უბედურებიდან ბედნიერებამდე აი შემდეგი თავიც წერის სტილი ცოტათი შევცვალე აბა შემიფასეთთთ :* მიყვარხართ :*
მას შემდეგ ორი წელი გავიდა მე და ჩემმა დამ ემამ სასწავლო წელი წარჩინებით დავამთავრეთ დედა გაგიჯებული იყო ტიროდა ისე უხაროდა... დღეს ჩემი 20 წლის დაბადების დღეა ეხლა კი წავედიუნდა გავემზადო.... ამავდროულად იანი და მისი მეგობარი პააული იანის ოთახში საუბრებდნენ. – პაულ იცი გოგო შემიყვარდა რომელიც ჩემი ვერასდროს იქნება უბრალოდ შეუძლებელია ან ეს როგორ მომივიდა არ ვიცი :ხ –კარგი იან და გამაგებინე ვინაა ის გოგო... –ვერც კი დაიჯერებ პაულ ჩემი და სოფია –ბიჭო შენ სუ გააფრინე ეგ როგორ მოგივიდა? –არ ვიცი არ ვიცი რაღაც მჭირს ჩემ თავს ვერ ვცნობ სულ სოფიაზე ვფიქრობ არა შეუძლებელია ეს ასე მომხდარიყო კარგი კარგი დავბრუნდეთ წვეულებაზე თან სოფის საჩუქარს მივცემ – კარგი კარგი ამ დროს სოფიაც გაემზადა და ჩასასვლელად მოემზადა ღრმად ჩაისუნთქა კარები გამოაღო და კიბეებს ნელი ნაბიჯებით ჩაუყვა ამდროს დაინახა ემა და იანი რომლებიც უღიმოდნენ და მათკენ წავიდა. შუა წვეულების დროს ყურადღება იანმა ითხოვა და გამოაცხადა: – ეხლა კი ჩემი ჯერია ჩემს საყვარელ სოფიას საჩუქარი გადავცე სოფი გამომყევი.. და იანმა გარეთ გაიყვანა სოფია და ულამაზესი მანქანა დაანახა რომელიც უკვე სოფიას ეკუტვნოდა.. სოფია სიხარულით გადაეხვია ძმას და ყველანი შიგნით შევიდნენ რამოდენიმე წუთის შემდეგ იანი დედ–მამა გაიყვანა მე კი რაღაც ვიეჭვე ნეტა რა უნდა ხდებოდესთქო და ჩუმად წავყევი... ისინი მამას კაბინეტში შევიდნენ და დაიწყეს ლაპარაკი.... – იან რაღაც უნდა გითხრათ სოფიაზე... – რა ხდება კი მარა? – იან გვიჭირს მაგრამ უნდა გითხრათ რადგან უფროსი ხარ და გაგვიგებ... ამ დროს მეც ავნერვიულდი... – გისმენთ მალე მითხარით... იანსაც შეეტყო აღელვება.. – იან როცა შენ გაჩნდი მამაშენს ძალიან გაუხარდა მეც მაგრამ მთელი ცხოვრება გოგონაზე ვოცნებობდი მყოლოდა ისეთი გოგონა როგორიც ანა–სოფიაა.. იანმა შეაწყვეტინა... :– კი მაგრამ ჰო გყავთ – მოიცა იან დამასრულებინე.. შენს მერე აღარ გვიჩნდებოდა შვილი და ამიტომ ჩვენ ანა–სოფია ვიშვილეთ ერთ წელიწადში კი გავიგეთ რომ ემაზე ვიყავი ორსულად და ანას დაბრუნებას უკან დედამისთან აზრი აღარ ჰქონდა და ამიტომ დავიტოვეთ და შვილივით ვზრდით დღემდე... – კი მაგრამ ეს რატო დამიმალეთ? –არ გვინდოდა სოფიასთვის გეთქვა თქვენ ძალიან გიყვართ ერთმანეთი... – კარგი კარგი ეხლა რაღას აპირებთ ეტყვით სოფის? –არა არა – კარგით გავალ მე სოფისთან ... უცებ გამოვიქეცი და ოთახში ავირბინე ნუთუ მართლა ასე იყო?ღმერთო რატო მარტყუებდენენ ზუსტად 20 წელი ვიცხოვრე ტყუილში 20 წელი... ამ დროს იანი გამოვიდა გაკვირვებული და თან მხიარული სახით მას ხომ სიცოცხლეზე მეტად შეუყვარდა სოფია მას დაუწყო ძებნა მაგრამ ვერსად იპოვა.. ამ დროს მე დავიწყე ბარგის ჩალაგება გამოვიცვალე და სათადარიგო კიბით ჩემს მანქანასთან ჩავედი ოთახში კი წერილი დავტოვე... : " ემა იან მართლა ძალიან მიყვარხართ და ერთ დღესაც დავბრუნდები გპირდებით მაგრამ მეტი ხანი ვეღარ ვიცხოვრებ ტყუილში დედასაც და მამასაც უთხარით რო იმისდა მიუხედავად რომ მე მათი შვილი არ ვარ მაინც მიყვარს ისინი... !!! " ეს წერილი დავტოვე მანქანა დავქოქე და ჩიკაგოში წავედი...  გავაგრძელოთ????
| 
