თავი 23
„გამოსავალი ყოველთვის არსებობს"
-უნდა მოვკლა? - გაუკვირდა ბენს - და რა შუაშია ეგ ვიღაც მონტესი მაიკთან?
-რა მოკლა ბიჭო... უბრალოდ მინდა რომ აუხსნა, რა შედეგები მოყვება თუ მაიკი უკან ჩიკაგოში დაბრუნდება
-რა აპირებს? - შეიყვირა ბენმა
-კი აპირებს ბენ აპირებს.
-კი მაგრამ რატომ?
-მაგ არტურს შეხვდა... მისი ჯარის მეგობარი ყოფილა. მან კი უთხრა რომ შვილი ყავს, ამაზე მაიკმა ჭკუა დაკარგა და...
-შვილი? - კიდევ შეიყვირა ბენმა - wow... მერე ეს არტური რა საჭიროა?
-ასე მგონია მხოლოდ ეგ არტური შეძლებს დაიყოლიოს მაიკი დარჩენაზე
-თუ ეგრეა საქმე... ახლავე გავდივარ - ბენმა სემს გახედა და ოთახიდან გავიდა. მის კაბინეტში შევიდა და არტურზე ინფორმაციის ძებნა დაიწყო. „აჰა ე.ი ახლა ამთავრებს მუშაობას.... უნდა მოვასწრო" - გაიფიქრა ბენმა, მანქანის გასაღები აიღო და არტურთან წავიდა... გზაში ძალიან ჩქარობდოდა. უნდოდა მასთან ლაპარაკი მოესწორო. ამ სიჩქარემ გამოიღო კიდეც შედეგი. ბენმა მიუსწრო...
-არტურ მონტეს? - არტური უკვე მანქანაში ჯდებოდა
-გისმენთ - კარები მიკეტა და ბენისკენ შებრუნდა
-თქვენთან საუბარი მინდა.
-იცით მიღების საათები...
-არა არა მე მაიკზე მინდა დაგელაპარაკოთ - შეაწყევტინა ბენმა
-მაიკზე? თქვენ რა მას იცნობთ?
-დიახ, ჩვენ ერთად ვმუშაობთ
-ააა... გასაგებია უკვე... და რა გნებავთ?
-მინდა აგიხსნათ თუ რა შედეგები მოყვება თუ მაიკი ჩიკაგოში დაბრუნდება.
-ის რა აპირებს? - გაეღიმა არტურს
-რა თქმა უნდა... მაგრამ მის დაბრუნებას ნამდვილად კატასტროფული შედეგები მოყვება
-რას გულისხმობთ? - გაიკვირვა არტურმა
-ალბათ, იცით თუ რა ორგანაზაციაშია მაიკი გაწევრიანებული
-კი ვიცი...
-იქ კი რომ გაიგონ და აუცილებლად გაიგებენ, რომ მაიკი ჩიკაგოში დაბრუნდაოო. მასზე ძებნას გამოაცხადებენ. დამიჯერეთ, ადრე თუ გვიან აუცილებლად იპოვიან და მერე... - ბენი გაჩერდა, ამოისუნთქა და განაგრძო - მოკლავენ მას და ყველას ვისაც კი მასთან კონტაკტი ქონია. დამერწმუნეთ ცოცხალს არავის დატოვებენ. არც თქვენ, არც მის შვილს, დედას და მოკლედ ყველას მოკლავენ ერთი ხელის მოსმით... - არტური გაფითრდა. ერთი წუთით წარმოიდგინა რა მოხდებოდა თუ მაიკი დაბრუნდებოდა. ის ხომ ყველას მკვდარი გონია და პლიუს ეს ყველაფერი.
-კი მაგრამ... - რაღაცის თქმას აპირებდა არტური, მაგრამ ამ დროს ბენის ტელეფონმა დარეკა
-ერთი წუთით - თქვა ბენმა და ტელეფონი აიღო.
