♥ Be Yourself Always, 'Cause There Is No One Better <))
♥ იყავი ყოველთვის ის ვინც ხარ, რადგან აქ არავინაა შენზე უკეთესი <))
დილით კარზე კაკუნის ხმა იყო თავი ენდიმ შემოყო -აბა როგორ არის პატარა პრინცესა?-მადლობა ენდი უკეთ, თავად?
-არამიშავს, მთავარია შენ იყო კარგად
-მადლობა ენდი
-არ გრცხვენია? რისი მადლობა, ეს ჩემი მოვალეობაა
-ენდი ასე წოლით დავიღალე, აღარ შემიძლია
-1 წამი დამაცადე მაშინ ბიძაჩემს დაველაპარაკები იქნებ რამე გამოვიდეს
-კარგი
ენდი გავიდა ოთახიდან, ვიწექი და ჭერს ვუყურებდი, თითქოს რაიმე საინტერესოს ვხედავდი ზედ. კარგი ჯეი დაწნარდი, მალე გაგწერენ, ვუებნებოდი ჩემს თავს.
-ჯეი მინდა კარგი ამბავი გითხრა -შემოვიდა გახარებული ენდი
წამოვჯექი და ისე ვკითხე -ჩავიცვა უკვე?
-არა ჯეი !!
-ეეე, ენდი აბა რატომ გაქვს ასეთი სახე ??
-ჩაიცვი, ჩაიცვი მიდი, დღესვე გწერენ -სიცილით მითხრა ენდიმ
-რა ცუდი ხაარ, ხო კარგი მაშინ გადი ოთახიდან ცოთა ხნით
-უი, უი მაპატიე პრინცესა, ახლავე
ენდი ოთახიდან გავიდე, მეც ავდექი, მაგრამ დამავიწყდა რომ ტანსაცმელი არ მქონდა, უცბად ენდის ხმა გავიგე
-თუ ტანსაცმელს ეძებ მანდვე სკამზე გადავკიდე, იმედია მოგეწონება, ჩემი გემოვნებითაა.
-მადლობა ენდი.
-შეიძლება შემოვიდე?
-კი ენდი
-ჯეი, შეუდარებელი ხარ
-მადლობა ენდი
-წავედით?
-კარგი წავიდეთ
-მაგრამ ერთი პირობით !!
-აბა გისმენთ ბატონო ენდი
-ყოველ დღე გარეთ სუფთა ჰაერზე უნდა ვისეირნოთ ! და პლიუს, სახლიდან ჩემს გარეშე არ უნდა გახვიდე
-შესრულებული იქნება სერ!
ენდიმ ჩაიცინა და მეც მის სიცილზე გამეცინა -ძალიან საყვარელი ხარ ჯეი
-მადლობა ენდი
-არ გვინდა ახლა ეს მადლობები, წავედით
პირველივე დღეს გავედით სასეირნოთ ზღვის ნაპირზე და ერთმანეთს ძალიან ძალიან ბევრი ისტორიები მოვუყევით, ასევე ჩვენი ცხოვრების ამბებიც.
-ჯეი, შეყვარებული გყავს?
-ეს შენ კარგად იცი.
-ხო, გამახსენდა მაპატიე, არ მინდოდა.
-არა, არაუშავს.
-და შეგიძლია მომიყვე რა მოხვდა? თუ ძნელი არ იქნება შენთვის
-მაშინ 17 ის ვიყავი, როდესაც გადავედი სხვა სკოლაში და იქ, იქ დაიწყო ყველაფერი, გადმოვიდა ადამიანი, რომელმაც ყველაზე მეტად მატკინა გული ჩემს საუკეთესო მეგობართან ერთად, ეს იყო ჯასტინ ბიბერი, მე ის მიყვარდა, მასაც ვუყვარდი მაგრამ ბოლოს ისე აღმოჩნდა რომ ნესა და ჯასტინი ერთად დარჩნენ. შემდეგ წამოვედი ქალაქში ბებიასთან მაგრამ აქაც ასე ვთქვათ გული მატკინეს, ეს უკვე ნიკ ჯონასი იყო, ადამიანი რომელმაც ტურნე მოაწყო, ტურნედან ჩამოსვლის შემდეგ კი სხვაში გამცვალა. ეს ყველაფერი ძნელია ჩემთვის.
-მაპატიე, არ ვიცოდი ამდენი რაღაც თუ გადაგხდა თავს.
-არაუშავს ენდი.
-წამომყვები?
-სად?
-უბრალოდ მითხარი, კი ან არა !
-კარგი წამოგყვები.
ენდიმ წამიყვანა იქ სადაც მისი საყვარელი ადგილი იყო, ყვავილებით სავსე, ულამაზესი შენობით.
-ჩამოჯექი აქ და თვალები დახუჭე -მეც დავხუჭე, ვიგრძენი როგორ მეყვრებოდა რაღაცეები ზევიდან, თვალები გავახილე და ვარდის ფურცლები იყო, გულიანად გავიცინე და ენდის ხელი მოვკიდე.
-ენდი, შენ ძალიან კარგი ადამიანი ხარ!
ენდიმ ხელი მომკიდა და ისევ სანაპიროზე წავედით.
-ჯეი ხო არ დაიღალე?
-არა ენდი, ნუ ღელავ
-მემოგნი ცოტა გართობა არ გვაწყენდა არა? -ჩაიცინა ენდიმ
-ხო მემგონი არ გვაწყენდა -მივედი და მოვუღუტუნე
-აპ, აპ, აპ, ეგეთები არ იყოს -მითხრა სიცილით ენდიმ, მოვიდა ხელში ამიყვანა და წყალში შემიყვანა.
ენდის ძალიან კარგად დავუმეგობრდი, გადიოდა დღეები და მე და ენდი მით უფრო ვმეგობრობდით, გავიცანი მისი მშობლები რადგან მე იქ ვცოვრობდი, ენდის და არ ყავდა, არც ძმა, ენდის დედა დედის მაგივრობას მიწევდა, მამა მაკითხავდა ხოლმე და ვნახულობდი. მოკლედ მე და ენდი საუკეთესო მეგობრები ვიყავით. მე მას ძმად მივიჩნევდი, ის მარიგებდა და ყველაფერს აკეთებდა იმისთვის რომ კარგად ვყოფილიყავი, მაგრამ არ აძლევდა მის თავს იმის უფლებას რომ მე ვეკონტროლებინე, რადგან კარგად იცოდა რომ მე ისე აღარავის შევიყვარებდი თუ კარგად არ გავიცნობდი.
მართალია ჩემს მოთხრობას მკითხველები მოაკლდა რაც კომენტარებზე მეტყველებს მაგრამ დიდი მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ <3 მე ეს დიდ სიამოვნებას მანიჭებს <3 თქვენ იცით უკვე რაც უნდა ქნათ <3
