.მაგრამ რისიც ყველა პატარძალს ეშინია სწორედ ის დამემართა.....
კოდის შემთხვევით ჩემს კაბაზე დაებიჯა ფეხი...და კაბას
ქვედა ნაწილი მთლიანად შემოეხა...ვერ წარმოიდგენთ რა დღში ჩავვარდი...
ესეთი კაბა 
ესეთს დაემსგავსა 
–ვაიმე კოდი მიშველე...
–მაილზ ბოდ....კოდიმ სიტყვა შეწყვიტა კარგად დამაკვირდა
დამაბზრიალა და ბოლოს მითხრა
–ისე ეს კაბა ასე უფრო ლამაზია....და შენც უფრო გიხდება...
–კარგი რა კოდი რა დროს ხუმრობაა...
–და ვინ გითხრა რომ ვხუმრობ?
–მართლაა?
–აჰა...ჩემი ლამაზიი...:*:*:...მოვიდა და მაკოცა...*ვისაც
შევხედე და გამოველააპრაკე მითხრა რომ რა ლამაზი კაბა მეცვა...და როგორ მიხდებოდა მოკლე
რომ იყო...ამაზე იმდენს ვიცინოდით მე და კოდი...:D:D
–მაილზ ერძთი
წამი გამომყევი რა..(კოდი)
–კი ქმარო...ერთი წუთი...(გამეცინა)..:D:D
კოდის ხელი ჩავკიდე..მან სადღც წამიყვანა...ბოლოს ამ
ულამაზეს ადგილას მივედით...
(ოღონდ ღამე იყო..:D:D..)
–კოდი რა ხდება?
კოდი დაიხარა და
–შეიძლება ქალბატონო ცოლო თქვენთან ვიცეკვო?
–:D:D..რათქმაუნდა...
მე კოდის მივეხუტე
და ჩვენ ვალსის ცეკვა დავიწყეთ...
მან კი ყურში ჩმჩურჩულა
–მაილზ სიცოცხლის ბოლომდე მეყვარები...მეყვარები ცაშიც
და მიწაზეც....ჩემო პრინცესა ვერ წარმომიდგენია შენს გარეშე როგორ უნდა მეცხოვრა...
მე არაფერი მითქვამს..მხოლოდ მაგრად ჩვეხუტე და ამით
გამოვხატე თუ რას ვგრძნობდი...თვალიდან ცრემლი უნებლიეთ ჩამომივარდა და ეს ბედნიერების
ცრემლი იყო...
სიჩუმე ჩამოვარდა ბოლოს კი ეს მყუდროება მაინც მე დავარღვიე..
–კოდი უნდა წავიდეთ...თვითმფირანვზე გვაგვიანდება...
–მართალი ხარ..წავედით
მე და კოდიმ გამოვიცვალეთ...
მე ასე ჩავიცვი
ჩავიცვი და კოდისთან გავედი...როგორც კი შემომხედა იმწამსვე
თითი ავუწიე და ვუთხარი...
–პირი არ დააღო როგორც გჩვევია...ეხლა ჩშენი გამოფხიზლების
დრო არ გვაქვს...:D:D
–ნუ ეხლა თუ მთხოვ...:D:D
–კაი კაი წამო..ხელი ხელში გავუყარე და და გასასვლელისკენ
გავემართეთ...კოდიმ ყურში ჩმჩურჩულა
–ულამაზესი ხარ...
–:D:D...მადლობა
ქმარო
–არაფრის ცოლო...:D:D
ყველა გადავკოცნეთ...დავემშვიდობეთ გადავეხვიეთ სელენას
ემილის...ჩემს მშობლებს..ბიჭბს ოლივერს ჩმს ძმას...და ეზოდან გასვლა დავაპირეთ როდესაც
შადრევნები ჩაირთო და ზემოთ ..ცაში კი ფეიერვერკები....უკნიდან ყველა ხელს გვიქნევდა...ჭიშკართან
კი თეთრი ლიმუზინი იდგა..და ჩვენც მანქანისკენ გავემართეთ... 
ლიმუზინში ჩავჯექით...და აეროპორტში გავექანეთ...თვითმფრინავი
მალე აფრინდა....ვერ ვიტყვი მალეთქო მაგრამ პარიზში ჩავფრინდით...ღმერთო როგორ ვოცნებობდი
აქ მოხვედრაზე და გამიხარდა ეს ჩემს თაფლობისთვეზე რომ მოხდა...პარიზი ულამაზესი იყო...მითმეტეს
მაშნ როდესაც შენს საყვარელ ადამიანთან ერთად ხარ...
პარიზი ულამაზესია და მითუმეტეს ღამით...
