მინდა ეს თავი SaLLoMe-ს ვაჩუქო))ჩემი მოთხრობის მკითხველია და ხშირადაც აკომენტარებს *)) მადლობა შენ,რომ კითხულობ *)
დადგა ყველაზე სსაინტტერესო დღე!დღე სასამრთლოსი,რომელიც ბევრ რამეს გადაწყვეტს,არამარტო სამსახურებრივ არამედ,პირად ცხოვრებაშიც...!
სახლიდან დილა ადრიან გავედი...ბარგი უკვე ჩალაგებული მქონდა..დღეს საღამოს ჩემს კუთვნილ საცხოვრებეელ სახლს დავუბრუნდებოდი..!
არამცთუ დიდი შემართებით,მოწყენილი წავედი სასამართლოსკენ... არ ვიცოდი რა მწყინდა და რა მიხაროდა...არც ის ვიცოდი,წაგება უფრო გამიხარდებოდა თუ მოგეობა!ერთი სიტყვით შანსი რომ მქონოდა,ამ სასამრთლოზე უარს ვიტყოდი....!ამ საქმეს ხელს არ მოვკიდებდი,მაგრამ უკვენ გვიან არის..!
როგორც ხედავთ,დიდი შემართებით არ ვიყავი,მაგრამ როოგორც ყველა სასამრთლოს წინ,ეხლაც ვცდილობდი თავი ისე დამეჭირა რომ,თითქოს ყველაფერისთვის მზად ვაარ!იმისთვისაც,რომ ბენს მოვუგო!
კიდევ ერთხელ გადავხედე ფურცლებს,რომელიც მგონი დაზეპირებლი მქონდა...ეშლის საკანისკენ წავედი და მცველებს ვუთხარი,რომ 1 საათში უკვე სასამრთლო სხდომაზე მოეყვანათ!
ერთი სიტყვით ნელ-ნელა ყველაფერი მზად იყო...
ოთახში ნიკი შემოვიდა..
-რას შვები ელეონორ?
-რავიიცი ნიკკ!აღარ ვიცი უკვე რა ვიფიქრო ან რა გავაკეთო..მმხოლოდ სასამრთლოზე არ ვამბობ!რაღაც ასე მგონია,რომ ძალიან უბედდური ვარ...
-ნუ სულელობ ძალიან გთხოვ(და გადამეხვია)-აბა მითხარი რა ხდება?
-ვერ გამიგია,რატომ არ მინდა რომ ეს სასამრთლო ბენა წააგოს,რატომ ვზრუნავ მისთვის ასე,როცა ედი მიყვარს...
-კარგი რა...და მაგიტო ხარ უბედური?(გაეცინა)-უბრალოდ არ შეგიძლია დაივიწყო რამდენი რამ გაგიკეთა ბენმა,რამდენი გასწავლა და როგორ დაგეხმმარა აქამდე მიიგეღწია....ეს პირიქით კარგია ელეონორ..! შენ მისი მადლიერი უნდა იყო ცხოვრების ბოლომდე.!
-როგოც ყოველთვის შენთან საუბარი მშველის...!
ამ დროს ჩემი მდივანი შემოვიდა,სასამრთლო 10 წუთში იწყებაო...
მძიმე და ნელი ნაბიჯებით მივდიოდი..უკან ნიკი მომყვებოდა...კარი შევაღე..უამრავი ადამიანის მზერა ვიგრძენი...! ნაწილი ბენის მხარეს ,ნაწილი კი ჩემს მხარეს იჯდა ))
ეშლის მშობლებს მივესალმე და ჩემი ადგილი დავიკაავე...
ბენიც იმავ წუთს შემოვიდა,ენთან ერთად! მანაც ჩემს მსგავსად თავისი ადგილი დაიკავა! მალევე გამოჩნდა მოსამრთლე და 12 მართმსაჯული,რომელიც დღევანდელზე ყველაფერს გადაწყვეტტენ...
სასამრთლო დაიწყო...!
1 საათის შემდეგ!
