სახლში საკმაოდ გვიან მივედი,თუმცა სრული სიჩუმე გამეფებულიყო...ალბათ ელეონორმა და ტომმა პარკში გაისეირნეს.. ჩემთვის გავიფიქრე და ჩემი ოთახისკენ გავეშურე.. კიბეები სწრაფად ავირბინე და პირდაპირ ლოგინზე "დავეხეთქე" ..
ძალიან ვიყავი დაღლილი..ახლა არაფრის თავი არ მქონდა.. ტანისამოსის გახდის თავიც კი არ მქონდა,პირდაპირ დამეძინა..
მეორე დილით კარგ გუნება-განწყობილებაზე გავიღვიძე.. თუმცა როცა გამახსენდა,რომ დასვენების დღე აღარ მქონდა თავი ისევ ბალიშში
ჩავრგე
და ზედ პლედი გადავიფარე..
ბოლოს თავი დავარწმუნე რომ უნდა ავმდგარიყავი თორემ შეიძლებოდა ჩემ სამსახურში დაგვიანებას ცუდი შედეგები მოჰყოლოდა. ამიტომ ავდექი ხალათი მოვიცვი და ჩემდაუნებურად ფანჯარაში გავიხედე წვიმდა რაღაც საშინელი ამინდი იყო, მომზადება დავიწყე და უღიმღამოდ გამოვედი ოთახიდან ელეანორს და ტომს ელეანორის ოთახში ეძინათ ორივეს ვაკოცე მანქანის გასაღები ავიღე და სამსახურისკენ წავედი გზაში ელეანორს დავურეკე რომ ტომი წაეყვანა...
– ელე რას შვებით გძინავთ?
– არა ამ წამს გავიღვიძეთ.. სად ხარ ანა?
– სამსახურში მივდივარ..დღესაც შენ მოგიწევს ტომის წაყვანა ტკბილად ეძინა და დილით აღარ გავაღვიძე
– კაი ანა წავედით ეხლა საუზმეს გავუკეთებ ტომს და წავიყვან:*
– მიყვარხარ ელე...
– მეც მიყვარხარ ანა...
სამსახურის მოსახვევს მივუვახლოვდი და მანქანა სწრაფადვე შემოვაბრუნე სამსახურის ავტო სადგმოზეც მივედი და მანქანა ჩემთვის განკუთვნილ ადგილას დავაყენე. ნივთები ავიღე და მანქანიდან გადმოვედი.
მისტერ გრინს მივესალმე და გამოსაცვლელად შევედი ცალკე ოთახში,რომელიც ჩვენთვის,ოფიციანტებისთვის იყო გამოყოფილი...
რაც შეიძლება სწრაფად გადავიცვი ეს უგემოვნო,სიფრიფანა კაბა და
ჩემი საქმის შესრულებას შევუდექი..
მთელი დღის განმავლობაში კაფეში თოთო-ოროლა კაცი შემოვიდა..
თუმცა სამუშაო დღე მაინც დამქანცველი აღმოჩნდა.. მე და კიდევ ერთი ოფიციანტი ვიყავით მხოლოდ.. კაფე დავალაგეთ და დასახუად მოვამზადეთ..
-ნახვამდის მისტერ გრინ (მეორე ოფიციანტი დაემშვიდობა და გავიდა)
-ნახვამდის..
-ანაბელ მოიცა ..შენთან საუბარი მინდა..
-გისმენთ მისტერ გრინ..
-შენ ძალიან კარგი გოგო ხარ,თუმცა როგორი საყვარელიც ხარ ისე რო მუშაობდე არ დაგითხოვდი,მაგრამ იძულებული ვარ ეს გავაკეთო
-კი მაგრამ მისტერ გრინ (ვგრძნობდი რომ გრინის თითოეულ იტყვაზე უფრო მეტად ვკარგავდი ფერს..)
-ძალიან გთხოვთ.. არ დამითხოვოთ.. ამ სამუშაოს საშუალებით ვარსებობთ მე და ჩემი ოჯახი..
-მაპატიე მაგრამ შემცვლელი უკვე ვიპოვე..