აეროპორტიდან პირდაპირ სასტუმროში წავედით....რომელიც
კოდის უკვე დაჯავშნული ჰქონდა...მივედით და ულამაზესი სასტუმრო იყო...ჩვენი ოთახიც
ძალიან მომეწონა....
ოთახი არა უფრო სახლი...ყველაფერი იყო რაც კი გჭირდებოდა
საცხოვრებლად...
მთავარი ოთახი რაც ყვეაზე მეტად მომეწონა ეს საძინებელი
იყო 
დამეთანხმებით ალბათ რომ მართლაც ძლიან მააგრია....
–ვაუ კოდი ძან მომწონს..
–პრინცესას სწორედ ეს შეეფერება და მეტიც...
–კოდი...(ჩავეხუტე და თან ვაკოცე)
მანაც კოცნითვე მიპასუხა...საძინებელში შევედით..ის
არ ჩერდებოდა...მეგონა რომ გავიგუდებოდი..მაგრამ არ ვჩერდებოდი..ბედნიერი ვიყავი,მასთან
ვიყავი აი რა იყო მთაავარი..უკან–უკან მივდიოდით და ორივე საწოლზე დავვარდით...კოდი
ქვემოთ ავღმოჩნდი..ვგრძნობდი მისი გულის ძგერას მის სუნთქვას...მისი სითბო ჩმს სახეს
ელამუნებოდა....ყოველივე ეს რაშიც გადაიზარდა ალბათ მიხვდით...:D:D
დილით კოდის
მკერდზე თავდადებულს გამეღვიძა...მას ეძინა და მისი გაღვიძება კი არ მინდოდა...ამიტომაც
არც მე გავნძრეულვარ...ვუცდიდი თუ როდის გაიღვიძებდა...მაგრამ მემგონი არასდროს ამიტომაც
მისი მკლავებიდან თავის დაღწევა ვადე თან ისე რომ არ გამეღვიძებინა და მემგონი გამომივიდა
კიდეც...:D:D..კოდის
საროჩკა (:D:D)
გადავიცვი და სამზარეულოში გავედი და საუზმე მოვამზადე..შემდეგ ლანგარზე დავდე და საძინებელში
დავბრუნდი კოდი უკვე გაღვიძებული დამხვდა..
–ვა პრინცესა
–ქმარო..კარგად გეძნა
–მმ...არაჩვეულებრივად...:**
–მოდი ისაუზმე...
–მმ...ძალიან გემრიელად გამოიყურება...
–ვიცი...:D:D
მალე ვისაუზმეთ და პარიზის ქუჩებში გავედით რომ აქაურობა
დაგვეთვალიერებინა...
ასე ჩავიცვი...
მე და კოდი პარიზის ქუჩებში გავედით...უამრავი ფოტო
გადავიღეთ...ღმერთო როგორ მომწონდა აქაურობა...კაფეშიც დავჯექით და ყავა დავლიეთ....შემდეგ
ეიფელთან მივედით...სასტუმროში გამთენიისას დავბრუნდით....და ის საღამო დაუვიწყრათ
გავატარეთ...ალბათ მიხვდით რაზეც ვამბობ...დილით ადრე ავდექი და სააბაზანოში გავედი
რომ მოვწესრიგებულიყავი...მაგრამ უეცრად გული წამივიდა...გონება დავკარგე........როცა
გამ,ოვფხიზლდი უკვე საწოლზე ვიწექი და კოდი დამტრიალებდა თავს..თვალები გავახილე თუ
არა მომვარდა..
–მაილზ რა გჭირს?კარგად ხარ?..ხომ კარგად ხარ საყვარელო
–კოდი კოდი კოდი...ნუ ნერვიულობ..კარგად ვარ..უბრალოდ
არ მიჭამია და ალბატ მაგითო წამივიდა გული...
–მოიცა მოდი ჭამე დროზე...და კოდიმ ლანგრით საჭმელი
მომიტანა..>ჩემი სიცოცხლე როგორ ზრუნავდა ჩემზე.....დღები გადიოდა ჩმი თაფლობისთვე
კი ნელ–ნელა იწურებოდა...ღმერთო ისე კარგად ვატარებდით დორს...ეს დრო არასდროს დამავიწყდებოდა....აი
დადგა დღც როდესაც ჩვენ უკნა...საქართველოში და მერე ლოს–ანჯელესში უნდა გავფრენილიყავით...
ბავშვებო ეს ბოლოს წინა თავი იყო...მემგონი დიდი და კარგი თავი გამომივიდა...იმედია მოგეწონათ...მიყავრხართ და წინასწარ გილოცავთ ნათლიღებას...:*:*:*
| 
