-ვერცერთი თქვენგანი ვერ შევაჩერებთ... არ მაინტერესებს ის როგორი არსება და ჩემგან რა უნდა,არ მინდა ჩემი ერთადერთი ახლობელი და ნათესავი დავკარგო..ქეროლაინ შენ მაინც არ გესმის ჩემი?

-მესმის,მაგრამ..

ელისმა ქეროლაინს შეაწყვეტინა... 

-ხო და თუ გესმის,მაშინ მაგრამ არ არსებობს.. 

ელისი მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა.. თუმცა არ იცოდა სად მიდიოდა..მას ვანესა უნდა ეპოვნა რადაც არ უნდა დაჯდომოდა და გადაერჩინა,თუმდაც მისთვის სიცოცხლეც კი გაეწირა.. მოსაღამოვდა.. ელისი ქალაქ გარეთაც წავიდა.. ყველაზე საშიში ადგილებზე მიდიოდა,მაგრამ ვერსად ვერაფერი დაადგინა..

გაწვიმდა და არე-მარე ბინდმა მოიცვა.. ბინდმა რომელიც მუდამ საშინელებას ქადაგებდა..

აცივდა ... ქარი ზუზუნებდა.. ელისი იმ ადგილას იყო,სადაც ყველა ეშინოდა ყოფნა..ძვალ-რბილში გაუჯდა სიცივე.. იდუმალი სიჩუმე იდგა.. ახლა უკვე ფეხით მიიკვლევდა გზას ტყისაკენ..ქოხისკენ რომელსაც ადრე პიკნისკის დროს გადააწყდა.. უცნაური ხმა გაიგონა.. თითქოს ვიღაცამ სწრაფად გაირბინა..

-გამარჯობა(ბენი)

-ბენ შემაშინე..(ელისი მარტლაც შეშინდა,მაგრამ უფრო გაკვირვებული იყო ბენის დანახვისას)

-აქ ამ დროს არ უნდა იყო..

-ვიცი,მაგრამ.. (ელისმა თავი ჩაღუმა)

-ბენ ძალიან გთხოვ მითხარი სად ვიპოვო დენიელი,თქვენ ასე არ ეძახით იმ ვამპირს,რომელსაც ვანესა ჰყავს?

-უკვე გვიანია..ჯობია სახლში დაბვრუნდეთ..

-არა არ დავბრუნდები.. მომისმინე (თვალი თვალში გაუყარა ბენს ცოტახნით ჩაფიქრდა და საუბარი დაიწყო)

-მომისმინე! მე მყავს ერთადერთი და,წარმოიდგინე მის გარდა ქვეყნიერებაზე ადამიანი არ დაიარება,რომელსაც მართლაც წრფელი გულით ვუყვარვარ და მიყვარს.. არც მას ჰყავს ჩემს გარდა ვინმე.. მხოლოდ ის მეყოფა რომ მშობლები ავიაკატასტროფაში დამეღუპნენ და დეიდა ვამპირმა მომიკლა. არ ვაპირებ დავკარგო ერთადერთი ახლობელი ადამიანი.. ბოლოსდაბოლოს ის ჩემი დაა,ის ჩემი ერთადერთი ყველაზე ახლობელი ადამიანია..და მის დაკარგვას უბრალოდ ვეღარ გადავიტან.. არც იმას დავუშვებ რომ ჩემს გამო დაიღუპოს..ამიტომ მინდა იცოდე რომ ვერავინ ვერ შემაცვლევინებს აზრს..

ელისმა საუაბრი დაამთავრა.. არცერთი ხმას აღარ იღებდა.. ერთმანეთს თვალებში უყურებდნენ..

-კარგი.. გპირდები წაგიყვან დენიელთან,მაგრამ ახლა მე დამიჯერე და სახლში წამოდი..

ელისი ბენს უხმოდ გაჰყვა.. 

* * * * *

მეორე დღეს ელისი ადრე ადგა.. ქეროლაინს და სემს ეძინათ ..ბენი კი არსად ჩანდა..მეგობარი ვამპირების გაღვიძება არ უნდოდა,ამიტომ ცდილობდა ხმაური არ გამოეწვია.. 

-როგორც ჩანს უკვე გაიღვიძე! (ოთახში ბენი შემოვიდა,თუმცა ის ელისივით ფეხაკრეფითაც არ დადიოდა და არც ხმადაბლა ლაპარაკობდა)

-გავიღვიძე,მაგრამ ამათ სძინავთ და ცოტა ჩუმად...

-კარგი რა!! ვამპირები არიან,ამათთვის ძილს მნიშვნელობა არ აქვს..

-მიუხედავად იმისა თუ რა არსება ხარ,მაინც საჭიროა ძილი..

-ჰოო? (ბენმა ელისს გაუღიმა)

-ჩაის დალევ? (ელისი)

-კი..