Let Me Be Your Summer Mention♥8 დამრთე ნება ,ვიყო შენი ზაფხულის მოგონება♥8 ♥თუ არ შეგაწუხეთ,ამ პატარ-პატარა მოთხრობებით, ♥გეტყვით რომ,ეს არის ახალი პაატარა მოთხრობა ) ♥რომელიც ,რამოდენიმე თავზე მეტი არ გაგრძელდება )
თქვენი თხოვნით არ ვამთავრებ... მეტი ვერ შევძელი, მხოლოდ ერთი თავით გავწელე ) ამის შემდეგი კი უდაოდ ბოლო იქნება)
1 კვირაში ჰავაიდან წავიდოდი..თითქმის არავისთან ვკონტქტობდი...მხოლოდ გვიან მივხვდი,რომ ჩაკთან მეგობრული გრძნობები არ გამაჩნია...არრამედ ის,მე ძალიან ძალიან მიყვაარს...ამას კი მაშინ მივხვდი,როცა დავკარგე....
დაბრუნებულმა მონატრებული მშობლები და მეგოობრები ვნახე..იმ დღესვე მოვუყევი მაილისა და ტეილორს ყველაფერი....ძალიან შეწუებულები იყვნენ ჩემი ასეთი ამბით! ხშრიად ცდილობდნენ ჩემს გართობას ,მაგრამ ამაოდ...ფოტოებსაც კი იშვიათად ვიღებდი!...
ესეთი პერიოდი 1-2კვირის განმავლობაში გაგრძელდა...მის ფოტოებს ვათვალიერებდი ხოლმე..ინტერნეტშიც ვნახულობდი მასზე სიახლეებს...ის ჩვეულებრივ აგრძელებდა ცხოვრებას ჩემს გარეშე..მითუმეტეს უკვე შემოდგომა მოდიოდა..კოლეჯი მეწყებოდა და მასაც საქმე თავზესაყრელად ექნებოდა....
თანდათან ყველაფერი თავის რტიმში ჩადგა..
კოლეჯის პირველი დღე და ამავე დროს,კოლეჯის ბოლო წელი ) სწავალს ვამთავრებდი...დღემდე არ მეჯრა,რომ ნიუორკთაიმსში ვიყავი თუნდაც ის 2 დღე...ფაქტიურად ჩემს ოცნებაზე მქონდა უარი ნათქვამი...არ ვიცი,მომავალში მიმღებენ თუ არა..იმედია ეს ამბავი აღარ ემახსოვრებათ ))
მართლას კოლეჯის პირველი დღე წარმატებული გამოდგა ) თან ყველა ჩაკზე მეკითხებოდა...პაპარაცული ფოტოებიდან,ალბათ ყველამ იცოდა ჩვენზე რომ ჰავაიზე ერთად ვისვენებდით ...
ხშირად მთხოვდნენ ამ დროის გახსენებას და მოყოლას და მეც თუ ხასიათზე ვიყავი ხოლმე ვყვებოდი ამის შესახებ...და ვამბობდი,რომ მე და ჩაკი დღემდე უბრალოდ კარგი მეგობრები ვართ!..
დიდად არ მომწონდა მისი ხსენება ასე ხშირად...არ შემეძლო მისი დავიწყება..ასე ცუდად ცხოვრებაში არ ვყოფილვარ..როცა გინდა სხვა რამეზე გადართო გონება,მაგრამ გული სულ ერთიდაიმავე რაიმეზე ფიქრობს...გულს ვერ უბრძანებ...და ასეც არის...სულ ის ფოტოები მახსენდებოდა..>! თითქოს ყველაფერი რომ თავზე დამანგრია...
ცხოვრებაში პირველად ვიყავი ასეთი...ხშირად მოწყენილი და ჩემს თავში ჩაკეტილი...არადა სიყვარული სულ სხვანაირი მეგონა...!
ერთ დღესაც,დაახლოებით 2 კვირის დაწყებული იყო კოლეჯი სახლშიი დაბრუნებისას,ჩემს ოთახში მაილი და ტეილორი დამხვდნენ...
მითხრეს რომ ჩემთან სერიოზული სალაპარაკო აქვთ...
-რა ხდება გოგონებო?(გაკვირვებულმა ვკითხე)
ჩანთა საწოლზე,ნიკონი კი მაგიდაზე ჩამოვდე...
