Let Me Be Your Summer Mention♥9 დამრთე ნება ,ვიყო შენი ზაფხულის მოგონება♥9 ♥თუ არ შეგაწუხეთ,ამ პატარ-პატარა მოთხრობებით, ♥გეტყვით რომ,ეს არის ახალი პაატარა მოთხრობა ) ♥რომელიც ,რამოდენიმე თავზე მეტი არ გაგრძელდება )
ბავშვებო ძალიან ბევრმა მთხოვა რომ ბოლო თავი მისთვის მეჩუქნა <33 გული რომ არავის დაწყდეს ეს თავი ყველასი იყოს <33
სიმღერასთან ერთად წაიკითხეთ <33
უცებადად მერხზე,შეუმჩნევლად მან თავისი მობილური დამიდო,რომელზეც მისამართი ეწერა....
"Dges sagamos 9 saatze,Luis-MiChelis RestoranShi,..moxval?"
მეც ხელის აუკანკალებლად დავწერე:
"ar vici"
მან კი ეს დამიწერა და ნელი ნაბიჯით კვლავ ლოგანისკენ წავიდა:
"me dagelodebi" იმ დღეს როგორ დავესწარი გაკვეთილებს არ მახსოვს..სულ დღევანდელ შეხვედრააზე ვფიქრობდი...ვიცი დავუწერე"არ ვიცი"თქო,მაგრამ ეს ხომ ბედის ირონიაა? როცა მე ვაპირებდი მისვლას,და ვყოყმანებდი,ის ჩემთან მოვიდა და რესტორანში დამინიშნა შეხვედრა...!სწორედ შესაფერისი დრო იქნებოდა..ფოტოებს მივცემდი... სახლში მისულმა გოგონებს დავურეკე და ყველაფერი ვუთხარი...გაოცებულნი მისმენდნენ... მეც საღამოსთვის მოვემზადე და ოდნავ დაგვიანებით მივედი დანიშნულ მისამართზე..მივხვდი,რომ ჩაკი შიგნით იყო,რადგან ეზოში რამოდენიმე პაპარაცს მოვკარი თვალი)) მალევე შევედი და ის მოვიკითხე) მითხრეს რომ,მეორე სართულზე მელოდებოდა... იქ მის გარდა არავინ იყო..როგორც ჩანს განმარტოებისთვის,ყველა გაფრთხილებული ყავდა) დამინახა თუ არა წამოდგა და ჩემსკენ წამოვიდა... -როგორ ხარ?(შორიდან შემეკითხა) სახეზე ძველებურმა ღიმილმა გადაკრა... -ისე მელაპარაკები ვითომ არაფერი მომხდარა.ეს ყველაფერი არ მომწონს ჩაკ...მე თვითონაც არ ვიცი აქ რას ვაკეთეებ...! -რატომ მემ?როდესმე ჰო უნდა დავივიწყოთ ის წყეენა? -მე უკვე დიდი ხანია დავივწყე...განსაკუთრებით მის მერე,რაც ნიუორკთაიმსიდან ეს ფოტოები წამოვიღე... (და ჩანთიდან ფოტოები ამოვიღე) -შენ რა ესენი წამოიღე? -ჰო რა იყო გაგიკვირდა? -ანუ ნიუორკთაიმსიდანაც წამოხვედი? -კი წამოვედი...მინდოდა დამემტკიცებია,რომ მე ეს არ გამიკეთებინა,მაგრამ როგორც ჩანს შენ ჩემი არ გჯერა და არ მენდობი...ხანდახან რომ გიყურებ,მრცხვენია რომ შენს გვერდით ვდგევაარ..! ისე მიმატოვე,რომ...(თვალებზე ცრემლლები მომადგა)-ერთი სიტყვით მე ჩემი გითხარი.. რას მეტყოდა არ დამიცდია...რადგან ვიტირებდი,და არ მინდოდა ვინმეს შევცოდებოდი,ან ვინმეს ჩემს გრძნობებზე ეთამაშა... -უკვე მიდიხართ?(გაკვირვებულმა შემეკითეს ადმნისიტრაციიდან.როდესაც კიბეებზე ჩავირბინე) ყურადღება არ მიმიქცევია...გარეთ გავედი...საშინელი ამინდი იყო..წვიმდა...ისე როგგორც მაშინ ჰავაიზე,როცა ბოლოს ჩაკს დავშორდი.... ძალიან ციოდა...ტროტუარი სწრაფად გაადავჭერი და გზასთან დავდექი ტქსის გასაჩერებლად..ძვლივს ჩამოიარა და გამიჩერა..