შესვენებაა გამოცხადდა.ცოტა ავნეერვიულდი,რადგან გარდაცვლილის დეიდა ,როგორც ჩემს სასარგებლო თვითმხილვევი დღე უნდა მოსულიყო,მაგრამ არ მოვიდა..! რა ხდება არ ვიცი,მაგრამ მისი ჩვენება ბევრს გადაწყვეტდა...რამოდენიმე წუთში ,ყველაფერს გავიგებ! ბენსაც ისე კარგად ქონდა ყველაფერი მოფიქრებული....არ ვიცი რა იქნება )) ყავა მოვსვი და დარბაზში დავრბუნდი!
საბედნიეროდ თუ სამწუხაროდ,ეს სასამრთლო მე მოვიგე.მართმსაჯულებმა ყველაფერი ისე განიხილეს,როგორც სინამდვილეში იყო და სიმართლემდე მივიდნენ,რომ ანა ეშლის არ მოუკლია!
ყველაფერი ისე სწრაფად დაიწყო და დასრულდა,ვერც მოვასწარი გააზრება რომ მე ეხლა იმ სასამრთლოზე ვიჯექი,რაზეც უკვე კვირებია ვმუშაობ...გახარებულმა გავხედე ჩემიანებს! როგორც ყოველთვის,ყველა გულით მილოცავდა და ათასნაირ სიტყვებს მეუბნებოდა! ))
როცა ყველაფერი დასრულდა,თანდათან ხალხიც დაილია სასამრთლო დარბაზში ჩემთან ბენი მოვიდა..
-გილოცავ )იმსახურრებდი)(და თბილად გამიღიმა)
-კარგად მახსოვს,ის რაც მასწავლე(ვაგრძნობიე,რომ აქამდე მისი დამსახურებით ვარ)
-ძალიან კარგი! (გაეცინა და გავიდა)
-კიდევ ერთი წარმატებული მოგება :დ(უკნიდან დიუკის ხმა მომესმა)
-შენ აქ რას აკეთებ? (გამეცინა)
-არ მაქვს უფლება?ბენის ადგილას უკვე ორჯერ ვიყავი,წაგებულის ამპლუაში.. ))
-როგორც ჩანს დიდად აღარც გადარდებს...
-რას ქვია არ მადარდებს!ერთ დღესაც,მოვხვდბით ერთად )
-იმედია...შენი დამარცხება მომენატრა(და გავიცინე)
-ხუმრობა იქეთ იყოს და მართლა ძალიან სერიოზული სალაპარაკო მაქვს შენთან...
-ჩემთან?ესეთი რა არის?(და ფურცლები საქაღალდეში ჩავაყწვე)
-ბენს ეხება!უბრალოდ მინდა რომ იცოდე...
-ბენს ეხება?
-ჰო ოღონდ აქ სალაპარაკო არაა...(უცებ დაუსერიოზულდა სახე)
-წავიდეთ სადმე დავჯდეთ და ყველაფერს გეტყვი...
-კარგი..(გაკვირვებულმაა ავიღე ჩემი ნივთები და უკან გავყევი)
მისი მანქანით წავედით და მთელი გზა ვფიქრობდი,იმაზე თუ რა უნდა ეთქვა ისეთი დიუკს ბენზე რაც,მე ასე გამაოცებდა!
-შეჭამ რამეს?(და რესტორანში მენიუ გადაშალა)
-კი,და სალაპარაკო ცოტა იქეთ გადავდოთ:დ(გავუცინე და მეც მენიუ გადავშალე)
უაზრო თემებზე ვსაუბრობდით...! როცა ჭამას მოვრჩით მან დაიწყო...
-ერთი სიტყვით,ძალიან მთხოვეს რომ შენთვის არ მეთქვა,მაგრამ მე მინდა რომ იცოდე...
-კიდევ ერთი დამაინტრიგებელი სიტყვაც და ალბათ გავაფრენ...დაიწყე...(ინტერესით ვუთხარი...თვალებში შევციცინებდი...)
