შენიშვნა იყო ასეთი ))< -------- ნუ იყენებო,მაგრამ რა ვქნა ეს მექანიკურად მომდის )) აი კიდევ :დ სხვანაირად არ შემიძლია )) ბოდიში )) V -ეხლა კი გავიგებთ ვინ ხარ -მისმა დანახვამნამდვილად გამაგიჟა,რადგან ეს ადამიანი კეტრინი იყო თუმცა პირი „სკოჩით"(სხვანაირად არ ვიიცი რა ქვია : დ) ჰქონდა აკრული, და ხელი კი შეკრული ჰქონდა,ზედ კი მიბმული იყო დანა,რომელიც კაილმა დააგდბინა)) ცრემლები ღაპაღუპით მოსდიოდა,სწრაფად გავუხსენით,ის ხმას ვერ იღებდა,მე ვეღარ მოვითმინე და მკაცრად ვუთხარი: -იტყვი რამეს?-ყველამ მე შემომხედა ,ალბათ ძალიან მკაცრად გამომივიდა და არ უნდა მეთქვა ასეთი ტონით ადამიანისთვის,რომელიც კანკალებდა და ფერი სულ დაკარგოდა )) გადიოდა წუთები მე კი ეს მაღიზიანებდა,კეტრინი ისევ გაუნძრევლად იდგა და არაფერს ამბობდა )) ეს აუტანელი ხდებოდა )) -იქნებ რამე გვითხრა კეტრინ?-კაილი მასთან მივიდა და ხელი ჩაკიდა))-დაინახე?იცი ვინ არის ის? -ვერა)) -ამ სიტყვებმა ყველანაირი იმედი გადამიწურა,ხელი მაგიდას მაგრა დავარტყი და ოთახიდან გავვარდი ))) სამზარეულოში შევედი,პატარა დანა ვიპოვე და ჩავიდევი,დარწმუნებული ვიყავი აუცილებლად დამჭირდებოდა )) მზე ამოსულიყო,ცოტა იმედი მომეცა,მზის შუქზე შუქის ჩაქრობას არანაირი შედეგი არ ექნებოდა )) ოთხში შევედი დავჯექი და თავი ჩავღუნე: -განმარტოება კარგია არა? -მჰ!! განმარტოება იმის იმედს მაძლევს ,რომ არავინ მოვა და ზურგში დანას არ ჩამარტყამს )) -ჩემიც გეშინია? -მე არავისი არ მეშინია-ამ სიტყვებში ისეთი ზიზღი ჩავქოსევე,კაილი შეკრთა კიდეც))მე წამოვდექი და მას წინ დავუდექი-დაიმახსოვრე მე არასდროს არავისი შემეშინდება )) -ნუთუ არ გეშინია,რომ ვინმე მოვა და მოგკლავს?-ამ სიტყვების დროს მან ჩემს ირგვლივ დაიწყო სიარული -არა არ მეშინია -რაღაც არ გეტყობა!! შენ არ თქვი განმარტოება იმიტომ ჯობიაო, რომ.. -ეხლა კარგად მომისმინე კაილ !! მე არავისი არ მეშინია,უბრალოდ ვერ ვიტან როცა ვიღაც დამცინის და ვხვდები,რომ ეგ მკვლელი ნამდვილად დამცინის)) მაგრამ,როცა გავიგებ ვინაა არ დავინდობ და გავანადგურებ-ამ დროს დანა ამოვიღე და მის წინ ავათამაშე -ისე მელაპარაკები თითქოს მე ვიყო ეგ გიჟი მანიაკი -შეიძლება იყო კიდეც -დამიჯერე არ ვარ )) -და რატო უნდა ვენდო უცნობ ადამიანს? -ამ უცნობმა დამიანმა შენი გული დაიპყრო ))-სიცილით კინაღამ გადავბჟირდი -არა არა ნამდვილად კარგად ხუმრობ )) სისულელებისთვის არ მცალია )) -შენი აზრით სიყვარული სისულელეა ? -მე შენს მიმართ არანირ სიყვარულს არ ვგრძნობ!! -ტყუი!! შენ ტყუი !! შენი თვალები სხვას ამბობენ )) -ვაიმეე!! ვინმემ ექიმს დაუძახეთ :დ არა რა სულ გაგიჟდი რატომ გგონია რომ შემიყვარდებოდი?რა გაქ ისეთი,რომ შეგიყვარო?