"I Will Walk A Thousand Miles To Be In Your Arms. I Love You, And Everythung's Gonna Be Alright" - Justin Bieber ♥
"მე გავივლი ათას მილს რომ ვიყო შენს მკლავებში. მიყვარხარ, და ყველაფერი კარგად იქნება" - ჯასტინ ბიბერი ♥
Molly’s Book
ნამდვილად არ ვიცი დღეს რა დღეა ან რა ხდება... არ ვიცი უნდა გამიხარდეს თუ პირიქით... რა ხდება? რა და დღეს გამოსაშვების შემდეგ ჯასტინი ჩემთან მოვიდა და მგონი პაემანზე დამპატიჟა. იმ დროს ეს მეგობრული შეხვედრა მეგობა, მაგრამ ახლა როცა ჯასტინის მანქანაში ვზივარ და პარიზს ვათვალიერებინებ ასე აღარ ვფიქრობ. რატომ? ჯასტინი ჩუმად არის არაფერს არ ამბობს. აშკარად ნერვიულობს, მაგრამ რა ანერვიულობს? ვერაფრით გავიგე...
-ჯასტინ რა ხდება?
-რა? არა არაფერი. რა იყო?
-რავი ხმას არ იღებ თან საშინლად ნერვიულობ
-ააა... ეგ?
-ხო ეგ
-კარგი გეტყვი... დღეს სკუტერმა დამირეკა და მითხრა რომ ალბომთან დაკავშირებით რაღაც პრობლემაა და ამიტომ ძალიან ვნერვიულობ
-ააა... - ყველაფერი გასაგებია... რა პაემანი, რის პაემანი ჯასტინი მე პაემანზე არასდროს არ მადპატიჟერბს... ეს მხოლოდ მეგობრული შეხვედრაა და მეტი არაფერი - ჯას თუ გინდა დავბრუნდეთ და ეს გასეირნება ხვალისთვის გადავდოთ
-არა არა რა სისულელეა... იცი რაღაც მოვიფიქრე
-რა?
-გაიგებ - უცებ მანქანა საოცარი სისწრაფით გააქროლა და სადღაც წამიყვანა
-სად ვართ და რას აპირებ?
-პარაშუტით გადმოხტომა არ გინდა?
-რა? გაგიჟდი?
-რა იყო? თუ არ გინდა დავბრუნდეთ
-არა როგორ არ მინდა მაგრამ სიმაღლის მეშინია
-მენდობი? - მე სულელივით ვუყურებდი, მერე კი ვუთხარი
-კი
-მაშინ წამომყევი - მოკლედ გაგვამზადეს გადმოსახტომად. მერე თვითმფრინავით ჰაერში ავედით. მე შიშით გული მისკდებოდა და ჩემთვის კითხეში ვიჯექი. ამ დროს ჯასტინი მოვიდა და მითხრა
-გეშინია?
-საშინლად
-კარგი მოდი აქ - და ჩამიხუტა, მერე ორივემ ერთმანეთს შევხედეთ. ის წამოიწია, ნუ მეც, მაგრამ მერე გამოვიწიე და ვუთხარი
-რას აკეთებ?
-მე? არაფერს
-კოცნა გინდოდა
-მოლი... როცა კოცნა მინდა ვკოცნი კიდეც - მერე კი გავიდა. მე კი დავრჩი სახტად. არადა აშკარად ვიცოდი რომ კოცნა უნდოდა. თუმცა მართალია. ჯასტინისნაირი ბიჭები იმას აკეთებენ რაც უნდათ. მე კი რა სულელი ვარ... არა რა მჭირს... თითქოს იმედი მაქვს რომ მას ვუყვარვარ, მაგრამ რატომ ვერ ვხვდები... აშკარად ვგრძნობ რომ მის მიმართ არანაირი გრძნობა აღარ მაქვს და რატომ მინდა რომ მას მოვწონდე? ამ დროს ჯასტინმა დამიძახა
-მოლი!!! მოდი დროა - მე მასთან მივედი - მზად ხარ?
-არა აშკარად არა... აუუუ მეშინია
-ხომ თქვი გენდობიო
-კი
-ხო და ახლა უკვე გადაფიქრება გვიანია. უფრალოდ ხელი მომკიდე - მეც მოცკიდე ხელი, უცებ ჯასტინი გადახტა და მეც გადავყევი. სხვა რა გზა იყო
ეს თავი პატარა გამომივიდა, მაგრამ ძალიან მეჩქარება და იმედია მაპატიებთ
