დიდი ხანია არ დამიდია ამიტომაც ყველს გთხოვთ რომ წინა თავი წაიკითხოთ (მნიშვნელოვანი თავია )
თვითფრინავი დაჯდა . მე ავდექი ჩემოდანი ჩამოვიღე და წამოვედი . ეხლა ალბათ დედა და მისი შვილი ტეი მელოდება . ტეი 12 წლისაა , მაგრად მაბრაზებს ხოლმე დამპალი ბავშვია . ადრე ჩვენ მთელი ოჯახით აქ ვცხოვრობდით , აქ დავდიოდი სკოლაში და ისიც მახსოვს რომ საშინლად არ მომწონდა . მართალი ვიყავი დედია დამხვდა . -სელ როგორ ხარ ? (დეიდა) -კარგად  ცოტათი დავიღალე (მე) მანქანაში ჩავჯეგით და ლოსანჟელესის ამბები გამომკითხა .ბოლოს სახლშიც მივედით . -სელ რა მოხდა ? (დეიდა) -არაფერი რამე უნდა მომხდარიყო ?( მე) -აბა აქ რატომ ჩამოხვედი , როგორც მახსოვს ამ სკოლას და ადგილს ვერ იტან.ხომ ყველაფერი რიგზეა ? (დეიდა) -კი დედა (მე) -ნამდვილად ?(დეიდა) -კი (მე) -კარგი (დეიდა) და ის სხვა ოთახში გავიდა. ის მართალი იყო .. არაფერი არ იყო კარგად ....დრეიკი საშინლად ემნატრებოდა , დედა მამა, ჩემი გიჟი სელე , ეხლა მაილის გარდა ვის გავუმხელდი საიდუმლოებს ? მარიაჟა ნიალი და ჰარი.....ის დებილი , დამპალი , კრეტინი რომელიც უსაზღვროდ მიყვარს , მისთვის კი უბრალოდ მეგობარი ვარ და სწერვა შეყვარებულიც ყავს. ამ დროს ოთახსი ტეი შემოვიდა : -ვააა დეიდაშვილო ! (ტეი) -რა გინდა ?! (მე) -მინდა გითხრა რომ დედაჩემი დავარწმუნე აქ სკოლაში შეგიყვანონ ! (ტეი) -რაააა ? (მე) -რაც გაიგე ! (ტეი) -გაეთრიე დებილო ბავშვო ! (მე) დილით საათს რომ დავხედე 9:30 წუთი იყო , ტეიმ მითხრა რომ სკოლა ხვალ იწყებოდა ამიტომაც ნელა ავდექი და სააბაზანოში შევედი . 15 წუთის შემდეგ გაკრალებული გამოვედი და უცებ დეიდას ხმა გავიგონე : -სელ ავტობუსი უკვე მოვიდა (დეიდა) -რა ავტობუსი ? (მე) -სკოლაში რომ უნდა წაგიყვანოს (დეიდა) მთლად გალუმპულმა ავხედე დეიდას. -რატომ არ მითხარი რომ დღეს მეწყებოდა საშინელება ? (მე)  -ტეიმ არ გითხრა ? დაიცადე შენ იბანავე ? (დეიდა) -ხო ვიბანავე და მაგ კრეტინს არაფერი უთქვამს ! (მე) ამ დროს სამზარეულოდან ვიღაცამ დაიძახა : -როგორ არა ვუთხარი ! ეს ტეი იყო , ვაიმე ეხლა ამას თავს წავაძრობ . ფენს მივასკდი და თმების გაშრობა დავიწყე .პირველ გაკვეთილზე აუცილებლად დავაგვიანებდი ამგრამ მეორეზე მაინც მინდოდა მალე მისვლა . საშინლად არ მინდოდა ჩემ კლასელებს დავენახე , ან მასწავლებლბს და ეთქვათ " სელი რამხელა გაზრდილხარ ! " ან "ვააა რამხელა გოგოა " ვითომდა გაუხარდათ ჩემი ნახვა. მე ვერც ერთს ვერ ვიტანდი მაქედან რადგან მასწავლებლებს არასოდეს არ ვუყვარდი, ისიც იმიტომ რომ ხანდაახან რაღაცეები არ მესმოდა და ახსნა ეზარებოდათ . ბავშვები კი იმიტომ დამცინოდნენ რომ ბიჭევბს ვემეგობრებოდი და გოგოებივით ნაზი არ ვიყავი არამედ გიჟი და მხიარული . აი ვარჯიშზე უნდა შევსულიყავი ამიტომაც პონპონი ავიფარე და ისე შევედი . ყველაფერი კარგად მიდიოდა სანამ ყვლაზე საძულველმა მათემატიკის მასწავლებელმა არ დამინახა და გესლიანად არ თქვა : -ამას ვის ვხედავ ! მის სელი გომეზ !
დიდ ბოდიშს გიხდით რომ აქამდე ვერ დავდე მართლა არ მეცალა ! <3 10 კომენტარზე ვდებ <3
| 
