სეირნობა მართლაც კარგია, მაგრამ დიდხანს არაფერი არ ვარგა. ემას მალე დავემშვიდობე და სახლისკენ გავუდექი გზას. გზაში ფიქრებმა გამიტაცა, თითქოს ვვეჭვიანობდი რომ ნეიტი და ემა ერთმანეთს ხვდებოდნენ, მაგრამ რომ დავუფიქრდი არაფერი საეჭვიანო არ იყო, მე ხომ ნეიტი სულაც არ მიყვარდა, ის უბრალოდ იყო მეგობარი და მითუმეტეს ემას არ გადავაგდებდი. მოვრჩი ფიქრს და მივხვდი რომ სახლამდეც მივსულვარ. კარი შევაღე, სახლში სიცარიელე იყო, არც ჩემი ძმა, არც დედა არც მამა. ბოლოს მაგიდაზე წერილგი ვნახე "დროა შენი ცხოვრება დაიწყო, 12 კლასელი გოგონასთვის უკვე საკმაოდ კარგი ხანია გასული, შენ უნდა შეძლო ეს, თუ რამე გაგიჭირდება დაგვირეკე" -მამა. გამიკვირდა, მაგრამ გამიხარდა, ეგრევე ემას დავურეკე -ეემ. აბა თუ გამოიცნობ რა მოხვდა? -მე საიდან უნდა ვიცოდე, ექსტრასენსი კი არ ვარ(ჩაიცინა) -მოკლედ დედაჩემი და მამაჩემი რაიანთან ერთად წავიდნენ ლას ვეგასში, მე კი აქ მარტო დამტოვეს, აუუ რა მაგარიიიააა ^ ^ -ვაიმეეე, ახლავე შენთან მოვდივარ, დამელოდე ნახევარ საათში მანდ ვარ. -კაი მიდი გელოდები. ტელეფონი გავუთიშე და ახლა იმაზე ფიქრი დავიწყე რა გამეკეთებინა ის ნახევარი საათი, ხოდა მოვიფიქრე, ავიღე ჩემი ნოუთბუქი და Facebook-ზე შევედი. დავინახე რომ ნეიტი ონლაინში იყო გულმა საშინლად დაიწყო ძგერა, ამიტომ ეგრევე გამოვედი და ნოუთბუქი დავხურე. რაღაც მემართებოდა, ვხვდებოდი რომ წესრიგში არ იყო ყველაფერი. ამ იდეამ არ გაჭრა ამიტომ გადავწყვიტე ჩემი ვიდეოკამერა ამეღო და ძველი ვიდეოებისთვის მეყურებინა, კლასის ვიდეოს მოვკარი თვალი სადაც ემა დავინახე.
ადვილი იყო გეყურებინა კლასელებისთვის, მაგრამ როგორცკი ემას ვხედავდი მაშინვე ნეიტი მახსენდებოდა და იწყებოდა ისევ მასზე ფიქრი, ამიტომ აღარაფრის გაკეთებას აღარ ვაპირებდი, ავედი ჩემს ოთახში, ნაუშნიკები გავიკეთე და წამოვწექი, უბრალოდ ვღიღინებდი, ვცილობდი არაფერზე არ მეფიქრა და გამომივიდა, მალე გავიდა დროც და ემაც მოვიდა. -გრეეიიისს, როგორ მიხაარია შენი ნახვა დღეეს ^ (ჩამეხუტა) -მმეეც ძალიან, მაგრამ უკვე მეორეთ მნახულობ დღეს (გავიცინე) -ჰააააააააა, რა უსინდისო ხარ, საქონელო (გაიცინა) დაქალის ნახვა არ გიხარია არა ? -კაი, კაი, ნუ მიბრაზდები, როგორ არ მიხარია, ხო იცი როგორ მიყვარხარ. -იცი დღეს ვინ შემოგვიერთდება ? (ემამ ჩაიცინა)
-ვინ ეემ ?? (დავინტერესდი) -ნეიტი ^^ ხო მაგარია ?? დავურეკე რომ დღეს მოსულიყო, ცოტას გავერთობით, თან შენ მარტო ხარ და ერთად თუ ვიქნებით უკეთესია, მშობლები უკვე გავაფრთხილე. -კი მაგრ.. -ხოდა, რომ მოვა, რა გავაკეთოთ ? -მე ვფიქრობ რომ ჯობია მე და შე.... -აუ მოვიფიქრე, შენც წამოიყვანე ვინმე ბიჭი, ხოდა კინოს ვუყუროოთ, ჰა ? როგორი იდეაა?? -ემა ერთი წამი მაცდი ? -უიიუიი, მაპატიე, მიდი აბა. -ვფიქრობ, ჯობია მარტო მე და შენ ვიყოთ, რავიცი ერთი დღე, ძალიან გთხოვ. კაი ?
