,,ცხოვრება სიურპრიზებითაა სავსე''- ეს ფრაზა ბევრჯერ მომისმენია, მაგრამ განსაკუთრებული ყურადღება არასდროს არ მიმიქცევია....ყოველთვის ვატარებდი და მის არსს არასოდეს ვუკვირდებოდი, მაგრამ, ვაი რომ ამის გაკეთება მომიხდა.მომიხდა დამეჯერებინა რომ ცხოვრება მართლა ბევრ სიუირპრიზს გვახვედრებს გზაზე...მეც მხოლოდ მაშინ დავიჯერე ამ ფრაზის რეალურობა როცა ცხოვრებამ ცუდიც და კარგი საჩუქრებიც დამახვედრა იმ გზაზე რომელზეც მე ვაპირებდი გავლას....ეს აზრი, ეს ფრაზა როგორც კარგ ისე საშინელებებს მალავს.... მაგრამ ჩემი ისტორია სულ სხვანაირია... იმის მიუხედავად რომ ბევრი ცუდი რამ დამატყდა თავს, ცხოვრების მაინც კმაყოფილი ვარ რადგან მე სიყვარული ვიპოვე, ნამდვილი სიყვარული....
*******
მე ერთი უბრალო ადამიანი ვარ, ვცხოვრობ ძალიან უბრალო ცხოვრებით, მყავს უბრალო მეგობრები და ოჯახი, ერთ ძალიან უბრალო ქუჩაზე ვცხოვრობ, უბრალო სახლში. მაგრამ ჩემი ცხოვრება ძალიან ერთფეროვანია.... უკვე ყველაფერი მომბეზრდა.... ადექი, ჩაიცვი, წადი სკოლაში, იმეცადინე, დაიძინე და ასე გრძელდება დღეები, თვეები და წლებიც კი.. რატომღაც ძალიან მიხარია, რომ სულ რაღაც ერთ თვეში საბოლოოდ დავტოვებ სკოლას და სასწავლებლად ლონდონში წავალ. ზაფხულსაც ალბათ კარგად გავატარებ.. ამჯერად მამა საჩუქარს მიკეთებს და ჰავაიზე მივყავარ ორი კვირით.. ეს ჯერ არ უთქვამს, მაგრამ ვიცი ო, როგორ გაიწელა ეს ერთი თვე... როგორც იქნა დადგა ბოლო, ის ბოლო დღე რომელსაც მე 12 წელი ველოდი(იმ დღიდან რაც სკოლაში პირველად შევდგი ფეხი), სკოლა დამთავრდა, სტიპენდიაც ავიღე, ეს კი ოჯახში დიდად ავღნიშნეთ, მერე გამოსაშვები საღამო გვქონდა, იქ ძალით წამათრია ტიბიმ... ვერ გეტყვით, რომ გავერთე, ასეთი რაღაცეები არ მიზიდავს, არ ვარ ადამიანი ვისაც უყვარს ცეკვები, პრანჭვა, არც გამოსაშვები საღამოები მიყვარს და არც ფუშფუშა კაბები, სწორედ ამიტომ ამ ჩემთვის ბოლო გამოსაშვებ საღამოზე(ისე მანამდე საერთოდ არ ვყოფილვარ) წავედით მე და მე... არავის დავუპატიჟებივარ, ჩემი თავის პარტნიორი მე თვითონ ვიყავი....
მეორე დღეს საუზმისას, მამამ კუთვნილი სიუირპრიზი როგორც იქნა გამიმხილა... - ჩემო კარგო ელის,შენთვის საჩუქარი მაქვს , რადგან სექტემბრიდან კარგა ხანს ვეღარ გნახავ, გადავწყვიტე ზაფხულის ორი კვირა მთელმა ოჯახმა შენს სანატრელ ადგილას-ჰავაიზე გავატაროთ... -დიდი მადლობა მაამ ავდექი და გადავეხვიე, აბა ხო არ ვაგრძნობინებდი რომ ,,ჰავაიზე'' უკვე ვიცოდი.... ორ დღეში მივფრინავდით, ამიტომ ბარგი ჩავალაგეთ და კვირას ღამე მე როუზი-ჩემი უფროსი დაიკო, მამა და დედინაცვალი წავედით ჰავაიზე..... -ვაო.....
