Under The Moon )) მეორე თავი იხილეთ სრულად : ** (( მერი შავლუხაშვილი მართალია, ნიუ–იორკში ქართული სახელები არ ვარგა, ამიტომ მოქმედება საქართველოში, კერძოდ თბილისში ხდება ))
თუ არ გინდახავთ პირველი თავი გადადით
Under The Moon ))
[Part 2] Nia's Book მთვარიანი ღამე იყო ... მანქანით სიარული ჭირდა, მაგრამ როგორც იქნა მივაღწიეთ ... არ ვიცოდი ვისი კონცერტი იყო, მაგრამ მაინც ველოდი მის გამოჩენას .. და აი ... გამოვიდა მაღალი, შავთმიანი, შავთვალება ბიჭი, ვინმე გიორგი კვარაცხელია ... მშვენივრად იმღერა, ხალხი კიოდა, წიოდა, ავტოგრაფებს ართმევდა, ეხუტებოდა ... მოსიყვარულე ბიჭი აღმოჩნდა, მაგრამ მე სულაც არ მდომებია მასთან მისვლა და თუნდაც ავტოგრაფის ჩამორთმევა, მან თვითონ დაიძახა: – ჰეი, ლამაზო .. მე შემოვბრუნდი – გისმენ – შენ არ გინდა ავტოგრაფი? – არა – რატომ? – რაში გამომადგება? – რა? – არაფერი ... მე გავიღიმე, შემოვბრუნდი და სახლში წავედი ... ფეხით მოვდიოდი ... არ ვიცი რა მომივიდა, მაგრამ გული წამივიდა და უსულგულოდ დავეცი...
Writer's Book გასაკვირი ის იყო, რომ ნიას ზუსტად იქ წაუვიდა გული, სადაც პატარაობისას იპოვეს, ისეთივე სიბნელე იყო, როგორც მაშინ, ისეთივე ნისლი იყო, როგორც მაშინ ... ზუსტად იმ მთვარის ქვეშ, რომელიც მაშინ დაჰყურებდა დედამიწას ... ზუსტად იმ მთვარის ქვეშ .... და აი ... ნიასაც გამოეღვიძა – სადა ვარ? – დამშვიდდი დე ... სახლში ხარ? – რაა? შენ ვინ ხარ? – მე ? – ხო შენ .... – მე დედაშენი ვარ, არ მითხრა, რომ არ გახსოვარ – მაპატიეთ, მაგრამ ასეა ... ამ დროს კი დედა ყველაფერს მიხვდა ... გაახსენდა ის ადგილი ... ის ნისლიანი დღე ... ის მთვარე .... – მთვარის ქვეშ ... _ თქვა და ტირილი დაიწყო ... – რა მოგივიდათ? – არა არაფერი ... ყურადღებას ნუ მომაქცევ ... დაისვენე, და მერე იქნებ გაგახსენდეს რამე ... ნია საწოლში ჩაწვა
Nia's Book – არ შემიძლია ძილი ... _ თქვა და წამოდგა ... ფანჯრის რაფაზე ჩამოჯდა და ფიქრი დაიწყო ... – მე მისი შვილი? ეს შეუძლებელია, როგორ ?! მე ხომ დედა კალიფორნიაში მყავს ... მოიცა ... მე სად ვარ? აქ როგორ მოვხვდი, რა ხდება, რატომ არის ცხოვრება ასეთი იდუმალი ?! რა ხდება ჩემს თავს ?!
Writer's Book
ნია შეშინდა, ცილობდა რამე გაეხსენებინა, მაგრამ ვერაფერს ახერხებდა ... ძალიან დაიღალა და ფანჯრის რაფაზევე ჩაეძინა ...
(( მეორე დილა )) – ნია ... დილამშვიდობისა დე .. მალე ადექი, სკოლაში გაგვიანდება ... – დედი ... – ხო დე ... – გუშინ რა მოხდა ხო არ იცი? – არაფერი, რა უნდა მომხდარიყო? – რავიცი ... არაფერი ... – ადე ჩქარა ... – ახლავე .... ნია ადგა, მაგრამ გაკვეთილები ... სულ გადაავიწყდა ... – დედიი ... _ დაუძახა მან დედას ... – რაიყო? – დე თავს შეუძლოდ ვგრძნობ, შეიძლება სკოლაში არ წავიდე? – კარგი, ოღონ მარტო მოგიწევს დარჩენა ... – რატო? – მე და მამა სოფელში მივდივართ ... – კარგი ... – ეხლავე უნდა გავიდე და იცოდე, სახლს მიხედე ... – კაი ...
Nia's Book დედა და მამა წავიდნენ ... მე წიგნი ავიღე და კიტხვა დავიწყე ... უცებ კარებზე ზარის ხმა გაისმა ... მე მივედი და გავაღე ... – უკაცრავად თქვენ ნია ბრძანდებით? – კი, მაგრამ თქვენ სად ხართ? (არავინ იყო გარშემო) – აქ ვარ, პირდაპირ შენს წინ ... – რაა?? – ხო რაიყო? – არა არაფერი ... მობრძანდით ... ვთქვი ... კარი უნდა დამეხურა, რომ ვიღაცამ დაიყვირა ... – აააა ... მეტკინაა ... – უი, უკაცრავად ... ვუთხარი და კარები დავხურე ... – თქვენ ვინ ხართ, შეგიძლიათ მითხრათ? – მე ელფი ვარ ... – ვინ? –ელფი ... – და თქვენს თავს ვერ მაჩვენებთ ? – საქმე სწორედ ამაშია ... – რა ხდება? – მას შემდეგ, რაც თქვენ გული წაგივიდათ ელფების ქვეყანა აირია ... – და ჩემთან რამ მოგიყვანათ? – იმან, რომ თქვენ უნდა დაგვეხმაროთ ... – მე? – ხო, თქვენ ... – და რა უნდა გავაკეთო? – მე ეს არ ვიცი ... მე უნდა წამომყვეთ ... – სად? – ელფების ქვეყანაში ... – მაგრამ ... – არავითარი მაგრამ ... მივდივართ ...
მოვლენები ისე არ განვითარდა, მე რომ მინდოდა, მაგრამ ეხლა წერის დროს მომაფიქრდა ეს და რავიცი ... : დდ იმედია მოგეწონათ ... : დდ
| 