-ერთი სიტყვით,შენი დეტექტივი ჯეი ,არის ჩემი ძალიან ახლო მეგობარი...
-კი ეგ ვიცოდი.და ბენთან რა კავშირშია?
-მაცდი?(მკცარად მითხრა)
-კიკი..განაგრძე..
-გუშინ სასამრთლომდე,ერთად ვიყავით!დღევანდელზე ვსაუბრობდით! და მან მითხრა რომ,ბენის საქციელით უბრალოდ გაგიჟებულია...მითხრა,რომ ვერ წარმოიდგენდა თუ ადამიანს საყვარელი ქალისთვის,ამის გაკთება შეეძლო..
-რას გულისხმობ დიუკ?
-მიუხედავად იმისა,რომ დღევანდელი გამარჯვება შენი დიდი შრომის მიზეზია და მართლაც იმსახურებდი ამას,კიდევ არის დეტალები,რომელმაც მოგცა საშუალება მაგ გამარჯვებამდე მიგეღწია...აღარ მინდა,აასეთი შემოვლითი საუბარი,ერთი სიტყვით რომ ვთქვათ,ბენს არ უნდოდა რომ ეს სასამრთლო შენ წაგეგო და შენი პოსტიდან ჩამოვარდნილიყავი,და ისე რომ შენ არაფერი გაგეგო ხელი შეგიწყო მოგებაში...მაგალითად ჯეის,ორჯერ მიაწოდა ინფორმაცია,რომელიც მას წესით უნდა გაენადგურებია,რათა თვითონ მოეგო! როდესაც შენ,ანას დეიდასთან მიგასწრო შენი აზრით არ შეეძლო იმ ქალის მოქრთამვა ან დროებით გადასახლება,რომ შენ ვერ მიგეგნო?ის ხომ ჩვენებას შენს სასარგებლოდ აძლევდა..ერთი სიტყვით,ვფიქრობ რომ ბენი ყველაზე კარგი ადამიანია ვინც კი ოდესმე შემხვედრია...
ამ ყველაფერს ვისმენდი და უბრალოდ დაუჯერებლად მეჩვენებოდა...! ახლა კი საერთოდ ამერია ყველაფერი! თუ აღარ ვუყვარვარ ამ ყველაფერს რატომ აკეთებს?ანდა თუ ვუყვარვარ,რატომ მაჩვენებს თავს,თითქოს ჩემს მიმართ არაფერს გრძნობს და ყველაფერი სულერთია რაც მე მეხება.!დიუკი მართალია,მიუხედავად იმისა რომ"სრულყოფილი არავინაა",ბენი ყველაზე კარგია,მათ შორის ვინც კი შემხვედრია..!ის ნამდვილი იდეალია...მე უბრალოდ ვერ წარმოვიდგენდი,რომ მას შეეძლო ჩემი გულისთვის ეს გაეკეთებინა..! აზროვნების უნარი წამერთვა...აცრემლებული თვალებით ავდექი და ისე რომ არფერი მითქვამს სახლის გზად დავადექი...!
-ელეონორ....(მანქანა ედმა გააჩერა)
-ედ...(აცრემლებული თვალებით გავხედე)
-კარგად ხარ?აქ რას აკეთებ?(ხელი მომკიდა)
-რავიცი რაღაც ვერ ვარ..!
-წამოდი მანქანაში ჩაჯექი....გილოცავ ჩემო პატარა..სულ დამავიწყდა(და შუბლზე მაკოცა)
მანქანაში ვფიქრობდი,რომ ედიც რომ ბენის ადგილზე ყოფილიყო ასე მოიქცეოდა...კი მასავით მოიქცეოდა და ჩემი გულისთვის თავისას დათმობდა..!თავს ამით ვიიმედებდი და უღიმღამო სახით გავხედავდი ხოლმე,ედს ))
როდესაც მივედით,ეზოსთან შევხედე.......
უბრალოდ გთხოვთ დააკომენტაროთ *))
| 
