ტყესთან ახლო მდებარე გზას მხოლოდ მანქანის ფარები ანათებდა. დედა საქარე მინაში იყურებოდა და ქარი თმას უფრიალებდა. მამამ ნელნელა კი სვლა შეაჩერა რადგან ირგვლივ ნისლი იყო და გზას ვერ გაიკვლევდა. ჩემი 14 წლის ძმა უკანა სავარძელზე იწვა ნაუშნიკებს უსმენდა და ჩასძინებოდა. გამეღიმა . ნაუშნიკები გამოვურთე და ჩანთაში შევინახე. რამდენიმე წუთში უკვე ტყეში არ ვიყავით , ირგვლივ ყველაფერი ანათებდა , გამოჩნდა მაღაზიები , სავაჭრო ცენტრები , კაფეები , კაზინოები და პატარ-პატარა სახლები. გავიარეთ რამდენიმე მილი და ისევ ტყეში ვიყავით. მოულოდნელად მამამ საჭე ისე მოატრიალა თავი ფანჯარას მივარტყით მეც და ჯერემიმაც. ჯერემის გაეღვიძა. მამამ სვლა გააჩერა და გავჩერდით. ჩვენ წინ რაღაც ძველებური მაგრამ მაინც ლამაზი სახლი იდგა. 2 სართულიანი . როგორც ყოველთვის ჩემს ძმას ახალი სახლი არ მოეწონა. სახლი ძალიან ლამაზად იყო მოწყობილი შიგნიდანაც. ძველებური რენესანსის ავეჯი იდგა. სასტუმრო ოთახი ძალიან მომეწონა შემდეგ ჩემს ოთახში ავედი. კიდევ კაი დღეს პარასკევი იყო . მაშინვე ჩემოდნები გავხსენი და დავიწყე ჩემი ოთახის მორთვა და მოწესრიგება. ჩემი ასსაკის გოგოსთვის ოთახი ძალიან ძველებური იყო. მაგრამ ისიც უნდა გავითვალისწინოთ რომ ამ სახლში ადრე ცოლ–ქმარი სმიტები ცხოვრობდნენ. ოთახის მოწესირგებას დიდიხნი მოვუნდი. ირგვლივ ყველაფერს მტვერი ედო. მაგრამ მალე მოვაწესრიგე. სამწუხაროდ ოთახი ბნელი იყო , შემდეგ სარკეში ჩავიხედე და ჩემს თავს მივაშტერდი. ასე მეგონა ვიღაც მითვალთვალებდა და ოთახში ვიღაც იყო. ფიქრებიდან დედაჩემმა გამომაფხიზლა :
– ჯერემი ! ანნაბელ! მოდით ვახშამი მზად არის.
– ოო მოვდივარ დედაა!
მე და ჯერემი სასადილო ოთახში ჩავედით , დეედაჩემმა როგორც ყოველთვის გემრიელი ვახშამი მოამზადა.
– აბა ბავშვებო ოთახი მოგეწონათ?
– არა.
დედას ჯერემის ნათქვამი თითქოს გულზე მოხვდა , მაგრამ მამამ თემა გადაიტანა:
– ხვალ მე და ელიზა (დედაჩემი) თქვენს საბუთებს შევიტანთ ახალ კოლეჯში.
– კოლეჯი სად არის ?
– სახლთან ძალიან ახლოს.
– კარგია. ფეხით ვივლით თუ მანქანით?
– მანქანით.
უცებ ელვამ ისე დაიჭეხა დედას თეფში გაუვარდა , ძლიერმა ქარმა დაუბერა. ვახშამის შემდეგ ჩემს ოთახში ავედი და საწოლზე წამოვწექი. მალე ჩამეძინა. დილით ხმაურმა გამაღვიძა. ოთახიდან გამოვედი და კიბეებზე ჩავდიოდი როდესაც უკნიდან ჯერემიმ დამიძახა და შიშისგან კინაღამ გული გამისკდა.
–ამ დილა უთენია 6 საათზე რამ გაგაღვიძა?
–რავი გამეღვიძა
შემდეგ საძინებელში ავედი და ძილი შევიბრუნე. მეორე დღეს რომ გავიღვიძე ფანჯრიდან ფარდები გადავწიე . გარეთ ძალიან დიდი თოვლი იდო .