როგორც იქნა ზარიც დაირეკა და მტანჯველი გერმანულის გაკვეთილიც დამთავრდა... ნიკა მეორე განაყოფში იყო, ჰოდა დავავლე ჩანთას ხელი და გასასვლელისკენ გავექანე, 10წუთი უშედეგოდ ველოდე, მერე გამახსენდა რომ ვარჯიში ჰქონდა,ამიტომაც სპორტდარბაზისკენ გავეშურე, იქვე მხარდამჭერთა გუნდის წევრი გოგონები იჯდნენ (ვერც ერთს ვერ ვიტანდი, ამიტომაც მათთვის ყურადგება არც მიმიქცევია) და ნიკას დავუძახე -ნიკ! ერთი წუთით -რა მოხდა ნანო??? -რაღაც უნდა გითხრა და შეიძლება გავიდეთ?-ბიჭებთან იდგა და არ მინდოდა მათი თანდასწრებით მელაპარაკა, ამ დროს სალიც მოვიდა(მხარდამჭერთა გუნდის კაპიტანი) და ნიკას დაუძახა: -ნიკ!მოდი რა გავაგრძელოთ, მალე თამაშია,რაგაც მოვიფიქრეთ და შენი აზრი გვაინტერესებს... -ახლავე სალი მოვდივარ-გაუგიმა და მერე მე მომიბრუნდა: -აუ ნანო ბოდიში, მაგრამ ხომ იცი რომ მნიშვნელოვანი თამაშია, უნდა დაგტოვო რა.. -მაგრამ... -კარგად ნან და არ გეწყინოს რა.. ხვალ გნახავ ხო??? -სხვა რა გზაა- ჩავილაპარაკე ვაკოცე და წავედი ამაზე გოგოებმა სიცილი ატეხეს, მაგრა გავბრაზდი, მაგრამ არ შემიმჩნევია და მალევე წამოვედი ცოტათი გული დამწყდა, რომ ნიკამ სალის მეტი ყურადღება დაუთმო ვიდრე მე... პრაქტიკულად მაგრძნობინეს, რომ ზედმეტი ვიყავი,რაც საშინლად არ მომეწონა, მაგრამ მალე გვანცა შემხვდა, ჰოდა მაგის ხელში მოწყენის უფლებას ვინ მოგცემდა: ))) თავისებურად დაიწყო გეგმების დალაგება ჯერ მაიძულა საშოპინგოდ წასვლაზე დავთანხმებოდი, მერე კიდე რავი რა არ ილაპარაკა... სულ ლონდონი გვიტრიალებდა თავში, მეც ამიყოლია და ვერც შევამჩნიეთ როგორ აღმოვჩნდით სახლთან (ხო მართლა გვანცა დღეს ჩემთან რჩებოდა რაღაცეების დასაზუსტებლად თან ხვალ დიდი შოპინგი გველოდა და..:) (daamowma - mariko1)
| 
