♡The Price Of Happiness P10♡ Love can sometimes be magic… But magic can sometimes just be an illusion!!
სარჩევი!♥
ამ თავს მე ვდებ და მინდა ეს მოთხრობა მარის დავუტოვო ჩემ მეწყვილეს ამ მოთხრობის წერაში ეხლა კი ჩემი დაწერილი ბოლო თავი ნახეთ... ეს თავი იქნება ელეანორზე და თვითონ ელეანორი მოყვება თავის განცდებს...
EleaNor's BooK თვალები გავახილე და უხერხულად შევიშმუშნე მივხვდი რომ საავადმყოფოში ვიყავი თვალი მიმოვავლე პალატას და მდივანზე მჯდომიარე სიმპათიური ჩემზე 2–3 წლით უფროსი ბიჭი დავინახე რომელსაც ჩასძინებოდა კარგად რომ დავაკვირდი თეთრი ხალათი ეცვა მივხვდი ექიმი იყ. დიდი ხანი არ დამჭირდა ლოდინი გაეღვიძა და შემომხედა თუ არა თვალში გამიყარა მისი ზღვისფერი წყლიანი და ცოტაც სევდიანი თვალები... რო შემომხედა გაიღიმა და წამოდგაა. – ელეანორ რა კარგია რომ გაიღვიძეთ... და თბილად გამიღიმა.. – პირველ რიგში თქვენობით ნუ მელაპარაკები მეორეც ელე დამიძახე და ეგრე ნუ მიღიმი თორე შემიყვარდები... და გამეცინა მასაც გაეცინა :დ – კარგი ელე მაგრამ რაღაც უნდა გითხრა.. – გისმენ ექ... სახელი მითხრა იქნებ :დ – უი ხო ენდრიუ მორისონი.. – კარგი ედ გისმენ აბა. – ელე შენი გამოღვიძება იმას არ ნიშნავს რომ უკვე გამოკეთდი.. ნარკოტიკების გამო გჭირდება მკურნალობა გერმანიაში და ხვალ ჩვენ იქ ერთად მივფრინავთ შენ დას ველაპარაკე და თანახმაა ბარგიც ჩაგილაგა და აქაა. – მოიცა ამიხსენი ჩვენ როგორ?ან რანაირად მივდივარ გერმანიაში ფული არ მაქ. – ეხლავე მე გერმანიაში მივდივარ 1წლით ან ცოტა მეტით და მინდა დაგეხმარო და შენც წაგიყვანო უარი გამორიცხულია ბილეთები უკვე ნაყიდი მაქ და ჩემ ბინაში ვიცხოვრებთ.. – კარგი რახან ასეა საჭირო რა გაეწყობა... კიდევ ბევრ რამეზე ვილაპარაკეთ მე და ედმა მის ცოლზეც მომიყვა ბოლოს მარტო დამტოვა და მეც გადავწყვიტე დამეძინა... სანამ დავიძინე ბევრ რამეზე ვფიქრობდი როგორ უნდა მეცხოვრა მაინც ჩემთვის უცხო კაცთან ერთად მაგრამ ედი იმდენად მომეწონა ამ რისკზეც წავედი... ამ ფიქრებში სიზმრების მორევში გადავეშვი.. დილით კი ედმა გამაღვიძა გავემზადე და აეროპორტში წავედით... მანქანიდან გადმოვედი თუ არა ანას ჩავეხუტე... – ან ძალიან მომნატრები და ჰო იცი როგორ ძალიანაც მიყვარხარ ტომს და ლიზას მიხედე და ინტერნეტით მეკონტაკტე ხოლმე... ანას დავემშვიდობეთ და თვითმფრინავში მოვკალათდით მე და ედი ნახევარ საათში ზუსტად ედის მხარზე ჩამეძინა... რომ გამეღვიძა უკვე ვჯდებოდით ასაფერენ ბილიკზე.. მთელი გზა ხმას არ ვიღებდით როგორც იქნა ბინაში მივედით და ედი გამომელაპარაკა ისიც ჩემი ოთახი მაჩვენა და მითხრა რომ ხვალ საავადმყოფოში წავიდოდით... ჩემ ოთახში მოვეწყვე და სამზარეულოში გავედი საჭმლის გასაკეთებლად.. რამოდენიმე კვირა გავიდა მე და ედი ძაან იშვიათად ვლაპარაკობდით ხანდახან ვჩხუბობდით კიდეც და ედი სახლიდან მიდიოდა... ერთ დღეს კი ძალიან სერიოზულად ვიჩხუბეთ... – ედ რა გჭირს ვერ გავიგე თუ ჩემი წამოყვანა არ გინდოდა არავინ გეხვეწებოდა.. – ნერვებს ნუ მიშლი ელეანორ ისედაც არ ვარ ხასიათზე.. – ყოველდღე არ ხარ ხასიათზე? ყოველდღე ეგრე გრძელდება ხმას ძლივს იღებ.. – თავი გამანებე-თქო... უკვე მიღრიალა.. – ნუ მიყვირი არ დამიმსახურებია... და თვალებიდან ცრემლები წამომივიდა.. – ფუ ამის *** იღრიალა და კურტკა მოიცვა.. – ნუ ღრიალებ ედ... – წავედი მე და კარები გაიჯახუნა ისე ძლიერად რო ლამის ჩამოაგდო.. ნერვები მომეშალა სამზარეულოში შევარდი და ვისკის ბოთლი გამოვიღე და სულ ჩავცალე თან ვფიქრობდი ედს ტვირთად ვაწევარ და ჯობია უკან ანასთან დავბრუნდეთქო ბოლოს იქვე დივანზე ჩამეძინა.. არც კი გამიგია ედი როგორ დაბრუნდა სახლში....
ბავშვებო მე მივდივარ და მარიამი ჩემზე უკეთესად დაწერს ამ მოთხრობას... Miss♥Martina ♥♥♥Mariam_Bieber♥♥♥
დაამოწმა - Miss♥Martina | 
