მთავარი
რეგისტრაცია
შესვლა


საიტის მენიუ

გამოკითხვა 1
მოგწონთ ახალი დიზაინი?
სულ პასუხი: 88

გამოკითხვა 2
რამდენი წლის ხართ ? ♥
სულ პასუხი: 1625

გამოკითხვა 3
საიდან გაიგეთ ჩვენი საიტი ?
სულ პასუხი: 1118

  
მთავარი » 2013 » მარტი » 16 » უსასრულოდ..!!(13)
10:51 PM
უსასრულოდ..!!(13)
(13)
Real Love Stories Don't Have A Happy Ending, Because Real Love Stories Never End
 


არაფერია, მე გადავიტან გზები თუ გაიყო, არაფერია თუ არ ვიცოდი ტკივილი რა იყო, არაფერია თუკი ცხოვრებამ კარტი ჩაიწყო, არაფერია! ყველაფერი ხომ არაფრით დაიწყო?! უკვე მივდივარ, რომ გავამთელო დაშლილი გული, უკვე მივდივარ, რომ გადავლახო გზა დიდი, რთული, უკვე მივდივარ, რომ აღარ გახდეს ცხოვრება ნული, უკვე მივდივარ! ამ წასვლაში დევს დღეს აზრი ბრძნული. მე დავბრუნდები დღე რომ გავიდეს ათი, გინდ ასი, მე დავბრუნდები, რომ ჩემს ადგილზე არ გაჩნდეს ხავსი, მე დავბრუნდები, რადგან ცხოვრებას ვეცეკვო ვალსი, მე დავბრუნდები! ცხოვრებამ მომცა მე ამის შანსი !! 

XIII
-გამარჯობა-უთხრა ალისას საკმაოდ სიმპატიურმა ბიჭმა

-გამარჯობა !! -უთხრა და წარბი აწია
-ალბათ ხვდებით..
-დიახ!! დიახ !! პირდაპირ საქმეზე გადადით
-და სკამზე ჩამოჯდა
-მგონი ძალიან დაგაინტერესეთ.
-ირონია საჭირო არაა
-უკვე ვეღარ ითმენდა, ისე სურდა საქმის ვითარება გაეგო
-კარგი!! პირდაპირ საქმეზე გადავიდეთ-ამოისუნთქა
-თუ შეიძლება სწარაფად !!
- მეტი აღარ შეეძლო

-ჩვენ ვიცით ვინაა პიტერ დაიმონდის მკვლელი-ალისას გულში თითქოს რაღაცამ იფეთქა,არ იცოდა ეს უნდა გახარებოდა თუ არა,მაგრამ ერთდერთი რაც აინტერესებდა ეს მკვლელის სახელის იყო
-იცით?-კითხა დაუფიქრებლად
-დიახ !!
-მითხარით !! მითხარით !!
-ასე უბრალოდ ვერ გეტყვით !!
-აქ იმისთვის მომიყვანეთ,რომ მხოლოდ ეს გეთქვათ?
-არა !! არა !!
-ასე მოგწონთ ჩემი ტანჯვა?
-არა რას ამბობთ?
-მაშინ გთხოვთ მითხარით ყველაფერი !!
-მაშინ დამპირდით არ შემაწყვეტინებთ !
-გპირდებით !!
-ესეიგი
-ჩანდა დიდი ისტორია ქონდა მოსაყოლი-როგორც უკვე გითხარით ჩენ ვიცით ვინ არის მკვლელი,მაგრამ არანაირი სამხილი არ გაგვაჩნია,ამიტომ დადანაშაულება არ შეგვიძლია.ცნობილია მხოლოდ ის,რომ მამათქვენს ქონდა ისეთი რამ რაც მას ხელს უშლიდა.
-ალბათ რაიმე სამხილი,ის ხომ ჟურნალისტი იყო.
-დიახ !! დიახ !! ჩვენც ასე ვფიქრობთ,იმ ადამიანს ბევრ დანაშაულში დებდნენ ბრალს,თუმცა სამხილების უკმარისობის გამო ვერ შევძელით მისი დაკავება.
-თუ შეიძლება სახელი მითხარით.
-არ შემიძლია !! მე აქ იმიტომ დაგიბარეთ,რომ რაღაც შემოგთავაზოთ !!
-რა?
-ჩვენ გვიჭირდება გოგონა,რომელიც მის შვილს დაუმეგობრდება და ასე შეაღწევს მათ სახლში...
-და გინდათ,რომ ეს გოგო მე ვიყო?
-დიახ !! თან მგონი გინდათ შური იძიოთ მკვლელზე,ხომ ასე?


