-ელეონორ....ეგ კაბა გიხდება..)
-მადლობა(გაოცებული შემოვბრუნდი...ჰო კარგადაა ნეტა?)
ბაავშებთან დაბნეული ჩავჯექი )) დიუკი და დემიც მოვიდოდა და წავიდოდით ))ერთი სული მქონდა,დედას პრემიერაზე როდის მივიდოდი))
ნეტა რა მოხდებოდა....
კინოთეატრთან უამრავი ხალხი იყო შეკრეებილი )) წითელი ხალიჩა კინოს შესასვლეს მიუყვებოდა,ირგვლივ კი ჟურნალისტები,პაპარაცები და ფოტოგრაფები იყვნეენ შეკრებილნი )) ჯერ ეშტონი და დედა არ ჩანდა...
ჩვენმა მანქანიდან გადმოსვლამ დიდი აჟიოტაჟი გამოიწყვია..ჩვენმა რა...ადამისა და დიკუსისას,როგორც ეშტტონის შვილებმა...მე ვინ ვიყავი,დარწმუნებული ვარ ბევრმა არ იცოდა...
ადამმა მითხრა რომ,ეშტონი და კამერონი,ბანერის წინ არიან,ეს ხომ ყოველთვის ასე ხდება,ფოტოებს იღეებენ...
-მალეე შევაალლთ?(ანერვიულებულმა ვიკითხე)
-კიი ნუ გეშინია:დ(გაეცინა ადამს)
კიდევ უფრო ამიკანკალდა ხელები და გული ამიჩქარდა...ძალიან ვნერვიულობდი..დედას ნახვა მინდოოდა....
ცოტა ხანში ეშტონს მოვკარი თვალი....მასთან ზურგით ვიიღაც ქალი იდგა..ძალიან ლამაზად გამოიყურებოდა...ადაამს დავუძახე:
-ადაამ,ნახე ეშტონი იქ არის.და დედა რატომ არ ჩაანს?
(ადამს გაეცინა)
-მეხუმრები ალბათ ხო ?
-რა იყო?
-სულეელო ის დედაშეენია...
(ამ სიტყვებზე გაოცებულმა გავხედე,ეშტონთნ მდგაარ ,ჩემი აზრით ვიღააც ქალს...მართლაც დავაკვირდი...მისი ქერა თმა,რა დიდი მიხვედრა უნდა...კამერონმა ჩემსკენ გამოიხედა...ცოტა ხანი თვალებში მიყურებდა...ჟურნალისტები გამოწია და ჩემსკეენ წამოვიდა...მეც ნელიი ნაბიჯით წავედი ქალისკენ,რომლის ნახვაც ასე მეჩქარებოდა...რომელმაც მე სიცოცხლე მაჩუქა....ვერასდროს წარმოვიდგენდი,რომ დედას ამდენი ხნით შეველეეოდი....თვალები ცრემლეებით ამევსო...თანდათან ვუახლოვდებოდი...სამ ნაბიჯში მე უკვე ჩემი საყვარელი ადამიანის მკლავებში ვიყავი...! ჩემთვის ეს უდიდეესი ტკივილი და უდიდესი სიახარული იყო...ცრემლები მომდიოდა...კარგა ხანი ვიყავით ესე....
თავი გამოვწიე და დედას თვალებში ჩავხედე:
-ჩემო პატარა...როგორი შეცვლილი და გალამაზებული ხარ(და ცრემლი მომწმინდა)
-ვერც კი წარმოიდგენ როგორ მენატრებოდი...მე კიდე მართლა ვერ გიცანი...ძალიამ ლამაზიი ხარ(გამეცინა)
-როდის ჩაივლის ეს ყველააფერი,რომ დავჯდეთ და საათობით ვისაუბროთ...
სიმყუდროვე ვანესაამ დაგვირღვია..
-კამერონ(და დედაას გადაეეხვია)-რაა ლამაზი ხარ!ჩეემი მეორე დედაა *და კიდეევ ერთხეელ ჩაეხუტა...
ისე გავერთეეთ საუბარში,დაგვავიწყდა კიდეც სად ვიყავით!სანამ ჩვენთან ეშტონი არ მოვიდა...დედამ ეშტონს ჩემი და ვანესას თავი გააცნო...
-როგორ გგავს შენი შვილი კამერონ(გაეცინა ეშტონს..მე მორცხვად ვუყურებდი)
კამერონი:მახსოვს ,ელეონორი ერთ დროს,როგორ გიჟდებოდა შენზე..
