სიყვარული ბრმაა

ნაწილი 18

მერე სკოლის დროც დადგაა... დაიწყო ტანჯვა დილიდანვე (((

-სელენაა ადექი ! დაგიდგა სანატრელი დრო (დედა)

-ამაზე უკეთესს არც მოველოდი :დ (მე)

ძალიან ნელა ავდექი თან ძლივს ((( ესენი ჩავიცვი

მერე ჯასტინმა დამირეკა

-როგორ ხარ პრინცესა? ვიზიარებ :დ (ჯ)

- მეც ვიზიარებ შენ მწუხარებას (მე)

-ჩემს რატო? (ჯ)

- მოიცა შენ ჩვენთან ხო გადმოხვედი? O.o(მე)

-არა საიდან მოიტანე :დ (ჯ)

- აბა კარნავალზე ხო იყავი იქ არ გაგიცანი?! :დ (მე)

- აააა მაგას ვუწოდოთ ”დაქირავება” არ გადმოვსულვარ დირექტორმა მთხოვა მოვსულიყავი , სკოლაში სასწავლებლად არ მცალია (ჯ)

- უი არ ვიცოდი ))) ახლა რაზე რეკავ? (მე)

-გაგიყვან სკოლაში (ჯ)

- უიმე არ შეგეზარა ადგომა მაგის გულისთვის? :დ მიყვარხარ <3 (მე)

- მაინც უნდა გავიდე მეერე საქმე მაქ (ჯ)

- კაი 10 წუთში აქ იყავი (მე)

- არის სერ :დ (ჯ)

- ოო ნუ იდებილებ თავს კაი უნდა წავიდე დედაჩემი მეძახის _ და დავუკიდე . მოკლედ მოვწესრიგდი და ჯასტინს ველოდებოდი 1 წუთით გადააცილა 

- როგორც იქნა მოხვედი 1 წუტი გადააცილე (მე)

- ოჰ დიდი ამბავი :დ (ჯ)

მანქანაში ჩავჯექით და მთელი გზა ენა არ გაუჩერებია იმდენს მელაპარაკებოდა ბოლოს მკითხა

-რა გადაწყვიტე მოდიხარ პარიზში? (ჯ)

- ჯერ არ გადამიწყვეტია ვიფიქრებ (მე)

- კარგი (ჯ)

ამ დროს მივედით .ჯასტინმა მითხრა ვერ გამოგყვები თორემ რომ დამინახონ ჩემმა ფანებმა მერე არსად არ გამიშვენებენო და გადავედი.მერე დემის დავურეკე

-დემი სად ხარ? (მე)

- სად და სახლში (მითხრა უცნაური ხმით)

- რატო მოიცა დაგავიწყდა რო დღეს სკოლაა? (მე)

- არ დამვიწყებია უბრალოდ გაციებული ვარ საშინლად და ხმა ჩახლეჩილი მაქ მერე დაგირეკავ რა (დემი)

- კაი კაი მერე მოგაკითხავ ახლა უნდა წავიდე (მე)

უცებ ვიღაც უცნობი გოგო მომიახლოვდა

-ვინ ხარ? რა გქვია? რა გვარი ხარ? ჯასტინ ბიბერმა რატო მოგიყვანა? (უცნობი)

მივხვდი რო დაგვინახა და ბელიბერი იყო ეს გოგო.თან გაშტერებული მიყურებდა

- რა ჯასტინ ბიბერი კაცო ეგ ჩემი მეგობარი იყო (მე)

- ვერ მომატყუებ იცოდე მიფრთხილდი და წავიდა.

-ეს ვერაა ცოტა - ვუთხარი ჩემს თავს და ისე გავაგრძელე გზა ვითომ არაფერი.

პირველი გეოგრაფია გვქონდა, როგორ ვერ ვიტან ამ ქალმა არც დასვენება იცის, არც გაღიმება აი ყვირილში ბადალი არ ჰყავს

როგორც კი დაიწყო გაკვეთილი პირდაპირ დაიწყო იმანაც ლაპარაკი, ლაპარაკი,ლაპარაკი .... :დ არც ახალი წელი მოულოცნია, არც არდადეგების დამთავრება , არც თოვლი არც ის უთქვია როგორ გაზრდილხართო :დ :დ პირდაპირ მოგვცა რაღაცა თემა დასაწერი .ბავშვებმა წერა დაიწყეს მე ვერ ვწერდი რათქმაუნდა. მე შემომხედა და ისეთი სახე მიიღო გეგონებოდათ უცხოპლანეტელი დაინახაო :დ

-გომეზ რატომ არ წერ? (ამაზე გავაფრინე ეს ქალი საგიჟეთიდან ხომ არ გამოქცეულა მეთქი ვიფიქრე )

- მასწ ღადაობთ ხო? (ვკითხე გაკვირვებულმა)

- არა. არ ”ვღადაობ”. მიპასუხე რატომ არ წერ ! (მასწი)

- მას ხელი მოვიტეხე ( და ხელი დავანახე)

-მერე რა ორივე ხელი ხომ არ მოგიტეხავს მეორეთი დაწერე (მასწი)

- კი მაგრამ მასწ...... (მე)

- არავითარი მაგრამ ! ორიანს დაგიწერ ჟურნალში (მასწი

მერე სხვა მერხებისკენ გავიდა. როგორც კი გავიდა ჩვენ ესე ვიყავით

როგორც კი ჩემკენ შემობრუნდებოდა ვწერდი და როცა არა მაშინ ისე ვიყავი.. ნუ მაინც რა კალიგრაფიით დავწერეე :დ 

გაკვეთილის ბოლოს თემები მივუტანეთ.მე რომ მივეცი მითხრა

- გომეზ ამ ნაწერში რა გავარჩიო? თან ძალიან პატარაა (მასწი)

-მასწ მიჭირს მარცხენა ხელით წერა :/ (ეხა რამეს თუ მეტყოდა ნამდვილად გადავირეოდი)

- ეგ რა ჩემი საქმეა, ფაქტია რომ ცუდი ნიშანი მიიღე დღეს

- რააააა??????ეს უსამართლობაა !!!! (მე)

ჩემკენ არც გამოუხედავს ისე გავიდა კლასიდან... ამის მერე რაც მე ეგა ვწყევლეე :დ

მერე ბუფეთში ჩავედით . ადრე სულ მე,დემი, მაილი და ლიამი ვჯდებდით ერთად ახლა დემის გარეშე ჩვენ სამი მივუჯექით მაგიდას. მაილის და ლიამს მოვუყევი მასწის ამბავი, ეგენი უფროსები იყვნენ ერთი წლით. იმათმა იცინეს აი მე კი არ მეცინებოდა

უცებ ვიღაც მოდიოდა და ვითომ შემთხვევით წყალი გადამასხა.....

ეხა არ თქვათ პატარააო ! :დ

იმედია მოგეწონათ

7 კომენტარზე ვაგრძელებ