მე კარები გავაღე,უნდა ჩავმჯდარიყავი,რომ უკნიდან ხმა გავიგონე... -შენ გგონია იმ დღეს ჰავაიდან ჩემი წასვლა და შენი დაოტვება ჩემთვის ადვილი იყო? (უკან მივიხედე და წვიმაში ის იდგა) -შენ ჩემთვის არასდროს არაფერი გითქვამს იმ დღის მერე..! ამიტომ რაც დამრჩა ეს ურალოდ მოგონებებია..ზაფხულის ლამაზი მოგონებები... -გოგონა მოდიხართ?(უხეშად მითხრა ტაქსის მძღოლმა) -დიახ,დიახ...(და ჩაჯდომა დავაპირე) -მემ არ წახვიდე... -გოგონა აღარ მოდიხართ? ძალიან დდავიბენი ვეღარ გავიგე,რა გამეკეთებინა... -ბოდიშით აღარ მოვდივარ..(კარები მივუხურე და ჩაკისკენ წავედი) -კმაყოფილი ხარ? -სანამ ყველაფერ არ გავაკრვევთ არა...! -დავიღალე ყველაფრის გარკვევით... -მაგრამ,მე არ მინდა ვიყო შენთვის "ზაფხულის მოგონება",მე მინდა ვიყო შენი მომავალი... -რას ამბობ ჩააკ? (ხელი წელზე მომხვია და თავისკენ მიმიზიდა) გაოცებული ვუყურებდი...ასე თვალებში დიდი ხანია არავის შემოხედავს ჩემთვის... სიჩუმეს ,მხოლოდ წვიმის ხმა არღვევდა... -მე შენ მიყვარხარ მემ...(ცოტა ხანი თვალებში მიყურა) თანდათან ძალიან ახლოს მოვიდა და მაკოცა... რათქმაუნდა არც მე ვყოფილვარ ამ კოცნის წინააღმდეგი... ბოლოს ისე არც შემოუხედავს ძალიან,ძალიან მაგრად მომეხვია... -შენ ვერც კი წარმოიდგენ როგორ მენატრებოდი...(ჩუმად მითხრა,ისე სწაყლად რომ თვალებზე ცრემლები მომადგა) -მეც ძალიან მენატრებოდი..(ასევე ჩუმად ვუპასუხე) -არ ვიცოდი როგორი იქნებოდა ჩვენი შეხვედრა იმ დღის მერე...მე გულისსიღრმეეში ვიცოდი,რომ შენ ჰავაიზე ფოტოებს,არასდროს გაგზავნიდი...ამიტომაც,ბევრი ვიფიქრე და ძალიან გამიხარდა,როდესაც გავიგე რომ ვრკსვკვლავების მიერ კოლეჯების დათვალიერება იწყებოდა) შენს ძმასთან ერთად ჩავეწერე შენს კოლეჯში)დარწმუნებული ვიყავი,რომ ასე ჩვენი ნახვა უფრო რომანტიული იქნებოდა..(გაეცინა) -თან გაკვეთილიდან ვერსად გამექცეოდი.. -სულელო..(სიცილი დავიწყე)-მეც დღეს ვაპირებდი შენს მოძებნას და ფოტოების მოცემას..) -ბედმა ჩვენი ერთად ყოფფნა ისურვა(გამიცინა და კვლავ მომეხვია) -მიყვარხარ ჩაკ...(ეს ვუთხარი და უფრო მაგრად მოვეხვიე..ისე როგორც ამას,რამოდენიმე დღეების წინ ვნატრულობდი)
2 თვის შემდეგ..... -ეს ფოტო არ მომწონსს... -რატო? -ოოო არ მომწონსმეთქი..მიდი მაგ ტანსაცმელში კიდევ უნდა გადაგიღო... -მემ აუცილებელი არაა,რომ ჩემი ფოტოსესია შენ ჩაატარო..(და გაიცინა) სწორედ მაშინ გადავუღე ძალიან საყვარელი ფოტო... როგორც მივხვდი,ფოტოსესიის ოთახში მარტონი ვიყავით )) ტაიმერი დავაყენე და ერთად უამრავი გიჟური ფოტო გადავიღეთ )) რამოდენიმე დღის შემდეგ,ამ ფოტოებმა ჩემი და ჩაკის ოთახი დაამშვენა ))
ესეც ჩაკისა და მემის ისტორია,რომელიც ზაფხულში,კერძოდ კი ჰავაიზე დაიწყო და ძალიან თბილადაც დასრულდა ))იმედია მოგეწონათ *) მადლობთ ჩემო მკითხველებო თითოეული კომენტარისთვის,თითოეულ თავზე <33 მიყვარხართ *)
| 
