Under The Moon )) [Part 4]
იხილეთ Under The Moon – ის მე–4 თავი
და გაიგეთ როგორ განვითარდება ნიას ცხოვრება <3
Under The Moon ))
[Part 4]
Joseph:
ნია ძალიან კარგი გოგონაა და დარწმუნებული ვარ, შეძლებს ჩვენს ხსნას !
Nick:
ნია შეძლებს !! ის აუცილებლად დაგვეხმარება !!!
Nia:
დიდი ხანი ვიარე, ფეხები ძალიან დამეღალა და დასვენება გადავწყვიტე ... იქვე, დიდი მუხის ძირში დავჯექი და ცოტა წავუძინე ...
Writer:
ნიამ იმდენი იძინა, რომ გეგონებოდა მოკვდაო, 1თვე გადაბმულად არ გაუღვიძია .. როცა გაიღვიძა მისთვის უცნობ ადგილას აღმოჩნდა ...
– სად ვარ?
– ნია შენ კარგად ხარრ?
– რომელი ხარ?
– დედა, მემგონი ეს სულ გაგიჟდა .. – თქვა ვიღაცამ – ნია ნუცა ვარ გოგო, შენი და ..
– რაა?
– ხო, რაიყო?
– მე ნია მქვია?
– ხო, რაიყო?
– ვაიმე მემგონი გავგიჟდიი ..
– აუ, დე მოდი რა .. ეს ვერაა კარგად ...
– ნია, რა გჭირს ?
– ვინ ხარ, ვერ გხედავ ..
– რაა? ეს ექიმთან უნდა წავიყვანოთ ... – თქვა დედამ.
– რაა ? საად ?? როდისს ???
– ხო, ექიმთან, ეხლა .. – წამოიძახა ნუცამ
– ვაიმე, ხალხნო, რადროს ექიმია, ბევრი საქმე მაქვს ..
– უნდა ავდგე ..
– არავითარ შემთხვევაში !
– თქვენ ჯადოქრები ხართ არა? თავგზა ამიბნიეთთ !!
– რაა? აუ დედა ეს მემგონი გიჟია ..
– თქვენ არ არსებობთ ! თუ არსებობთ, რატომ ვერ გხედავთთ?? არა ! არ მჯერა !
– მოკეტე ნია !! – დაიძახა ნუცამ და ხელი საფეთქელში მოარტყა ..
Nia:
ღმერთო, მიშველე, ეს რა ადგილია ?!
რახდება ჩემს თავს, ღმერთო, დამეხმარე ...
იქაურობა მთლიანად შავი იყო, არაფერი ჩანდა, გზის გაკვლევა ძალიან ძნელი იყო .. ტირილი დავიწყე, არ მინდოდა აქ გაჩერება, მეშინოდა, ვქვითინებდი, თვალებზე ცრემლები მასხამდა, ქვითინს ვერ ვიჩერებდი, ძალიან მეშინოდა, მეშინოდა სიბნელის და მარტოობის ..
– ღმერთო, რატომ ვარ ასეთი უიღბლო? რატომ ამირჩია მე, რა დავაშავე ასეთი?!
– არც არაფერი ..
– მაშინ, რატომმ .. მოიცა ..
– რაიყო?
– რომელი ხარ? – შემოუხედავად ვიკიტხე მე ..
– შემობრუნდი და ნახავ ..
მე შევბრუნდი ...
– გიო .. ; (( – უცებ გიორგი დავინახე და მისკენ გავქანდი, მაგრამ მის სხეულში გავირბინე, ისე იყო, თითქოს მოჩვენება .. – მოიცა, რა ხდება?
– მეე .. გუშინნ ცუდად გავხდი დაა ..
– მოიცა, შენ ცოცხალი არ ხარ?
– ნწუ ..
– მოიცა, შენნ ..
– ხო, ხო ჩუუ ..
– ნუთუუ ...
– ხო, გაჩუმდიი ..
– მაგრამმ ..
– ჩუ–თქო ..
– მაცალე ერთწუთს, უნდა გკითხო რაღაც – გულგრილად ვუპასუხე მე ..
– ა .. მიდი ..
– რატომ გამომეცხადე?
– იმიტომ, რომ არ მინდა, რომ შეგეშინდეს ..
– ახლა უფრო მეშინია ..
– რისი?
– შენი ..
ცოტახანს სიჩუმე ჩამოვარდა, შემდეგ კი გიორგიმ მითხრა ..
– ისა .. როცა დაგჭირდები დამიძახე და ..
– ვიცი ხო, ვიცი ..
გიორგი გაქრა და დავრჩი ეულად იმ უდაბურ ტყეში .. მაგრამ ისეთი გრძნობა გამიჩნდა, რომ თითქოს მარტო არავარ .. გული ამიფანცქალდა, ძალიან შემეშინდა, უცებ ძირს დავარდნილი ფოთლების შრიალიც მომესმა .. უკან გავიხედე და ...
ცოტა დაძაბულ მომენტზე შევწყვიტე .. : D
ნერვები თუ მოგეშალათ ამის გამო Sorry .. : D
კომენტარები არ დაიშუროთ .. : *
და დაწერეთ, გავაგრძელო, თუ არა : )
უი, და ისაა ...
მიყვარხართთ < 33
male gaagrdzelee magariaa :** <3
