით ერთ საათში ორივე დავწექით დასაძინებლად, ჯასტინი მოუსვენებრად ტრიალებდა. 

ცოტაც და ჩამეძინებოდა შუქი აანთო და დივანზე ჩამოჯდა.

-ახლა რაღა მოხდა?!-თავი ბლიშიდან არ ამიწევია.

-ვიდეო უნდა გადავიღო! ფანებს უნდა ვუთხრა რომ ზეგ ბარსელონაში ვიქნებით!

-აუცილებელია რომ ახლა გადაიღო?!

-რათქმაუნდა…თუ გინდა შენც მოდი!

-რათქმაუნდა, არა!

-აგრესიული ხარ!

მოკლედ მთელი ღამე ჯასიტნი ვიდეოს იღებდა…გადაიღებდა და დაიწყებდა ეს არ მომწონს…აქ ეს ფონი არ უხდება…რამდენჯერ გაამღვიძა და ბოლომდ ემაყურებინა ყველა ვიდეო! ბოლოს როგორც იქნა ძილი მოერია ვიდეოს გადაღებაც დაამთავრა და დაიძინა.

ნახევარი ღამე არ მიძინია…ხოლო რაც მეძინა ძალიან ცუდად! 

როცა გამომეღვიძა ამის მიზეზი ნათელი იყო…ჯასტინი ჩემს საწოლში იყო "გაშლილი" და ბედნიერი სახით ეძინა.

რამდენჯერმე ვკარი ხელი, მისი გაღვიძება კიდევ ერთი ჩხუბი იყო და ამიტომაც არ მინდოდა…ვერ მოვახერხე მისი საწოლის კუთხეში "მიწევა" ამიტომაც ავდექი. 

ფრანკთან ლაპარაკი მოვასწარი…ის არაფრის წინააღმდეგი არ იყო და არც მშობლებს უთქვამთ რამე ევროპაზე.

ჩემოდნის ჩალაგება დავიწყე, სანამ ჯასტინს ეძინა.

ვალაგებდი და თან ჯასტინს ვუყურებდი, დარწმუნებული ვარ ვინმეს რომ დავენახე იფიქრებდა რომ მოვკლავდი.

-Good Morning New York! Good Morning My Wife!-ბოლო ხმაზე იყვირა.

რეაქცია არ მქონია მასზე დამიშტრდა თვალი და თან ტანსაცმელს ვკეცავდი.

-ცუდ ხასიათზე ვართ?

-არა…მეძინება! 

-ვხვდები…დივანი მოუხერხებელია…შენი საწოლი კი დიდი! თან ჩემი ცოლი გვერდით უნდა მეწვეს!

-ვინ მოგატყუა რომ კარგად ხუმრობ?

- თითქმის 30-მა მილიონმა ადამიანმა!

-ვწუხვარ…

-ფრანკს უკვე დაემშვიდობე?ხომ იცი ვეღარ დავბრუნდებით აქ!

-ვიცი…დავემშვიდობე.

-არ გინდა ოთახიდან გახვიდე?

-რატომ?

-მინდა გამოვიცვალო…რავი თუ გინდა დარჩი!

დაახლოებით ორ საათში დავტოვეთ სახლი…

ოთხი საათი რეპეტიცია გვქონდა,შემდეგ ყველა მოსამზადებლად წავიდა.

-მე სტელას სანახავად მივდივარ და უნდა წამომყვე…

-სტელა ვინ არის?

-ის, მე რომ მომოწნს…-ცოტა დაიბნა და თითქოს დაეჭვდა ვინმე ხომ არ გვისმენსო.

-ჩემს გარეშე ვერ ერტყვი?

-შენც იქ უნდა იყო…ისე არ დამიჯერებს!

-კარგი…ოღონდ…ნორმალურად ჩაიცვი!

-რა არ მოგწონს?

-გამოიცვალე…

-არა! მე მომწონს! 

-კარგი!-ვუთხარი და წყაი გადავასხი-უი…დივანი დავასველე…ბოდიში!

