-ნანოო ადექი!(გვანცა) -2წუთი რა გთხოოვ-და თავი ბალიშში ჩავრგე -უკანასკნელად გეუბნები ადექიი თორეე... -გადიიიიიიიი!!! -მე გაგაფრთხილე-ლარნაკი აიღო და ცივი წყალი გადამასხა -გვანცააააა!!-მთელი ხმით ვკიოდი-არ გაპატიებ!!- -გამოვედევნე(აბა ისე უპასუხოდ ხო მარ დავტოვებდი: ))) და ჩემი ოთახი მალე საწუწაო არენად ვაქციეთ:))) სხვა რა გზა მქონდა, ჩავიცვი,შხაპი მივიღე,ერთად ვისაუზმეთ და ჯერ სკოლაში წავედით, იმედი მქონდა ნიკს ვნახავდი, გამომშვიდობება მინდოდა, მაგრამ სკოლაში არ მოსულა, რამაც გული ძალიან დამწყვიტა და ასე მოწყენილი ვიყავი, სანამ გაკვეთილების დამთავრებისას ოთახში გვანცა არ შემოვარდა და საშოპინგოდ არ წამათრია. მთელი 3 სთ აქეთ იქით ვიბოდიალეთ და რაღაცები ავარჩიეთ (აბა ლონდონში ჩვენი ძველმანებით ხომ არ წავიდოდით: )) სახლში ძალიან დაღლილები მივედით, არაფრის თავი არ გვქონდა, ვივახშმეთ და პირდაპირ დასაძინებლად წავედით. ლონდონში ჩასვლამდე სულ უფრო ცოტა დრო რჩებოდა, მაგრამ ნიკა მთელი კვირის განმავლობაში არ გამოჩენილა სკოლაში, არც ტელეფონზე მპასუხობდა,ამიტომ გაფრენამდე ერთი დღით ადრე სახლში მივედი: მაგრა მომენატრა, თან ხომ მთელი თვით ვეღარ ვნახავდი და...)) დედამისმა მითხრა, რომ ბიძაშვილთან გაემგზავრა და ერთ კვირაში ჩამოვიდოდა, გამიკვირდა ,რადგან მისი ერთგული მოტოციკლი, რომლის გარეშეც არსად მიდიოდა სახლთან ეყენა, მაგრამ აღარაფერი მიკითხავს თან ძალიან დაზაფრული ვიყავი მომავალი მოგზაურობის გამო, ამიტომ ამისათვის განსაკუთრებული ყურადღება არც მიმიქცევია(ჯობდა ასე არ მოვქცეულიყავი): ((( დილით ადრე ავდექი, ბარგი ტაქსში ჩავტენე, მშობლებს დავემშვიდობე (რაც ძალიან გამიჭირდა, თითქოს ჩემს რაღაც ნაწილს არ უნდოდა წასვლა, მაგრამ თავში სულ ლონდონი მიტრიალებდა, თან ხომ მალე დავბრუნდებოდი...) ტაქსში კიდე ერთხელ ვცადე ნიკთან დაკავშირება, მაგრამ უშედეგოდ.:(( მალე აეროპორტშიც მივედი, გვანცა ვიპოვე,რეგისტრაციაც მალე გავიარეთ და თვითმფრინავში ჩავჯექით. (ფოტო) გვანცა ჩემგან მოშორებით იჯდა, ამიტომაც დროის გასაყვანად ყურსასმენები გავიკეთე და ჩემი საყვარელი მომღერლის, ჯექსონის სიმღერებს ვუსმენდი,მალე ჩამეძინა და როგორც ჩანს კარგა ხანს მეძინა,:) რადგან გვანცამ რამდენიმე საათის შემდეგ ლონდონში ჩასვლისას გამაღვიძა და გამაფრთხილა მოვმზადებულიყავი: ავტობუსი უკვე გველოდა და მარტო მე და გვანცა ვიყავით თვითმფრინავში ვთხოვე წასულიყო და მეც მალე დავეწეოდი, მანმადე ხელჩანთის ძებნა დავიწყე, თვითმფრინავიდან რომ ჩამოვედი გამიკვირდა იმდენი ხალხი იყო თავმოყრილი მაგრამ ძალიან მეჩქარებოდა და გასასვლელისკენ გავიქეცი რომ უცებ...
დაამოწმა: Takusha.
| 
