1 part 2 part 3 part 4 part 5 part 6 part 7 part

ბავშვებო ძალიან დიდი მადლობა რომ წინა თავზე კომენტარები დამიწერეთ...იმედია ეს თავიც მოგეწონებათ...თუ იქნება 16 კომენტარი შემდეგ თავს დავდებ...ეხლა რაც შეეხება ამ თავს...ეს თავი მინდა busuna–ს მივუძღვნა...ძალიან დიდი მადლობა შენ რომ კითხულობ ჩემს მოთხრობას და აკომენტარებ..მიხარია რომ მოგწონს...მართალია კარგად არ გიცნობ მაგრამ იცოდე რომ მიყვარხარ....

 -ეე...მე ალ მინდა ჩაქუტება.. 
 –ჰმ..მოვიდა მაღვალაკი..დევიდი ხელში ავიყვანე..და მაგრად ჩავეხუტე.. 
–აუ ლა ცაკალელი ქალ ლოცა ნელვებს ალ მიჩლი..
–ა კიდე მე გიშლი ხო ნერვებს?...:D
–აჰა..
–ჰმ...ამის ძილის დრო არაა??..მომაშორეთ რაა...:D
 დედამ დევიდი წაიყვანა..მე კიდე დღიურის წერა გავაგრძელე..და იმაზე ვფიქრობდი თუ რა უნდა მექნა..მეთქვა კი კეროლაინისთვის სიმართლე...თუმცა ეს ფიქრები დილის 6 საათამდე გაგრძელდა..მერე კი ჩამეძნა..სიზმრებში დავფრინავდი როდესაც რაღაც ფხაკურის ხმა მომესმა...შემდეგ ვიღაც შემეხო და ბოლოს დამახტა მუცელზე...მივხვდი ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო და თვალები არც კი გამიხელია პირდაპირ ვთქვი 
–დევიდ შემომაკვდები..
–კაქი..
–ოხ..და თვალები გავახილე..და ერთი კარგად გამეცინა...



დევიდი დავინახე რომელიც ენა გადმოგდებული შემყურებდა..
–უზრდელო..
–ბოთე..:P..
–ჰმ..და ტუჩებზე მივარტყი..რათქმაუნდა მტკლივნეულად არა...
–ვაი..
–ბოთე არ გტკენია
–კი მაგლამ ჩოტა ნაზადაც ჩეიძლებოდა.
–ცოტა ნაზად რომ დამხტარიყავი ჩემს მუცელზე შესაძლებელი იქნებოდა
–დებილო..
–მაღვალაკო..
–მე მაინც მიკალქალ და ჩემსკენ მოიწია...კისერზე ჩამომეკიდა და მაგრამ ჩამეხუტა..მეგონა სადააცა დავიხრჩობითქო
–დევიდ დავიხრჩვი
–კაია ნელვებს მაინც აგალ მომიჩლი
–ვაიმე მომშორდი
დევიდმა ლოყაზე ლაკოცა..ისეთი თბილი იყო რომ კინაღამ დავდნი
–ვაიმე როგორ იცი ხოლმე ადამიანის გაჩუმება რა..
–გამოცდილება მაქ..:D
–ოხ.და დევიდი ძირს ჩავსვი..მალე გავიდა ოთახიდან... გავიდა რა გაბობღდა...მე წყალი გადავივლე ჩავიცვი..და ქვემოთ ჩავედი..სამზარეულოშ შევედი სადაც დედაჩემი დამხვდა...დევიდს აჭმევდა...რომ დამინახა ჩემსკენ გამობრუნდა და მომესალმა..
–დილა მშვიდობისა პრინცესა..თან მისი საქმე გააგრძელა..(დევიდს აჭმევდა)
–პრივეტ დე..მამიკო სადაა?
–გუშინ გაფრინდა პარიზში
–მერე რატომ არ დამემშვიდობა
–კარგი რა ხომ იცი რომ ძლიან გადატვირთული გრაფიკი აქვს
–კი მაგრამ მე მისი შვილი ვარ
–ხო მაგრამ შვილო..
–არანაირი მაგრამ დე...კიდევ ერთხელ იზამს ეგრე და ნახავს რასაც ვიზამ
–აი რას იზამ
–სახლიდან წავალ
–ნუ ბჭუტურობ რაღცეებს
–ძან კარგად იცი რომ ჭკუა არ დამიშლის
–ჰო ეგ ნამდვილად ვიცი
–დედა..
–კარგი ვსო ჩუმად ვარ..
–კარგი მომისმინე გადავწყვიტე დღს კეროლაინი მოვიყანო აქ..მინდა სიმართლე ვუთხრა და რამე გემრიელი მოამზადე რა..
–კარგი შვილო..მიხარია რომ ეგრე გადაწყვიტე
–მეც..მალევე ვისაუზმე და დედაჩემი გადავკოცნე და დევიდისკენ გავიწიე..სახე მთლიანად ფაფით ჰქონდა მოდღუბნული
–ღიირს?.(ვკითხე დედაჩემს)
–კი..:D
–კაი დაიცა
პირსახოცი მოვიტანე დევიდს სახე მოვწმინდე თნ ისე რომ კინაღამ სახე ჩმოვღ
–ლბილადაც ჩიძლებოდა
–ისევ გავიხსენო მუცელი თუ გაჩუმდები
–ჩუმად ვალ..და გამიღიმა
–ეგრე ჯობს...დევიდს ვაკოცე და სახლიდან გავედი..სასწრაფოდ წავედი იმ ღრიბული სახლისკენ რადგან ვიცოდი კიდევ გამომივლიდა კეროლაინი..იმდენი ვირბინე რომ კინაღმ გული ამომივარდა..ძვლივს მივაღწიე..ზუსტად ორ წუთში კეროლაინი მოვიდა..სულ სხვა მანქანით..ძან მაგარი იყო.რასაც ქვია პირი დამრჩ ღია..ზუსტად 5 წუთი გაშტერებული ვიდექი..
–ჰა აღარ ჩაჯდები??..ნებით შენით თუ ძლით ჩემითა?..:D
–ხო ხო ვჯდები..
მე მანქანაში ჩავჯექი და კეროლაინ გადავეხვიე...
–რა გღირს ძვლივს სუნთქავ..
–უი..ისა..გვიან გავიღვიძე და სწრაფად ჩავიცვი და ალბათ მაგის ბრალია..
–ხო ალბათ..
–შენ როგორ ხარ?
–ძველებურად..
–კაიც არ წავიდეთ..
–რათქმაუნდა..:**
სკოლაში მალე მივედით..შევედით თ არა დავინახე რომ ჩმი სურათბის ახალი ნაკადი იყო გაკრული..არადა გუშნ ყველა ჩმოვგლიჯე..:D..ნეტა როდემდე გაგრძელდებოდა ეს..:D
პირველი გეოგრაფია მქონდა..რომელიც სამწუხაროდ კეროლაინთნ ერთად არ მქონდა..კეროლაინს დავემშვიდობე და კლასში შევედი...ჩმს ადგილს მივუჯექი როდესაც ოთხში იანი შემოვიდა..პირდაპირ ჩმსკენ წამოვიდა
–პრივეტ ლამაზო.და ტუჩბი დაპრუწკა..