-ვერ გიტან!

-მეც მსგავს რაღაცას ვგრძნობ შენს მიმართ!

-ახლა რამე დაგიშავე?!

-კი! მთელი ღამე გამათენებინე!

-ბოდიში!

რათქმაუნდა ტანსაცმელი გამოიცვალა. ჯასტინი შენობიდან პირველი გავიდა,მე უკანა გასაგვლელიდან გამოვედი.

მე უკვე მანქანაში ვიჯექი, ის ჯერ კიდევ ფანებთან ერთად იყო და ჟურნალისტებს ინტერვიუს აძლევდა.

-მეც მოვედი!-მანქანაში მხიარული ჩაჯდა.

-ისეთი გახარებული ვარ როგორ გამოვხატო არ ვიცი…

-თქმა საჭირო არ იყო ვხედავ…მეუბნები მეგობრები ვიყოთო და თვითონ ისე იქცევი!

-ჯასტინ…

-რა?!

-მაღიზიანებ!

-ეს ჩემი პრობლემა არ არის…არაუშავს ყვეალფერს მივეჩვევით!

-იმედი მაქვს…

სტელამ ცოტა დააგვიანა…თავიდან ჯასტნი ელაპარაკა, ამასობაში მე მუსიკას ვუსმენდი. 

ჯასტინს არ დავჭირვებივარ…

ბედნიერი, ღიმილით გამოვიდა. რათქმაუნდა ყვეალფერი ნათელი იყო.

ხელი მომკიდა და სწრაფად ჩამსვა მანქანაში.

-ყველაზე მაგარი ცოლი ხარ!

-ფაქტიურად ჩემი ოცნება აახდინე ამ სიტყვებით!

-ხვალ ბარსელონა გველოდება!

-მხოლოდ შენზე ოცნებობს…

-მითხარი რომ გიყვარვარ!

-ამის თქმა დიდი ხანია მინდოდა მაგრამ ვერ ვბედავდი…

-როქსი როცა მე ბედნიერი ვარ ჩემმა ცოლმაც უნდა გაიზიაროს ეს ბედნიერება!

-რა საინტერესოა…მე ვარ შენი ცოლი და გეხმარები შენს საყვარელთან შერიგებაში!-გამეცინა.

-პირველი! შენ ჩემი დროებითი ცოლი ხარ! და ეს შენც იცი! მეორეც სტელა ჩემი საყავრელი თუ შეყვარებული არ არის! უბრალოდ მომწონს!

-ხო ვიცი…მაგრამ მაინც ასე გამოდის! ისე სტელამ რომ გაამხილოს ეს ამბავი…

-არა…ამას არ იზამს!

-დარწმუნებული ხარ?

-რათქმაუნდა! ახლა ისე ბედნიერი ვარ თუ გინდა ტაილორი მოვძებნოთ!

-მართლა?! არა!

-შენ რა უჟმურობის განსახიერება ხარ?!

უბრალოდ გავუღიმე.

სანამ თვითმფრინავში ჩავსხდებოდით რამდნჯერმე უცხო ზარი შემოვიდა ჩემს მობილურზე, შემდეგ მესიჯი მომივიდა სტელასგან.

გახნსა ვერ მოვასწარი, გაფრენის დრო იყო!

გული აქ მრჩებოდა! სხეული კი სად იქნებოდა რა მნიშვნელობა ჰქონდა…თუმცა როგორ არა!

აქაურობა უკვე მენატრებოდა! მემგონი ჯასიტნიც ამჩნევდა ჩემს უკმაყოფილებას!

იცით რა…ჯასიტნი მართალი იყო…ის მხიაური და საკმაოდ საყვარელია დამიანია! მხოლოდ მას შეუძლია მეჩხუბოს მე! ისე ასე მოქცევას არ იმსახურებდა!

თუმცა ორივეს გვიყვარს თავის დაცვა!

შემდეგი თავიდან უფრო საინტერესო გახდება მოთხრობა.

თუ იქნება 10 კომენტარი გავაგრძელებ ♥

♥