ედმა მანქანით სახლამდე მმიყვანა...ეზოში შევხედე ბენი იდგა,როგორც ჩანს ვიღაცას ელოდებოდა...ედს ვუთხარი,რომ საღამოს მოეკითხა ,დღეს ჩემს სახლში გადავდიოდი და ყველაფრის წაღებაში დამხმარებოდა...დავემშვიდობე და ბენისკენ წავედი... -როგორ მიდის დღე?(უღიმღამოდ ვკითხე...მინდოდა მისთვის მეთქვა,მისი როგორი მადლოერი ვიყავი,მინდოდა ყველაფერი მეთქვა თუ როგორ იმოქმედა ჩემზე მისმა დღევანდელმა საქციელმა,მაგრამ არ მომეა საშუალება) -წავედით?(შუაში ენი ჩაგვიდგა) -კარგად მიდის.(გაეცინა ბენს)-შეხვედრამდე...(თვალი ჩამიკრა და მანქანისკენ წავიდა) -მე დღეს გადავდივარ.... -დღეს?(გაკვირვებული გაჩერდა და ჩემსკენ შემობრუნდა) -ჰო დღეს..ყველაფერი ჩავალაგე... -ესე მალე გავიდა 1 კვირა? (ენი მანქანასთან მიიყვანა და ჩემსკენ წამოვიდა) -მე უბრალოდ მინდოდა ყველაფრისთვის მადლობა გადამეხადა...(ჩუმად ვთქვი) -მადლობა მიღებულია,მიუხედაავად იმისა,რომ მე ისეთი არაფერი გამიკეთებია რაც არ მევალოებოდა... -მე უბრალოდ მთელი ცხოვრება შენი მადლიერი ვიქნები...(თვალცრემლიანმა გავუღიმე და გადავეხვიე) ისიც თბილად ჩამეხუტა... -ბენ გვეჩქარება...(მანქანიდან ენის ხმა გავიგონე) -წადი წადი...(გავუციინე და სახლისკენ წავედი) -შეხვედრამდე ელეონორ...(და რატომღაც წამოსვლისას თვალი მისი ხელისკენ გამექცა,მას ჩვენი ჩაშლილი ნიშნობის ბეჭედი კლვავ ეკეთა,ისე როგორც მე) ოთახში ავედი...ხასიათზე არ ვიყავი..თითქოს არაფერი მამხიარულებდა..! ის ნივთები რაც ჩემი იყო და ოთახში ჯერ კიდევ დარჩენოდა,ავიღე და ჩალაგება განვაგრძე..!თანდათან ვასრულებდი ყველაფერს,თან იმ დროს ვიხსენებდი,როცა ამ ოთახში პირველად შემოვედი...მაშინ მამა რამოდენიმე კვირის გადაცვლიილი იყო,ედიც აღარ იყო ჩემთან და თავი ყველაზე უბედური ადამიანი მეგონა,მაგრამ თურმე ვცდებოდი...ბენმა დამანახა რომ,არცისეთი ცუდი ვარ...! მოსაღამოვდა....სახლში ედი და ვანესა ერთდროულად მოვიდნენ... -აბა რას შვები ?(ხმაურით შემოვიდა ვანესა,როგორც ჩვევია ხოლმე) -რავიცი...დავამთავრე.. -უკვე?(ერთად იკითხა ედმა და ნესიმ) -დამაცდი??(უხეშად უთხრა ნესიმ) -თვითონ დამაცადე (და ნაგლურად გაუღიმა) -თუ შეიძლება ელესთან მარტო დამტოვე... -მე ზედმეტი ვარ?(გაიცინა ედმა) -კი... -შეწყვიტეთ გთხოოვთ!.არ მაქვს თქვენი ნერვები...(გაბრაზებულმა ვუთხარი და ჩანთაში მობილური ჩავაგდე) -მხოლოდ შენი ხათრით(შუბლზე მაკოცა ედმა,როგორც ჩვევია)-პატარავ! -შენი ნივთები არ მოგაქვს ოთახდიან?