–გიხდება..:D




–მე საერთოდ ყველაფერი მიხდება..:D..თქვა და გვერდში მომიჯდა..ვაიმე..ჩირთო მეორე დიკტოფონი...რაზე არაღ მელაპარაკა..წაიღო მარცხენა მხარე...:D...მასწავლებელს საერთოდ არ ვუსმენდით..გავაგჟეთ საწყალი..ბოლოს იმხელაზე იყვირა თმები ყალზე დაუდგა...
–სომელჰარდერ..დობრევ ეხლა აეწყეთ და გაეთრიეთ გარეთ..
–კარგი...თქვა იანმა ხელი ჩამავლო და გარეთ გამათრია..დამტოვა კლასში შებრუნდა მასწავლებელს მიუბრუუნდა და უთხრა..
–მე მიანც მიკალქალთ..კოცნა გაუგზავნა და შუსტრად გამოვარდა გარეთ...ხელი ჩმავლო და სკოლის დასალიერში წამიყვანა...როგორც იქნა გავჩრდით..
–აფერისტო..
–რა გინდა მართლა მიყვარს..:D
–ჰმ..
ესეიგი იმდენი ვილაპარაკეთ რომ ენა დაიღალა და შველას ითხოვდა...იანმა რა აღარ გამომკითხა..სად ვცხოვრობდი..მყავდა და–ძმა თუ არა..ჩემი მშობლები რა პროფესიის იყვნენ..ერთი სიტყვით ყველაფერი..მეც მოვუყევი მთლი ისტორია მაგრამ ამ ისტორიაში მართალი მხოლოდ ის იყო რომ ძმა მყავდა...:D..ზარი მალე დაირეკა მე იანს დავემშვიდობე და კლასში შევედი..ეხლა ინგლისური მქონდა..სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ ამ გაკვეთილზე არც კეროლაინთან და არც იანთან ერთად არ ვიყავი..კლასში შევედი..გაკვეთილი დაიწყო და ჩმთვის გავიფიქრე...
–ვაიმე ძვლივს არ დაისვენა ყურებმა...რა კარგი ყოფილა სიმშვიდე..როცა არავინ ჩაგყვირის ყურში.:D...მაგრამ ეს ბედნიერება სამაგიეროდ მასწავლებელმა დაახშო...ჩემს მაგიდაზე ჯოხი მთლი ძლით დაარტყა...სადააცაა გადატყდებოდა...
–დობრევს..სად დაფრინავ..
–არსად მასწ..
–გადი დაფასთან..გაკვეთილი მინდა..
ჩემდა ბედად გუშინ გაკვეთილი ვისწავლე ამიტომაც 10 მივიღე...ისეთი გახარებული ვიყავი ეხლა რომ დევიდსაც კი არ გავუბრაზდებოდი არაფერზე...:D
გაკვეთლები დამთავრდა და მეც გახარებული გავედი ეზოში...ვიცოდი რომ კეროლაინი გარეთ დამხდებოდა და ასეც იყო...ეზოში მდგომ მის მანქანასთნ აყუზულიყო და რასაც ქვია ჩავარდნილიყო ტელეფონში..ან რას აკეთებდა ასეთს...კი გამაცინა გემრიელად და..:D



ერთი აზრი მომივიდა..ტელეფონი ამოვიღე .............