-დიახ,რათქმაუნდა !!
-მაშინ მგონი უნდა დათანხმდეთ ამ წინადადებას,მაგრამ..
-რა მაგრამ?
-მაგრამ თქვენ უნდა დაივიწყოთ ყველა და ყველაფერი რაც ამ ცხოვრებასთან გაკავშირებთ !! თქვენ უნდა შეიცვალოთ სახელი !! თქვენ უნდა გამოეთხოვოთ თქვენს მეგობრებს !! თქვენ ორი წლით წვრთნა უნდა გაიაროთ და ბოლოს თქვენ უნდა გაიკეთოთ ოპერაცია !!
-რა ოპერაცია?
-თქვენი სახე..
-ამ ორი სიტყვით ყველაფერი ნათელი გახდა,ალისას ცრემლები გადმოუვარდა
-დრო..
-ორი დღე !!
-გაუღიმა და წავიდა
ალისა წამოდგა და გზას გაუდგა.მდიოდა,სად? თვითონაც არ იცოდა..უბრალოდ მიდიოდა...ცრემლები გზას პოულობდნენ...გული ძალიან ტკიოდა...ეწვოდა...ყვირილი უნდოდა...მაგრამ ხმა არ ჰქონდა...ყველაფერი რაზეც ის ოცნებობდა...მხოლოდ ოცნებად დარჩა...კაილი?...ეს კითხვა უტრიალებდა თავში,მაგრამ არ იცოდა რა ექნა...განეგრძო ჩვეულებრივი ცხოვრება თუ შური ეძია...მან იცოდა რასაც გააკეთბდა და სწორედ ამიტომ ტკიოდა გული..ეწვოდა...თუმცა რა? არაფრის შეცვლა არ შეეძლო..იცოდა..იცოდა,რომ დანაშაულის გრძნობა მოკლავდა თუ მთელ ჯავრს არ ამოიყრიდა...მაგრამ ცხოვრება..რომელზეც ამ დილით ოცნებობდა?...მას გაგრძელების საშუალება აღარ ჰქონდა....მისი ტკივილის აღწერა ალბათ შეუძლებელია,მას გული ამოაგლიჯეს...უგულოდ დატოვეს..იტანჯებოდაა...და არ იცოდა რა ექნა...როგორც იქნა იპოვა ბედნიერება..მაგრამ..მაგრამ...ის წაართვეს...დაბრუნდა წარსული..მწარე წარსული...ტირილი...ტკივილი...დრო,როცა მხოლოდ ტკივილი იყო..მოვიდა ტანჯვა და ბედნიერების საშუალება არ მისცა...
***
-რა გჭირს ?-მივარდა კაილი ალისას,რომელსაც ფერი საერთოდ დაკარგოდა და ცრემლები ღაპა-ღუპით მოსდიოდა,მაგრამ პასუხის ნაცვლად ის უფრო ატირდა და კაილს მიეკრო..კაილმა არაფერი უთხრა,თბილად მოეხვია და ასე იყვნენ რამდენიმე წუთის განმავლობაში,შემდეგ კი აღარც ტირილის ხმა არ ისმოდა,თითქოს მთელ სამყაროში სიჩუმე გამეფდაო..
-რა გჭირს?
-მე...მე...
-თქვი !!
-მე..მე უნდა წავიდე...


-სად მივდივართ?
-არა !! შენ ვერ გაიგე
-ძალა მოიკრიბა-მე მარტო უნდა წავიდე...
-რას ლაპარაკობ?მოიცა რა..ჯერ მე რაღაც უნდა გითხრა !! შენ როლზე აგირჩიეს
-უთხრა გახარებულმა
-მე ვერ მივიღებ მონაწილეობას ფილმში !!-და ცრემლები ისევ წამოუვიდა
-რა? რატომ?

