რამოდენიმე წუთის შემდეგ დავინახე როგორ შემოაცურა ვიღაცამ კარებში ფურცელი..მე ხელში ავიღე და დავხედე....ზედ ჩემი და ემილის ინიციალები ეწერა...ზულ როდესაც ასე ჩუმად გვინდოდა რამის გაკეთება..ან იმის მიხვედრა მეორესთვის რომ ჩვენ ვიყავით..სულ ამას მივწერდით ერთმანეთს... BFF..გიჟივით წამოვხტი..კინაღამე ფეხი დამიცურდა..კარებს მივვარდი გავაღე და გავვოცდი...სტუმარმა კი იმწამსვე მითხრა... –აი ეს დღეც დადგა..... მთელ ხმაზე ვიკივლე… –ემილიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიი........... –მაილიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიი. და ძლიერ ჩავეხუტეთ ერთმანეთს....
–ემილი ჩემთან ჩამოხვედი დაიკო.. –აბა რა გეგონა მიგატოვებდი...შენ ხომ ჩემი სხეულის ნაწილი ხარ..აბა უშენოდ როგორ ვიცოცხლებდი.. –მიყვარხარ... –მეც..:*... –ვაიმე რამდენიხანი ვიყავით ჩახუტებულები არ ვიცი...სიჩუმე ჩამოვარდა ალბათ დაახლოებით 1 საათი..არ ვიცი ისე გვყავდა ერთმანეთი მონატრებულები..ჩუმად მანავ ვიყავით სანამ ლინდა და ჯესი (ემილის ლეკვი )არ მოვიდნენ ჩვენთან და ქვემოდან არ დაიწკმუტუნეს...
თითქოსდა ამბობდნენ ჩვენც აქ ვართო...:D..რა ტიპები არიან... –ვაიმე ჩემი ლინდა...როგორ ხარ ჩემი ცაკალელი...(ემილი) –ვაიმე ჯესი..ლა ცაკალელი ხალ ბიჭო..(მე) ორივემ ხელში ავიყვანეთ ლეკვები და ვეფერებოდით... მერე ვითამაშეთ კიდეც რომ ხასიათზე მოვსულიყავით..ბევრი ვიჭორიკნეთ და ერთმანეთს ახალი ამბები მოვუყევით...რაც ამ ორ დღში მოხდა...ემილიმ მითხრა თუ რა ცუდ დღეში ყოფილა კოდი მაგრამ მე მისი სახელის გაგონებაზ კი აღარ მინდოდა...მინდოდა დამევიწყებინა რადგან მან მე მიმატოვაა...უნდა დამევიწყებინა....;(...მაგრამ ეხლა მასზე ფიქრი არ ღირდა... ბევრი გავერთეთ და ბოლოს ჩაგვეძინა...დილით გვიან ავდექით..გამიკვირდა დედაჩემი წყლის გადასასხმელად რომ არ ამოვიდა...:D... –მაილი მზად ხარ?(ემილი) –რისთვის –ახალი ცხოვრების დასაწყებად –კი ემი მზად ვარ.. –კარგიაა..ეს უკვე მომწოონს... –და საიდან დავიწყოთ... –გეტყვი...ესეიგი პირველი როგორც იცი 1 წელი გაგვიცდა სკოლაში რადგან შენ ავარიაში მოხვდი მეც აღარ გამიგრძელებია სწავლა ამიტომაც დღეს ჩვენს ძველ სკოლაში წავალთ და საბუთებს შევიტანთ...იმის მერე წავიდეთ ჩვენ ლეკვუნიებთან ერთად შოპინგზე...და ცოტა გავერთოთ...აბა რას იტყვი? –ძაან მაგარი აზრიაა...წავედით...::*** სკოლაში მივედით და რადგან არ იყო ჯერ სასწავლო წელი დაწყებული ამიტომ იქ მასწავლებლების გარდა არავინ იყო..მაგრამ ისინიც გახარებულები შემოგვეგებნენ.. –აბა ჩემი ჭკვიანი გოგოები..ჩემი ნიჭიერები..ჩემი გადარეულები..ჩემი ნერვების მომშლელები და რა სიტვებით აღარ მოგვიხსენიენ მარა მაინც გავერთეთ ...გადავკოცნეთ ყველა...დირექოტირც ვნახეთ და საბუთებიც შევიტანეთ...ამიტომაც 1 კვირში სწავლა იწყებოდა და ჩევნც გავაგრდზელებდით სკოლაში სიარულს.....სკოლიდან გამოვედით და მერე ჩვენს ლეკვუნიებთან ერთად შოპინგზე წავედით...
ჯერ პირველ მაღაზიაში შევედით...მერე მეორეში..მესამეში..ვაიმე....:D ბევრი რამე ავარჩიეთ..
რა აღარ გავისინჯეთ ესეიგი რაა...:D...ჩვენ დავიღალეთ მარა მერე ლეკვუნიები უნდა გენახათ...ისე გამოვპრანჭეთ და იმდენი რამე ვუყიდეთ რომ რავიცი... ლა ცაკალლები იყვნენ... როგორ იქნა დავამთავრეთ მაღაზიებში ბოდიალი და სახლში წასვლა დავაპირეთ... როდესაც წინ დიდი აფიშა დავინახეთ...სადაც ეწერა....