-ბენ მითხარი რომ ახლა იმ არტურს ელაპარაკები
-კი სემ რა ხდება? - სემს ძალიან შეშფოთებული ხმა ქონდა
-რადა ის დეგენერატი მაიკი, გაიქცა... დეგენერატი შედეგებზე არასოდეს ფიქრობს
-კი მაგრამ როგორ? დაცვა ხომ დააყენე? - შეიყვირა ბენმა
-კი მაგრამ ახლა ეგ შენი დაცვა გათიშული გდია იატაკზე
-და ახლა სად ჯანდაბაში იქნება?
-აეროპორტში რა თქმა უნდა დებილო - იყვირა სემმა
-კარგი მოვდივართ - თქვა, ტელეფონი დაკიდა და არტურს გახედა - გამომყვები?
-სად? - გაუკვირდა არტურს
-სად რა იმ დეგენერატმა გაქცევა გადაწყივიტა და ახლა აეროპორტში მიდის... ოხ რეგვენი შედეგებზე არასოდეს ფიქრობს
-კი მოგყვები - მოკლედ მოუჭრა არტურმა. ამაზე ორივენი ბენიც და არტურიც მანქანაში ჩაჯდნენ და აეროპორტისაკენ წავიდნენ. ბენი მანქანას ძალიან ჩქარა ატარებდა, სირენაც ჩართული ქონდა რომ გზაზე არავის გაეჩერებინათ. ისინი ნახევარ საათში მივიდნენ აეროპორტამდე. მაგრამ მიასწრენ კი?
-FBI - ჟეტონი ამოიღო ბენმა და აეროპორტის თანამშრომელს აჩვენა - რეისი ჩიკაგოს მიმართულებით უკვე გაფრინდა?
-არა სერ ჩასხდომა ახლიწყება
-კიდევ კარგი - იყვირა არტურმა და მაიკის ძებნას შეუდგენენ... დიდი ხანი ძებნა არც დასჭირვებიათ.
-მაიკ რას აპირებ? - უთხრა არტურმა მაიკს
-როგორ თუ რას მინდა შვილი ვნახო... შენ რა იგივე არ გენდომებოდა?
-კი მაიკ მეც იგივე მენდომებოდა მაგრამ შედეგები? არ უნდა დაფიქრე რა მოყვება შენს დაბრუნებას? - თვალები აუცრემლიანდა არტურს - ძალიან მინდა რომ დაბრუნდე, ძალიან მინდა მეგობარი დავიბრუნო, მაგრამ რის ფასად?
-არ მაინტერესებს შედეგები... მე შვილის ნახვა მინდა
-მერე ნახე ოღონდ ისე რომ არავინ არ დაზარალდეს
-ეგრე არ გამოვა არტურ.... ეგეთი გამოსავალი არ არსებობს...
-ჰმ! - სიმწრით გაეღიმა არტურს - იცი რა ვერ ისწავლე?
-რა? - დაიბნა მაიკი
-მაიკ გამოსავალი ყოველთვის არსებობს
-არა არტი არ არსებობს. ან აქ ან იქ... ორივეგან ვერ ვიქნები - არტურს კიდევ გაეღიმა
-დამიჯერე არსებობს
-რას მთავაზობ?
მოკლედ ბავშვებო შემდეგი თავი იქნება უკვე დასასრული. სკოლაც იწყება და უკვე აღარც მექნება დრო რომ ვწერო. ამიტომ დროა ეს მოთხრობაც დავასრულოთ... ეს თავი ცოტა პატარაა, რადგან დღეს არ ვაპირებდი დადებას, მაგრამ გულის გადაყოლება მინდოდა და ამიტომ დავდე... და კიდევ ბოლო თავი რომ ძალიან პატარა არ გამომივიდეს იქითაც მოვიტოვე რაღაცეები დასაწერად )) ასე რომ მალე შემოგთავაზებთ The Ends <3ამ თავს ვჩუქნი ჩემს უსაყვარლეს დაიკოს MiiLeeZz იმისთვის რომ ყოველთვის გვერში მიდგას როცა ეს მჭირდება
მიყვარხარ ჩემო ლამაზოო )) <3
