მეორე დილით უკვე სოფელში წავედით მე კოდი.ემილი,ჰარი,ბიჭებიც ოლივერი ტეილორი და რობერტიც......მამიდა ლენაც გზაში შემოგვეგება...გახარებული სახით...ისე თბილად ჩამიხუტა გამიკვირდა კიდეც....ყველა დაგვაბინავა...მე და კოიდ ცალ-ცალკე ოთახებში გაგვამწესა....:D:D...ეს ქალი რაღაც შეცვლილი მომეჩვენა..რათქმაუნდა უკეთესობისკენ..უფრო კეთილი და თბილი გამხდარა ჩემს მიმართ...მეორე დილა მალე გათენდა და....მეც გავიღვიძე..:D..რა მიქნია არაა???....:D:D...ერატი სიტყვით დაახლოებით 2 საათი იყო რომ გავიღვიძე..როგორ მომნატრებია ის დრო როცა არავინ არ მაღვიძებდა და მშვიდად ძილს მაცლიდა...არავინ არ დამაშინებდა წყლით ან რავიცი კიდე რით...:D:D..2ზე გამოვიღვიძე მაგრამ 3ზე ავდექი..მანამდე კი ვფიქრობდი თუ რა მოხდებოდა შემდეგ...ჩემს ცხოვრებაში...რა მოხდებოდა როდესაც კოდიზე დავქორწინდებოდი..მე ის მიყვარს მაგრამ ჯერ ძAლიან ახალგაზრდები ვართ..ბავშვები ვართ და შევძლებთ კი ოჯახის შენარჩუნებას..სულ ეს აზრები მიტივტივებდა თავში...მაგრამ საკუთარ თავს შევძAხე..
-შენ ამას შეძლებ...შენ ხომ ძლიერი მაილი ხარ...შენ ამას გააკეთებ...შენ და ეს სიყვარული ყველაფერს შესლძებს...3ზე ავდექი გამოვიცვალე და ოთახიდან გავედი..ძAლიან მიკვირდა რომ ხმა არსაიდან მოდიოდა..არც რამის დალეწვა ისმოდა არც ყვირი..არც კივილი..მმ...ნეტა რა ხდებოდა??...ქვემოთ ჩAვედი მაგრამ არავიინ ჩანდა...არც სამზარეულოში იყვნენ..არც მისაღებში..არც საძინებლებში ძალიან გამიკვირდა სად უნდა წასულიყვნენ.არც ბავშვები ჩანდნენ და არც ლენა არ ჩანდა..სახლი მთლიანად დავზვერე მაგრამ არსად ჩანდნენ ბოლოს გადავწყვიტე ეზოში გავსულიყავი და იქ გამეგრძელებინა მოძებნა......და ასეც მოვიქეცი მაგრამ ლენას იმხელა ეზო ჰქონდა თან ულამაზესი და უშველებელი ბაღით რომ აქ ვინმეს კი არ იპოვიდი არამდე დაიკარგებოდი კიდეც...:D...ბევრი ვეძებე ყველა მაგრამ ვერსად ვერ ვიპოვე..ბევრს ვყვიროდი მაგრამ არავინ მპასუხობდა...მეც მეშინოდა მაგრამ ბაღში მაინც შევედი იქნებ იქ იყვნენთქო..რაღაც ყვირილი მომესმა მალე...ძალიან შემეშინდა და რაც შეიძლებოდა ჩქარა გავიქეცი და იმ ხმას მივყევი....სადღაც შორს წამიყვანა...ძალიან შემეშინდა...იქნებ რამე უჭირდათ...კიოდნენ მტელ ხმაზე...ნელ-ნელა ვუახლოვდებოდი იმ ადგილს და უფრო და უფრო ახლოდან მესმოდა მათი კივილი...აი ცოტაც...ცოტაც და უცებ ჩემს წინ......
_________________________________________________
ბავშვებო არ ვიცი რამ წამომიარა მაგრამ ეს თავი ეხლა გამის 4-ის ნახევარზე დავწერე...:D..ძალიან დაღლილი ვარ ისედაც...ამის გამო ძალიან პატარა თავი გამომივიდა..ამიტომაც ბოდიშს გიხდით....ხო კიდევ მინდა ძველით ახალი წელი მოგილოცოთ...მრავალს დაესწარიით...მიყვარხართ ყველანი...:*:*:*
| 
