holiday in miami :):)♥♥♥ - 15 იანვარს 2012

ელისის წიგნი

დედასაც გავაგებინე ჩემი ორსულობის შესახებ.. მაშინვე მაიამიში ჩამოვიდა ბელა.. ძალიან უხაროდა და თავს მევლებოდა მუდამ... მა დროის განმავლობაში ახალ მეგობრებსაც ვნახულობდი ხოლმე..

-მაიამიში ყოფნამომბეზრდა და არ შეიძლება დეიდასთან წავიდე?

-ელის რით ვერ გაიგე შენ ორსულად ხარ და მგზავრობა შენთვის დამქანცველი იქნება..

-კარგით რაა..

-ელის ბელას დაუჯერე მართლია..

-კარგით დაგიჯერებთ.. ახლა კი წავალ ..

-სად?

-მონიკამ დამირეკა სასწრაფო საქმე მაქვს შენთანო და

გამოვიცვალე და წავედი..

კაფეში რომ მივედი მონიკა უკვე მისული იყო... გვერდით კამილო ეჯდა..

-მოვედი.. როგორ ხარ?

-რავი კარგად.. შენ?

-მშვენივრად..

-მინდა რაღაც თემაზე დაგელაპარაკო.. იმედია არ გაბრაზდები ..

-გისმენ.. თქვი და მერე გეტყვი გავბრაზდები თუ არა..

-მე დანიელის და ვარ.. დანიელმა მთხოვა დაგმეგობრებოდი..მან უკვე იცის რომ ბავშვს ელოდები და შენი ნახვა უნდა...

პირი ღია დამრჩა.. დიდხანს ვიყავი გაშტერებული..

-დანიელ ჩემი ნახვა უნდა?

-კი.. ძალიან გახარებული ბავშვს რომ ელოდები ..ეს ხომ მისი ბავშვია.. თვითონ ასე ამბობს..

-არა მართალია ბავშვს ველოდები ოღოდ ნიკისგან.... და რაც შეეხება მე დანიელს არ ვნახავ,არ ყვას თავისი ლიზა.. ხო დადის მასთან ლიზაა.. რატო არ მეშვებაა? მე ის დავივიწყე. აღარ მადარდებს და ისიც უთხარი რომ ნუ დარწმუნებული რომ ეს ბავშვი მისია, თორე გაკვირვებული დარჩება...

ზუსტად ასეთი სახე მქონდა როცა ამას ვლაპარაკობდი

წამოვდექი და წასვლა დავაპირე,,მაგამ კამილომ გამაჩერა..

-ელის წარმოიდგინე ეს რომ ჩვენ ვუთხრათ რა დღეში ჩავარდება... გთხოვ შენ ნახე და უთხარი.. ჩემს მეგობარს ასეთ რამეს ვერ ვეტყვი..

-კარგი.. ეხლავე წავალ მის სანახავად..

კაფედან გამოვედი და ტაქსი გავაჩერე.. პირდაპი ცისკენ წავედი,როგორც კამილოს დავპირდი..

დანიელი შემოვიდა ოთახში სადაც ჩვეულებრივ პატიმრებს ნახულობენ ხოლმე.. უნდოდა ჩამხუტებოდა მაგრამ ხელებით ვანიშნე ახლოს არ მოსულიყო..

-პირველ რიგში გამარჯობა...

-აქ მხოლოდ იმიტომ მოვედი რომ კამილომ მთხოვა.. გავიგე რომ ჩემი ორსულობის შესახებ ყველაფერი იცი,მაგამ იცოდე რომ ბავშვის მამა შენ არ ხარ!!..

სკამიდან წამოვარდა და მომიახლოვდა..

-ელის კარგად გიცნობ და ვიცი რომ მაატყუებ

-მე არ გატყუებ .. არვიცი შენ რა გგონია,მაგრამ ეს ბავშვი ნიკისაა,გინდ დაიჯერე გინდ არა..

დანი კიდევ უფრო მომიახლოვდა ... ხელები სახეზე მომაჭდო..

-მაშინ თვალებში მიყურე და თქვი რომ აღარ გიყვარვარ და ეს ბავშვი ჩემი არაა..

ჩუმად ვიყავი.. ხმას ვერ ვიღებდი..თვალებში ვუყურებდი..

-თქვი.. თქვი...

-არა დანიელ... დანი მოვიშორე და ზურგი შევაქციე..

-არ შემიძლია.. მომაგტყუო.. შენ მართალი ხარ,მაგრამ....

-რა მაგრამ? ახლა ხომ ბავშვი გვაერთიანებს...

-დანი მე შენთან ვეღარ ვიქნები.. გთხოვ დამივიწყე.. მეც და პატარაც რომელიც მალე მეყოლება...

ვუთხარი და იქიდან სწრაფად გამოვედი..სახლში აღელვებული მივედი..

-შვილო რა გჭირს ? გაფითრებული ხარ!.. წვენს მოგიტან.. დაჯექი მანამ დაისვენე..

დედამ წვენი მომიტანა..მერე კი გვერდით დამიჯდა..

-ახლა მიტხარი რა მოგივიდა?

-დანიელტან ვიყავი და..

-დანიელთან? მაგაზე როცა ლაპარაკობ ცუდად ხდები ამიტომ გაჩუმდი..წამოწექი და მე ადიალოს მოგიტან .. დაიძინე ჩემო ლამაზო..

მე და დედას დავუჯერე .. მთელი დღე მეძინა და ღამეც მივაყოლე.. დამქანცველი დღე იყო და ალბათ იმიტომ..მეორე დღეს ექიმთან ვიყავი..თითქმის ყოველ კვირა დავყავდი დედას ექიმთან..დრო მალე გადიოდა.. მონიკა ცდილობდა ჩემტან კავშირი ქონოდა,მაგრამ მე არ ველაპარაკებოდი..

5 თვის შემდეგ