-ელის მისმენ?
-მაპატიე მაგრამ ერთი სიტყვაც კი არ გამიგონია..
-კარგი არაუშავს.. სხვა დროს მოგიყვები..
-მემგონი ქეროლაინთან საუბარს მორჩით შენ და ქერათმიანი ბარბი..
-ხო თუმცა..
-თუმცა ერთი სიტყვაც არ გაგია.. (ბენმა გააგრძელა) -ელის ხანდახან მაინც გახსოვდეს მე ვამპირი ვარ და ყველაფერი კარგად მესმის..
-ზოგ ვამპირს არ ესმის..
-მართალია,მაგრამ ეს ჩემი ნიჭია..
-კარგია თუ რაიმე ნიჭი გაგაჩნია..
-ელის მე კარგადაც ვცეკვავ.. თუ გინდა გაჩვენებ.. ვიცეკვოთ? (ბენმა ელისს ხელი გაუწოდა.. თავისი ნაზი ხელით ბენს შეეხო და ცეკვა დაიწყეს..)
-წამოდი გარეთ გავიდეთ..
წვეულება დატოვეს და ჰაერზე გაისეირნეს..
-ელის!
-გისმენ!
-მინდა რაღაც მოგცე,რომელიც ჩვენი სიყვარულის ნიშნად სამუდამოდ დაგრჩება..
-ბენ რას გულისხმობ? მაშინებ?
ბენმა ელისს თმა გადაუწია და შუბლზე აკოცა..
-ვგრძნობ რომ საფრთხე ახლოსაა და მინდა რომ დაგიცვა,შეიძლება ამ ბრძოლას შევეწირო კიდეც,მაგრამ მინდა იცოდე რომ მე შენ მიყვარხარ და სამუდამოდ მეყვარები.. მთელი ამ სიტყვის მნიშვნელობით.. "სამუდამოდ" ეს სიტყვა ძალიან ბევრს ნიშნავს.. იგი მარადისობას აღნიშნავს..რომელსაც თვით ღმერთიც კი ვერ ერევა..
-გთხოვ ასე ნუ ლაპარაკობ ბენ! მე შენ მიყვარხარ! შენ დაკარგვას ვერ გადავიტან!
-ელის არ იტირო გთხოვ!
ბენმა ელისი გულში ჩაიკრა.. თმაზე ხელს ნაზად უსვამდა და დროგამოშვებით კოცნიდა..
-ელის ნუ ტირი! მიყვარხარ.. სამუდამოდ მეყვარები,მაგრამ ეს ბრძოლა დაუნდობელი იქნება..მასში წესები არ იარესებებს.. და ჩვენც ძალიან ცოტა ვართ..ამიტომ გამარჯვების ნაკლები შანსია..
-ასეთ რაღაცეებს ნუ ლაპარაკობ უბრალოდ მითხარი რო გიყვარვარ!
-ელის მიყვარხარ! მთელი ჩემი არსებით..
-ბენ მიყვარხარ!..
-მეც მიყვარხარ...
რამოდენიმე წუთის განმავლობაშიბენი ელისს თვალს არ აშორებდა და თან ამავდროულად თბილად უღიმოდა..
-მემგონი დროა დავბრუნდეთ,თორე ქეროლაინი გაბრაზდება..
-ეს სიყვარულის დღეა და მინდა შენთან გავატარო..
ბენმა ელისს ძლიერად ჩასჭიდა ხელი..
-არ გამიშვა.. მინდა ერთ ადგილას წაგიყვანო.სადაც ვერავინ დაგვინახავს..
ელისმა თვალები დახუჭა და ბენს მიეკრა.. ბენი კი რამოდენიმე წამში,სახლის სახურავზე გაჩნდა..
-ლამაზია!
-ჰოო!
მართლაც მათ წინ შესანიშნავი სურათი გადაიშალა.. მთვარე განსაკუთრებით დიდი მოჩანდა ამ საღამოს.. ღრუბები არსად ჩანდნენ და ცას ვარსკვლავები აკაშკაშებდნენ.. შორიდან მოისმოდა ცხოველების ხმები,რომელიც ამ გარემოს შესაფერს იდუმალებას და სილამაზეს მატებდა..სახლებში შუქი ნელ-ნელა ქვრებოდა,მაგრამ იქ სადაც ახლა იყვნენ ჯერ ძილი არ სურდათ.. დაბლიდან მოისმოდა იმ ახალგაზრდების ჟრიამული,რომლებმაც ახლა დაიწყეს ცხოვრება..როგორც იქნა მუსიკასაც მისცეს საშუალება,როგორმე მიეღწია შეყვარებულ წყვილამდე..
ნაზი,ჰარმონიული მუსიკა ერწყმოდა,ამ ლამაზ,მაგრამ საკმაოდ იდუმალ გარემოს..
-ბენ ძალიან მომწონს აქ ყოფნა!
-მე ყოველთვის მიყვარდა აქ ამოსვლა.. როცა ვინმესთან ვიჩხუბებდი,ან როცა შეყვარებული ვიყავი,თუმცა ნამდვილი სიყვარული არცერთი მათგანი არ ყოფილა..
-ვამპირი რო გახდი პირველი რა გააკეთე?
-არაფერი..ვცდილობდი თავი როგორმე მომეკლა,სისხლის არ ვსვავდი,მაგრამ იმუნიტეტი გამომიმუშავდა და გადავრჩი...
-მზეზე ჩვეულებრივად შეგიძლია სიარული?
-კი..ესეც ჩემი ერთგავი ნიჭია..
-ვამპირად როგორ გადაიქეცი? (ბენი უცებ ჩაფირდა)
დიდიხნის ყოყმანის შემდეგ კი ელის უთხრა..
-ეს დღე სიყვარულზეა და ეს წვეულებაც ჩვენ გვეძღვნება და ჯობია გავერთოთ...ცოტახნით დაივიწყე ის რომ ვამპირი ვარ..
-მართალია თემა შეცვალე და არ მეუბნევი,მაგრამ არაუშავს.. ამჯერად მართალი ხარ...
ელისმა და ბენმა საუბარი შეწყვიტეს.. დიდხანს დაახლოებით ერთი საათი ჩუმად იყვნენ და ფიქრობდნენ.. ხანდახან ორივე გააპარებდა ხოლმე თვალს თავის გვერდით მჯდომისაკენ..ხდებოდა როცა მათი თვალები ერტმანეთს შეხვდებოდა..ის ღამე ორივესთვის სამახსოვროდ ჩაიბეჭდა მათ მეხსიერებაში.. იმ წუთებში ელისი გრძნობდა რომ ბედნიერება იპოვა და ახლა მხოლოდ იმით ტკბებოდა,რომ მთის წვერში მოექცა,სადაც მასთან ერთად ბენიც იყო..ბენმა კი დაივიწყა..ცოტახნით დავიწყა რომ ვამპირი იყო..თითქოს მის ძარღვევბში ცოცხალი ადამიანის სისხლი ამოძრავდა..სწრაფად სუნთქავდა და უხაროდა...მან პირველად იგრძნო თუ რას ნიშნავდა ნამდვილი გრძნობა,რომელიც ერთ პიროვნებას შეიძლება გაუჩნდეს მეორეს მიმართ..