ჩემი ერთგული მკითხველები,მადლობთ რომ მოგწონთ და აკომენტარებთ <33
-ჰარი..(ხმამაღლა ვუყვირე და მაისური მკერდთან მივიფარე)
მიუხედავად ამ ჟესტისა,და მინიშნებისა რომ გასულიყო,ის მზერას არ მაცილებდა..კარები მიხურა და ნელი ნაბიჯით წამოვიდა ჩემსკენ..
-რა იყო ელის?(ჩუმად მკითხა და მხარზე ვნებიანად მაკოცა)
ხელები წელზე შემომხვია და თავისკენ შემაბრუნა...
კვლავ ძალიან ვნებიანად მაკოცა კისერზე.ძალიან უცნაური გრძნობა დამეუფლა...ავხედე,მისი თვალები რაღაც დიდი სიხარულით იყო სავსე.
მაისური ინსტიქტურად დამივარდა ძირს,რაზეც ჰარიმ სიცილი დაიწყო.
-ჩემი სულელი(თქვა მან და კვლავ მაკოცა)
ნელ-ნელა საწოლისკენ მივყვავდი.
ჯერაც ვერ გავრკვეუიყავი,რა ხდებოდა და როგორც გული მკარნახობდა ისე ვიქცეოდი.
ძალიან კარგი იყო ეს ყველაფერი,მისგან საოცარ სითბოს ვგრძნობდი.თავი რაღაც განსხვავებულად ვიგრძენი,თითქოს ამ წუთში ჰარი სულ სხვა ადამიანი იყო..
მაგრამ,ასე ფიქრი დიდხანს არ გაგრძელდა.როგორც ყოველთვის,გონება და გული ერთმანეთს ეწინააღმდეგება,ახლაც ასე მოხდა.უცებადად არც კი ვიცი რა დამემართა,გავიფიქრე,რომ ეს არ უნდა გამეკეთებინა...სწრაფად წამოვდექი.
-მაპატიე.(ვთქვი და მაისური ავიღე)
-არა შენ მაპატიე.! ძალიან ვჩქარობ.სულელი ვარ
(თქვა ჰარიმ,წამოდგა და კარისკენ წავიდა)
თავი ძალიან ცუდად ვიგრძენი.თითქოს პატარა ბავშვი ვიყავი,ვისაც თავისი გრძნობების გამოვლინების ცხვენია ან თუნდაც ეშინია...
აღარც დავფიქრებულვარ,ისე წამოვდექი და შევაჩერე.
-მართლა არ მინდა იფიქრო,რომ ერთი სული მაქ......(დაიწყო მან)
-ცუდს არაფერს ვფიქრობ(შევაწყვეტინე)
-უბრალოდ არ მინდა რაიმე არასწორად გავაკეთო!(თვალებში მიყურებდა)-იცი?! შენთან სულ სხვა ადამიანი ვარ,ვერ გეტყვი რადგან მე თვითონაც არ ვიცი როგორი.შენთან ის ვარ,ვინც ვარ.არ მჭირდება"მაგარი ბიჭის"სტატუსის მორგება და უხეშობა,რასაც კოლეჯში ხშირად ვიყენებ.შენთან ვცდილობ ვიყო კარგი და ყოველთვის გასიამოვნო,და ასე იქნება მანამ,სანამ შენ არ იქნები ამის წინააღმდეგი
-და მინდა გითხრა,რომ შენი მცდელობა ნამდვილად შესრულებულია.ძალიან ბედნიერი ვარ..
(ეს სიტყვები უნებურად ვთქვი)
ცხვირით-ცხვირზე გამეთამაშა და მაკოცა.................
