შინაარსი:ალისა პალმერი მამის სიკვდილის შემდეგ ძალიან ცუდადაა,გარეთ არ გადის,მეგობრებს არ ეკონტაქტება,მაგრამ ერთ დღეს როგორც იქნა დაითანხმებენ მეგობრები,რომ მათთან ერთად წავიდეს წვეულებაზე,რომელიც იახტაზე იქნება,ერთი კვირა ისინი ოკიანეში გაატარებენ დროს,თუმცა მალე აღმოაჩენენ,რომ ყველაფერი არც ისე კარგადაა როგორც ერთი შეხევდით ჩანს,თანდათან ადამიანები ქრებიან რაც ნიშნავს იმას,რომ მათ შორის ერთი მკვლელია და როცა მას დაიჭერენ და თითქოს ყველაფერი დალაგდება,კიდევ ერთი სირთულე იჩენს თავს:იახტის საჭე გაფუჭებულია და როგორ უნდა შეძონ ცხოვრება ოკეანეში,როცა საკვები და წყალი უკვე თითქმის აღარაა

---

I
-არა არა და მორჩა!!
-კარგი რა ალისა გთხოვ წამოდიიი!!
-არ მინდა ქეით არ მინდაა!!
-ალისა თუ არ წამოხვალ ცხოვრებაში არ მოვალ შენთან!

-ნუ იქცევი ბავშვივით

-ესეიგი მოდიხარ?
-არათქო!
-ალისა გამაგებინე რა გჭირს?
-მშვნევრად იცი რაც მჭირს
-მამაშენს,რომ ასეთი ენახე შენი აზრით გაუხარდებოდა?
-მაგას მნიშნელობა არ აქვს
-აქვს!ვითომ მამაშენის გამო იქცევი ასე არა და ეგოისტი ხარ არავიზე არ ფიქრობ
-ქეით!
-ბოლოჯერ გეკითხები მოდიხარ?
-არაა!
-კარგი-ქეითმა ჩანთან აიღო და კარებისკენ წავიდა
-ქეით
-რა?
-მოვდივარ))
-რა მაგარიაა

-ეხლა წავეედი დავიძინე
-დღეს ღამის ათ საათზე გავდივართ
-კარგი
-არ დაგვიანდეს
-ნეტავ დამაგვიანდეს-ვთქვი ჩუმად
-რა თქვი?
-არაფერი

-გარდერობი განაახლე,ჯერ მხოლოდ ორი საათია))
-არ მინდა!!
-ალისაა!!
-ოო კაი
-წავედი,მიყვარხაარ :*
ქეითი გავიდა მე წამოვწექი,მაგრამ ვერ დავიძინე,როგორ არ მინდოდა წასვლა,მაგრამ ქეითს ვერ ვაწყენინებდი,ის ერთადერთი იყო,რომელმაც გაუძლო ჩემს ჭირვეულ ხასიათს და არ მიმატოვა.დარწმუნებული ვიყავი ვერ გავერთობი,თუმცა რას ვიზამდი ქეითის გამო უნდა ამეტანა .რა ხმაური იქნება წამომიდგენია,თან 15 ბავშვი ერთდ ნამდვილი კატასტროფაა))გარდერობის გამოცვლაც მომთხოვა,მეზარებოდა მაღაზიებში სიარული,მაგრამგასეირნება ნამდვილად არ მაწყენდა))ტანსაცმელი ჩავიცვი და წავედი შოპინგზე,ბევრი ვიარე და უამრავი ტანსაცმელი ვიყიდე მომწონდა არ მომწონდა ყველაფერს ვყიდულობდი,ბოლოს როცა უკვე აღარ შემეძლო ამდენი პარკის ტარება სახლისკენ წამოვედი,უეცრად ვიღაცა დამეჯახა და მთელი ტანსაცმელი ძირს დამიცვივდა,პარკების აღება დავიწყე ისე რომ ზევით არც ამიხედავს და მკაცრი ტონით ვუთხარი:
-ცოტა ფრთხილად უნდა იარო!!
-ბოდიში!
-ბოდიში,რომ შველოდეს ყველაფერს..
-რით შემიძლია ჩემი დანაშაული გამოვისყიდო?
-დამეხმარე ავკრიფო და სახლში წავიღო-მხოლოდ ახლა ავხედე

