ეს დაიწყო1786 წელს.. როდესაც ტოკიოში, სრულიად უდანაშაულო ადამიანი და მისი ოჯახი ამოჟლიტა ერთ–ერთმა ქილერმა.. მან მთელი ოჯახი სასტიკად გაიმეტა და მათი ძაღლიც კი არ დაუნდია.. შემდეგ სახლი დაწვა და გაიგცა დანაშაულის ადგილიდან. მეხანძრეებმა სახლის 'გადარჩენა' მოახერხეს, მაგრამ მოსახლეობისთვის ჯობდა ეს სახლი დამწვარიყო მას შემდეგ 10 ჰელუინზე 100 ზე მეტი ბავშვი დაიღუპა მაგ სახლში. სხვადასხვა ლეგენდა. სხვადასხვა 'გმირი'. ყველა ისტორიის მიზეზი ბიჭების 'სიმამაცე' იყო რომელმაც ისინი დაღუპა. 2003 წლის 21 მარტი ემილი:სესილ იცი ხვალ სად მივდივართ? სესილი:სად? ემილი:ტოკიოში სესილი:მართლა? რა გვინდა იქ? ემილი:რაღაც პროექტია ერთ მიტოვებულ სახლზე და მე და შენ უნდა გავაკეთოთ ერთად. ამიტომაც გვაგზავნიან ტოკიოში 1 კვირით სესილი:და არ ეშინიათ რო გავიპაროთ? ემილი:არ ვიცი. დღეს გამოდი ჩემთან და ხვალ დილით ერთად გავიდეთ ჩემი სახლიდან სესილი:კარგი ბარგს ჩავალაგებ და შენთან ვარ 2003 წლის 22 მარტი 15:43
ვაიმე ჩავფრინდით გაიღვიძე გოგო ემილი:უკვე? :ხო ხო და ადექი ეხლა წავედით ნომერში ემილი:კარგი. სესილი:ისე ძალიან დავიღალე მთელი გზა თვალი ვერ მოვხუჭე შენ კიდე გათანგული გძინავს ემილი:კიდევ კარგი თორემ შენს ლუღლუღს რა აიტანდა (მიუგო ცინიზმით) გზაში მათ ერთი ბიჭი გაიცნეს–ვიღაც ჯო. მათ ლაპარაკში უთხრეს რისთვისაც იყვნენ ჩამოსულნი და ჯოს სახე გაუფითრდა სესილი:რა იყო? ჯო:მაქ მისვლას ვერავინ ბედავს ემილი:რატომ? ჯო:ეგ სახლი დაწყევლილია სესილი:ოჰ კარგი რა ეგეთი ზღაპრების ჩვენ არ გვჯერა. ვიღაც უსაქმურების მოგონილი ლეგენდები რომელსაც არანაირი საფუძველი არ აქვს ემილი:გეთანხმები. მე ეგეთი რამეების არ მჯერა ჯო:არ დაიჯეროთ და წინ წახვალთ. სესილი:დიახაც. შენ იცი სადაა ეგ სახლი? ჯო:კი, მაგრამ მე იქ არ მივალ ემილი:უბრალოდ მიგვიყვანე და მერე წადი. სახლში შეგიძლია არ შემოხვიდე ბევრი თხოვნით მაინც დაითანხმეს. მივიდნენ სახლამდე თუ არა ჯო ისევ გაფითრდა და შიშმა აიტანა. სახლში სამივე შევიდა. შესვლისთანავე აკრი დაიხურა და ყველა მის გაღებას ცდილობდა, მაგრამ უიმედოდ. ყველანი სხვენისაკენ გაემართნენ. უცებ ერთ–ერთ ოთახში შეიხედა ელენმა და კივილი დაიწყო. შიშსგან ცახცახებდა და ხელებს ნერვიულად იმტვრევდა სესილი:რა გჭირს გოგო? ემილი:შეხედე (თქვა ნელა ხმის კანკალით და ოთახისკენ თითს იშვერდა) არავინ თვალებს არ უჯერებდა. უცებ ოთახში დაინახეს ჟღალთმიანი ქალი რომელიც ლოგინზე იდგა და მათ სასტიკად და საშინლად უყურებდა.. ამაზე სულ მთლად გადაირიენ. უცებ თაროებიდან ყველაფრის ყრა დაიწყო.. ხმები ისმოდა–კივილის, სასტიკი სიცილის, ღმუილის და ზლუქუნის. გოგონებმა ტირილი დაიწყეს გარბოდნენ. უცებ ფეხი წამოიკრეს დაა უკან შემოიხედეს. ქალი მათკენ ნელა მოდიოდა. კიოდნენ და უკან ნელნელა მიდიოდნენ. უცებ რაღაცნაირად ჯომ კარი გააღო და ისინი სახლიდან გაათრია.. გაიქცნენ უგზაუკვლოდ. მირბოდნენ და კიოდნენ. ტიროდნენ და თვალები უდიდდებოდათ. არ იცოდნენ სად წასულიყვნენ.. უნდოდათ ყველასთვის ეთქვათ თუ რა სასინლად იყვნენ. რაღაც ტაქსი იპოვეს დაა შიგ ჩასხდნენ. ტიროდნენ და არ იცოდნენ როგორ დაემალათ ემოციები.. სახლში მივიდნენ თუ არა..
ბოდიშით დღეს ცოტა გამოვდა. შემდეგი თავი დიდი იქნება )) 10 კომენტარს თუ ააგროვებს გავაგრძელებ :** ))
დაამოწმა: NiiiNaa♥
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:654 | დაამატა:Mariam♥)) | რეიტინგი:5.0/3
