უცებ კარი გაიღო და სახლში დედა და მამა მოვიდნენ . ასეტი რომ დამინახეს ძალიან გაუკვირდათ და შეიშინდნენ : -სელ რა გჭირს ? (დედა) -დრეიკ რა მოუვიდა ?! (მამა) მე დრიკს მოვცილდი და ვთქვი : -მამა , დედა დაწყნარდით . არაფერი მომსვლია .(მე) -უბრალოდ ამ ქალაქიდან რაც შეიძლება შორს მინდა წასვლა . დედიასთან მინდა ჩასვლა . მა იმედია გცალია და აეროპორტში წამიყვან , მე ზევით ავალ და ბარგს ჩავალაგებ .(მე) მე ჩემ ოთახშ ავედი . საწოლის ქვეშიდან გამოვათრიე ჩემოდანი და საწოლზე დავდე მეც იქვე ჩამოვჯექი და ტანსაცმელის ჩალაგება დავიწყე . სულ როგორ მატყუებენ არ მესმის !ერთ რამეს კი მივხვდი რომ ამ ცხოვრებაში არავის არ უნდა ენდო ოჯახის გარდა , უნდა იბრზოლო არავის არ უნდა ენდო . უნდა მოწაყო შენი სამყარო და სეიგ არავინ შემოუშვა გარდა იმათი ვისაც ნამდვილად იცნობ . უცებ კარზე კაკუნი გაისმა : -შემოდით (მე) დედა და მამა შემოვიდნენ : -სელ გვითხარი რა გჭირს გაიგებთ ყველაფერს (მშობლები) ამოვისუნთქე . -არაფერი ისეთი .(მე) და გავიღიმე . -კარგი :* (მშობლები) და ისინი გავიდნენ . როგორც ქინა ცამეოდანი ჩავალაგე ეხლა დაწოლის დრო იყო , ხვალ სკოლასი გავივლიდი და დირეცტორს ვეტყოდი რომ გადავდივარ ნატუკასაც ვნახავდი . მაილსითან უნდა წავსულიყავი დავმშვიდებოდი . უკვე საწოლში ვიწექი რომ დრეიკი შემოვიდა .ის საწოლზე ჩამოჯნდა და მკითხა : -დარწმუნებილი ხარ რომ წასვლა გინდა ?(დრეიკი) მე თავი დავუქნიე . -კარგი პატარა :* (დრეიკი) მითხრა მან და თმებზე ხელი გადამისვა . დილით ადრე ავდექი და სკოლაში წავედი .პირადპირ დირექტორის კაბინეტში შევედი . -აი დოკუმნტები , პირადობსი მოწმობა , მშობლების ხელმოწერა . ესეგი მე გადავდივარ სკოლიდან .(მე) -აა კარგი სელი და რატო გადადიხარ ? (დირექტორი) -სხვაგან გადავდივარ საცხოვრებლად (მე ) -აა კარგი (დირექცტორი) მე კაბინეტიდან გამოვედი და კლასში შევედი . ბავშვები უკვე იქ იყვნენ ხმა არ ამომიღია უბრალოდ ჩემ მერხთან მივედი . ჩემი სახელი რომ ეკრა ეგ მოვაძერი . მერე კარადასთან მივედი გამოვაღე და ჩემი ნივეთების ყუთში ჩაყრა დავიწყე . ყველა გაკვირვებით მიყურებდა .ბოლოს კრიტის და ჰარის ჩავუარე : -იცი შენ მითხარიი რომ ცხოვრება ზღაპარია , რომ სწერვობა არაფერში არ მჭირდება რადგან არავინ არ მატკენს გულს .ახლა კი მტკივა გული იმის გამო რომ შენ ეგოისტურად მომატყე ამ სიტყვებით ! (მე) ჰარი გაკვირვებული მიყურბდა , კრისტიც გაკვირვებული ჩანდა . -ნახხვამდის ! (მე) 
