♥ ცხოვრება შედგება მომენტებისგან, რომლებიც ცვლიან ყველაფერს ♡
-მოიცა მოიცა ეგ როგორ? - ჯასტინის ხმაში გაურკვევლობა და დიდი სიხარული იკითხებოდა.
-როგორ და... - ენ იქვე სკამზე ჩამოჯდა, რადგან მიხვდა რომ დაყოვნება დიდხანს მოუწევდა - ქორწილის დღეს სემი ავარიაში მოყვა და ყველაფერი დაავიწყდა. გონს რომ მოვიდა ოლივერთან დაშრება გადაწყვიტა, რადგან გრძნობდა რომ არ უყვარდა. ასე ამბობდა „როცა ვუყურებ არაფერს ვგრძნობ. მე ის როგორც მეგობარი ისე მიყვარს და მეტი არაფერ". ეს გასაკვირიც არ იყო, მისი გული ხომ სხვას ეკუთნოდა - ამაზე ნიკაც, ენსაც და ჯასტინსაც გაეღიმათ - მერე სემმა თქვა რომ აინტერესებდა ვინ იყო და რას წარმოადგენდა. მას წარსულის გახსენება უნდა. ამიტომ ლოს-ანჯელესში ჩამოვიყვანე... დანარჩენი შენ განსაჯე - მერე ენმა ჭიქები აიღო და გოგონებთან დაბრუნება გადაწყვიტა, მაგრამ ჯასტინმა გააჩერა...
-ენ მართლა არაფერი აღარ ახსოვს?
-ხო მართლა აღარაფერი აღარ ახსოვს - უთხრა და გზა გააგრძელა. ენის წასვლის შემდეგ ჯასტინი ჩუმად იჯდა. არაფერი უთქვამს. მხოლოდ იღმოდა, ოღნდ სიმწრით თუ სიხარულით ნამდვილად ვერ გეტყვით, რადგან ამ ღიმილში ორივე იკითხებოდა. ღიმილთან ერთად კი რაღაცაზე, უფროსწორად ვიღაცახე ფიქრობდა... ნიკსაც სახეზე კმაყოფილება ეწერა. მან ჯასტინის ჭიქა აიღო, ერთანად გადაკრა, მხარზე ხელი დაარტყა და უთხრა
-აი მეგობარი კიდევ ერთი შანსი... გამოიყენე ის!!!
-ერთი მითხარი როგორ უნდა გამოვიყენო რაცა მას არაფერი აღარ ახსოვს... ეს კი იმას ნიშნავს რომ ჯობს ახალი ცხოვრება დაიწყოს, რომელშც მე არ ვიქნები
-მეგობარი, ერთს გეტყვი მხოლოდ დანარჩენი უკვე შენ უნდა გადაწყვიტო, მე ვეღარაფერში დაგეხმარები... სემს ყველაფერი დაავიწყდა, აღარ ახსოვს შენთან გატარებული წლები მაგრამ ეს არ ნიშნავს რომ შენი სიყვარული შეწყვიტა. მას უყვარხარ, შეიძება ისე რომ თვითონაც ვერ ხვდება, მაგრამ მაინც უყვარხარ. გახსოვდეს, სიყვარული ყველაზე ძლიერი რამ არის ქვეყნად. თუ გიყვარს ჩათვალე რომ ყოვლის შემძლე ხარ... - და გავიდა. მიხვდა რომ ჯასტინს ახლა მარტო დარჩენა სჭირდებოდა
გოგონებთან მისვლისას ენმა ჭიქები გაანაწილა და მეგანს ყურში ჩასჩურჩულა ჯასტინი ვნახეო. მეგანმა ყველაფერი გამოკითხა(ისე რომ სემს არაფერი გაუგია). და ენს გახარებული ჩაეხუტა და უთხრა იმედია ყვლაფერი ისე მოხდება როგორც უნდა მოხდესო. ცოტა ხნის შემდეგ ენმა საპირფარეშოში გასვლა დააპირა. გზად კი ჯასტინს გაუარა, აინტერესებდა რას აკეთებდა და რა გადაწყვიტა
-რას აკეთებ? - კითხა მან ჯასტინს
-ვსვამ
-კი მაგრამ რატომ? არაფერის გაკეთებას არაპირებ?
