IV ჩემ გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა,როცა დავინახე რომ ქეითი არ იყო,კრისიც ვერ დავინახე და ამიტომ ვიფიქრე,რომ ის მას გაჰვყა და ცდილობდა დაემშვიდებინა )) ყველა მე მიყურებდა,ზოგს სახეზე სიხარული ამოვიკითხე,ზოგის სახეზე კი გაურკვევლობა,ხოლო კაილის საზე სრული სიცარიელე იყო არ შეიძებოდა მისი გამომეტყველების მიხედვით გვემსჯლა თუ რა ხდებოდა მის შიგნით,ამიტომ ეჭვი მქონდა მასზე თუმცა დარწმუნებული არ ვიყავი და არც მინდოდა ასე ყოფილიყო )) -ყველანი აქ დარჩით მე გავალ და ვნახავ ჩანაწერებს-ვთქვი და ვინანე კიდეც )) -და შენ რატო უნდა გენდოთ-მითხრა ბიჭმა,რომელსაც სტეფანი ერქვა -მაშინ ყველა ერთდ ვნახავთ-ვთქვი და ალბათ ყველას ყველანაირი ეჭვი გავუფანტე,ქეითი და კრისი ოთახში შემოვიდნენ,წინ ქეითი მოდიოდა ხელი ჯიბეებში ედო ფერი სულ დაკარგული ჰქონდა ,ხოლო უკან კრისი რომელზეც თამამად შეიძლებოდა ითქვამს მკვდარს ჰგავდა )) კარებისკენ წავედი რომ ყველა გავსულიყავით თან მინდოდა ფანარი და რაიმე თავის დასაცავი იარაღი ამეღო )) მაგრამ ისევ შუქი ჩაქრა არ ვიცოდი რა მექნა, რა გამეკეთებინა იმასაც კი ველოდებოდი ვინმე მოვიდოდა და მომკლავდა ,სანამ შუქი ჩაქრებბოდა არ მეშინოდა ახლა კი მთელი სხეული მიკანკალებდა ძალიან მეშინოდა,არ მინდოდა სიკვდილი )) მამის სიკვდილის შემდეგ ყოველთის ვფიქრობდი თავი მომეკლა ახლა კი,როცა შეიძლებოდა მომკვდარიყავი არ მინდოდა სიკვდილი )) სრული სიბნელე გამეფდა, მე მთელი ძალ-ღონე მოვიკრიბე და გავიქეცი არ ვიცი სად მივრბოდი,ვიგრძენი ვიღაც მომდევდა მეც სირბილს ვუმატე, ხელები წინ მქონდა გაშვერილი რამეს რომ არ შევჯახებოდი )) სინათლე აინთო და მეც უკან შევბრუნდი, კაილი დავინახე -რატომ მომდევდი? ნუთუ შენ...-არ დამმთავრებინა -კი არ მოგსდევდი მოვრბოდი ,მე ისევე არ მინდა სიკვდილი როგორც შენ -ჯობია უკან დავბრუნდეთ კაილი წინ წავიდა მე უკან მივყვებოდი,როცა ოთახშ შევედით არავინ იყო გარდა სამი გარდაცვლილი ადამიანის სხეულისა,ტანი სხვაგან ეგდო თავი კი სხვაგან)) იმდენად საშინელი სანახაობა იყო გავშეშდი და ცრემლები წამომივიდა გარდაცვლილები ხომ სულ ახალგაზრდები იყვნენ:კრისი,ჯო და ლიზა)) მათ დანახვაზე გავგიჟდი არ ვიცოდი რა მექნა,ერთის მხრივს გამიხარდა კიდეც რადგან მათ შორის ქეითი არ იყო )) გამიხარდა რა საშინელი ნათქვამია,მაგრამ ისეთი საშინელი სიტუაცია იყო არც კი გაგიკვრდებოდათ )) ბავშვები შემოვიდნენ უკვე თერთმეტი ვიყავით და ალბათ მალე მხოლოდ ერთი დარჩებოდა )) სარკეზე დავინახე წარწერა )) Who will be next? : D ეს ალბათ იმის შემდეგ იყო დაწერილი რაც შუქი აინთო,მას