(გავხედე ნესის,მასაც ხომ ქონდა ამ სახლში კუთვნილი ოთახი) -იქ ბევრი არაფერია..მითუმეტეს მე,კვლავ მოვალ ხოლმე ბენთან)) -გასაგებია....(გამეცინა) -აბა დავიწყეთ ჩატანა.(და ჩემ 3 ჩემოდანს და ყუთებს გავხედე) ნელ-ნელა ყველაფერს მოვრჩით! ნაღვლიანად მივიხედ-მოვიხედე ოთახში,სიცარიელეს მხოლოდ ჩემი და ბენის სურათი ავსებდდა,რომელიც მაგიდაზე კვლავ კუთვნილ ადგილას იყო! -მხოლოდ კარგი მოგონებები(და კარები მივიხურე) ერთი მოგონებიდან მეორეში,ჩემს ძველ სახლში გადავინაცვლე...აქ ყველაფერი უცვლელი იყო! ან რა შეცვლიდა..! ნივთების ამოლაგებაში ნესი და ახლად მოსული ნიკი და ბლერი დამეხმარნენ! ედიც გვეხმარებოდა ჭამაში და ტელევიზორის ყურებაში :დდ ) გვიან ჩემს დას დავურეკე და ვუთხარი,რომ სახლში დავრბუნდი! მისგანაც ბევრი ახალი გავიგე,მაგალითად ის რომ,დრო ძალიან სწრაფად გადის და ჩემს დას 2 კვირაში შვილი ეყოლება... დილით მზის შუქმა გმაღვიძა,რომელიც პირდაპირ თვალებში მაჭერდა... მძმიედ ავწიე დაღლილობისგან ლოდებივით ქცეული ქუთუთოები და წამით გავუსწორე მზეს თვალი! -რა საშინელებაა.პირდაპირ სახეში მანათებს( წამოვარდა საწოლიდან ნესი და ფარდები ჩამოაფარა) -აქ ვინ ამომიყვანა>?(ზანტად ვიკითხე) -ედმა...3-ვე წავიდნენ ,ისე ჩაგეძინა ვერც გაიგე... -მართალია... შუადღეს ,როცა ნესი საბაზანოში იყო უსაქმურს არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა.ლეპტოპი ჩავრთე და ფეისბუქში შევედი... იმ წამსვე ვიღაც გგოგომ მომწერა,ისე თითქოს რომ ჩემს შემოსვლას ელოდებოდა და წუთიც არ დააყოვნაო... -გამარჯობა ელეონორ.... -რომელი ხარ? (სახელი და გვარი რადგან არ მეცნო ეს კითხვა დავუსვი) -თვითონაც მიხვდები! შეგახსენებ რომ,ნიურკიდან შენი მიზეზით წავედი,მაგრამ იცოდე რომ ედი კვლავ მახსოვს...მე ის მართლა მიყვარს და დანებებას არ ვაპირებ )) (რქმაუნდა,მილა იყო..ის გოგო,რომელთანაც რამოდენიმე დღიანი ურთიერთობა ქონდა ედს...სწორედ მაგ გოგოს გამო,მომატყუა ედმა,და მისი ახსნით ეს იმიტომ გააკეთა რომ გული არ მტკენოდა...) -სასაცილო ხარ...(მივწერე იქვე)-შენ ჩემს და ედს შორის ვერასდროს ჩადგები! -ვნახოთ ვნახოთ ელეონორ!წინ მთელი ზაფხულია..! -აჰა )) (მხოლოდ ეს მივწერე და გაბრაზებულმა გამოვრთე ლეპტოპი) აღარფრის სურვილი არ მქონდა ..ამის შესახებ არავისთვის არაფერი მითქვაამს!
