დღე შესანიშნავად გავატარეთ.. ვიმხიარულეთ ბოლო დონეზე რასაც ქვია.. სახლში დანიელმა მიმიყვანა.... ცოტახანი სახლის კარებტან ვიდექიტ და ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით..
დანიმ თავისკენ მიმიზიდა და ჩემს ტუჩებს დაეწაფა..
კარების წინ ვიდექით და ერთმანეთს ვკოცნიდით..
ახლა ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვიცოდი რომ დანიელს მართლა ვუყვარდი.. მსიამოვნებდა როცა ის მკოცნიდა... მისი ხმა ანგელოზის სმას მიაგავდა..
-კარგი დანიელ დროა შევიდე.. წამო ვახშამზე შენ დაგვეწვიე.. რას იტყვი?
-სიამოვნებით..
კარზე ზარს არასოდეს ვრეკავდი ისე შევედით..
-მამა სად ხარ?
-მამაშენი ზევითააა.. ლამაზო...
-ნიკ?
-დანიელ? ნიკი დანიელს უყურებდა.. არა.. არა.. ნიკი ჩემს შესახებ ყოველთვის დარდობდა და არასოდეს უნდოდა დანისთან რომ ვყოფილიყავი...
-კარგით რააა.. მომბეზრდა ეს სიჩუმე.. შემო დანი..
-მოხვედი ელის?
-კი.. დანიელი დღეს ჩვენთან ერთად ივახშმებს..
ვახშამმა კარგად ცაიარა.. არ მინდოდა დანი წასულიყო,მაგრამ სხვა რა გზა იყო..
-რა უნდოდა მაგ ტიპს?
-მე და ის ტიპი ერთად ვართ... იცოდე მაინც ნიკ..
-რაა? კი მაგრამ მან ხომ გამოგიყენაა?
-არა.. ეს ყველაფერი თურმე ლიზას მოგონილი იყო..
მამაჩემი ზევით იყო და ალბათ არაფერი ესმოდა.. ჩვენ კი საშინლად ვჩხუბობდით..
-ნიკ... არ მაინტერესებს რაც არ უნდა იყოს.. მე დანიელი მიყვარს და მასთან ყოფნა მინდა
-მე ? მე გიყვარვარ?
-კი მიყვარხარ როგორც ძმა..
-მე კი მიყვარხარ ისე როგორც ბიჭს გოგო...
-ნიკ გამიგე... მე.... ვეღარაფერი ვთქვი...ცოტახანი ჩუმად ვიყავი.. -ჯობს დავიძინო.. ძილინებისა.. შენი ოთახი რომელიცაა ხო იცი?
უხმოდ დამიქნია თავი.. იმ ღამეს კოშმარები მესიზმრებოდა და საერთოდ არ მძინებია.. დილიტ ადრე ავდექი და სავარჯიშოთ წავედი..
სანაპიროზე დანიელი დამხვდა და ერთად დავრბოდით..თან ვსაუბრობდით...
-რაო ნიკმა?
-არაფერი ..არამე ლაპარაკი არ მინდა..
-კარგი ელის ასე იყო..
ბევრი სურათი გადამიღო დანიმ.. მისგან გავიგე რომ ყოველთვის ძალიან უყვარდა სურათების გადაღება და კარგადაც გამოდიოდა.. მშვენიერი დღეა..
-წამოდი რაღაც უნდა განახო...
-მოვდივარ...
-დანი ეს რას ნიშნავს?
-ეს შენია
-რაა? კი მაგრამ .. არა მე ამას ვერ ავიღებ
-ამაზე მერე ვისაუბროთ...გინდა გავისერნოთ?
-კი
ძალიან მაგარი იყო.. მოტოციკლეტზე პირველად ვიჯექი.. ეს იყო წამოუდგენელი შეგრძნება,რომელსაც ვერ აღწერ
მთელი საღამო მოტოზე ვიჯექით .. სულ ერთი და იგივეს ვყვიროდი...
-მიყვარხარ ელის
-მიყვარხარ დანიელ
მშვენიერი დღე იყო.. ასეთი ბედნიერი პირველად ვიყავი....
ის ღამე სანაპიროზე გავატარეთ.. მართლაც რომ ასეთი ბედნიერი პირველად ვიყავი...
სულით და გულიტ დანიელს ვეკუთვნოდი...
დანიელმა არ ვიცი საიდან მაგრამ საიდანღაც გიტარა გააჩინა..
მე ვიჯექი და მას ვუსმენდი... ესპანურ სიმღწერას მღეროდა .. მართალია არაფერი მესმოდა,მაგრამ ისეთი გრძნობით მღეროდა,რომ გული ამიჩუყდა..
(sixarulis cremlebia ogond 
)