ხელი არ შეეძლებოდა რადგან ყველა ბავშვი გაიქცა გარდა ამ საწყალი ადამიანებისა )) -ეხლა რა უნდა ვქნათ? -უნდა დაველოდოთ შემდეგი ვინ იქნება თქვა სასოწარკვეთილმა დევიდმა -არა მე სიკვდილი არ მინდა- თქვა ჯეიკმა და ატირდა,ვერ ვიტანდი როცა ბიჭები ტიროდნენ,მაგრამ აქ ერთადერთი ბიჭი იყო რომელსაც ცრემლი არ მიკარებია კაილი )) სახეზე სასწარკვეთა გამოკვეთოდა,თუმცა ამისდა მიუხედავად ცრემლები არ წამოსვლია,როგორც დანარჩენ ბიჭებს )) როცა შუქი ენთო და არაფერი ხდებოდა,თითქოს არაფრის მეშინოდა,მაგრამ როგორც კი საშიშროება მოახლოვდებოდა ძალაინა მეშინოდა და ლაჩარივით ვიქცეოდი,რაც მაღიზიანებდა ჩემში და სასოწარკვეთაში ვიყავი )) -რამე უნდა ვიღონოთ -რა შეგვიძლია გავაკეთოთ? -მე მხოლოდ იმის იმედი მაქვს,რომ შეგვიძლია ფირი ვნახოთ და შეგახსენებთ,რომ უკვე მალე მზე ამოვა )) -ძალიან დაგვაიმედე-თქვა ირონიულად კეტრინმა-შენი აზრით ეს ადამიანი,რომელიც ამას აკეთებს სინათლეში ვერ შეძლებს ჩვენ მოკვლას )) -შეძლებს,თუმცა ფრთხილად უნდა ვიყოთ და არ უნდა მივცეთ ამის საშუალება,ეხლა კი წავიდეთ და ფირი ვნახოთ )) ყველა მე გამომყვა და იმ ოთხში შევედით სადაც ეკრანები ყო და ყველაფერი ჩანდა,კაილმა უკან გადაახვია და იმ დროზე დააყენა,როდესაც ეს საშინელება დაიწყო))თუმცა ეს ყველაფერი უშედეგო აღმოჩნდა რადან ამ დროს შუქი არ იყო და მხდოლოდ კივილი ისმოდა )) შემდეგ იმ დროზე გადავახვიით სადაც მეორე შემთხვევა მოხდა ,მაგრამ ამ დროს როგორც აღმოჩნდა კამერები უკვე მწყობრიდან იყო გამოსული )) მზე ამოსულიყო )) ჩვენს მოწყენილები დავბრუნდით, უკვე შიშმა პიკს მიაღწია)) მოვდიოდით კოლიდორში უეცრად ჩემ ფეხებთან თავი დაეცა წინ კი შავში გადაცმული ადამიანი დავინახე,გარდაცვილზე არც მიფიქრია პირდაპირ მას გავეკიდე არ ვფიქრობდი არაფერზე გარდა მისი დაჭერისა და განდგურებისა )) არც იმაზე მიფიქრია,რომ შეიძლებოდა მეც მოვეკალი უბრალოდ მივსდევდი, )) ის გაჩერდა,მეც გავჩერდი ნელ-ნელა ჩემკენ წამოვიდა,აღარ ვიცოდი რა მექნა და შვება ვიგრძენი, როცა კაილი გამოვიდა დანა დააგდებინა )) ყველა ბავშვი ჩვენკენ წამოვიდა ,თოკით დავაბით,მე მას მივუახლოვდი: -ეხლა კი გავიგებთ ვინ ხარ?-მისმა დანახვამ ნამდვილად გამაგიჟა,რადგან ეს ადამიანი იყოო............. შეიძლება იფიქროთ,რომ მალე განვითარდა მოვლენები,მაგრამ ცდებით ჯერ ისტორია არ დამთავრებულა ,ვინც შინაარში წაიკითხა ალბათ ხვდება :ყველაფერი წინაა )) P.S არ იქნება კომენტარები არ იქნება შემდეგი თავი )) daamowma Gabbim ))
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:946 | დაამატა:♥Sophie♥ | რეიტინგი:4.0/2