-რა აზრი აქვს, მაინც არაფერი აღარ ახსოვს და...
-მერედა გაახსენე!!! ამას შემზე გარდა ვერავინ გააკეთებს... მოკლედ, ადექი სახლში წადი, გამოფხიზლდი და კარგად გაანალიზე ეს ყველაფერი. თუ მასთან შეხვედრა მოგინდება აი ამ ნომერზე დამირეკე - და ნომერი ხელზე დაუწერა - იცოდე, დრო ხმალამდე გაქვს. თ არ დამირეკავ ჩავთვლი რომ არ გინდა მას შეხვდე... განგებამ კიდევ ერთი შანსი მოგცა. გამოიყენე ის. ჯასტინ, თუ არ დარეკავ იცოდე თავად ვიზრუნებ რომ სემმა ახალი ცხოვრება დაიწყოს ოღონდ ისეთი ცხოვრება, სადაც შენი ადგილი არ იქნება... გეფიცები ამას მართლა გავაგეთებ, ამიტომ კარგად დაფიქრდი და ისე მიიღე გადაწყვეტილება, რადგან შემდეგ უკან დასახევი გზა აღარ გექნება. შემდეგ კიდევ ერთ შანსი აღარ გექნება - და წავიდა. ენის წასვლის შემდეგ მან მართლაც დაუჯერა მის რჩევას და სახლში წავიდა. ის სრულიად მარტო იყო, საკუთარ თავთან. მან ძალიან კარგად იცოდა, რა იყო სწორი და რა იყო მცდარი, მაგრამ ეს არაფერს ცვლიდა. გადაწყვეტილება თავად უნდა მიეღო. ალბათ, ყველა თქვენგანი ფიქრობს რომ მხოლოდ ერთი გზა იყო... ეს გზა კი მხოლოდ ერთი ზარი იყო, მხოლოდ ერთი ზარი ენთან, მაგრამ ჯასტინ ასე ნამდვილად არ თვლიდა. მისი გადმოსახედიდან მას სემთან არანაირი შანსი არ ჰქონდა, რადგან ვერაფერს გახდა მაშინ როცა დანამდვილებით იცოდა მისი გრძნობების შესახებ, ახლა კი მან ზუსტად იცის რომ სემს ის არ ახსოვს და ეჭვიც კი ეპარება რომ უყვარს... თან თვითონაც ვერ გაუგია რა უნდა. ვერ მიმხვდარა მზად არის თუ არა ბრძოლოსთვის, რომელშიც გამარჯვების შემთვევაში ბედნიერება და საყვარელ ადამიანთან ყოფნა ელის, მაგრამ განა მზად არის ამისთვის?
მან მთელი დღე თავის ოთახში გაატარა. ის მთელი საღამო სემზე ფიქრობდა, გამთენიისას შხაპის მიღება გადაწყვიტა. როცა აბაზანიდან გამოვიდა. ისევ ლოგინზე დაჯდა ტელეფონი აიღო და ენის ნომერი აკრიბა, მაგრამ არ დაურეკავს. ის ამ ნომერს უყურებდა. მას მხოლოდ ერთ ღილაკზე ჭირდებოდა ხელის დაჭერა, მაგრამ დააჭერდა კი?
ენი მთელი დღე გოგონებთან იყო და ტელეფონს დასცქეროდა. ის მოუთმენლად ელოდა ერთი ადამიანის ზარს, რომელიც არადაარ რეკავდა. უკვე მოსაღამოვდა. ენი მიხვდა, რომ ჯასტინი არ დარეკავდა და მისთვის მიცემული პირობის ასრულება გადაწყვიტა, მაგრამ ვაი რომ არ უნდოდა...
იმედია მოგწონთ ჩემი მოთხრობა <3
ძალიან გთხოვთ კომენტარების საშუალებით გამოთქვით თქვენი აზრი. თუ რაიმე არ მოგწონთ ისიც რომ მისი გამოსწორება შევძლო
ძალიან გთხოვთ!!!
თქვენი აზრი ჩემთვის მნიშვნელოვანი