-ერთდ დროს?(გამეცინა)-ფილმების მოყვარული დღემდე ვარ..
ეშტონი:რა საყვარეელია(დედას გახედა)-მოდი ჩაგეხუტო..
მისკენ წავედი და გადავეხვიიე.თავი სიზმაარში მეგონა..იისე კარგად მიდიოდა ყველააფერი....
წითელ ხალიჩაზე დედასთან ერთად გავედი,და ადგილიც კინოში მის გვერდით დავიკაავე....პატარა გოგოსავით კუდში დავყვეებოდი..მინდოდა ეს დრო,მასთან ერთად გამეტარებია...! ფილმი კომედიური ჟანრის იყო"What Happens In Veegas",მაგრამ მე ცრემლეები მადგებოდა ხოლმე,როცა წარმოვიდგენდი რომ ეხლა დედაჩემის ფილმის პრემიერაზე ვიყაავი....ვანესა დამცინოდა,ერთადერთი ხარ ვინც,კომედიაზე ტირისო ))
ფილმის დამთავრების შემდეგ,ისინი დავტოვეთ და ბავშვები გარე გავედით....როდესაც,კამერონი და ეშტონი გაამოვიდნენ გვითხრეს რომ,მთელი კაასტი ქალაქგარეთ მიდის ,ფიილმის დამთავრებას აღნიშავენ და ჩვენც წავსულიყავით..! ადამი,დიუკი და დემი დათანხდმნენ...მე და ვანესამ,სახლში წავსლა ვამჯობინეეთ...
დედამ მძღოლის მანქამადე მიგვაცილა...ჩაჯდომამდე მე და ნესი,ჩვენს შთაბეჭდილებებს ვუყვეებოდით ფილმზე,რაზეც კამერონმა ბევრი იცინა )) ბოლოს გადავეხვიე და მანქანაში ჩავჯექი...
იმ საღაამოს მე და ვანესა,სახლში მარტო ვიყავით...
სკაიპით ნიკის და ბლერს დავურეკეთ დდაა,სახლი დავათვალიერებინეთ! მე და ნესი დაქანცულები გვიან დავწექით დასაძინებლად...
დილით კარების ხმა გავიგონეე..თავი ავწიე ,დედა იყო..
-დილამშვიდობის გოგონეებო...
-დეე..სიზმარში ვაარ თუ მართლა შენ გამაღვიძე(გამეცინა)
-ფატქიურრად სიზმარში ხარ(და ფარდები გადაწია)
-ნეს ელე,15 წუთში ოჯახური საუზმეა და არ დაიგვიაანოთ ,მალე ჩამოდიით კარრგი?
-ოჯახური სააუზმეე?(თავი წამოყო ვანესამ)
-არა ოჯახური არა,ვარსკვვალეების სააუზმეე :დ(გამეცინა და საწოლლიდაან გადმოვხტი)
მე და ნესი მალევე მოვემზადეთ...ტექსტი უკვე დალაგებული მქონდა,დედას როგორ ვეტყოდი მე და ბენის დაშორების შესახებ...მთაავარია შესაფერისი დრო შეგვერჩია...
-მზად ხარ?(ვუყვირე ნესის,რადგან მე უკვე მზად ვიყავი)
-კიი ჩავედით?
-ჰო წამოო...ალბათ ყველა ჩასულია...
მართლაც სასტუმრო ოთახში,ყველა მაგდიასთან შეკრეებილიყო...ისეთიი გემრიელი სურნელი მოდიოდა,ერთი სული მქონდა მაგიდასთან დავმჯდარიყავი....ადამის გვერდით ორი ადგილი იყო და იქ დავხედდით...თან ყველას თავაზიანაათ მივესალმეთ....
-როგორ ხართ გოგონებო?(შეგვეკითხა ეშტონი)
-კარგად..როგორი იყო გუშინ?(მხიარულად შეეკითხა ნესი)
ადამმა გუშინდელზე დაიწყო საუბარი...საუზმე საკმააოდ მხიარული გამოვიდა..როგორც ყოველთვის,მხოლოდ დიუკი და დემი იჯდნენ ერთად,თითქოს გამოყოფილი ჩვენგან....
ბოლოს ეშტონმა დაიწყო...
-ბავშვეებო,მე და კამერონს გვინდოდა,მაშინ გვეთქვა ეს,როდესაც ჩვენი სყვარელი შვილები ერთად იქნებოდნენ...მართალია,ელეონორის და გვაკლია,მაგრამ მაინც ვიტყვით...