-აი ეს ხდება...(და ჩაკის ფოტოები დამანახეს)
-ეგ რად გინდათ?(გაკვირვებულმა შევეკითხე)
-მაილიმ ძალიან კარგი რამ მოიფიქრა...
-ეს შენთვის იქნება კარგი...
-ვერ ვიტანთ რომ ესეთ გხედავთ! ასეთი მგონი 10 წელია გიცნობ და მის მერე არ ყოფილხარ...არ მივცემთ იმ იდიოტ ეშლის შენს ასეთ დღეში ყოფნას...შენ ცადე ჩაკთან...წაუღე ეს ფოტოები და ანახე რომ წამოიღე...შეხვდი რა მოხდა? იქნებ მას სულაც გადაავიწყდა ეგ წყენა...
-რა სისულელეა...(გამეცინა)-არავითარ შემთხვევაში...ჰო იცით,პირველ ნაბიჯს ბიჭისკენ არ გადავდგამ..
-ეგ რას ნიშნავს? ) შენ მას უბრალოდ ფოტოები ანახე,დანარჩენი თვითონ გადაწყვიტოს...
-არაა ტეილორ...ვერ გგავდბედავ...!ჰო უყურებ მას სულაც არ ვახსოვარ..
-ნუ სულელობ...1 თვე ერთად იყავით,თან როგორ და შენ ამბობ რომ არ ახსოვხარ?მართლა სასაცილოა...წაუღე ფოტოები და უბრალოდ მიეცი...დანარჩენი ჩვენ რა გითხრათ>! დანარჩენს სიტუაცია მოიტანს(გამიღიმა მან)
ცოტა ხნიანი დუმილის შემდეგ ვკითხე:
-და ქალაქშია?
-კი )) ამჟამად არც ფილმის გადაღებები აქვს და არც ასეთი მსგავსი..! ლოგანთან ერთად დადის ბოლო 2 დღეა..
-მართლა?
-შეგიძლიია ხანდახან ინტერნეტში შეხვიდე(გამიცინა მაილიმ)
-აჰა )) და აი შენ ფოტოები...ხვალ დაგირეკავ და კოლეჯში ზუტად გეტყვი მის მისამართს,რომელ საათზე სად იქნება...
-კარგი...მადლობტ გოგონებო...დღეს კიდევ დავფიქრდები..
-აჰა..მე წავედი,დღეს ახალს სიმღერის ჩაწერა მაქვს,ჰო არ წამოხვალ?
მემი:არა იყოს,სახლში ყოფნა მირჩევნია...
-კარგი....(გოგონებს გადავეხვიე..საწოლზე წამოვწექი და სურათების თვალიერება დავიწყე)
ვიხსენებდი იმ თითოეულ წუთს და წამს..რა ლამაზად ვატარებდით ერთად დროს...თვალებზე ცრემლები მოადგა მაგრამ ტირილის დრო არ იყო...სწრაფად წამოვდექი და გაკვეთილების მომზადება დავიწყე...
მეორე დღეს მთელი 1 საათი ვემზადებოდი...მინდოდა ლამაზად ვყოფილიყავი )) ხასიათის მშვენიერი მქონდა დილიდანვე...
ჩანთა ჩავალაგე,ფოტოებიც ღრმა ამოსუნთქვით ჩავდე და საუზმეზე ჩავედი...
-ლოგანი არ საუზმობს?(შევეკითხე დედას)
-ლოგანს რაღაც საქმეები აქვს..კოლეჯებში დადის თუ რაღაც ჩამოვლებია..
-რაა?(გაკვირვებულმა ვკითხე)
-არც მე ვიცი შვილო..მოვა დდა საღამოს გვეტყვის...
მეც ვისაუზმე და კოლეჯში წავედი...
ბოლო დროა ბოლო მერხზე ვზივარ...დღესაც ასე მოვიქეცი...ჩემი ადგილი დავიკავე ბოლოში.ნიკონი წინ დავიდე,ჩანთა გვერდით დავაგდე და გაკვეთილის მოსმენა დავიწყე...
ფოტოგრაფიის გაკვეთილი იყო...სხვადასხვა ტიპის ფოტოების შესწავლა მიდოდია,რომ ამ დროს კარებზე კაკუნი იყო...