-სრულაიდ არაფერი!! -შენთნ ლაპარაკს აზრი არ აქვს !! -სწრაფად გავიდა ოთახიდან )) არ მესმოდა მისი ისიც კი ვერ გავიგე საიდან მოიტანა ასეთი ფარსი )) თურმე მიყვარდა დამიანი რომელიც ეხლახან ვნახე და არც კი ვიცნობდი )) ასეთი სისულელეების მხოლოდ იდიოტებს სჯერათ და სწორედ ასეთი იდიოტი იყო კაილი )) ჩემს თვალში ის იმ ბიჭების კატეგორიას მიეკუთვნებოდა,რომლებიც „ბაბნიკები" არიან და მიჩვეულნი გოგონების ყურადღებას,მე კი იმ გოეგოების კატეგორიას არ მივეკუთნებოდი,რომლებიც ყელზე ეკიდებიან ბიჭებს თან ასეთ სიტუაციაში )) ასეთ დროს არავის ნდობა არ შეიძლეოდა )) ყველას ეჭვის თვალით ვუყურებდი,მაგრამ ქეითზე ეჭვის მიტანა ჩემთვის აუტანელი იყო,მას ხომ მე მთელი ცხოვრება ვიცნობდი )) ნადმვილად არ შეიძლებოდა ის ყოფილიყო ))აი რაც შეეხება სხვა დანარჩენს არავის ვენდობოდი არც კაილს)) არც კეტრინს,მას ხომ შეეძლო თვითონ გაეთამაშებინა ეს ყველაფერი )) ამ დროს ოთახში ქეითი შემოვიდა: -როგორ ხარ ალისა? -როგორ უნდა ვიყო? -ჩემი ბრალია ყველაფერი (( -კარგი რა ქეით შენ რა შუაში ხარ? -მე წამოგიყვანე -შენ არ იცოდი აქ რა მოხდებოდა-ქეითმა თავი დამადო -შენს მეტი აღარავინ მყავს -ვიცი ალისა ვიცი !! -აქ მხოლოდ შენ გედნობი )) შენ ჩემი ერთადერთი მეგობარი ხაარ : * -ძალიან მიყვარხარ ალისა,რაც არ უნდა მოხდეს დაიმახსოვრე რომ მე ყოველთვის შენი ერთადერთი და საუკეთესო მეგობარი ვიქნები ))-მოვიდა და გადამეხვია უეეცრად კივილი მოგვესმა და სასწრაფოდ გავვარდით ოთახიდან )) -რა მოხდა?-ვიკითხე სასოწარკვეთილმა -ისევ..!-თქვა კეტრინმა და თავი დახარა -რამდენია მოკლული ? -ამჯერად ოთხი -თანდათან უმატებს რაოდენობას )) -ნეტავ ვიცოდე ვინაა-ვთქვი დანანებით და მუშტტი შევკარი -იქნებ შენ ხარ?-თქვა ნიკმა -ან იქნებ შენ ხარ?-გამომექომაგა კაილი -ასე არ გამოვა!! ერთმანეთის დაბრალებას აზრი არ აქვს სანამ ფაქტები არ გვექნება )) -ფაქტები?თქვენ რა ხუმრობთ? რა დროს ფაქტებია!!-ჯეიკი თავისჩვეულ როლს არ შორდებოდა -მაშინ რა ვქნათ?-ვკითხე მე -არ ვიცი )) -ხოდა გაჩერდი -მიდი და გამაჩერე-ჯეიკი დევიდს მიუახოვდა -გაჩერდთ ეხლავე-დავიყვირე და მათ შორის ჩავდექი ))-არ ვიცი რა უნდა ვქნათ )) მე უბრალოდ რჩევას მოგცემთ ფხიზლად იყავით )) სხვა ოთახში გავედი და ყველაფერზე ვფიქრობდი )) ჩამეძნა,მაგრამ საკმაოდ ფხიზლად,ამიტომ როგორც კი ოთახში კაილი შემოვიდა მაშინვე ვიგრძენი და წამოვვარდი: -დევიდი - და თავი ძირს დახარა,მე უკვე თქმა არ მინდოდა მივხვდი რაში იყო საქმე )) სწრაფად წამოვდექი და კაილს გავყევი,უკვე დაღამდა)) რაც იმას ნიშნავდა,რომ ჩვენი მეგობარი მალე გამოჩნდებოდა,მეც ამჯერად ჭკუა ვიხმარე და ფანარი ჯიბეში ჩავიდე ისე,რომ ვერავის შეენიშნა )) ყველანი ერთ ოთახში ვიყავით და ერთმანეთს ვათვალიერებდით,ალბათ ყველა ხვდებოდა,რომ მალე შუქი ჩაქრებოდა )) უკვე მხოლოდ ექვსნიღა დაბრჩით)) ჩვენმა ერთგულმა მეგობარმა არ დააყოვნა და შუქი ჩაქრა .... _________________________________________ მგონი ყველაფერი ისე არ აღმოჩნდა,როოგრც თქვენ ფიქრობდით :დ რაც არ მოგეწონათ ან მოგეწონათ დაწერეთ არ მოგერიდოთ )) მადლობა ყველა ჩემს ერთგულ მკითხველს :**არ ვიცი რომელი საათია ალბათ სამი ან ოთხი :დ
(( ♥ GabbY ♥ ))
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:769 | დაამატა:♥Sophie♥ | რეიტინგი:5.0/1
momewona dzaan
