Teenagres - Season 2 - Part 5 - - თქვენზეა დამოკიდებული გავაგრძელებ თუ არა! - - პს. ძალიან მიყვარხართ <3 - - უმაგრესი თავია - იანმა მანქანა გააჩერა და მეც გავაღე საბარგული, ჩუმად ავიწიე და ადგილზე შევხტი. იანი თავზე მადგა, თანაც ისეთი სახით რომ ნამდვილად არ მეწერა გადარჩენა. - SHIT !!! - მე შენ გაგაფრთხილე! რომ არ წავიდოდი! - კეროლაინ!! - შიგნით შევიდეთ, წამოდი! - არა! შენ აქ რჩები მანქანაში. - არააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააა! იანმა თავი დაადო და გამოქვაბულში შევიდა, რათქმაუნდა მეც შევყევი. შიგნით არაფერი ჩანდა, სინათლის ნასახიც არ იყო. იანი გაუჩერებლად ყვიროდა "კეროალინ გადი!" მე კი მის არ მოსმენას არ ვწყვეტდი . - კეროლაინ, გთხოვ მანქანაში გაიქეცი ცა ფანარი მოიტანე. - რომელ ფანარზე საუბრობ?! - მე მანქანაში ყოველთვის მაქვს ფანარი!!! ამიტომაც გთხოვთ ერთი სიკეთე მაინც გააკეთე და მომიტანე ფანარი !!! - გამიღიმა, ის არ ჩანდა მაგრამ ვიგრძენი რომ უხეშად გამიღიმა. მეც უკან გავბრუნდი, რომ ფანარი მომენატა, მანქანაში შევძვერი მაგრამ იქ არანაირი ფანარი არ იყო. "ჯანდაბა შენ!" ვიყვირე და უკან გამოვძვერი შევტრიალდი და გული კინაღამ გამისკდა. - კლაუს!!! - გამარჯობა კეროლაინ! - აქ რას აკეთებ ?! გული გამიხეთქე!! - ამოვისუნთქე. - არ ვიცი რამდენად ცნობილია შენთვის მაგრამ აქ არავინაა, ჩვენს გარდა. - აქ მე და ჩემი "ძმა" ჩვენი მეგობარის საძებნელად მოვედით !!! - შენი ბეგობარი სახლში გელოდება!! - ეხლა ნუ გადამრევ!! , ჭკუიდან ნუ მშლი შენი უცნაური ხასიათით! ძალიან გთხოვ. (facepalm) - უნდა დამიჯერო, და აქედან უნდა წავიდეთ!! შენი მეგობარი სად არის?! - კლაუს!! ჩემს თავს მე თვითონ მივხედავ!! - ვერ მიხედავ!! , კოლ იანის საძებნელად წადი! - მოიცა მოიცა, შენ რა ..... სიტყვები არ მყოფნის , ჩემს ცხოვრებაში რატომ ერევი ?! - მგონი ადვილი მისახვედრია , რადგან მიყვარარ! მე შენ მიყვარხარ კეროლაინ! მინდოდა მეპასუხა , მეც მიყვარხართქო და ჩავხუტებოდი მაგრამ უბრალოდ არ შემეძლო, ძალიან გამწარებული ვიყავი იმისთვის რომ ეს გამეკეთებინა და ჩემი ცუდი ხასიათი ამის გაკეთების უფლებას არ მომცმდა. უან გავიხედე და გაბრაზებული იანი დავინახე, მის უკან კი კოლი მოდიოდა. - იქნებ ამიხსნათ ეს რა ხუმრობაა ?! - იანს გავხედე. - კარგი კარგი ესეიგი ყველა აქ ვართ - ვიღაც უცხოს ხმა ჩამესმა ყურში. მივიხედ მოვიხედე და გამოქვაბულის შესასვლელთან აუდებული კაცი დავინახე. - ელაიჯაჰ, - გაეღიმა კოლს. - კოლ , როდიდან დაიწყე მუშაობა ახალ ფონდში " გადავარჩინოთ კლეროლაინი ?! " - გაეღიმა ელაიჯას. - კეროლაინ, მანქანაში! - მკაცრად მითხრა კლაუსმა. მე იანს გავხედე . იანმა კი შეგვათვალიერა და წარბი ასწია. - ნამდვილი საგიჟეთია!! - წამოიყვირა და მანქანაში ჩაჯდა ჩემთან ერთად. - არა , არა, არა! კეროლაინი აქ დარჩება ! ჩვენთან!! - გაბრაზებული ხმით წარმოთქვა ელაიჯამ და მოგვიახლოვდა, მაგრამ კლაუსმა იანს რაღაც ანიშნა , ვერგავიგე რა , რის შემდეგაც იანმა მანქადა დაქოქა და იქაურობას გავეცალე. იანს ჩხუბი დავუწყე. მას კი რეაქცია არ ჰქონდა - კი მაგრამ... - იქ ანა არ არის! - აბა რას ნიშნავდა ის წერილი ?! - მეც მაინტერესებს. - რა განიშნა კლაუსმა ?! - ბევრ კითხვებს სვამ. - აჰ, უკვე. - კეროლაინ! შემდეგ მოგიყვები გთხოვ. ელაიჯამ იანის მანქანაზე დახტომა სცადა მაგრამ კლაუსმა ის ჰაერში დაიჭირა და ძირს დააგდო. ელაიჯა სიცილით წამოდგა და კოლს გახედა. - კლაუსის მონა როდიდან გახდი. - ის ჩემი ძმაა. - კარგი ერთი. - გაეცინა ელაიჯას. - იქნებ გამაგებინოთ როდის შეწყვეტთ ჩემს ნერვებზე თანმაშს?! - საუბარში ჩაერთო კლაუსი, ელაიჯა ფეხზე წამოდგა და ტანსაცმელი ჩამოიფერთხა. - მოიცა დამაფიქრე!!... არასდროს!!