-მართალია(გაიღიმა კამერონმა)
ეშტონი:მე და კამერონმა,ერთაც ცხოვრება გადავწყვიტეთ,ოღონდაც ნიუორკში,რადგან ესე დაშორება აღარცერთს არ მოგვიწიოს ჩვენი საყვარელი ადამიანებისგან...მხოლოდ ფილმის გადააღებებზე ,თუ ჩამოვალთ ჰოლივუდში...
-ძალიან კარგიაა(აღნიშნა ადამმა)
-აბა რას იტყვი ელეონრ?ჰო იცხოვრეებ შენს ახალ ოჯახთან ერთად?
კამერონი:უარს არ იტყოდა ელეონორი,მაგრამ დაგავიწყდა ეშტონ?! ის თავის საქმროსთან ერთად ცხოვრრობს...
ამ სიტყვებზე სახე წამეშალა...ვანესამ ფეხი მკრა,ნიშნად იმისა რომ,დრო იყო დედაჩემისთვის ყყველაფერი მეთქვა...
-დედა,შენ ჯერ ბევრი რამ არ იცი...
-რა ხდებაა ელე?(სახე დაუსეროზულდა)
-დედა,მე და ბენი დავშორდით....
-დაშორდით?(ჭიქა გაბრაზებულმა დადო მაგიდაზე)-კი მაგრაამ რა მოხდა?რატომ დაოშრდით...შენ ხომ.....
-საქმეც იმაშია რომ,მე ის არ მიყვარდაა.
(და ფეხზე წამოვდექი)
შენ არ გაქვს უფლება გამიბრაზდე..მე შევძელი და პრობლემებს ჩეემით გავუმკლავდი,როგორმე ამასაც თვითონ მოვაგვარეებ
თვალიდან ცრემლები მოვიწმინდე და გაბრაზებული გავედი სამზარეულოში....მაგიდას მივეყრდენი და ფიიქრებში წავედი...
-მგონი ზედმეტი მომივიდა..ასეთი საშინელებები არ უნდა მეთქვა(ვფიქრობდი ჩემთვის..თან სახეზე ცრემლეები არ მაშრებოდა)
-ელეონორ კარგად ხარ?(სამზარეულოში დიუკი შემოვიდა)
-არც ისე..(უღიმღამოდ გავეხედე)
-ბოდიში მინდა მოგიხადო,თუ მართლა მე ვარ მიზეზი შენი და ბენის დაშორების...
-არაა რა სისულელეა...ყველაფერი ჩემი ბრალია.უბრალოდ,ხანდახან ისე ვიქცევი,თავი უკანასკნელი იდიოტი მგონია...(და ხელი თვალებზე მივიფარე)
-კარგი რა...მაგას ნუ ამბბობ..(დიუკი მომიახლოვდა და ჩამეხუტა)
-დამშვიდდი...ძლიერი ადამიანი ხარ და მაგასაც მოაგვარებ...(და მზრუნველად,თავზე გადამისვა ხელი)...თავი ცოტა უხერხულად,მაგრამ ამავდროულად კარგად ვიგრძეენი...
-ხელი ხომ არ შეგიშალეთ?(სიცილით შემოვიდა ეშტონი)
-არაა(უხერხულა მოვცილდი დიუკს...ისე,რომ თვალებში ვერ ვუყურრებდი)
დიუკი:კარგი მე დაგტოვებთ
(თვალი ჩამიკრა და სამზარეულოდან გავიდა)
-აბა გაქვს რამე სათქმეელი?(მითხრა ეშტონმა)
-პირველ რიგში ბოდიში,რომ ოჯახური დილა დავანგრიე..საერთოდ,ადრე დედასთან ძალიან ბვერი პრობლემა მქონდა...
-პრობლემეები კამერონთაან?
-აჰა..და რათქმაუნდა ის ჩემში იყო..დედა არასდროს ყოფილა დამნაშავე,მაგრამ უკვე იმდენად მივეჩვიე დამოუკიდებლად ცხვორებას,რომ აღარ მომწონს როცა,ვინმე ჩეემს ცხოვრებაში ერეევა...
-ყველააფერი გასაგეებია...წამოდი ბასეინთან გავიდეთ დაა იქ ვისაუბროთ...