ესე უბრალოდ და ცოტა უინტერესოდაც გადიოდა დღეები! ედმა მუშაობა დაიწყო და საღამობიით ხან მასთან ვიყავი და იქ ვნახულობდი ,ხან კიდე ჩემთან მოდიოდა! მეც რამოდენიმე სასამრთლო მოვასწარი ამ 2 თვის განმავლობაში... თავს მშვენივრად ვგრძნობდი,უბრალოდ დიდი სურვილი მქონდა ზაფხულის მოსვლის,რადგან ამ ყველაფრისგან დამესვენა და ედთან უფრო მეტი დრო გამეტარებინა! ეშტონის და კამერონის გადმოსვლის საკითხიც მოგვარდა...! ხვალ უკვე ნიუოკრში იქნებიან,ისინიც ადამიც და დიუკი თავისათავდ აქ არის...! უკვე 1 თვის დისშვილი მყავს...ჩემი პატარა გოგონა,უკვე ძალიან მიყვარს..ჩემა დამ,მას ჩემი სახელი დაარქვა...ელეონორი და ელას ვეძახით! რაც ჩემ დასთან არ ვყოფილვარ,ბოლო დღეებია ყოველდღე დავდივარ! .... ნესი და ადამი ერთად არიან )) ნიკი ხან ჭრის ხან კერაავს... )) არ ვიცი მასზე თუ ითქმის "ბაბნიკი",მაგრამ ყოველთვეში ახალ ბიჭთან ერთადაა.. :დდ )) მგონი ყველას შევეხე ბენის გარდა... მასზე ეს დროა არაფერი მსმენია...ნესისაც ვეუბნები,რომ ბენზე აარაფერი მკითხოს ან მომიყვეს..მხოლოდ ის ვიცი,რომ ჩვენი დაშორების შესახებ უკვე ყველამ იცის,ეს ხომ ნათელია....მითუმეტეს,ის მეორე სასამრთლოში გადავიდა და საერთოდ აღარ მინახაავს....
-გაიიღვიძე....(თაავზე ადამი და ნესი დამადგა) -რა ხდება?(ზანტად წამოვწიე თავი) -საუზმეა... -ოჯახური საუზმე...(ჩავილაპარაკე ჩემთვის....სულ გადამავიწყდა,რომ ეხლა სახლში კი არა,ეშტონთან და დედასთან ვიყავი) -ჰო მოვემზადები... ადამი ოთახიდან გავიდა... -ეს ჩაიიცვი...(და ნესიმ ჩანთიდან თავიის საყვარელი კაბა ამოიღო..კერ მხოლოდ ცოტა რამ,მქონდა წამოღებული) -კარგი...(ზანტად წამოვდექი და ჩავიცვი) -ამ კითხვას იშვიათად ვსვამ მაგრამ ედი სად არის? -სახლში ..სად უნდა იყოს.. -ჰო რავიცი,გამიკვირდა აქ რომ არ არის.. -გაჩუმდიი.:დ(გამეცინა)
-დღეს დიუკი ჩამოდისს.. )) შენ რომ ძალიან გიყვარს... -ჰოო ისე მიხარია რომ... -ისე ერთი პერიოდი,ჰო კარგად იყავით? -სულ რამოდენიმე კვირა...მანამ სანამ,კიდევ არ მოვუგე ორი კვირის წინ სასამრთლოო! -ჰაჰა..წარმომიდგენია რა გაბრაზებულია ))
-რას შვები დეე?(მზრუნველად შემეკითხა დედაჩემი) -რავიცი... არაფერს..(და გვერდით მივუჯექი) -საუზმე ორ წუთში იქნება,და შევიდეთ სამზარეულოში.. -კარგი(და ვაკოცე) ამ დროს მობილის ხმა იყო...სასამრთლოდან რეკაავნ.... თავიდანვიფიქრე არ ავიღებთქო,მაგრამ რომ რამე აცულებელი ყოფილიყო ამ ზარს ვერ გამოვტოვებდი და ავიღე....
რამოდენიმე რამ მაქვს თქვენთვის სათქმელი! 1.მაპატიეთ,რომ ვერ ვდებდი....სკოლაში შექმნილი მიზეზების გამო,3 დღეა არ შემოვსულვარ და ვერ მოვახერხე დადება. 2.მინდოდა რაღაცები ამ თავში ჩამეტია,რადგან შემდეგი საინტერესო იქნება)ალბათ გაინტერესებთ რას ეტყვიან სასამრთლოდან... 3.მოთხრობა,მგონი მალე დამთავრდება...ვისთან რჩება ელეონორი,კვლავ უცნობი იქნება..(ამიტომ,პირადში ტყუილად ნუ მწერთდ :დდ ..) 4.თუ ეს ყველაფერი გინდათ წაიკითხოთ ,თან ძალიან მალე დააკომენტარეთ გგთხოოვთ!*)) იმედია მოგეწონათ *))
| 