-მისტერ გრინ თქვენ არაფერი არ იცით.. თქვენ ვერც კი ხვდებით თუ რას ნიშნავს ჩემთვის ეს სამუშაო..წარმოიდგინეთ და მყავს რომელიც საგიჟეთში ტყუილად ჩაამწყვდიეს.. მეორე დაზე ძალა იხმარეს.. მყავს პატარა დის შვილი.. მათ ძალიან ბევრი რამე ჭირდებათ... მისტერ გრინ ძალიან გთხოვთ მომეცით ერთი შანსი..
-მომისმენთ ანაბელ( მკაცრად დაიწყო მისტერ გრინმა) -არ მაინტერესებს თქბენი ოჯახური პრობლემები.. თქვენ ჩემი ბარისთვის წამგენიანი ხართ.. შეგიძლიათ ამ თვის ფული წაიღოთ.. ჩემი ბოლო სიტყვა ესაა...
-არ მინდა თქვენი ფული (კარები მოვიჯახუნე და მანქანისაკენ წავედი..)
კარები გავაღე და ჩავჯექი... ფიქრი დავიწყე რა უნდა მექნა სამუშაოს გარეშე ჩანთაში მობილურის ძებნა დავიწყე და უცებ ის გუშინდელი ბარათი გამახსენდა,სადაც ნომერი და ფასი ჩავიწერე... თავში იდეამ გამიელვა მანქანა დავქოქე და ბანკისკენ ავიღე გეზი თავი მოვიწესრიგე და ბანკში შევედი... იმ წამსვე ბანკის თანამშრომელი ვიკითხე რომელსაც სესხების გაცემა ევალებოდა..
ერთ–ერთმა თანამშრომელმა ბანკირის კაბინეტამდე მიმაცილა, მეც ღრმად ამოვისუნთქე და კარზე დავაკაკუნეე...
– დიახ შემობრძანდით..
– უკაცრავად ბოდიშით შეწუხებისთვის სესხის თაობაზე მინდა ლაპარაკი (თან ამ დროს კარი წყნარად მივხურე და შემოვტრიალდი.. და გაკვირვებისგან გავქვავდი..)
– დიახ მობრძანდით აი ამ სკამზე დაბრძანდით
ხმა არ ამომიღია გაშტერებული ვუყურებდი ბიჭს რომელიც გუშინ სანაპიროზე დავინახე და თან სკამისკენ მივდიოდი...
– აბა გისმენთ...
– დიახ იცით სესხი მინდა ავიღო საკმაოდ დიდი თანხა... ვაპირებ ერთ–ერთი შენობის ყიდვას და მის მოწესრიგებას.
– დიახ გასაგებია და რისთვის გინდათ ეს შენობა?
– მე ძალიან კარგად ვხატავ და მინდა გავხსნა სამოდელო სახლი... ამისთვის კი ბანკ "ამერიკას" დახმარება მჭირდება..
– დიახ გასაგებია თქვენი სახელი?
– ანა... ანაბელ კასტრო!
– ძალიან კარგი და პირველად ამდენ ხნიანი დიალოგის მერე შემომხედა და თბილად გამიღიმა..
– აი ეს ანკეტა შეავსეთ თქვენი მონაცემები და თანხის ოდენოდა ჩაწერეთ როგორც კი სესხი დაგიმტკიცდებათ მაშინვე დაგიკავშირდებით... ვეცდები ყველაფერი გავაკეთო ამისთვის...
– კარგით დიდი მადლობა (კამი გავწიე და წამოდგომა დავაპირე..). მაგრამ შემაჩერა ძალიან ლამაზი სახელი გაქვთ და ასევე ანგელოზს გავხართ... ეს სიტყვები გავიგე თუ არა გავწითლდი,თავი დავხარე..
და ჩემთვის შეუმჩნევლად გავიღიმე..
– დიდი მადლობა ეხლა კი უნდა წავიდე უკვე 7საათია და სახლში მელოდებიან და და დის შვილი... სკამიდან ავდექი და კარები წყნარად გავაღე... მადლობა კიდევ ერთხელ გადავუხადე და გამოვედი მისი კაბინეტიდან..
