ბავშვებო მე გითხარით რომ ეს ბოლო თავი იქნებოდა მაგრამ ვერ მოვასწარი ვერც დაწერა და ამავე დროს ძლიან დიდი იქნებოდა რისი დაწერაც იმინდა და ერთ თავშ არ დაეტეოდა..ამიტომაც იმედია არ გეწყინებათ თუ გეტყვით რომ ალბათ დამთავრებას კიდევ ორი თავი მაინც დასჭირდება...კარგით მიყვარხართ და იმედია მოეწონებათ...

მივედით და რასაც ქვია პირი ღია დამრჩა..მანქანიდან გადმოვედი და აი სად ამოვყავი თავი..

არ გავჩერებულვართ სადღაც მივყავდი ამ ხალხს...დავიბენი არ ვიცოდი რა ხდებოდა...მე მათ გავყევი ბოლოს კი აი ეს დავინახე...

წინ მამაო და კოდი მიცდიდა გაღიმებული სახით...

(გოგოს არ ვიმჩნევთ...:D)

–კი მაგრამ ეს როგორ...ჩმი ოცნება..ეს ხომ ჩემი ოცნება..ასეთი ქორწილი...დედა მამა ბავშვებო მადლობაა...ყველას გადავეხვიე..თვალებიდან ცრემლი ჩამომივარდა...ოღონდ ეს არ იყო დარდის..ეს იყო სიხარულის ცრემლი...მე უბედნიერესი ქალი ვიყავი მთელ მსოფლიოში...

–შვილო მზად ხარ?(მამა)

–კი მამა..;(...მზად ვარ...

–არა შვილო შენი ცრემლი არ დამანახო..ეს დღ დაუვიწყარი უნდა იყოს ჩემო ფერია...

–მამა შენ ეგ სახელი ბოლოს მაშნ დამიძხე როდესაც პატარა ვიყავი...

–მაილზ...შენ ჩემთვის სულ პატარა იქნები...ვეღარ მოვითმინე და მამას მთლი ძლით გადავეხვიე...მერე კი ხელი ხელში გავუყარე (პადრუჩკი)...და წინ კოდისკენ გავემართე...დავიბენი..ყველაფერი..მთლიანად წარსული ამომიტივტივდა თავში..ყოველი ერთად გატარებული დღე...ყოველი კოცნა...მისი სითბო..ღმერთო მადლობა...მადლობა რომ ასეთი საგანძურით დამაჯილდოვე...ერთხელ ჩვისუნთქე და კოდისთან გახარებული მივედი...

მამამ ჩემი და კოდის ხელი ერთმანეთს დაუკავშირა...

–შვილო დღიდან ჩემს ფერიას შენ გაბარებ...გთხოვ გაუფრთხილდი...

–საგანძურივით...უძვირფასესი საგანძურივით გავუფრთხილდები გპირდებით..თვალებში მიყურებდა...მელაპარაკებოდა თვალებით..ისიც ისეთივე ბედნიერი იყო როგორიც მე...

მამა გვერძე გადგა..მე და კოდი კი მამაოს წინ დავდექით...

მე კოდის შევხედე...მიხვდა ალბათ იმის კითხვა რომ მინდოდა თუ საიდან იცოდა რომ ასეთ ქორწილზე ვოცნებობდი...

ის კი მოიწია და ყურში ჩუმად ჩამჩურჩულა...

–უკვე გითხარი რომ მე შენზე ბევრი რამ ვიცი...:*:*:*....

გავუღიმე..მინდოდა მეკოცნა მაგრამ ჯერ ადრე იყო...:D

5 წუთიც და...

–დიახ

–დიახ..

–დღეიდან ცოლ–ქმრად გაცხადებთ...შეგიძლიათ აკ....კოდიმ მამაოს სიტყვა არ დააბოლოვებინა მომვარდა ხელში ამიტაცა ვნებიანად მაკოცა...და ბაღისკენ გამაქანა..ყველა ჩვენ გამოგვეკიდა..ღმერთო ისეთი ბედნიერი ვიყავი...უამრავი სურათი გადავიღეთ...

მოსაღამაოვდა..ყველა ერთობოდა ცეკვავდა...კოდიმ მეც გამიცეკვა რათქმაუნდა.....ძალიან კარგად ვცეკვავდით მართალი გითხრათ...მეც გამიკვირდა...:D...ბედნიერება მაინც თავისას შვება რა...:D

მაგრამ რისიც ყველა პატარძალს ეშინია აი ის დამემართა.....

კომენტარები არ დაგავიწყდეთ გთხოოვთ....:*:*:...მიყვარხართ...:*:*:*