-ვაიმე, კარგი გრეის, მაგაზე გაწყენინებ ? ხო იცი როგორ მიყყვაარხარ, ახლავე დავურეკავ ნეტის და ვეტყვი რომ აღარ მოვიდეს. -ასე ჯობია, შენთვისაც დამიჯერე ემა მეორე ოთახში გავიდა, ნამდვილად არ მინდოდა დღეს ნეიტის ნახვა და გადავწყვიტე რომ საერთოდ სკოლაშიც არ გამოვჩენილიყავი 1 კვირა, იქნებ რომ არ მენახა ყველაფერი ისევ წესრიგში ჩალაგებულიყო. ემა დაბრუნდა, მოწყენილი იყო. -ემ, მაპატიე რა, უბრალოდ მინდა რომ ეს დღე შენთან ერთად ვიყო -არა, აქ საპატიებელი არაფერია, შენ ჩემი დაქალი ხარ და მე ვალდებული ვარ გაგიგო, უბრალოდ ნეიტმა რაღაც მითხრა და... -რაარი, რა ხდება ? -მითხრა რომ არ აპირებს 1 კვირა სკოლაში სიარულს და ქალაქიდან მიდის ცოტახნით დავიბენი, აღარ ვიცი რა მეთქვა, თითქოს ნეიტმა ყველაფერი იცოდა რასაც მე ვფიქრობდი -... -მომენატრება -ალბათ საქმე აქვს, ნუ ღელავ, დაგირეკავს ხოლმე -არ ვიცი რაღა ვიფიქრო გრეის, სულ რაღაც 2 დღეა რაც ერთად ვართ და ის უკვე სადღაც მიდის -ამაზე ნუ ნერვიულობ, დამიჯერე არ ღირს
-ხო ისე მართალი ხარ, თუ რამე მოხვდება თავის თავს დააბრალოს. -არაფერიც არ მოხვდება, დამშვიდდი თქო -მოსაღამოვდა უკვე -არადა რა ცოტა დრო გავიდა -ხოო... ნუ ალბათ ჩვენ გვეგონა ასე (გაიცინა) -ცოტა არ იყოს მეძინება შენ ? -რავიცი, ცოტა მეც -წამო მაღლა ავედით, ნოუთბუქი დავიდეთ და კინო ჩავრთეთ, ვარჩიეთ ასე ჩაგვძინებოდა, მაგრამ სანამ არ ვუყურეთ ბოლომდე ფილმს ვერ ჩავიძინეთ. ბოლოს მაინც დაეძინა ემას მაგრამ ვაი იმ დაძინებას, ძილში ბოდავდა და ვინ მოგასვენებდა, დაძინება ამ დღეს არ მეღირსა, ალბათ ბევრი ინერვიულა ნეიტზე, მაგრამ უფრო მეტს ინერვიულებდა მეც რომ მეთქვა ყველაფერი, ვფიქრობდი და გულში ვიცინოდი, ყველაფერს ვალაგებდი ფიქრებში და ვცდილობდი გამოსავალი მეპოვა, ბოლოს კი მივაგენი.
ცოტა დიდი თავია წინებთან შედარებით მგონი, ;დ იმედია კარგი გამოდის და ძალიან გამიხარდება თუ მოვისმენ რომ კი <3 მიხარია თქვენთან დაბრუნება, სიმართლე გითხრათ მოდერატორობა აღარ მინდა, მირჩევნია ვიყო ნიუსერი და მინდა რაღაც გთხოვოთ, მიმიღეთ ისე როგორც ადრეე ^^^
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:650 | დაამატა:Sallie♥ | რეიტინგი:5.0/1