-კარგი რა პრობლემაა
არაფერი მითქვამს,წინ წავედი ისიც უკან გამომყვა,ზოგი ჭირი მარგებელიაო,მართლაც ისე მეზარებოდა ამდენი ტვირთის ტარება)როგორც იქნა მივედით ჩემს სახლთან,პარკები კარებთან მივიტანეთ
-იმედია დამპატიჟებ სახლში
-არა-გავუღიმე

და კარები ცხვირ წინ მივუხურე)) ნამდვილად არ მქონდა მაგის ნერვები ისედაც დღეს ისეთი ღამე მელოდა ))როგორ მინდოდა მამაჩემი ჩემთან ყოვილიყო რჩევები მოეცა და მერე თფილად გულში ჩავეკარი,მაგრამ ის ჩემთან აღარ იყო ის მე წამართვეს მომიკლეს,დიდი ხნის მანძილზე ვეძებდი მის მკვლელს,თუმცა ამოდ ვერანაირ კვალს ვერ მივაგენი,მერე კი უბრალოდ დავნბედი) ამის მერე ერთი წელი გავიდა მე კი საერთოდ არ გავდიდოდი გარეთ ვიჯექი ვტროდი და ძველ დროს ვიხსენებდი,ყველა მეგობარმა მიმატოვა,მხოლოდ ქეითიღა დამრჩა და სწორედ ამიტომ ვერ ვაწყენინე და დავთანხმდი წასვლაზე ))
ავდექი და ტელევიზორი ჩავრთე არ მინდოდა კიდევ მეფიქრა,რის გამოც ისევ მოვიწყენდი და შეიძლებოდა ამის გამო ქეითისთვის მეტკინა გული )) დრს ისე მალე გავიდა ვერაფერი გავიგე,ცხრაზე ქეითი მოვიდა

-შენ კიდევ არ ხარ მზად?
-ეხლა ვაპირებდი ჩაცმას
-სწრაფად მიდი ))-მეც ორი წლის ბავშვივით დავემორჩილე და ჩავიცვი

-აი დავიბრუნე ჩემი ალისა
-აბა აბა ))
ჩვენ მალევე მივედით დანიშნულების ადგილზე,ბავშვები აღრფთოვანბულები იყვნენ: „ერთი კვირა ოკეანეში რა მაგარიაა" „ნამდვილად გავერთობით",ისმოდა წამოძახილები სხვადასხვა მხრიდან )) მე კი ჩუმად ვიდექი
-ჰეი ლამაზო!!-მეგონა სხვას ეძახდნენ-ჰეი
-მე მეძახით?
-ხო,აბა აქ სხვას ვის ხედავთ ლამაზს

-ეს კომპლიმენტია?
-მგონი))-ახლოს მოვიდა-შეგვიძლია გვერდით ოთახში გავიდეთ
-არა გმადლობ
-კარგი შემდეგისთის გადავდოთ-კიდევ რამის თქმა არ დავაცალე და სწრაფად მოვცილდი ამ აუტანელ ბიჭს :დ მე ოკეანეს გავყურებდი და ვტკბებოდი მისი სილამაზით
-ლამაზია არა?-მომესმა უკნიდან ხმა
_______________________________________________

---

უღრმესი მადლობა,იმას ვინც ხმა მომცა და ასევე მარიამოს ასეთი საჩუქარი,რომ გამიკეთა )) მგონი არც ისე ცუდი იყო,კიდევ მინდოდა უფრო დიდი თავი დამედო,თუმცა პირველი თავისთის მგონი არც ისე პატარაა ) იმედია ყველაფერი გაიგეთ და მოგეწონაათ )) კრიტიკა არ დაიშუროოოთ ))
P.S რამდენიმე თავი შესავალი იქნება,შემდეგ კი იწყება ყველაზე საინტერესო ))