მართლაც კარგა ხანი ვიყავით გარეთ...როგორც მამაას,ისე გადავუშალე გული და ყველაფრის მმოყოლა თავიდან დავიწყე..იმ უსიამოვნო წარსულიდან,როცა სწავლაზე ხელი მქონდა აღებულიიი )) ედზე,ბენზე-ყველაფერი დავწრილებით მოვუყეევი..ისიც თავის რჩევა-დარიგეებას მაძლევდა,ყველა საკითხთაან დაკავშირეებით!)
ერთი სიტტყვით იმ დღის მერე,მე და ეშტონი ძალიაან დავმეგობრდით....დედას ვუთხარი,რომ ამ დღეების დანრგეევა არ ღირდა,და ერთ დღესაც ნიუორკში ყველაფერს მოვუყვეებოდი...თან ეშტონი ამშვიდებდა,რომ მე თვითონ მოვაგვარებდი ყველაფერს...
მეორე დღეს დიუკი,დემი და ვანესა ერთი რეისით გაფრიდნეენ...სამწუხაროდ ნესის,სასამართლოდან დაურეკეეს..მნიშვნელოვაანი საქმე იყო....დავრჩით მე და ადაამი... )) როცა მშბლები წასულები იყვნენ,ყოველდღე ახალ-ახალ რაღაცებს ვიგონებდით...საღამოობით კი ერთად დავდიოდით ოთხივე...კვირის ბოლოს ნიუორკში დაბრუნება გადავწყვიტე.თორე ძალიან ჩამოვშორდი სამუშააოს.!)) მითუმეტეს მთელი კვირაა ყურადღების ცნეტრში ვარ!
ჰოლივუდიდად ჩამოფრენისას,შუადღის 3 საათზე უკვე სახლში ვიყავი...უფოსწორად ეზოსთან,ადამის მანქანით...ის დედაჩემს ესაუბრებოდა მობილურზე,მე ეშტონს..
-კიი ჩავედით და არ ინრევიულოთ(ძირითადად ორივეს ტექსტი ეს იყო:დდ)
-კარგი წავეედი ** ერთი სული მაქვს როდის შევალ ,საშინლად დაღლილი ვარ...
-კარგი,წამო გადაგატანიებ ჩემოდაანს..(და მანქანიდან გადმომვყვა)
ბენის მანქანა ეზოში არ იდგაა,ანუ არ იყო სახლში..კარების გაღება მე მომიწია..
-მადლობა ადაამ.. **
-არაფრის..მეც წავაალ,ცოტა დავისენეებ და საღაამოს გნახაავ,,,
-ჰო მართლა ნესი სად ცხოვრობს?(მორცხვად გამომხედა)
-ნესი?(გამეცინა:დ)-ჩეემი სახლი ჰო იცი?მასთან არც ისე შორს..მოიცა დაგიწერ მისამრთს(და მობილურში ზუსტი მისამართი დავუწერე)
-მადლობა(გამიღიმა)-დღეს შეიძლება ვნახო და... :დდ
-კაარგი.აბა შენ იცი....
კარები უნდა მიმეხურა,რომ კვლავ მობრუნდა...
-ისადა,რომელიმე რესტორანი უყვარს გამორჩეულად?:დ
-კი....მომეცი შენი მობილური :დდ(დაა ნესის საყვარელი რესტორანის სახელი ჩავუწერე :დდ)
-თუ რამე,ვითომ შენ არაფერი გითქვამს,ჩემთვის :დდ
-კარგი..წარმატებები,,როგორც ჩანს დღეს საღამოს არ დაგრჩება დრო ჩემი ნახვის(ხმამაღლა გავიცინე)
-ვნახოთ ელეონორ:დდ ..
კარები მივხურე და მხირაულად დავიაარე სახლი..ყველაფერი ისეთივე იყო,როგორც აქამდე..ან რა უნდა შეცვლილიყო..განხვავება ის იყო,რომ ცოტა დასალაგებეელი )) მეც შევუდექი საქმიანობას...ამდროს გავიგონე ხმა,კარების...ვიღაც ცდილობდა,გასაღებით გაეღო გარედან..როგორც ჩანს,არ იცის რომ სახლში ვარ..ბენი ასე ადრიანად დაბრუნდა?გავიფიქრე ჩემთვის...ის იქნება,აბა სხვას ვის აქვს სახლი სს გასაღების...ვანესა დამირეკავდა...ამ ფიქრებში,კარებს მივუახლოვდი და დაუფიქრებლაად გგავაღე...ხელში კი ვიღაც ქერათმიანი გოგონა შემრჩა...ჩემს დანახვაზე სახეე შეეცვალა,მაგრამ ცოტა ხანში ისევ მომღიმარი იერი დაკრავდა...
