-მე შეოგთავაზე..და თუ არ გეშინია,კი ბატონო დარჩი(დაა მიბრუნდა)
ამ დროს,გაიეელვა....
-მოვდივარ,მოვდივაარ...(შეშინებულმა ნნიკონი, ბალიში ავიღე ,და უკან დავედევნე)
შესულს ჩაკი უკვე დაწოლილი დამხვდა....მეც მის გვერდით ბალიში სკამზე გადავდე,ჩემი დავდე და სწრაფად დავწექი....ძლიერი წვიმა არ ჩერდებოდა,რაც გულს მიხეთქავდა...
-გძინავს?(ცოტა ხნის შემდეგ ჩუმად ვიკითხე)
-არა,ჯერ....შენ რატომ აარ იძინებ?
-მეშინია....
-ნუ სულელობ...ხელი მომეცი...(და ხელი ჩამკიდა)-ნუ გეშინია დაიძინე...ხვალ ჩვეულებრივ მზიანი დღე იქნება...
მე ხმა აღარ გამიღია...დამშვიდების მიზნით ხელი მაგრად მოვუჭირე და სიზმრებში წავედი..
დილით ჩაკის მძიმე ნაბიჯების ხმამ გამაღვიძა....აქეთ-იქეთ დადიოდა და ვიღაცას ესაუბრებოდა....საათს დავხედე და უკვე 1 იყო....წამოდგომა ძალიან მეზარებოდა,რადდგან მეძინებოდა ისევ....
-აღარ დგები?(გაეცინა ჩაკს)
-კი უკვე უნდა ავდგე(და თავი წამოვწიე)
-როგორი ღრმა ძილი გცოდნია...დღეს სასტუმროსთან დილით ფანების დიდი ამალა იყო შეკრებილი..უკვე დაიშალნეენ..
-მართლა?(გამეცინა)
ამ დროს კარებზე ვიღაცაამ დააკაკუნა..
-ჩემი პიცა იქნება(წარბები აათამაშა და კარი გააღო)
მართლაც შეკვეთილი პიცა და წვენი კარებში გამოარვა და საწოლზე წამოჯდა...
პიცის ყუთი ფრთხილად გადაშალა და შემომთავაზა ამეღო,მაგრამ მე მტკიცე უარი ვუთხარი :დდ
-კარგად დაფიქრდი,თორე მერე აღარ მოგცემ..
-არ მინდა..(და გადავბუნრდი)
ძილის გაგრძელება ვეღარ შევძელი,მითუმეტეს გვერდიდად პიცის მადისამღძვრელი სურნელი მოდიოდა..
-არ გაბედო...(და ხელზე დამარტყა,როცა პიცის აღება დავაპირე)
-ეეეე...ერთი ნაჭერი მხოლოდ...
-შენ მითხარი,რომ არ გინდოდა..
-მომინდა...
-მომინდა არ ითვლება....
-კარგი მაშინ წვენი მაინც დამალევინე..
-აჰა აიღე..:დდ(და მომაწოდა...თან ეცინებოდა)
ამ დროს მობილურმა დაურეკა...
-მოკლედ ჰო არაფერს გაცლიაან...(პიცა მაგიდაზე დადო და მობილურს უპასუხა)
მე დრო ვიხელთე და ერთი ნაჭერი ავიღე...
-მე გაგაფრთხილე მეემ....(უკნიდან ხმა მომესმა:დდ)
მისკენ ისეთი სახით შევრუნდი,ქურდს რომ დანაშაულზე დაიჭეერენ....
-კარგი ამ ერთხელ მაპატიე...
-არაა....(და წვენი რომელიც,უკან დამალული ქონდა,თავზე დამაცაალა)
-იდიოოოტოოო....(ბოლო ხმაზე გავკიოდი)
გაქცევა ვცადე ,მაგრამ ფეხი ამიცდა....
-გამიიშვიი...(ვყიროდი და ვიცინოდი)
მე ხელმოსაჭიდი არაფერი მქონდა,გარდა ერთი ყვავილებიანი ლარნაკისა....სწრაფად დავავლდე ხელი და ის წყალი შევასხი...
-ფუუუ...ეს რა შემასხა :დდ(იყვირა ჩაკმა)
მე გავიქეცი პირდაპირ სსააბაზანოში... :დდ
მისი სიცილის ხმა მესმოდა...