-მე მივ..დი...ვარ...
-სად?
-უბრალოდ მივდივარ
-ეს ხმა თთქოს მისი არ იყო
-ალისა !! რას ლაპარაკობ?-შეშფოთება დაეტყო კაილს
-მე უნდა წავიდე !!
-ჩემი მიტოვება გინდა?
-არა არ მინდა !!
-აბა რას ამბობ?
-უნდა წავიდე !!
-ვერაფერი გავიგე !!
-მოკლედ კაილ მე უნდა წავიდე შენი ცხოვრებიდან და არა მარტო შენი ცხოვრებიდან,ყველას ცხოვრებიდან !!
-თუ ჩემთან ყოფნა აღარ გინდა,პირდაპირ მითხარი !!
-მჰ
-ჩაიცინა ალისამ,მაგრამ ეს სიმწრის სიცილი იყო-ძალიან მიყვარხარ,მაგრამ მე არ მაქ უფლება შენთან დავრჩე,ოდესმე ალბათ გაიგებ რატომ,მაგრამ ახლა არა,ახლა უბრალოდ უნდა წავიდე !!
-მეუბნები,რომ გიყვარვარ,მაგრამ მიდიხარ?
-ეს ჩემი მოვალეობაა !!
-რა?
-ვერ გეტყვი,მაგრამ იცოდე ძალიან მიყვარხარ !!
-ალისა კარებისკენ წავიდა,მაგრამ გულმა ვერ გაუძლო,უკან მობრუნდა და ცრემლიანი თვალებით დააშტერდა..მისი გული ცდილობდა შეეჩერებინა,მაგრამ გონება ამის საშუალებას არ აძლევდა..ტკიოდა,ძალიან ტკიოდა..გულმა გაიმარჯვა ის სწრაფად მივიდა კაილთან და მის წინ დადგა,ორივეს გული ტიროდა,ორივე ტკივილს გრძნობდა,ალისამ ვეღარ გაუძლო ცდუნებას და ვნებიანად აკოცა.

მათ უყვარდათ ერთმანეთი სიგიჟემდე,მაგრამ ორივემ იცოდნენ ეს მათი ბოლო ღამე იყო..ბოლო ტკბილი ღამე..
ალისას ადრე გაეღვიძა,უკვე იცოდა რაც უნდა ექნა,კაილს ნაზად აკოცა და ფურცელზე რამდენიმე წინადადება დაწერა:
„უბრალოდ იცოდე,რომ მიყვარხარ !!"
სწრაფად გავიდა სახლიდან,არ უნდოდა კაილი გაეღვიძებინა.ბინაში მივიდა და თავისი ნივთები აიღო,იცოდა იქ კაილი მიაკითხავდა,ამიტომ სასტუმროში გადავიდა.მერე კი ქეითს დაურეკა და ყველაფერი უთხრა.მთელი დღე არსად გასულა,იჯდა სახლში და ძალიან ცუდად იყო.ტირილი უნდოდა,მაგრამ ცრემლები აღარ ჰქონდა...ყვირილი უნდოდა,მაგრამ ხმა აღარ ჰქონდა..მეგობარი უნდოდა,მაგრამ მეგობარი აღარ ჰყავდა.უბრალოდ იჯდა და ფაქტიურად მკვდარი იყო,ის უბრალოდ არსებობდა და მის სიცოცხლეს არანიაირი აზრი აღარ ჰქონდა..მისი ერთდერთი მიზანი იყო შეესრულებინა მოვალეობა,რომელიც მას დაეკისრა და ამის გასაკეთებლად არაფერს დაიშურებდა,სიცოცხლესაც კი.
ორი დღის შემდეგ დაურეკეს და მან პასუხი გააცნო,რომელიც თქვენთვის უკვე ცნობილია,თუმცა ყველაზე მეტად რაც აშინებდა ის იყო,რომ მალე როცა სარკეში ჩაიხედავდა ის ალისა დაიმონდს კი არ დაინახავდა არამედ სხვას,მისთვის უცნობს...
____________________________________________________

მხარდაჭერა მჭირდება,რომ მიხაროდეს გაგრძელება და არა ძალით ვწერდე )) დაკომენტარეთ რას ფიქრობთ )) რა არ მოგწონთ ან რა მოგწონთ ))
P.S მალე მთავარი პერსონაჟი შეიცვლება ))


MiSsBarNes
კატეგორია: ♥ BooK ☆ | ნანახია: 819 | დაამატა: ♥Sophie♥ | რეიტინგი: 5.0/1
სულ კომენტარები: 5
2013-03-18 Spam
morchaa !!
ukve amomivida yelshi !!
agar gavagrdzeleeb !!
azri ar aqvs prosta ))
madloba vinc ertgulad kitxulobda ))