ისე გამომივიდა თითქოს ჰარი ჩემი შეყვარებული იყო და მიმატოვა.არადა ეს აე არყოფილა უბრალოდ მე მიყვარდა ის , მისთვის კი უბრალოდ მეგობარი ვიყვაი . მაგრამ ის კრისტიმ მოატყუა და მაგიტომ გამიბრზადა ეგონა რომ მე მოვატყუე ის რაღააცებში . მაგრამ მე გული იცით რატომ მტკივა ? იმიტომ კი არა რომ მე მას ვერ დავუახლოვდი და მისი შეყვარებული ვერ გავხვდი..არამედ იმიტომ რომ მას ეგონა რომ მე ასეტი რამის გაკეთება შემეძლო . კარებთან ვიყვაი რომ ნატუკამ ხელი დამიჭირა : -სელ სად მიდიხარ ?(ნატუკა) -სხვაგან . იცი მინდა მადლობა გადაგიხადო რომ ამდენი წლის გამმავლობასი ჩემი მეგობარი იყავი . (მე) -სელ გთხოვ დარჩი (ნატუკა) -არ შემიძლია :( (მე) მე გავბრუნდი და კლასიდან გავედი .ეხლა მაილისთან უნდა წავსულიყავი და მორჩა დავივიწყებდი ამ დებილურ ქალაქს . კარებზე დავაზარუნე ნიალმა გააღო : -სელ (ნიალი) -პრივეტ ნიალ :) (მე) -მაილისთან მოხვედი ?(ნიალი) -ხო(მე) -სახლში არა რა გინდოდა ?(ნაილი) -არაფერი ისეთი , უბრალოდ უნდა მეთქვა ამ ქალაქიდან მივდივარ (მე) -ააა . მოდი დაჯექი დაელოდე მალ მოვა მგონი (ნიალი) -კაი(მე) მე შევედი და იქვე სკამზე დავჯექი . -გინდა რამე კოქტეილი ან რამე ეგეთს მოგიტან ?(ნაილი) -არა მადობ :)(მე) -კარგი თუ დაგჭირდი ზევით ვარ (ნიალი) -კაი (მე) ნიალი ზევით ავიდა . მე კი ფიქრებში ჩავეფალი . ნიალი ის ადამიანი იყო ვინც მიფრთხილდებოდა , თვითონ დრეიკმაც რომ თქვა ის გამახსენდა " ამ ბიჭს დიდი გული აქვს , ადრე მალავდა შენნაირად რადგან ეგონა რომ ატკენდნენ " მე ჰარიმ ამტკინა გული , მან კი როგორც იქნა გული გამოაჩინა და ეხლა ალბათ მე ვტკენ მას რადგან არ მიყავრს და ცრემლები წამომივიდა .უცებ ნიალი ჩამოვიდა : -რა გჭირს სელ ? (ნიალი) -არაფერი უბრალდო მივხვდი რა ცუდი ადამიანი ვარ და როგორ გტკენ გულს (მე) 
-არა ცდები . შენ არაჩვეულებრივაი ადამიანი ხარ (ნიალი) -მადლობ მაგრამ არ ვიმსახურებ .. (მე) -იმსახურებ ! ოღონდ თავში არ აგივარდეს კარგი სწერვაც ხარ :დ (ნიალი) -ეეეეეეეეე ! მეთქი ცოტა წესიერი გახდა ტქო :( (მე) -:დ (ნიალი) ის ცემსკენ მოიწია , უკვე ისე ახლოს იყო რომ მისი სუნთქვა ჩემ თმებს არხევდა , უნდა ეკოცა რომ თავი გავწიე : -არა ნიალ ! (მე) -კაი .(ნიალი) უცებ საათს დავხედე . 6 იყო უკვე . -ვაიმე ნიალ უნდა წავიდე :( ეხ მაილის ვერ მოვუსწარი . გთხოვ უთხარი რომ ცხოვრებაზე მეტად მიყვარს და აი ძალიან ძალიან მომენატრება ! და უთხარი რომ ჩვენ რომ ვიცით იმას ვიზამ ხოლმე .(მე) -დაიცადე და ბოლოს რა არის ?(ნიალი) -ეგ მარტო მე და მაილზმა ვიცით(მე) მე გარეთ გავარდი , მამაჩემის მანქანა დავინახე ჩავჯექი და აერროპორტისკენ წავედით . იქ კი .
| 