-არა მართლა ძალიან გიხდებოდა,ვაშლის წვეენი... :დდ
ისეთი საშინელი შეგრძნება იყო,თმმა თკბილი მქონდა ,ხელები,ფეხები..ყველაფერი :დდ ბევრი აღარ დავაყოვნე და დაბანა დავიწყე..თან ვფიქრობდი,როგორ გადამეხადა ჩაკისთვის სამაგიერო,მაგრამ იდეა არადაარ მომდიოდა...
პირსახოცი მოოვიფარე და სააბაზანოდან გავედი...
ოთახში ყველაფერი მილაგებული იყო...
-დაიბაანე პატარაა?(უკნიდან მომეხვია)
-კი,და ეს ოთახიი....
-მე არა.. : დდ დამლაგებლებს დავურეკე...
-ჰო,თორე მართლა გამიკვირდა...
ცოტა არ იყოს თავს უხერხულად ვგრძნობდი...ასე მასთან არასდროს ვყოფილვარ...რაღაცნაირად მსიამოვნებდა,რომ ის ამ წუთში ჩემთან იყო და თბილად მეხუტებოდა...
რაღაცას მეუბნებოდა,მაგრამ მე არ ვუსმენდი...რა დამემართა თვითონაც არ ვიცი....
სამწუხაროდ ეს ლამაზი წუთები,კარებზე კაკუნმა შეწყვიტა...
-ნეტა ვინ არის..(კისერზე მაკოცა და კარის გასაღებად წავიდა)
-ამას აქ რა უნდა...(გაგიჟებულმა იყვირა ლუსიმ,როდესაც მე პირსახოცით,ჰოლო ჩაკს წელსზევით შიშველს შეხედა)
-კარგი რა იყო ლუს...შემოდი...
-შენ რა მეღადავეები?მე კიდე მეგონა მარლა მეგობრეები იყაავით..
-ვართ კიდევააც..
-მერე მეგობართან იწეექი?საერთოოდ...საერთოოდ...არ ვიცი რა თქვა..(ყვიროდა)
-რა ვიწექი ლუცი...მოიცადე..(უკან დაედევნა)
-სულ შეიშალა...(ჩემთვის გავიფიქრე,ნიკონი ავიღე და ოთახში გავედი)
ოკეანზე გუშინდელი წვიმის შემდეგ ძალიან ადიდებული იყო...საცუარო კოსტიუმი აღარ ჩავიცვი...უბრალოდ შორტი და მაისური გადავიცვი...ნიკონი ავიღე და ჩაკს გავაკითხე....
-აუხსეენიი ლუსის?
-ვერაა გაიქცა,ისე რომ ვეღარც შევხედე სად წავიდა...საიდან მოაქვს ასეთი სისულელეები...
-ისეთ ფორმაში ვიყაავით ადამიანი კარგას ვერ იფიქრებდა,მაგრამ უნდა ცოდნოდაა რომ,ეგ სისულელეა...(გავიცინე და ფოტო გადავუღე)
-სად მიდიხარ?(დაინტერესებულმა ვკითხე,როდესაც შევხედე,რომ პლიაჟისთვის არ ემზადებოდა)
-არ ვიცი ,რაღაც კონფერენციაა მგონი,დამირეკეს.და მერე მინდა ლუსის გავუარო...
-აჰა მესმის შენი ....
სასტუმროდან ერთად გავედით...
წინ ჩემი ძმა მოდიოდა...
-ლოგაან როგორ ხარ?(გახარებული წავედი მისკენ)
უხეშად გამომხედა...
-გაიწიე,შენ მერე დაგელაპარაკები(და ჩაკისკენ წავიდა)
-რა ხდება ლოგაან?
ლოგანი:საშიინელებაა რაც გავიგე...ამას არ შეგარჩენ ჩააკ ბას...(აშკრრაად რაღაცზე იყო გაბრაზებული)
-რა გჭირს ლოგაან?
-მეკითხები კიდეც?(კიდევ უფრო მიუახლოვდა,...აქ რაღაც ცუდი მოხდებოდა..მისკენ გავიქეცი)
-ლოგაან გეყოს...რა ხდებაა მეთქიი?(და წინ გადავუდექი)
-ლუსი შემხვდა გასასვლელთან...და ალბათ მიხვდით რასაც მეტყოდა...