ეს იყო რაღაც,არაბუნებრივი.!ეს ყველაზე ლამაზი წუთები იყო,ჩემს ცხოვრებაში..)ჩვენი სულები დიდი ხანია ერთმანეთისადმი სიყვარულით თუ არა სიმპატიითაა შერწყმული,დღეს კი ჩვენი სხეულები,ხორციელად შეერწყა ერთმანეთს))
-რაზე ფიქრობ?(გავხედე ჰარის,რომელიც ჭერს მიშტერებოდა)
-არაფერზე,უფროსწორად ჩვენს მომავალზე,რომელიც
-არ გვაქვს(გავიცინე)
-გვაქვს
-რათქმაუნდა გვაქვს(ვუთხარი და საკოცნელად გავიიწიე)
უკვე საღამოს ექვსი საათი იყო,მაგრამ მაინც თბილოდა.მე და ჰარიმ ბასეინში ჩასვლა გადავწყვიტეთ.საცურაო კოსტიუმები ჩავიცვით და ჩავედით.კომფორტში ვყავდი)) სამზარეულოშიც არ გამიშვა წვენის მოსატანად.მოსამსახურეებს დაუძახა,მეორედ კი თვითონ წავიდა.მე კი წყლიდან არ ამოვდიოდი.დიდი ხანია,ასე კარგად არ მიგრძვნია თავი))
ამოსვლისას მისი შერჩეული კაბა,ძალიან დიდი მქონდა :დ ამიტომ კვლავ ჩემი ჯინსი და მაისური ჩავიცვი ))
ამ დროს მისი მშობლებიც მოვიდნენ
-მათ გაგაცნობ,ჩავიდეთ..(მითხრა მან და ხელი მომკიდა)
მამამისზე,ნიკოლასზე ვგიჟდებოდი როგორც მსახიობზე,ალბათ წლების წინ ვერც ვიფიქრებდი,რომ მე მის სახლში ვიქნებოდი.
ჰარიმ მათ ჩემი თავი წარუდგინა)ძალიან მაინტერესებდა რას ფიქრობდნენ,ჩემზე..რათქმაუნდა,არ გამჭირვებია ამის გაგება..
ნიკოლსმა გაიფიქრა,რომ ძალიან კარგი გოგო ვარ და ერთმანეთს შევეფერებით..აი დედა,კი დიდად კმაყოფილი არ დარჩენილა თუმცა ამას გარეგნულად არ იტყობდა,პირველ რიგში გაიფიქრა,რომ დახეული ჯინსი არცისე კარგია (ალბათ აღარასდროს ჩავიცვამ:დ)
ერთად ვივახშმეთ,მოგვიანებით კი ჰარი ჩემს სახლში წავიყვანე...
დედა ძალიან გახარებული იყო ჩემო ნახვით.არ მელოდა.ტესის ისე გაეხარდა ჩემი ნახვა,როდსაც შევედი ჩემსკენ გამოიქცა და მუხლზე მომეხვია...
დედა ვერ ეგუებოდა,უკვე ასე ასაკში რომ ვიყავი,მაგრამ რას გააწყობდა ))
ერთი სიტყვით,მეტი რაღა ვთქვა იმის გარდა,რომ ამ დღემ გენიალურად ჩაიარა...კოლეჯში წასვლა შეგვეზარა,დილით წავიდოდით...
ღამეს,ჰარის სახლში დავბრუნდით..მშობლების დასანახად,სასტუმრო ოთახში დავწექი და ჰარის დავემშვიდობე...როდესაც კი სიტუაცია მიწყნარდა და ყველამ დაიძინა(ჰარის გარდა) ჰარის ოთახში შევიპარე..
-რა საყვარელი ხარ.(მითხრა მან,როდესაც დავწექი)
მთვარის შუქის ვეცხლისფერი,სხივები პირდაპირ აივანს ეცემოდა..
-ძალიან...რა ლამაზი ღამეა..
-ულამაზო იქნებოდა,აქ რომ არ იყო.(გაიცინა და უკნიდან მომეხვია)
იმ ღამით,უკვე მეორედ დავიკმაყოფილეთ,ჩვენი ხორციელი მისწრაფებები!ხორციელი ლტოლვა...............
მეორე დილით,ისეთ დროს გაგვეღვიძა,რომ უეჭველი იყო,პირველ გაკვეთილზე დაგვაგვიანდებოდა..ჩვენ მაინც სწრაფად მოვემზადეთ..
