17 წლის ელისი პარიზიდან ვარ.. დედისერთა ვარ.. არც და მყავს და არც ძმა.. ბედი არაფერში არ მწყალობს..უიმედოდ ვარ შეყვარებული...ჩემ კლასელ ბიჭზე რომელიც, ყურადღებასაც კი არ მაქცევს.. კოლეჯის დამთავრებამდე 1 წელიღა რჩება.. კოლეჯის დამტავრების თანავე პარიზიდან მივდივართ მაიამიში და იქნებ იქაურობამ მიშველოს..დედა და მამა დაშორებულები არიან.. მამა მაიმიში ცხოვრობს...მანამ კი შვეცდები გამოვიცვალო და კოლეჯში დაბნეული გოგოს როლი აღარ ვითამაშო.. მომბეზრდა ყველა ზევიდან მიყურებს, მე კი ეს არ მსიამოვნებს.. განსაკუთრებით ვერ ვიტან იდიოტი ლიზა როგორ ბლატაობს მამიკოს ფულებით.. ლიზას შეყვარებულია დანი..
მე კი უიმედოდ ვარ შეყვარებული ვარ დანიელზე რა საშინელებაა.. მყავს მხოლოდ ერთი მეგობარი ნიკი..
ის ჩემთვის ძმასავითაა რომელიც არასოდეს მყოლია..
-კოლეჯის დაწყებამდე სამი კვირაა და რატო არ შეიძლება მამასთან წავიდე?
-კარგი რა ელის გეყოფა.. ვერ წახვალ .. მაგდენი ფული არ გვაქვს!!!..
-კი მაგრამ მამამ ფული ხო გამომიგზავნა?
-ვიცი მაგრამ
-დედა მომბეზრდა აქ ყოფნა .. მაიამიში მივდივარ და მორჩა..
-შვილო!!
-დედა!!!
-ხო კარგი
ბარგი ჩავალაგე.. მერე კი აეროპორტში წავედი.. მხოლოდ ერთი ბილეთი იყო მაიამის მიმართულებით ..ამაში მაინც მქონდა ბედი..
-ძალიან მომენატრებ.. უშენოდ როგორ უნდა გვაძლო?
-ჩვეულებრივად დე.. მამას ამდენი ხანია არ ვუნახივარ და როგორ ძლებს?
-ხო კარგი
ჩასხდომა დაიწყო.. დედაჩემთან მართალია ვიჩხუბე და ისე წამოვედი მაგრამ მაინც ძალიან მიხაროდა... როგორც იქნა პარიზიდან წამოვედი.. აეროპორტში მამა დამხვდა..
-მამა როგორ ხარ?
-კარგად .. დატრილადი... როგორ გალამაზებულხარ სიხარულო
-მეე? კარგი რა.. კოლეჯში ყურადღებას არავინ მაქცევს.. არაფრად მთვლიან
-რააა? წამოდი მანქანაში და გზაში ვილაპარაკოთ
მანქანაში ჩავჯექით..
-აბა ახლა თქვი რა უნდა გეთქვაა?
-მოკლედ მე სადაც დავდივარ იმ კოლეჯში სწავლობენ მდიდრებ, უფრო სწორედ ბევრი მდიდარი.. ყურედღებას არავინ მაქცევს და არაფრად მთვლიან ამით ბლატაობენ კიდეც ბევრი ამას კი ვერ ვიტან.. ერთი გოგოა ლიზა ვერ მტანს და ცდილობს ყოლეთვის დამცინოს ხოლმე სხვების წინ.. მისი შეყვარებული კი
აი აქ დავატორმუზე მეტი ვეღარაფერი ვთქვი დავსტობდი...
-რა მისი შეყვარებული რაა?
-არაფერი მამიკო ..არაფერი..
სხვა თემაზე მინდოდა საუბრის გადატანა
-სადილად რა გვექნებაა?
-პიცა და კოლა... სხვა თემაზე ნუ გადაგათ საუბარი.. მითხარი მინდა შენზე ყველაფერი ვიცოდე ,...გვერდში ამოგიდგები..
-კარგი ხო ..დანიელი უიმედოდ მიყვარს.. ის კი ზედაც არ მიყურებს..
-აი თურმე რაში ყოფილა საქმე..
-რაზე გეცინებაა?
-შენზე.. პირველად გნახე შეყვარებული და რომ ხედავდე შენ თავს შენც გაგეცინებოდა..
-მადლობ დაცინვისთვის
-აი ჩვენც მოვედით..
ჩემი ოთახი ხელუხლებელი იყო.. არაფერი შეცვლილიყო.. ბარგი ამოვალაგე,შემდეგ კი მე და ბილმა ერთად ვისადულეთ..
-მთელი დრეა გეცინება რა გჭირს მამა?
-არააფერი.. დედაშენმა იცის რომ დანიელი გიყვარს?
-არა.. მამა წავალ დავწვები ..დავიღალე
-ღამე მშვიდობისა..
ღამე კარგად მეძინა.. არაფერს არ შევუწუხებივარ.. დილით ადრე ავდექი .. შორტები ჩავიცვი და სავარჯიშოდ წავედი..
-სად იყავი?
-ვვარჯიშობდი ..
-კარგი მე სამსახურში მივდივარ და საუზმე მაცივარშია
-საღამომდე..
შხაპი მივიღე, ვისაუზმე და სანაპიროზე გავედი....
სანაპიროზე მივსეირნობდი.. მართ;აც მიშველა მაიამიმ ... ზღვაში კარგად ხანს ვბანაობდი.. საერთოდ არასოდეს არ მიყვარდა ზაგრის მიღება,ამიტომ არასოდეს ვწვებოდი ხოლმე სანაპიროზე... სახლში როცა დავბრუნდი ბილი უკვე მოსული იყო...
-გემრიელი სადილი იყო
-მადლობ მე მოვამზადე
-მატყუებ?
-არა
-მე ზემოტ წავალ.. გამოვიცვლი
-დღეს მერამდენედ იცვლი?
-მესამედ.. რაიყოო?
-არაფერი ..სულ დედაშენს გავხარ ..იზაბელას
გავუღიმე და ზევიტ ავედი..
ყოველი დღე მშვენიერი იყო.. კარგად ვატარებდი მამასტან დროს.. დედას ყოველდღე ვწერდი რა ხდებოდა აქეთ.. სამწუხაროდ სამმა კვირამ მალე გაიარა.. არ მინდოდა წასვლა, მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა.. მამასთან გამოთხოვება ძალიან გამიჭირდაა... აეროპორტში დედა დამხვდა
-როგორც იქნა პარიზში დაბრუნდი... აბა როგორი დრო გაატარეე?
-ძალიან კარგი,მაგრამ ახლა სახლში წავიდეთ..
-კოლეჯის პირველი დღისთვის ტანისამოსი მოგიმზადე.. მოდი ნახე არ გაინტერესებსს?
-მოვდივარ..
ოთახში შევედი და ტანისამოს რო დავხედე ცუდად გავხდი
-დედა მონაზვნად მიშვებ?
-ოჰ მაიამიში სანამ წახვიდოდი ამაზე უარს არ იტყოდი.. როგორ შეუცვლიხარ მაიამის..
-კარგი რა პირველ დღეს მე შორტების ჩაცმას ვაპირებ
-რაა? ჩემი გაგიჟება გინდაა?
-არა,მაგრამ მინდა ...
-შვილო
-დედა მომბეზრდა მონაზონივით სიარული.. მინდა შევიცვალო და ვინმემ ყურადღება მომაქციოს..
ვუტხარი და ჩემ ოტახში ავვარდი