-ვიცი რასაც გეტყოდა,მაგრამ დამიჯერე სიამრთლე არ არის..
-დაწყნარდი მემ..შენ დაგვტოვე,მე ავუხსნი შენს ძმას ყველაფერს..(დამაშვიდა ჩაკმა)
-იმედია არ იჩხუბებთ(და პლიაჟისკენ წავედი)
რამოდენიმე საათის შემდეგ,თავზე ლოგანი დამადგა...
-უკვე,მეორედ დავრწმუნდი რომ ლუსი,ძალიან სულეელი გოგოა....
-აჰა..მეც ეგრე ვთვლი...
უკნიდან მომიჯდა და მომეხვია...
-მომენატრე რაღაც...რაც ჩამოსული ვარ,წესიერად ვერ დაგელაპარაკე...
-ჰო მართალია...(და ხელზე თავი ჩამოვადე)
ესე ვიყავით კარგა ხანს....მზის ჩასვლასაც ერთად ვუყურეთ...ცოტა აცივდა და ამიტომ სასტუმროში ავედით....
-მემი...ერთი წამით თუ შეიძლება.(უკნიდან ლუსის ხმა გავიგონე)
-ლოგან,წადი და დაგეწეევი....რა გინდა?(უხეშად მივრუნდი მისკენ)
-აქ იმისთვის მოვედი,რომ გითხრა,მინდა ჩემს შეყვარებულს შეეშვა...ჩაკმა ყველაფერი მითხრა,მაგრამ მე მაინც არ გენდობი.არ მომწონს მასთან რომ,მეგობრობ ამიტომ,უბრალოდ შეეშვი...
-კარგი,აცუილებლად(ცინიკურად გავიცინე და წამოსვლა დავაპირე)
-მე არ მეცინება მემ...ვიცინი ახლა?
-შენ ახლა კი არა არასდროს იცინი...
-მე ამას,სრული სერიოზულობით გეუბნები..იმედია მეორედ აღარ დამჭირდება თქმა,რადგან არ გამიჭირდება ჩაკს დაგაცილოო.ამიტომ,გირჩევნია ნებით,თორე ისეთებს გაგიკეთებ,ჩაკს შენკენ გამოხედვის სურვილი აღარ ექნება...
-მაშინ შეგიძლია უკვე დაიწყო..."მუქარა გოგო"-კარგი ზედმეტსახელია არა?(უსიამოვნოდ ავხედ-დავხედე და ლოგანისკენ გავიქეცი)
ჩაკისთვის არაფერი მითქვამს,ლუსი მოსული რომ იყო...დღეს კლუბში მივდიოდით და ხასიათის გაფუჭება არ მინდოდა...კააბა ჩავიცვი ერთიანი,რათქმაუნდა გულზე ნიკონი დავიკიდე და პირველ სართულზე სწრაფად ჩავირბინე...
ჩემი ძმა და ჩაკი ქვემოთ მელოდებოდნენ...
-რა იყოთ?(ვიკითხე,როცა მათ სახეებს შევხედე)
-აღარ მივდივართ?(და კარებისკენ წავედი)
ისინი თვალს არ მაცილებდნენ...
ცოტა არ იყოს გამიკვირდა,და ტანზე დავიხედე ჰო არაფერი მჭირდა....ჰმმმ.... მოკლე კაბა..უკვე ორი ერთზე არიან...
-გამოვიცვაალო?(უსიამოვნოდ ვიკითხე)
-(თავი დააქნია ორივემ)
-ჰო კარგი,კარგი...დამელოდეეთ...(უხეშად ვთქვი და ოთახში ავირბინე)
დრო როგორც ყოველთვის ძალიან კარგად გავატარეთ....
მეორე დილას,კარებზე კაკუნმა კი არა,ბრახუნმა გამაღვიძა...
-მოვდივარ..(ვიყვირე.ან ჩემი ძმა იქნებოდა,ან ჩაკი)
-რა ხდება ჩააკ?(კარი გავაღე და საწოლისკენ წავედი)
-მოიცა ,მოიცა არ დაწვე/...
-რა ხდება?
-ერთ ადგილას უნდა წაგიყვანო...
-სად?
-ჩაიცვი და გაიგებ სადაც..
-მომეწონება?
-ძალიან...