დილით ჯერ კიდევ ყველას ეძინა,ამიტომ მის მშობლებს ვერ გამოვემშვიდობე.მძღოლს ჩავუჯექით მანქანაში და კოლეჯის გზას დავადექით...
-რა სხვანაირი იყო,ყველაფერი როდესაც ამ გზაზე პირველად მოვყავდი მამაჩემს
(გავიცინე და გავხედე)
-ჰოო?) მაშინ სულ სხვა ელისი იყავი..
-კი რათქმაუნდა,მის მერე იმდენი რამ შეიცვალა,თითქოს საუკუნე გავიდაო
-ასე ფიქრობ?
-აჰაა..(ვთქვი და ფიქრებში წავედი.ჩემი ცხოვრების შეცვლაში,რათქმაუნდა პირველ რიგში ვგულისხმობ,რომ შემიძლია სხვისი აზრების წაკითხვა..ეს აზრი სულ თავში მიტრიალებს,და ხანდახან ვფიქრობ,რომ იქნებოდა თუ არა ყველაფერი სხვაგვარად ეს ნიჭი რომ არ მქონოდა)
კოლეჯამდეც მივედით..დაგვაინებულებმა,რაღაც მიზეზი მოვიგონეთ და კლასისკენ ავედით..
-პირველი შენ შედი,არ მაქ მაგ ქალის თავი(ჩუმად მითხრა ჰარიმ,როდესაც კლასთან მივედით)
-ოჰ,კარგი რა..! შენ შედი,,ჰო იცი,დაიწყებს მისის პერი საყვედურებს.
-კარგი მაშინ ერთად(გაიცინა)
-შეიძლება?(ვიკითხე მორიდებულად,როდესაც კარები შევაღე)
-რათქმაუნდა შეიძლება
არ დამაცადა ჰარიმ და კარები შეაღო...
ჯესი გახარებული გვიყურებდაა.ნინა კი დაქალებთან ერთად,ჩვეულ ამპლუაში,მრავლისმთქმელი თვალებით..
მისის პერი უცნაურად გვიყურებდა
-რა ბედნიერები ჩანან.(გაიფიქრა მან)
-თქვენი ადგილები დაიკავეთ! სწრაფად..
-წამოდი ჰარი..
-სად დავჯდეთ?(მკითხა ჩუმად)
-ორი ადგილი ერთად არსად არ არის..
-ერთ სკამზე დავჯდეთ.(თქვა მან ხმამაღლა)
-სწრაფად მეთქი!(იყვირა მისი პერიმ)
-კარგი,კარგი..სხვა რა გზაა.(და ადგილებს გადახედა,რომელიც ჯესისა და ნინას გვერდით იყო)
-კარგად პატარა.(ცინიკურად თქვა და ჯესის გვერდით დაჯდა)
შემდეგ კი გამრჯვებულის სახით გამომხედა
-დებილო.(ჩუმად ვუთხარი და ნინას მივუჯექი)
1)არ შეიმჩნიოთ,რომ ვალენტინობა თებერვალშია და ესენი უკვე ბასეინში ცურავენ :დდ ) ჩემს მოთხრობაში ვალენტინობა მაისსშია ვითომ :დდ)
2)ეხა სკოლა რომ დაიწყო მაგიტო,ვერ ვდებდი..!ვეცდები მალე დავდო,რომ ამ კვირაში დავამთავრო,თორე მერე აღარ მეცლება
3)მადლობთ წინა თავზე კომენტარებისთვის(28)
4)და მკითხველებო,ბევრმა დაწერეთ "უბრალოდ ილუზიაზე",რომ ვერ გაიგეთ ვისთან დარჩა მთავარი გმირი,არავისთან დარჩენილა რადგან არ დამთავრებულა! ალბათ მოვა,დრო და ეგ მოთხრობაც გაგრელდება.ვნახოთ <33
ეს თავი თუ მოგეწონათ დააკომენტარეთ და ვეცდები მალე დავდო<3
Dzailan Kargi Motxrobaa !! gaagrdzele aucileblad male.
