ბავშვებო დღეს ახალი წელია....დიდი თავია..მართალია ცოტა კომენტარები იყო მაგრამ...ვინც კითხულობს ეს ჩემი საახალწლო საჩუქარია თქვენთვის..... ხო და კიდევ ერთი..>თუ შეგროვდება 10 კომენტარი დღსვე დავდებ...
დღეები გადიოდა სწავლა კი მალე იწყებოდა...აი ერთი კვირაც გავიდა და ხვალ უკვე სკოლაში უნდა წავსულიყავით..ემილი ჩმთან გადმოვიდა საცხოვრებლად და უკვე ერთად ვცხოვრობდით...მთელი საღამო რაღაცეებზე ვლაპარაკობდით..ლინდას და ჯესის ვეთამაშებოდით...მალე დავიძინეთ..დილით კი მონატრებული დედაჩემის კივილი შემოგვესმა... –ბავშვებო ადექით თორე წყალიი.......... –ხო ხო ვდგებით....:@(ჩვენ) –ისე დე მომენატრა შენი კივილი..და დაშინება წყლით..(მე)...:D –ოხ მაილი მაილი...(დედიკო)...:D..თან იცინოდა... მალე გამოვიცვალეთ...მე ასე გამოვიყურებოდი... ემილიმ კი ასე... როგორც ყოველთვის კლასიკურად... სკოლაში მალე წავედით...ყველა გახარებული შემოგვეგება...ჩვენი ძველი მეგობრებიც...სულ გვეხუტებოდნენ..მაგრამ აი იმ ორს კი ვერ ვიტანდით ვერც მე და ვერც ემილი... ეშლი და ემბერი მალე ჩვენთან მოვიდნენ და ვითომდა მოგვიკითხეს... –პრივეტ ბავშვებო როგორ ხართ? –თქვენზე უკეთ...:D –ჰმ... და დამცინავად შემოგვხედეს...D:D:D –good-bye idiots…(ჩვენ) -რაა?? –ლამაზები ხართთქო... –ნუ როგორც ყოველთვის... მე და ემილი უკან გავბრუნდით და იმ დონეზე ვიცინოდით...ალბატ მალე გადავბჟირდებოდით კიდეც... მალე ჩვენი საუკეთსო მეგობარი ოლივერი დავინახეთ.. ჩუმად მივეპარეთ უკნიდან....და მთელი ძალით ჩავყვირეთ ყურში... –ოლივერ...:D:D უკან შემობრუნდა შეშინებული..არ იცოდა თუ ჩამოვედით....და რო დაგვინახა უფრო შეშინდა...და პირი ღია დარჩა...და ბოლოს იყვირაა.... –ვაიმე ემილი..მაილი..ჩემი ლამაზი გოგოები...და ისე ჩაგვეხუტა კინაღამ გაგვჭყლიტა.... –ვაიმე ჩმო ლამაზებო...რატომ არ გამაგებიეთ რომ ჩამოდიოდით..ჰე დროზე მომიყევით ეხლა ყველაფერი... ჩვენც ყველაფერი მოვუყევით.... სკოლა როგორც კი დამთავრდა ჩემთან წავედით... ოლივერს ლინდა და ჯესი გავაცანით...ძაან შეუყვარდათ ერთამენეთი...ბევრი ვიჭორიკნეთ და გავერთეთ...მალე მოსაღამოვდა და ოლივერი სახლში წავიდა..ჩვენ კი დასაძინებლად წავედით... დღეები ძალიან მალე გადიოდა..კოდი კი დღითიდღე უფრო მენატრებოდა...იმ დღს შემდეგ არც ყვავილები აღარ გამოუგზავნიათ ჩმთვის და არც სხვანაირად შემხმიანებია...მაგრამ ის აფიშა კი ისევ იქ იყო..არავის წაუშლია...სამწუხაროდ პირდაპირ ჩემი სკოლის წინ იყო....ამიტომაც ყოველდღე ვხედავდი და ამით უფრო და უფრო მენატრებოდა კოდი...3 თვე გავიდა და ახალი წელი ახლოვდებოდა...31ში კი სკოლაში კარნავალი იმართებოდა და ჩვენ ერთად ავღნიშნავდით ამ დღესასწაულს... 3 თვის შემდეგ... პარასკევი... –ბავშვებო ადექით და მოემზადეთ...დღეს ხომ კარნავაი გაქვთ.... –არა საჭირო დედა....უკვე ამდგარი ვართ....:D:D პირველად ცხოვრებაში დედაჩემის დაძახებამდე ავდექით.... მოვემზადეთ...და როგორც ყოველთვის ემილიმ დაიჯინა და კლასიკურად გამომაწყო... 7 საათი მოვიდა და ოლივერმა მოგვაკითხა...ძაან საყვარელი იყო... ტეილორიც ჩვენთან ერთად მოდიოდა აი ისიც... ემილი ასე გამოიყურებოდა... მე კი ასე.. მალე წავედით...იქაურობა ძალიან ლამაზად იყო გაკეთბული... სიმღრები ჩირთო და ყველა ცეკვავდა...მალე წამყვანიც გამოვიდა... –გამარჯობა ბავშვებო..ძლიან დიდი მადლობა რომ მოხვედით....იმდეია კარგად გაერთობით...მინდა ასევე გაცნობოთ რომ ჩვენ ლოს–ანჯელესიდან დაგვიბრუნდნენ ჩვენი საყვარელი მოსწავლეები...მაილი საირუსი და ემილი ოსმენტი...გთხოოვთ აპლოდისმენტები მათ...ეხლა კი ემილის ვთხოოვ სცენაზე....ემილი გაკვირვებული უყურებდა წამყვანეს... –კი მაგრამ...მე ხომ არააფერი არ ვიცოდი... –კარგი რა ემილი..მიდი წადი დროზე...და ემილი სცენაზე ავაგდე...და სიმღერა დაიწყოო..."lovesick”
ძაან მაგრად იმღერა...ყველა ტაშს უკრავდა....ჩემი ლამაზი...ვფიქრობდი გულში...როცა წამყვანმა გამომაფხიზლა..... –ახლა კი მივესალმოთ მაილი საირუსს... –რააააააააააააააა............ პირი ღია დამრჩაა....მე ხომ ყველაფრის დავიწყება მინდოდა და ეს სიმღრიდან უნდა დამეწყო მაგრამ ეხლა სხვა გზა არ იყო..მთელი აუდიტორია გაჰყვიროდა... –მაილი...მაილი...მაილი... სხვა გზა არ მქონდა და მეც სცენაზე ავედი და სიმღერა დავიწყე... "one in a million”.. თავი დაწეული მქონდა და ისე ვმღეროდი...თვალს ვერავის ვუსწორებდი მაგრამ ბოლოს ძალა მოვიკირიბე და მათ შევხედე..მაგრამ ყველა ჩემს უკან რაღაცას უყურებდა....მეც გავიხედე და.....