კლასში დირექტორი შემოვიდა...
-ბავშვებო დილაშვიდობის...დღეს კოლეჯში სტუმრები გვყავს..ისინი თქვენთვის საკმაოც ცნობილები არიან..უბრალოდ კოლეჯების დათვალიერება მიმდიანერობს და რაღაცების შემოწმება და უფრო კარგი იქნებოდა თუ ამას ვარსკვლავები გააკეთებდნენ...
-მობრძანდით..(დირექტორმა მათ დაუძახა)
კლასში ჩემი ძმა,ჩაკი და ვიღაც კაცი შემოვიდა...
მის დანახვაზე ცუდად გავხდი...გული ამიჩქარდა და ხელები გამეყინა...
არ მჯეროდა...არრა მართლა არ მჯეროდა..'რაღა ჩემს კოლეჯში"-მხოლოდ ეს კითხვა მიტრიალებდა თავში..
თავი დახრილი მქონდა..ავიწე თუ არა პირდაპირ თვალითვალში გავურჭვე...ჩემი და მისი მზერა ერთმანეთს შეეჩეხა...ცოტა ხანი თვალის დახამხაების გარეშე ერთმანეთს ვუყურებდით,ბოლოს მან ამარიდა და ჩემს ძმას რაღაც გადაუჩურჩულა...ლოგანმა გაკირვებულმა გამომხედა..ამ კოლეჯში რომ ვსწავლლობდი იცოდა,მაგრამ რომელ კლასსში ის არ იცოდა..ძალიან ყურადღებიანი ძმა მყავს )) :დ
ლოგანმა გამიცინა და თვალი ჩამიკრა...მისი მზერა რომ ჩემსკენ იყო,ყველამ მე გამომხედა..ალბათ გაუკვირდათ ბავშვებს ვისკენ იყურებოდა ის...დარწმუნებული ვიყავი,რომ ნახევარზე მეტმა არ იცის,ის ჩემი ძმა რომ არის ))
დირექტორი კლასიდან გავიდა..გაკვეთილის ჩატარება უცხო კაცმა განგრძო,რომელიც რაღაცებს გვიხსნიდა...მე კი არაფერი მესმოდა...
გაოგნებული ვიჯექი...თუ რა უნდოდა მას ახლა აქ.ჩემს კლასში...
როგორ გინდა,მასთან ერთად გაკვეთილს დაესწრო...
ის და ლოგანი ფეხზე იდგნენ და კლასს ათვალიერებდნენ...
არ ვიცი კიდევ გამომხედა თუ არა,მაგრამ მე ვეცადე რომ მათკენ აღარ გამეხედა...რვეულში იმის მაგივრად,რომ რამე ჩამწერეა უცნაურ ფიგურებს ვხატავდი...ბავშვები კი დიდი ყურადღებით უსმენდნენ ბატონს...არა მაინც არ მესმოდა,მათი დასწრება რა საჭირო იყო... ))
ცოტა ხანში ფეხის ხმა ვიგრძენი...ჩაკი ნელ-ნელა ჩემი მერხისკენ მოდიოდა,თან კედელზე გაკრულ ფოტოებს ათვალიერებდა.მათგან ნახევარზე მეტი,ჩემი გადაღებული იყო...
მართლაც არ შევცდმარვარ...ის ჩემსკენ მოდიოდა...ბოლოს ვიგრძენი,რომ უკან დამიიდგა..მე კონცეტრირება პირდაპირ მასწავლებელზე მოვახდინე..მინდოდა მომესმინა მაგრამ არაფერი გამოდიოდა...
უცებადად მერხზე,შეუმჩნევლად მან თავისი მობილური დამიდო,რომელზეც მისამართი ეწერა....
"Dges sagamos 9 saatze,Luis-MiChelis RestoranShi,..moxval?"
მეც ხელის აუკანკალებლად დავწერე:
"ar vici"
მან კი ეს დამიწერა და ნელი ნაბიჯით კვლავ ლოგანისკენ წავიდა:
"me dagelodebi"
თქვენი თხოვნით არ ვამთავრებ... მეტი ვერ შევძელი, მხოლოდ ერთი თავით გავწელე ) ამის შემდეგი კი უდაოდ ბოლო იქნება) იმედია მოგეწონათ <33
| 