-გამარჯობა..(ვკითხე,ისე რომ ვაგრძნობიე მისი დანახვა გამიკვირდა)
-გამარჯობა...მე ენი ვარ,ბენის მეგობარი(და ხელი გამომიწოდა)
-მე ელეონორი,ბენის საცოლე.)ნუ ცოლი(გამეცინა)
-მე ყვლაფერი ვიცი..
არც დამიპატიჟებია ისე თავისუფლად შემოვიდა....ჩანთაც იქ დადო,სადაც მე ვვდებ ხოლმე,..როგორც ჩანს.სახლში უკვე ბევრჯერაა ნამყოფი..თან გასაღებიც აქვს..გაკვირვებული დავედევნე...
-ყველაფერი რა?
-რომ დაცილდით (უსიამოვნოდ გამომხედა)
-ჰო მე ბენმა მთხოვა ,რომ აავისთვის მეთქვა,მაგრამ როგორც ჩანს ის ეუბნება ყველას...
-არა არა.ცუდად გამიგე..უბრალოდ ეს კვირაა ბენს ძალიან დავუახლოვდი და ყველაფერი მითხრა შენზე... ასე რომ,არ გვინდა დაძაბული ურთიერთობა...
-დააბული ურთიერთობა?(გამეცინა)-ჰაჰ...არც მიფიქრია,თვითონ წამოიწყე ეგეთი საუბარი და თითქოს ეჭვიანი ცოლის როლი მომარგე..და ჰომ ვერ მეტყვი აქ რას აკეთებ ამ დროს?
-სამსახურიდან ადრე გამოვედი და მინდა ბეენს რამე დავახვედრო სადილად...ჰო კარგი აზრია?
-საოცარი.(შემოვბრუნდი და თვალები გადავატრიალე შეწუიხებისგან:დ)
-აჰა...და შენ არ ახვედრებდი ხოლმე?
-არა...რადგან მე და ბენი,სამსაურიდან ყოველთვის ერთად მოვდიოდით და სადილსაც ერთად ვაკეთეებდით(ძალით გავუღიმე)
-კარგი იქნებ მირჩიო რაა უფრო გაუხარდება ბეენს?(და მაცივარში შეიხედა)
-თუ იმის მიხედვით ვიმსჯელეებთ სახლში რა გავქვს,მაშინ პიცისგაკეთებას შეძლეებ...თან გაუხარდება...
-კარგიი დიდი მადლობა(გახარებულმა მითხრა)
-კარგი მე დაგტოვებ...მობილურზე მირეკაავენ..(და იქეთკენ წავედი)
-გისმენთ...(უსიამოვნოდ ვუპასუხე)
-ელეონორ როგორ ხარ?რა კარგია რომ ჩამოდი...
-უი ემა შენ ხარ?(ჩემი მდივანი იყო)-რა ხდება ჰო მშვიდობაა?
-კი უბრალოდ კარგი ამბავი მაქვს...არ მოგენატრაა აქაურობა?მოდი და თან,მნიშვნელოვანი საკითხია მოსაგვარებელი...სერიოზული დანაშაული მოხდა და იქნეებ გაეცნო რა ხდება და ადვოკატაად დაუდგე...შენ აგირჩიეს,ბრალდებულის მშობლებმა...
-კარგი,კარგ დროს ჩამოვსულვარ..!მართლა მომენატრა სამუშაო...ჩათვალე 2 წუთში მანდ ვარ...
-აბა ენ..უნდა დაგტოვო...დამირეკეს და სასწრაფოდ გადივარ..
-კარგი,წარმატებები..
-შეენც..(და გამოვედი,თან ჩვილაპარაკე"იმედია სახლს არ გადაწვაავ")
მოვემზადე და სასამრთლოსკენ წავედი..თავში უამრავი კითხვა მიტრიალებდა...რატომ იყო ესეთი თავისუფაალი ენი,ან როგორ მოხდა რომ ბენი ასე დვილად ენნდობა ვინმეს...ნუთუ უკვე სხვის მიმართ გაუჩნდა რამე გრძნობა,იქნებადა მართლაა მეგობრები არიაან...!უკვე აღარ ვიცოდი რა მეფიქრა...!
